Voorbeschouwing // Het ‘Andere Oranje’ komt op bezoek

  • Voorbeschouwingen

Vissers- en/of badplaatsen zijn met zeven ploegen ruimschoots vertegenwoordigd op het hoogste amateurvoetbalniveau in Nederland, ofwel de Jack’s League. Dan kan haast geen toeval zijn, maar een verklaring daarvoor moeten we u schuldig blijven. Feit is wel dat de plaatsen Spakenburg-Bunschoten, Katwijk, Scheveningen, Noordwijk en Edam-Volendam als zodanig bekend staan en zij leveren die zeven teams. Als eerste in dat rijtje van opponenten is het Andere Oranje zoals Jong FC Volendam ook wel wordt genoemd komende zaterdag tegenstander op het sportpark Panhuis.  

Genen

Als de Max-Vakantieman zou vragen om op een blinde kaart de gemeente Edam-Volendam – want dat is de officiële naam – aan te wijzen zullen de wat minder topografisch onderlegden er misschien best een eindje naast zitten. Maar als hij zou vragen waar die gemeente bekend van is, is een omissie zeer onwaarschijnlijk. Want bijna iedere Nederlander zal dan op de proppen komen met: visserij, of toeristische trekpleister, of klederdracht, of muziek & palingsound, of ‘De Dijk’. Maar ook is de kans zeer groot dat voetbal onderdeel uitmaakt van zo’n opsomming. Dat deze tak van sport en de muziekbusiness daarvan het meest kenmerkend zijn voor Volendam lijkt in de genen van de bevolking opgesloten te liggen en wordt ook telkens weer doorgegeven.

Hofleverancier

The Cats, BZN (oudere generatie) en Jan Smit, De 3JS, Nick & Simon (jongere generatie) zijn o.a. de vertegenwoordigers van de muziekgenen. V.w.b. het voetbal is in 2015 uitgerekend dat Edam-Volendam hofleverancier is voor het Nederlands elftal. Het dorp – wat gezamenlijk ongeveer 28.000 inwoners telt, en met de dorpen en gehuchten eromheen in totaal op ca. 36.000 uitkomt, – leverde 1,7 internationals af per 10.000 inwoners en daar kan geen enkele andere gemeente in Nederland aan tippen. Bekendste namen zijn natuurlijk de gebroeders Arnold en Gerrie Mühren, Pier Tol, Keje Molenaar en Wim Jonk. Die laatste is dit seizoen aan zijn derde jaar als hoofdtrainer begonnen bij het ‘grote’ FC Volendam.

Overstap werpt vruchten af

Waar de FC Volendam in het verleden met haar jonge talenten uitkwam in de beloftencompetitie samen met andere betaald voetbalorganisaties werd in 2016, bij het ontstaan van Tweede en Derde Divisies, de keuze gemaakt om daaraan deel te nemen. Dit met het idee dat de eigen opgeleide jeugdspelers daarin veel meer tegenstand krijgen en sneller volwassen voetballers worden. Waardoor zij wellicht ook vlotter de aansluiting kunnen vinden bij de A-selectie. Want Volendam moet het hebben van dat soort beleid en is geen kapitaalkrachtige club die maar te pas en te onpas opereert op de transfermarkt om zich te versterken.
Die gewijzigde beleidsstap heeft in die korte tijd al diverse aanwinsten opgeleverd voor het eerste elftal, waarvan Joey Veerman, sinds 2019 uitkomend voor SC Heerenveen, het beste voorbeeld is.

Maar ook o.a. Mike Eerdhuijzen, Alex en Brian Plat, Derry John Murkin, Dean James, Samir Ben Sallam, Dyllandro Panka en Ibrahim El Kadiri zijn huidige A-selectie spelers die voor Jong FC uitkwamen in de Tweede en Derde Divisie. Daarom lijkt de keuze die de club toen maakte een juiste die haar vruchten blijkt af te werpen.

Danny de Leeuw, hier aan de bal, veroverde afgelopen zaterdag voor het eerst sinds lange tijd weer eens basisplaats. Is hij er tegen Volendam opnieuw vanaf het begin bij?

Kroon op het werk

In de twee eerste edities van de Derde Divisie, toen Jong FC in de zaterdagafdeling daarvan uitkwam, deed het jonge Andere Oranje prima mee. Getuige daarvan zijn een zesde, respectievelijk zevende eindpositie op de ranglijst. En in ’18-’19,  toen ze waren overgeheveld naar de zondag afdeling, werd de kroon op al het werk gezet door regiogenoot s.v. T.E.C. met 1 punt, en OFC zelfs met 9 punten voor te blijven en dus als kampioen te promoveren naar de Tweede Divisie.
Indrukwekkend waren de doelcijfers van de selectie van de toen afscheidnemende trainer Johan Steur, ook al zo’n Volendams clubicoon. In de laatste vier duels van de zegetocht scoorde de ploeg maar liefst 19x, en in totaal werd 97x raak geschoten, waartegenover 44 tegentreffers stonden.

Grote ‘mijnheren’ daarbij waren Derry John Murkin, Engelsman van geboorte maar al diverse jaren spelend in de jeugd van de wijdbroeken en Dani van der Moot die beiden 21 treffers voor hun rekening namen. Vooral de prestatie van Van der Moot was uitzonderlijk. Want hij kwam pas in de winterstop op amateurbasis over van Jong PSV en had slechts twaalf wedstrijden nodig voor dat aantal goals. Die bijzondere prestatie leverde de spits geen contract op, en daar maakte Rijnsburgse Boys handig gebruik van door Van der Moot in te lijven. Bij de ‘Uien’ heeft hij onlangs zijn contract tot 2023 laten verlengen.

Grote stap

Het debuut in de Tweede Divisie in jaargang ’19-’20 werd geen onverdeeld genoegen voor de jonge Volendammers. De trede hoger op de voetballadder bleek echt duidelijk een zeer grote stap. Want toen de competitie in maart 2020 werd stilgelegd vanwege de Covid-19 maatregelen vonden de Oranjehemden zichzelf na 24 gespeelde duels terug op de voorlaatste plaats op de ranglijst. Er stonden toen drie winstpartijen, vijf gelijke spelen en zestien verloren duels achter hun naam. Geluk bij een ongeluk had dit geen consequenties omdat de KNVB bepaalde dat alles bij het oude bleef en in seizoen ’20-’21 in dezelfde samenstelling werd gestart.
In dat zeer kortstondige vorige seizoen, opnieuw geteisterd door het virus en daarom wederom gestopt, behaalden de wijdbroeken uit zes ontmoetingen 5 punten en dat leverde een elfde positie. Op basis van het doelsaldo een plekje hoger dan ons eigen vlaggenschip.

Hoewel nergens uitgesproken hebben we een donkerbruin vermoeden dat Jong FC Volendam op voorhand zou willen tekenen voor zo’n resultaat aan het einde van deze competitierit. Want makkelijk handhaven zou voor de jongemannen van trainer Johan Plat, gezien de voorgeschiedenis, een prima prestatie zijn.

Op goed begin volgt teleurstelling

De start van deze competitie jaargang was voor onze opponent veelbelovend. Want op bezoek bij Spakenburg, door velen gezien als een van de kampioenskandidaten, werd brutaalweg een 0-2 voorsprong genomen na een klein uur spelen. Jong Volendam kon die voorsprong niet vasthouden en moest in de laatste 10 minuten alsnog twee treffers incasseren, maar dat gelijkspel voelde wel als een morele overwinning. Dus werd er met een goed gemoed uitgekeken naar de eerste thuiswedstrijd in het eigen Kras stadion tegen de leeftijdsgenoten van Sparta Rotterdam. Helaas liep dat afgelopen zaterdag uit op een enorme teleurstelling want er stond na negentig minuten spelen 2-6 op het scorebord. Een uitslag die doet vermoeden op een complete off-day voor de gastheren. Maar als je verslagen leest was daar slechts gedeeltelijk sprake van. In een zeer open wedstrijd met aanvallende intenties van beide zijden waren de jonge Spartanen net wat slimmer, meer getruckt en veel doeltreffender.

Deze uitslagen, en die van de twee eerdere (gedeeltelijke) jaargangen in de Tweede Divisie, zijn  precies een goede weergave van de sterkte- en zwakte analyse van Jong FC Volendam. Scoren doen ze bijna altijd en overal, maar er vallen ook veel defensieve steken. De doelsaldi uit respectievelijk ’19-’20 na 24 duels (40-61) en ’20-’21 na zes duels (9-13) staven dit.

Corné Davelaar (3) kopte op aangeven van Danny de Leeuw (r.) de 2-1 binnen tijdens G.V.V.V. – Jong FC Volendam op 30 november 2019.

Herhaling van eerdere duels noodzakelijk

Betekent dit dat de ploeg van trainer Jochem Twisker een gemakkelijke middag staat te wachten? Nee, zeker niet, want onze hoofdmacht kan over diezelfde periode weinig beters overleggen dan de gasten van aankomende zaterdag. Want voor G.V.V.V. staan de volgende doelsaldi genoteerd: Seizoen ’19-’20 na 24 duels (38-48) en ’20-’21 na zes duels (6-11).
Als we daar dan nog de oefencampagne die over zeven duels ging bij pakken (15 voor en 19 tegen) en het huidige doelsaldo in de competitie van (1-4) dan kun je gerust stellen dat de beide kemphanen aan dezelfde kwaal lijden.

De goede beschouwer ziet dan ook dat de Veense Blauwen in dat opzicht zich absoluut niet van de aankomende tegenstander hebben kunnen onderscheiden om zich geen zorgen te hoeven maken over deze tweede thuiswedstrijd van het nog prille seizoen.
Om met een beetje een goed gevoel toe te werken naar de hierna opeenvolgende zware wedstrijden op vreemde bodem tegen achtereenvolgens De Treffers en Spakenburg – beide tegenstanders van formaat – moeten aanvoerder Taoufik Adnane en zijn kompanen hetzelfde doen wat ze op 17 augustus en 30 november 2019 deden.

Wederom volle buit?

Op de eerste datum was Jong FC Volendam in de generale repetitie voor aanvang van de competitie namelijk oefentegenstander, en op de tweede is toen de tot nu toe enige gespeelde competitiewedstrijd afgewerkt. Bij het oefenduel was de thuisploeg, op de eerste twintig minuten na, toen ruim bovenliggend alleen kon dat niet in de score tot uitdrukking worden gebracht. De 1-0 van Berry Powel vlak voor de thee bleef staan tot en met minuut negentig.
In de strijd om het ‘echie’ nam G.V.V.V. al snel via wederom Powel een 1-0 voorsprong. Maar de jonge Volendammers bleken snelle leerlingen en pakten het initiatief over en maakten het de blauwe defensie zeer lastig. Het duurde ruim een uur voordat rendement werd gehaald uit het betere spel. De toen 17-jarige Ibrahim el Kadiri, die op de vrijdagavond daarvoor nog had gescoord namens het ‘grote’ Volendam tegen NEC, maakte na een fraaie solo de gelijkmaker.
Maar nog geen drie minuten later zorgde Corné Davelaar met een kiezelharde kopbal voor de 2-1 en dat was tevens het breekpunt in de wedstrijd. Volendam gaf de moed op en G.V.V.V. putte juist vertrouwen uit de nieuwe voorsprong. Dat werd bevestigd door Jeremy de Graaf die tien minuten voor afloop de 3-1 eindstand op het scorebord schoot.

Als de geschiedenis zich op deze manier zou gaan herhalen, met andere hoofdrolspelers want alle doelpuntenmakers van toen dragen nu een andere kleur shirt, zal iedere rechtgeaarde G.V.V.V. supporter daar uiteraard op voorhand de handtekening voor willen zetten. Want bij winst schiet de Twisker equipe in ieder geval de laatste hatelijk nul achter haar naam weg en tankt daarbij ook een portie zelfvertrouwen.
Bovendien zou een driepunter een zeer fraai en verdiend geschenk zijn voor de drie jubilarissen, t.w. goalie Johan Jansen en captain Taoufik Adnane die 300 officiële wedstrijden hebben gespeeld voor ons vlaggenschip, en middenvelder Mart de Jong die er 100 op z’n cv mag bijschrijven. Zij zullen vooraf en na afloop worden gehuldigd door de besturen van de club en businessclub Vallei en Rijn.

G.V.V.V. – Jong FC Volendam begint om 14.30 uur op het sportpark Panhuis en zal onder leiding staan van scheidsrechter Dhr. M.F.M.G. Eigelsheim (Oirschot), die langs de lijnen zal worden geassisteerd door Dhr. R. Kunst en Dhr. J. Pleijte. Vierde official n.n.t.b.

Tekst: GVVV.nl/Bas van Capelleveen
Fotografie: Dick Gijsbertsen

Ander nieuws

Voorbeschouwing // G.V.V.V. ontvangt recordkampioen gelijke spelen vv Noordwijk

Voorbeschouwingen | 17 april 2024
Lees meer

Voorbeschouwing // Subtop plek handhaven is het devies in Almere

Voorbeschouwingen | 10 april 2024
Lees meer

Voorbeschouwing // Oppassen voor de spreekwoordelijke bananenschil

Voorbeschouwingen | 03 april 2024
Lees meer