Het is tot op heden nog niet voorgekomen in deze rubriek dat een actueel bericht kon worden gecombineerd met een archiefstuk. Maar vorige week, toen tot verrassing van vele G.V.V.V.-ers de terugkeer van Maikel Epskamp op het ‘oude nest’ werd aangekondigd, deed zich die mogelijkheid wel voor.
En zo’n kans kun je natuurlijk niet laten liggen. Want bij het onderlinge app verkeer tussen de webredactieleden, of Maikel de zoon is van voormalig eerste elftalspeler Harrie (52), of zijn broer Dennis (48), kwam boven water dat Nadia Berton voor een artikel in de presentatiegids enkele jaren geleden vader Dennis en zoon Maikel had geïnterviewd. Daarmee was dus gelijk de vraag beantwoord en de aanleiding geboren om dat bewuste artikel op te zoeken in de ‘oude doos’.
Daarvoor waren geen diepgravende spitwerkzaamheden nodig, want reeds het vijfde exemplaar op het stapeltje G.V.V.V. Magazines, zoals de presentatiegids officieel heet, bracht soelaas.
Daarenboven bleek dat Nadia, na een kleine zoektocht, het interview nog keurig in haar digitale archief had staan, en voormalig redactielid Jeroen van Barneveld de bijbehorende foto’s, waardoor het mij deze keer heel gemakkelijk werd gemaakt om deze publicatie samen te stellen.
De vraag stellen wie de vader van Maikel is, was niet geheel vreemd want ook op de social media kanalen werd die daar ter berde gebracht. En bovendien als je de foto’s van die drie (jeugdige) Epskampen bekijkt dan snapt u de verwarring waarschijnlijk nog beter. Want de ‘looks’ van Maikel vertonen meer trekken van oom Harrie, dan van vader Dennis. En ook de positie op het voetbalveld van de nieuwe aanwinst voor de hoofdmacht komt meer overeen met die van z’n oom.
Harrie genoot zijn jeugdopleiding bij G.V.V.V. en brak als tiener reeds door naar de A-selectie. Hij was van 1987 t/m 1993 de geharde en niets en niemand ontziende voorstopper, en soms verdedigende middenvelder, onder de trainers Gert Bals, Henny de Man, Wim van Zwam en Frans Koenen. Voor al deze oefenmeester was Harrie bijna altijd een vaste waarde. Hij speelde in die tijd een kleine 150 officiële duels in het blauw. Hij zette zijn voetballoopbaan na G.V.V.V. voort bij De Valleivogels en De Merino’s om daarna in het trainersvak te belanden.
Die voerde hem langs Montfoort, Harskamp, Renswoude, Valleivogels, VVZ ’49, Bunnik ’73 en sinds vorig seizoen de eerste blauwwitte club in zijn oefenmeester geschiedenis, VVOP. Daar heeft Harrie gezelschap van zijn dochter Dionne die verzorgster is bij de hoofdmacht van deze Voorthuizense voetbalclub.
De jongere Dennis was ook als jong jochie lid van G.V.V.V. en hij kreeg in 1991 de kans om aan te sluiten bij de A-selectie als middenvelder/aanvaller. Met een hoop technische bagage aan boord en een zeer elegante stijl van voetballen was de toen 18-jarige Dennis echt een belofte voor de toekomst. Maar de ‘over mijn lijk’ instelling en de onverzettelijkheid die broer Harrie bezat waren bij Dennis minder sterk ontwikkeld. Mede daardoor duurde het langer voordat hij echt doorbrak en zijn kansen kreeg bij het vlaggenschip. Al met al speelde papa Dennis tot 1997 een kleine 60 duels in het eerste elftal, maar had hij een ding voor op z’n broer. Hij werd onder leiding van coach Frans Adelaar kampioen met G.V.V.V in het seizoen ’96-’97 in de Hoofdklasse B, en dat was Harrie niet gelukt. Dennis stopte bij G.V.V.V. dus op zijn hoogtepunt, want het seizoen erna verkaste hij naar zusterclub De Merino’s. Daar was hij onderdeel van het team dat de opmars maakte van de derde naar de eerste klasse.
Met deze broers en zoon Epskamp bij de A-selectie van onze club kwam ook de vraag bovendrijven of zoiets al eerder was voorgekomen? Broers in het eerste elftal, al dan niet in een gelijktijdige periode? Ja, daar is best een lijstje van te maken. Datzelfde geldt voor vader en zoon(s).
Als je daarbij niet al te kritisch kijkt naar aantallen, en ook vriendschappelijke wedstrijden mee laat te tellen, kan de volgende alfabetische lijst worden samengesteld, zonder daarmee te beweren dat die geheel compleet is. Aanvullingen daarop zijn altijd welkom.
| Broers | Vader en zoon(s) |
| Moslin en Taoufik Adnane | Peter en Martin van Eck |
| Melrik, Ad en Lorenz Beukers | Dennis en Maikel Epskamp |
| Christaan en Matthijs Boom | Hans en Paul Hartog |
| Dennis en Gijs Bos | Jan, Edwin en Jacco Kampert |
| Jan en Piet van de Bovenkamp | Bert en Jacco van de Loosdrecht |
| Harrie en Dennis Epskamp | Dennis en Jaidy van Meegdenburg |
| Harrie en Frank van de Haar | Dragan en Mikula Ristic |
| Bilal en Mohammed el Hassnaoui | Dick en Joey van de Steeg |
| Hichame en Youness Lahnine | Martien, Jeffry en Roy Terschegget |
| Mourad en Omar Marbouh | |
| Ton en Kees Muller | |
| Gerard en Erik van de Pavert | |
| Jan en Dick van de Steeg | |
| Anouar en Bilal Tmim | |
| Michiel en Daan van der Valk | |
| Jan, Anton en Bertus Veldhuizen | |
| Edwin en Robert de Vries |
Nu heeft nieuwe aanwinst Maikel Epskamp nog niet zijn opwachting gemaakt bij de hoofdmacht, maar dat laat hopelijk niet al te lang meer op zich wachten. Tijdens de aangekondigde oefencampagne in juli en augustus zal hij ongetwijfeld zijn kans krijgen van oefenmeester Jochem Twisker. En als dat dan gebeurt dan schrijft familie Epskamp geschiedenis in de annalen van de club. Want u kunt zien dat deze familienaam als enige in de beide kolommen voorkomt.
Opm.
Bovenstaande gevolgtrekking moet worden bijgesteld. Want hedenmorgen kreeg ik van voormalig webredactielid Ard van den Bovenkamp een bericht dat ook Jan van de Steeg, de oudere broer van Dick, deel heeft uitgemaakt van de A-selectie. En dat klopt als een zwerende vinger, want aan het begin van de jaren ’80 heeft Jan diverse keren zijn opwachting gemaakt in de hoofdmacht. Ik had dat ook in mijn database staan, maar ik heb Jan over het hoofd gezien. En Dick’s zoon Joey speelde vorig seizoen mee in een paar oefensessies.
Sorry voor deze omissie familie Van de Steeg, jullie waren dus echt in de eersten in de geschiedschrijving van de club als broers en vader en zoon.
==================================================
‘Blauw bloed’ bij Vitesse
Het komt regelmatig voor dat amateurclubs worden bezocht door scouts van bvo’s. Zij zijn dan op zoek naar jongens (en tegenwoordig ook meiden) die opvallen tussen al die bewegende shirtjes op het veld. Het kan zomaar zijn, dat er interesse wordt gewekt door een speler en dat die vaker wordt gevolgd en bekeken. Vervolgens wordt er afgewogen of het geheel aan kwaliteiten van die jongen of het meisje, en houding in het veld zouden kunnen passen in het profiel die de desbetreffende clubs voor ogen hebben met betrekking tot een (toekomstig) speler van die profclub.
Het spelen in de jeugdopleiding van een profclub, is zo’n beetje wel de ultieme droom van iedere jeugdspeler. Want stel je eens voor dat je in de voetsporen zou kunnen treden van je persoonlijke held op voetbal gebied: wie wil nu niet de weg bewandelen van een Messi, Ronaldo, Suárez, of dichter bij huis, een Robben, Blind of Memphis.
Bij G.V.V.V. zijn het afgelopen seizoen ook weer een aantal spelers ‘weggekaapt’ door bvo’s, en in de jaren daarvoor was het niet anders. Maikel Epskamp is ook zo’n speler, die sinds het seizoen 2013-2014 deel uit mag maken van de Vitesse Voetbal Academie, oftewel de jeugdopleiding van een van de oudste Eredivisie clubs van Nederland.
Hoe is het hem vergaan in de afgelopen jaren, wat voor impact heeft dit avontuur op zijn dagelijkse bezigheden gehad? Kortom, hoe ziet het leven als jeugdspeler bij Vitesse er uit?
Niet van een vreemde
Een droom begint natuurlijk met een passie, en die hartstocht voor voetbal heeft Maikel in ieder geval niet van een vreemde. Zijn vader Dennis heeft zijn gehele periode als jeugdspeler bij G.V.V.V. gespeeld en is uiteindelijk in seizoen 1996-1997 kampioen geworden met het eerste elftal in de Hoofdklasse B, destijds het hoogste amateurniveau. Na zijn periode bij G.V.V.V heeft hij nog zeven jaar bij De Merino’s gevoetbald en is vervolgens gestopt met zijn voetbalactiviteiten.
Aan de blauwe zijde van sportpark Panhuis speelde Maikel ook vanaf zijn prille jeugd in verschillende jeugdelftallen. Zijn positie in het veld was altijd die van centrale verdediger en tijdens zijn periode in de E1 viel hij op bij FC Utrecht, die hem uitnodigde om op woensdag middag mee te trainen. Een jaar lang werd er voor de extra training op en neer gereden vanuit Veenendaal, maar het bleef uiteindelijk alleen bij trainen.
“Wij ontvingen toen ook een brief van Vitesse met een uitnodiging om vooral eens langs te komen om een paar proeftrainingen te doorlopen, maar daar hebben we niets van verteld aan Maikel”, aldus Dennis. “We hebben de uitnodiging toen niet geaccepteerd, omdat we juist in het traject met FC Utrecht zaten.” Vitesse bleef Maikel duidelijk volgen, want de uitnodigingen bleven komen. Uiteindelijk hebben zijn ouders Maikel gevraagd hoe hij erover dacht. “Ik vond het bij FC Utrecht niet meer zo leuk, toen heb ik meegedaan aan een proeftraining bij Vitesse en ze wilden me direct hebben. Ik heb daarom voor Vitesse gekozen,” zegt Maikel.
Ondertussen voetbalt Maikel alweer drie seizoenen bij Vitesse en heeft hij te horen gekregen dat hij ook in het nieuwe seizoen tot de jeugdselectie behoort en mag uitkomen voor O15. “Het afgelopen seizoen was een goede periode”, aldus Maikel, “in de eerste helft van de competitie werden wij zevende en bij de herindeling in de tweede helft van de competitie werden we tweede. Én ik heb eigenlijk alle wedstrijden in de basis gestaan.”
Dat het spelen bij een bvo als Vitesse ook perspectief biedt om jezelf als speler ‘in the picture’ te spelen, blijkt wel uit de volgende extraatjes…
Debuut Nederlands elftal
Naast het voetballen bij Vitesse loopt er parallel ook een selectietraject voor Oranje. Afgelopen voorjaar is Maikel toegevoegd aan de selectie voor het vierlanden toernooi van O14 op de accommodatie van Excelsior ’31. Hij heeft daar meegespeeld tegen onder andere Japan en Turkije. “In de selectie waren de 22 beste spelers van heel Nederland bijeengebracht, en het spelniveau was nog een tandje hoger dan we al gewend waren bij Vitesse en heel mooi om te zien,” legt Dennis uit. “O14 is een trainingsteam dat zich voorbereidt op de stap naar het jongste officiële jeugdteam, het Nederlands elftal voor spelers onder 15 jaar. We zijn natuurlijk benieuwd hoe dit verder zal verlopen.”
Ambities
Vitesse is begin 2016 een samenwerkingsverband aangegaan met FC Vasas uit Budapest, zodat de jeugdopleidingen van elkaar kunnen leren en met elkaars voetbal systeem in contact komen. In mei van dit jaar is O14 op bezoek gegaan in Budapest om daar te trainen en een oefenwedstrijd te spelen. De uitslag van die wedstrijd was uiteindelijk 0-6, waarin Maikel tweemaal scoorde.
Zien we hier een internationale carrière in ontwikkeling?
Maikel denkt voorzichtig vooruit en verteld waar zijn ambities liggen. “Ik hoop ooit voor het eerste elftal van Vitesse te mogen debuteren en wellicht daarna door te stromen naar een topploeg in de Eredivisie, zoals Ajax.” “Als PSV belt, is het natuurlijk ook het overwegen waard, denk ik”, vult pa Dennis lachend aan. De ultieme droom van Maikel is uiteindelijk een plekje te veroveren bij een topteam in de Engelse Premier League, “want dat vind ik de zwaarste, maar ook de beste competitie van Europa.”
Gaat het dan allemaal vanzelf? Zeker niet, het besef is er, dat er hard gewerkt moet worden om in de buurt van het uiteindelijke doel te komen.
Dagritme
De wekker gaat dagelijks om 6.00 uur, zodat eerst de bus en vervolgens de trein op tijd gehaald kan worden om naar het Beekdal Lyceum in Arnhem te kunnen gaan, waar de lessen om 8.15 uur beginnen. Als Topsport Talent School biedt het Beekdal Lyceum speciale faciliteiten voor topsporters en vormt het samen met bvo Vitesse de Vitesse Voetbal Academie. Om 14.30 uur eindigt dan de schooldag en wordt Maikel opgehaald om op Papendal te trainen van half vier tot vijf uur. Dan wordt wederom gebruik gemaakt van het OV en kan Maikel, als alles op tijd rijdt, tijdig thuis zijn voor het avondeten, zo rond half zeven, om vervolgens te werken aan zijn huiswerk. Op dinsdagmorgen is er een extra training en de zondag is dan zijn vrije dag.
Schoolresultaten zijn belangrijk en als die resultaten achter blijven, zal er na overleg niet getraind maar geleerd moeten worden. “De school helpt bij het maken van een goede planning en leren van de stof, dus tot nu toe lukt het me al mijn activiteiten goed te combineren en heb ik zelfs nog wat tijd over om regelmatig met mijn vrienden af te spreken.”
Maikel is nog steeds tevreden met zijn keuze en ook zijn ouders zijn ervan overtuigd dan Vitesse het goed doet qua begeleiding van de jeugdspelers, in vergelijking tot andere bvo’s. “Alles is goed geregeld, alle faciliteiten zijn aanwezig en ook fysiek worden de jongens goed in de gaten gehouden. Regelmatig worden gewicht en lengte gecontroleerd en worden er tips gegeven met betrekking tot voeding, waarbij ook de ouders worden betrokken.”
Op de vraag of er iets wezenlijks veranderd is in het levensritme thuis, antwoordt Dennis dat dat eigenlijk niet echt het geval is. “Het zou anders zijn geweest als Maikel in een gastgezin opgevangen had moeten worden in verband met de grote afstand, maar Arnhem is gelukkig niet al te ver van Veenendaal. Het enige is misschien dat er in een jaar eigenlijk maar twee weken zijn, waarin geen schoolactiviteiten en geen voetbal voorkomen, dat zijn dan de weken waarin we echt met vakantie kunnen gaan.”
Het doel is duidelijk, maar stel nu dat dit door omstandigheden niet gehaald kan worden, wat zou Maikel dan als zogenaamd plan B hebben in zijn achterhoofd. Hij denkt diep na over zijn antwoord en komt tot de conclusie dat hij dat eigenlijk op dit moment niet weet: “Ik heb er eigenlijk niet zo over nagedacht, nu is voetbal de werkelijkheid en ben ik er volledig op gefocust, dus ik zou het nu niet weten, misschien iets met sport…..”
Topteam Eredivisie, Premier League, Oranje, we gaan de komende jaren wel vaker van Maikel horen; een toplatent met ‘Blauw bloed’!
Bron: G.V.V.V. Magazine 2016-2017 (door Nadia Berton)
Foto’s: Prodifo Reclamefotografie (Erik de Wilde)
=================================================
Op- en/of aanmerkingen, toevoegingen, aanvullingen, (opbouwende)kritische noten, etc. etc. op episoden van deze rubriek zijn altijd van harte welkom. Dit alles om de clubhistorie zo volledig mogelijk en juist te kunnen vastleggen voor het nageslacht. Reacties kunnen, bij voorkeur via email, worden gezonden naar: webredactie@gvvv.nl
Dit is voorlopig de laatste publicatie in deze rubriek, in de komende vakantie periode gaat de deksel op de oude doos. Of en wanneer die er weer afgaat zal ik in het nieuwe seizoen nader bekijken. Ik hoop in ieder geval dat u van deze 32 delen genoten, en ook nog wat opgestoken hebt, van en over de geschiedenis van G.V.V.V.
Rest mij nog u allen een hele prettige, maar bovenal coronavrije, vakantie toe te wensen.
Tekst: Bas van Capelleveen.
Door het vernieuwen van de website die onder supervisie van een andere provider en server (EF2) draait, zijn helaas de vorige publicaties (deel 1 t/m 28) in deze rubriek niet meer beschikbaar.
Deel 29. Trainer Visee: Een sympathieke vakman
Deel 30. Streekderby kreeg geen winnaar
Deel 31. v.d. Weerthof: jongste speler ooit # v.d. Weerdhof: haakte op jonge leeftijd af
Meer over de geschiedenis van onze club kunt u vinden op de facebook pagina ‘Historie van G.V.V.V.’ die wordt onderhouden en gemodereerd door Gert van Holland.
