Twisker: ‘Puzzelstukjes op plaats door toevalstreffer’

Na zes competitiewedstrijden, een bekerwedstrijd en acht oefenwedstrijden zette de 48-jarige Bussummer deze week zijn krabbel onder een nieuwe eenjarige overeenkomst. “Het was voor mij geen enkele twijfel om te verlengen. Vind het belangrijk dat ik mij ergens gelukkig voel. Ik heb het ongelooflijk naar mijn zin bij de club en werk erg prettig met spelers, staf en betrokken mensen om het eerste elftal.”

‘Doorstroming jeugd droogt niet op’

“De club heeft een bepaalde identiteit die mij aanspreekt. Je ziet de jeugdopleiding verbeteren en dit jaar hebben wij met Melvin en Justin twee jeugdspelers die het uitstekend doen. Het is een beloning voor de club. Als ik de kwaliteiten zie van de jeugdspelers die dit seizoen mee trainen, weet ik zeker dat de doorstroming van de jeugd nog niet opdroogt. De prestaties van Melvin en Justin laten aan jeugdspelers zien dat het echt mogelijk is om het eerste elftal te halen.”

De coronamaatregelen houden de mogelijkheid om samen op het veld te trainen tegen. “De eerste twee weken hebben wij de spelers een trainingsschema meegegeven en daarna was het de bedoeling om in groepjes van vier circuittrainingen bij de club te doen. Nu de groepen niet groter mogen zijn dan twee, hebben wij als staf besloten niet met elkaar te trainen. Je moet de afweging maken wat het oplevert. In groepen van twee is dat fysiek niet veel. Elke trainer mag mij bellen als hij wel uitdagende trainingen kan bedenken met deze omstandigheden.”

Verbondenheid in de coronacrisis

Jochem Twisker baalt dat hij de fysieke verbondenheid met de groep mist. “Je leeft van persconferentie naar persconferentie. Bekijkt steeds de mogelijkheden die ontstaan na nieuwe persconferenties. Voor je het weet zijn er daardoor weer twee weken voorbij en heb je minder contact gehad met de groep dan je eigenlijk wilt.” Toch is hij vol vertrouwen dat hij straks een fitte en energieke selectie op het veld terugziet. “In de eerste golf zijn spelers daar ook serieus mee omgegaan. In de voorbereiding waren de jongens in voldoende mate afgetraind om een voorbereiding te spelen.”

Met een baan die hij vanuit huis kan invullen, concludeert de trainer dat de muren bijna op hem afkomen. “Ik word een halve kluizenaar”, grapt hij. “Gelukkig is er voetbal op de televisie. De vrije uren besteed ik aan het voorbereiden van circuittrainingen, maar kijk ik ook samen met de medische staf naar de oefeningen die zij kunnen verzorgen. Heb laatst ook de wedstrijd tegen Noordwijk volledig teruggekeken en daar punten uitgehaald om mee te nemen naar de trainingen. Denk er constant over na. Zodra de seinen op groen zijn, gaan we de accenten leggen.”

‘Toevalstreffer liet puzzelstukjes op plaats vallen’

Want juist op het moment dat de resultaten beter werden, met een overwinning op Noordwijk als laatste wedstrijd, werd de competitie noodgedwongen stilgelegd. “We hebben aan het begin van het seizoen voor een speelwijze gekozen, maar het bleek dat de groep dat onvoldoende beheerste om resultaat te halen. Als technische staf vraag je je dan af hoe lang je aan die speelwijze wilt vasthouden.”

“In het voetbal heb je soms een toevalstreffer. In ons geval was dat in de bekerwedstrijd tegen HHC Hardenberg. Justin Spies speelde in de wedstrijden daarvoor als middenvelder, maar ik had gehoord dat hij ook wel eens op de backpositie speelde. Dat pakte in de tweede helft bij HHC erg goed uit en het verbeterde het team.”

Twisker koos daarna voor een 4-3-3-formatie. “Dat was een afweging voor mij. Moesten langer aan de bal zijn, hadden te veel onnodig balverlies. Daarmee ontstond veel afstand in de organisatie. Ook het vooruit spelen was een probleem. Met drie aanvallers zijn de opties makkelijker en spelen wij beter georganiseerd. Langzaamaan zie je dat de puzzelstukjes op hun plaats vallen. Dit wordt de focus voor onze volgende wedstrijden.”

Tekst: GVVV.nl/Youri van Doorn
Fotografie: Stefan Koops Photography