Voorbeschouwing // Bekeravontuur gaat weer van start

Van zondag naar zaterdag

Wat velen wellicht niet weten, is dat de Hardewijker voetbalclub in 1927 is opgericht met als speeldag de zondag. De club miste toen ook een ‘V’, dus was het VOG. Omdat er al een club van die naam bestond moest er op last van KNVB een naamswijziging plaatsvinden. Dat was een simpel gegeven en daarom kwam er een ‘V’ van voetbal voor te staan.
Vanaf 1945 is er ook een zaterdagtak bijgekomen en die overvleugelde langzamerhand hun broeders die op zondag speelden. Door het behalen van het landskampioenschap bij de amateurs in het seizoen ’68-’69, twee jaar later gevolgd door het afdelingskampioenschap en promotie naar de zeer prille 1ste klasse werd de zaterdagtak het belangrijkst en was de naam VVOG definitief gevestigd in de rijen van de zaterdagvoetbal liefhebbers.
De zondag voetballers bleven actief, maar op bescheiden schaal, tot daar in 2007 te weinig animo voor was, en daarom stopte. Een tweede poging om die tak nieuw leven in te blazen duurde slechts een seizoen en in 2016 was het definitief einde oefening voor het zondag vlaggenschip. Heden ten dag heeft de club nog een tweede en derde elftal wat op zondag in de lagere regionen speelt.

Met horten en stoten

Zo zijn de resultaten van de bewoners van het uitermate fraaie sportpark De Strokel het best te omschrijven sinds zij in 1971 het hoogste zaterdag amateur niveau (1ste klasse) bereikten.
De kwalificatie ‘De heen en weer’, genoemd naar de beroemde Volendamse botter, is wat overdreven, maar toch moesten de groen-witten uit Harderwijk diverse malen het ongenoegen smaken van degradatie. Maar evenzovele keren duurde het meestal niet al te lang om via een kampioenschap, nacompetitie of automatische promotie, de weg omhoog terug te vinden.
Alleen lukte het VVOG niet om de Topklasse te bereiken en daarom spelen zij in het laatste decennia op het een na hoogste level, de Hoofdklasse, sinds ’16-’17 dus Derde Divisie.

Blij met Covid-19?

We kunnen ons nauwelijks voorstellen dat er iemand ter wereld is die deze vraag met ja zou beantwoorden. Maar toch zullen veel VVOG aanhangers, heel ver weg in hun achterhoofd, de befaamde uitspraak van de beroemde nummer 14, ‘Ieder nadeel, heb z’n voordeel’, op sportieve gronden onderschrijven.
Want toen de lockdown kwam in maart 2020, en er in de Derde Divisie nog negen of tien duels zouden moesten worden afgewerkt, waren onze gasten rode lantaarndrager en hadden zestien punten achterstand t.o.v. de veilige streep. Weliswaar met een wedstrijd minder dan de concurrentie die vocht tegen degradatie, maar het verschil was toch aanzienlijk.
Door het besluit van de bobo’s uit Zeist alles te laten zoals het was en gewoon in het nieuwe seizoen ’20-’21 opnieuw te beginnen ontliep VVOG, met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, degradatie. In dat vorige seizoen werden slechts vier wedstrijden gespeeld waaruit de Harderwijkers eenzelfde aantal punten behaalden en daarmee plek 14 innamen.

Onrustig trainersfront

Door de wisselvallige resultaten was het de laatste tien jaar ook erg onrustig op het trainersfront. Tien verschillende namen van oefenmeesters staan erop die lijst. Waarbij ’13-’14 de kroon spant. Toen werd begonnen met Jan Schulting waarna Jan Okke Koers het overnam, en kind van club Marco Roelofsen – o.a. prof bij FC Twente, Heerenveen en PEC Zwolle – het afmaakte. Ook broer Richard – prof bij onder meer Heracles, PEC Zwolle en De Graafschap – leerde het voetballen bij VVOG, evenals de nog steeds voor PEC Zwolle uitkomende Bram van Polen.
Onder Ed Engelkens was het drie jaar rustig, maar opvolger Hans van Arum kreeg ook vroegtijdig zijn congé, en zag Hennie in ’t Hof het overnemen voor ruim twee seizoenen. Toen strikte men Pieter Mulders die eerder succesvol was geweest bij onze competitie genoten Kon. HFC en Rijnsburgse Boys. Maar ook Mulders kreeg de Harderwijkers niet aan de voetbalpraat en in december 2019 scheiden de wegen van de club en de oefenmeester. Al snel werd Raymond Schuurman, die aan een sabbatical jaar bezig was, na o.a. Sparta Nijkerk en Berkum, bereid gevonden om voor de groep te gaan staan. Schuurman is dus nu voor het derde seizoen leidsman op sportpark De Strokel.

Top 5

In overeenkomst met de laatste opponent van G.V.V.V., SV Spakenburg, behoort VVOG ook van oudsher tot de tegenstanders waarvan behoorlijk veel onderlinge competitie ontmoetingen in de boeken staan. Totaal staan er 46 onderlinge duels genoteerd, van Derde- (’59-’60) tot en met Hoofdklasse, en daarmee nemen onze gasten de vijfde plek in de top 5 van tegenstanders, waartegen sinds de oprichting in 1947, is gespeeld.
Ook staan er twee districtsbekerwedstrijden in de annalen, alsmede twaalf eerdere oefenduels, waarvan er drie tegen de toenmalige zondagtak waren. Dus al met al zijn de beide voetbalverenigingen, waarvan de afkortingen dus maar een letter verschild, goede oude bekenden van elkaar. Toch moeten we voor de laatste onderlinge competitiewedstrijden alweer vijftien jaar terug gaan in de tijd want die dateren uit het seizoen ’06-’07, met een 2-1 uitslag in Veenendaal en 1-1 in Harderwijk.
De laatste sparringpot is heel wat korter geleden, want aan het begin van de voorbereiding op het vorige seizoen kwamen de Harderwijkers op 11 augustus 2020 op bezoek in Veenendaal. Hicham Haouat was daarin ‘het mannetje’ want hij scoorde tweemaal en bepaalde daarmee de uitslag op 2-0.

Happy days

In het totale aantal van 46 duels zijn ook de twee ontmoetingen inbegrepen waar allen die de groen-witten uit Harderwijk een warm hart toedragen met heel veel genoegen op terug zullen kijken. Want die waren in het kader van het algeheel zaterdagkampioenschap van Nederland in het seizoen ’96-’97. Afdelingskampioenen VVOG, FC Lisse en G.V.V.V. bonden met z’n drieën de strijd aan in een complete competitie. Door een aantal nederlagen was onze ploeg daarin al vrij vroeg kansloos, en gingen FC Lisse en VVOG uiteindelijk uitmaken wie er met de titel aan de haal zou gaan.
In de laatste wedstrijd op 14 juni 1997 kwam VVOG op bezoek in Veenendaal. Die wedstrijd moest gewonnen worden met minstens drie doelpunten verschil. Dat lukte want VVOG won met 2-5 en door het doelsaldo van 10-5 tegen 9-5 voor FC Lisse werd de zaterdagtitel binnengesleept.
De wedstrijden om de algehele amateurtitel werden door VVOG helaas beide verloren tegen De Baronie uit Breda.

Weerzien

Waar het afgelopen zaterdag voor Tom Oostinjen en Jordi Bitter een weerzien was met voormalig ploeggenoten van Spakenburg, daar gaat dat komende dinsdag op voor Jeremy de Graaf. Hij kwam in 2017 de gelederen van de Panhuisbewoners versterken nadat hij in twee seizoenen bij VVOG in 57 competitie duels maar liefst 48x het vijandelijke doel wist te treffen. Dat moyenne behaalde de sympathieke goaltjesdief in Veenendaal niet, maar in de vier seizoenen in het blauwe tenue speelde Jeremy 93 officiële duels en scoorde daarin 40 treffers, waarvan diverse op belangrijke momenten. Aan het einde van het zeer korte vorige seizoen scheidden de wegen van de spits en G.V.V.V. Maar het tekent Jeremy de Graaf ten voeten uit, dat hij terugkeerde bij oude liefde VVOG en daar ondertussen in vijf duels ook alweer tweemaal trefzeker was.
Waar De Graaf dit seizoen (op)nieuw kwam, nam een andere voormalige Blauwe juist afscheid in Harderwijk en hing voor zover we weten de voetbalschoenen in de wilgen. Dat was Caifano Latupeirissa, die vleugelspeler droeg van 2016 t/m 2018 in 49 officiële duels het blauw van G.V.V.V.

Middenmoter

Waar G.V.V.V. nog steeds wacht op haar eerste driepunter in de competitie, sleepte VVOG afgelopen zaterdag ook pas haar eerste winstpartij binnen. Dat deden ze in eigen huis tegen een van de gedoodverfde kampioenskandidaten, SteDeCo d.m.v. een 2-1 overwinning. En het toeval wil dat de opponent uit Hoornaar onder leiding staat van Frans Adelaar, en juist die was trainer van G.V.V.V. toen de voornoemde kampioenscompetitie werd gespeeld waarin VVOG dus aan het langste eind trok.
Maar de Harderwijkers hebben ook pas een nederlaag geleden in de competitie. Dat was tegen medekoploper ACV, dit betekent dat in de overige drie gespeelde wedstrijden de punten werden gedeeld en dat ze met de behaalde zes punten keurig in de middenmoot staan.

Alles of niets

Maar de aankomende wedstrijd is geen competitieduel, het is een eenmalige gebeurtenis en in de beker is het een alles of niets spelletje om door te mogen naar een nog lucratiever – zeker financieel gezien – volgende ronde met kans op een treffen tegen de dan instromende betaald voetbal organisaties. Dus zal VVOG er alles aan gelegen zijn om voor een verrassing te zorgen, want vooraf zullen de groen-witten G.V.V.V. inschalen als favoriet op basis van het thuisvoordeel en het spelen op een trede hoger.
Het is dus aan de gastheren om dat waar te maken, maar de ploeg van trainer Jochem Twisker is, om het eufemistisch uit te drukken, niet in al te goede doen. In de competitie werd pas 1 punt gepakt. Maar om te vergelijken moeten we terug naar de voorbereidingsfase. Daarin speelde ons keurkorps vijf duels tegen derdedivisionisten, vier uit de zondag afdeling – Hercules, Gemert, OSS ’20 en Groene Ster – en tegen een competitiegenoot van VVOG, te weten Sportlust ’46.
Ook in die vijf wedstrijden werd slechts eenmaal gelijk gespeeld (Gemert 3-3) en de overige gingen teloor. Al deze tegenstanders doen in de competities tot nu toe volop mee om de bovenste plekken dus dat geeft het niveau wel aan. Onze gasten schuren daar met hun plaats in de middenmoot tegenaan dus zou je op basis daarvan kunnen zeggen dat G.V.V.V. en VVOG ongeveer gelijkwaardig zijn en zal de vorm van de dag de doorslag geven welke ploeg doorgaat naar de volgende ronde.

G.V.V.V. – VVOG begint komende dinsdagavond 21 september op het sportpark Panhuis om 20.00 uur en zal onder leiding staan van scheidsrechter C. Mulder uit Uithuizen, die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. J. Westhof en Dhr. J.L. de Koning.

Tekst: GVVV.nl/Bas van Capelleveen
Fotografie: Stefan Koops