Toeval of niet, komende zaterdag speelt onze ‘blauwe brigade’ alweer een oefenpot tegen een ‘Oude Dame’. Want net als Hercules wat afgelopen dinsdag op bezoek was, heeft VV Gemert een zwart-wit gestreept tenue analoog aan Juventus – wat overigens jeugd betekent – de oorspronkelijke drager van die bijnaam.
Maar niet iedere club die een zebrashirt als vaste uitrusting heeft mag mijns inziens zo genoemd worden. Het is geen wetmatigheid, maar om die bijnaam te mogen kapen moet zo’n club in mijn ogen toch wel minstens het eeuwfeest hebben overleefd. En daar hebben onze twee gastploegen ruimschoots aan voldaan. Hercules stamt uit 1882 en reeds op 15 oktober 2012 vierde Gemert haar eeuwfeest. En dat is een mijlpaal in de geschiedenis van de Brabanders die niet ongemerkt voorbij zal zijn gegaan en die ook maar weinig amateurclubs in Nederland hen na kunnen zeggen. Honderd jaar oud en nog steeds springlevend, dat zou het motto geweest kunnen zijn voor die festiviteiten. Want feesten kunnen die zuiderlingen, dus dat zal ongetwijfeld een onvergetelijke gebeurtenis zijn geweest. Er verscheen een jubileumboek, dus is dat eeuwfeest ook vastgelegd voor het nageslacht.
Nu bijna tien jaar later is de club wel ouder geworden in leeftijd maar is het enthousiasme onder de bijna 1400 leden van de enige voetbalclub in het dorp Gemert in niets afgenomen en gaat men gewoon op naar een volgende mijlpaal.
Van derde naar eerste klasse
Ja, als je bijna 110 jaar oud bent valt er natuurlijk heel veel te vertellen. Op deze plaats zullen we ons beperken tot de geschiedenis van de club in vogelvlucht van de laatste paar decennia, omdat we lang niet alle in-en-outs weten, en deze voorbeschouwing daar ook niet voor bedoeld is.
Toen de zondag hoofdklasse haar beslag kreeg in het seizoen 1974 -1975 – die was er dus veel eerder dan in het zaterdagvoetbal – bewoog deze echte dorpsclub zich in de marge van het zondagvoetbal, want men speelde in de 4de klasse. Maar na een 3de en 4de positie in de jaren daarna, was het in 1976–1977 wel raak. De vlag ging in top en Gemert mocht zich 3de klasser noemen.
Of er daarna toen een duik in de geschiedenisboeken is genomen of dat er hogere ambities aan het licht kwamen, of een combinatie van beide, is ons niet bekend, maar de ‘zebra’s’ hadden de smaak te pakken en stoomden in een ruk door naar de 1ste klasse, waar ze in jaargang 1979– 1980 haar debuut maakte. Met de die drie kampioenschappen op rij evenaarden de spelers van toen hun ‘voorvaderen’ want vanaf 1952 t/m 1955 was Gemert ook driemaal achtereen de beste.
Opnieuw een stap omhoog
Op dat één na hoogste zondagniveau toonden de Brabanders zich als een ‘zekerheidje’. In 16 seizoenen was er slechts driemaal een plek in het zogenaamde rechterrijtje. In alle andere competities was het subtop of middenmoot. Na die lange gewenningsperiode was het dan toch eindelijk in seizoen 1994–1995 raak. Via een kampioenschap in 1E werd het toenmalig walhalla van het zondagvoetbal bereikt, de hoofdklasse.
En opnieuw kan worden vastgesteld dat Gemert ook daarin een ‘zekerheidje’ was. Sterker nog, na twee 9de plekken werd in 1998 al het eerste kampioenschap binnengesleept op dat hoogste zondagniveau. Daarna ging het crescendo voor de Waeverstadt- (de carnavalsnaam van Gemert) voetballers, want op één seizoen na was altijd het linkerrijtje hun domicilie. In de twaalf seizoenen na dat eerste succes waren er maar liefst twee 3de en drie 2de plekken en werd er op het juiste moment gepiekt. Want in 2010, toen de start van de topklasse plaatsvond, mocht Gemert zich als kampioen van de hoofdklasse B laten kronen en daarmee was ook natuurlijk een plaats aan de top van de voetbalpiramide bereikt.
En passant werd in dat seizoen over de ruggen van onze huidige competitiegenoten AFC en De Treffers ook de algehele zondagtitel in de wacht gesleept, het grootste succes in de clubhistorie tot nu toe. Want de algehele amateurtitel was een prooi voor alweer een huidig competitiegenoot van G.V.V.V., namelijk IJsselmeervogels.
Heen en weer
Het debuut van de zondagkampioen in de topklasse eindigde echter in een groot echec. De ploeg degradeerde, maar begon in 2011-2012 wel direct weer als favoriet aan een nieuw seizoen in de hoofdklasse. Gemert maakte haar status waar en pakte opnieuw de titel. Toch slaagde de club er vervolgens niet in om zich te handhaven in de topklasse en degradeerde weer naar de hoofdklasse. Daarin deed Gemert wel van zich spreken maar vaak net niet voldoende om de terugkeer te bewerkstelligen. Vanaf 2013 t/m 2018 was men er driemaal dichtbij via periodetitels, maar telkenmale bleek de eerste ronde van die p/d wedstrijden het eindstation.
In 2019 was het bij de vierde poging wel raak. Gemert plaatste zich op de laatste dag van de competitie voor de playoffs en rekende daarin af met achtereenvolgens SDO uit Bussum en Staphorst. Derhalve maakte onze opponent in 2019-2020 dus voor de eerste keer haar opwachting in de zondag Derde Divisie.
Geslaagd debuut
Toen in maart 2020 de competitie stilviel vanwege de Covid-19 maatregelen konden de zwartwitten terugkijken op alleszins geslaagd debuut op dat niveau. Achter het ongenaakbare O.S.S. ’20 – later in deze oefenperiode ook nog gast op het sportpark Panhuis – hield men bijna gelijkbare tred met Jong ADO en OFC en stond op de vierde positie.
Gedurende het zeer korte vorige seizoen noteerde Gemert twee winstpartijen, een gelijkspel en driemaal verlies en was een tiende plek haar deel.
Aan de basis van de promotie en het uitstekende debuut in de Derde Divisie stond huidig trainer Reinald Boeren die nu dus aan zijn vierde seizoen in en bij Gemert is begonnen. En er zal hem en zijn spelers natuurlijk alles aan gelegen zijn om te gaan proberen in het komende nieuwe seizoen het debuutjaar te gaan evenaren of wellicht te verbeteren.
Mutaties
Ook onze gasten kende de nodige mutaties in de selectie. Zeven man vertrokken waaronder Mark Westerlaken (DOVO) en Bram Zwanen (De Treffers). Daar kwamen vijf nieuwe gezichten voor in de plaats. Daarvan zijn aanvaller Jorzolino Falkensteijn en verdediger Joris Janssen voor ons de bekendste. De aanvaller begint aan zijn derde periode bij de club na omzwervingen bij o.a. Capelle, Barendrecht, FC Oss en in het buitenland. Janssen kennen we van De Treffers voordat hij in 2020 naar OJC verkaste. Daar kaapte Gemert hem weg, maar voorlopig kunnen ze geen gebruik van zijn diensten want tijdens de training scheurde hij kort geleden zijn kruisband.
Oefenduels
In de nieuwe samenstelling speelde Gemert tot nu toe drie oefenduels en daarin proefde het alle mogelijke smaken van uitslagen. Op 13 juli werd zeer knap gelijkgespeeld (2-2) in eigen huis tegen Keuken Kampioen club Helmond Sport. Vier dagen later ontving men eerste klasser Nivo Sparta en daarin werd er flink op los gescoord gezien de 5-1 eindstand. De geplande wedstrijd afgelopen zaterdag tegen SteDoCo werd door de Hoornaar’s afgezegd. En afgelopen dinsdagavond leed men een nipte 2-1 nederlaag, die voor de rust al op het scorebord stond, op bezoek bij onze competitiegenoot Kozakken Boys.
Hieruit kan worden afgeleid dat de mannen van trainer Twisker opnieuw te maken krijgen met een tegenstander die zich niet zo maar even de kaas van het brood zal laten eten.
Het moet beter
De oefencampagne van G.V.V.V. kende tot nu toe wat twee nederlagen. Op zich niet erg want dat is inherent daaraan met allerlei probeersels in samenstelling en posities. Er moet zich nog een coherent elftal vormen wat straks in de competitie hopelijk goed beslagen ten ijs kan komen.
Gelukkig was er enige progressie te zien tussen de eerste en de tweede wedstrijd en dat moet de blauwe burger enige moed geven. Daarbij kan een overwinning soms helpen om over een punt heen te komen en daaruit wat zelfvertrouwen te tanken.
Dus laten we hopen dat onze hoofdmacht zaterdag wat scherper is in de afronding van de kansen die worden gecreëerd, want die waren dinsdagvond tegen Hercules zeker aanwezig, en dat bij defensief zoveel mogelijk het slot op de deur gaat en blijft. De spelers en staf weten zelf het beste waar het nog een schort om de eerste winst te kunnen bijschrijven en die zullen dan ook hun uiterste best doen dat doel tot uitvoering te brengen.
Vroeger en nu
Afgaande op de geschiedenis, voor wat dat waard is, heeft G.V.V.V. thuis een positief resultaat staan tegen de gasten uit het Brabantse land. Bij en in Gemert werd tweemaal gespeeld en ook beide keren verloren. In ’83-84 werd het 2-1 en in ’12-’13 was de thuisploeg met 4-1 te sterk. Maar op het sportpark Panhuis heeft ons vlaggenschip alleen maar winst achter haar naam staan.
Nu was dat geen prestatie van groot formaat omdat Gemert slechts eenmaal eerder de reis naar Veenendaal ondernam. In het seizoen ’13-’14, toen coach Erik Assink nog de tamboer sloeg, werd er met 3-0 gewonnen. Goalie Johan Jansen speelde toen de gehele wedstrijd en mocht dus een clean sheet bijschrijven. Taoufik Adnane, nu met z’n 35 jaar de senior van de selectie, stond toen niet op het formulier. Wie daar wel op stond was huidig assistent trainer Dennis van Meegdenburg. Hij kwam na rust in het veld en deed waar hij vele jaren goed in was, namelijk doelpunten maken, want de openingstreffer kwam op zijn naam te staan. Rik van der Eerden maakte daarna met twee goals het trio compleet. Geen enkele andere naam uit die tijd is nog over in de huidige selectie. Maar Dennis heeft wel voor opvolging gezorgd in de vorm van zijn zoon Jaidy en het zou een leuk feitje zijn in de annalen als zoonlief er in slaagt in de voetsporen van z’n Pa te treden door dat doelpuntenkunstje te herhalen, als hij tenminste speeltijd krijgt van ‘baas’ Twisker.
De vraag is dan ook of ‘De Blauwen’ die ongeslagen thuisstatus tegen Gemert kunnen handhaven, maar belangrijker is dat we opnieuw vooruitgang zien in speelwijze, spelopvatting en uitvoering.
Dit oefenduel tussen G.V.V.V. en VV Gemert zal zaterdagmiddag 31 juli plaatsvinden op sportpark Panhuis en zal aanvangen om 15.30 uur. De wedstrijd zal onder leiding staan van scheidsrechter Bram van den Boogaard uit Amersfoort. Samir Aboujid en Roy Westenberg zullen hem daarbij assisteren.
Tekst: GVVV.nl/Bas van Capelleveen
