Voorbeschouwing // D’r op of d’r onder tegen Excelsior Maassluis

  • Voorbeschouwingen

Na de eervolle uitschakeling in de TOTO KNVB beker door Sparta Rotterdam wacht komende zaterdag de eerste echte vuurdoop voor de kersverse trainer Gery Vink in de Jack’s League. Daarin zullen zijn discipelen moeten aantonen dat een sportieve ommekeer geen utopie hoeft te zijn, maar waar gemaakt kan worden tegen opponent Excelsior Maassluis.

Steeds hoger

De ruim eeuw oude club – opgericht in 1918 – heeft met die respectabele leeftijd natuurlijk nadrukkelijk haar bestaansrecht al bewezen. Maar was in de laatste 50 jaar van haar bestaan toch lang niet altijd de topclub die het nu is. In zestien jaargangen, gerekend vanaf ’68-’69, moest men genoegen nemen met feit dat het vlaggenschip van de Tricolores één, of soms zelfs wel twee, treden lager acteerde dan het hoogste zaterdagniveau.
Als je die lijst met klassenaanduidingen en de bijbehorende eindposities overziet is het ook overduidelijk dat veerkracht en het waarmaken van de betekenis van de naam – Excelsior betekent letterlijk ‘steeds hoger’ – nadrukkelijk tot het DNA van deze voetbalclub behoort. Alleen eind jaren zeventig, begin jaren tachtig duurde het een aangesloten periode van zes jaar voordat het  toenmalige hoogste niveau, de eerste klasse, weer werd bereikt. Maar de overige keren keerde men na een degradatie veel sneller terug naar de top van het zaterdagvoetbal.

Een zeldzaam schitterend seizoen

De laatste keer dat de rood-wit-blauwe formatie – vandaar ook de bijnaam Tricolores – dat kunststukje uithaalde dateert van 2013. Toen werd het kampioenschap behaald in de hoofdklasse B en volgde promotie naar de Topklasse. En sindsdien is Excelsior M. weer ruimschoots boven Jan. Met natuurlijk als topprestaties de uiteindelijke toch wel ruime ontsnapping aan degradatie in ’14-’15 onder leiding van de ons ook bekende John de Wolf, en als complete apotheose in het seizoen daarna, het laatste kampioenschap van de Topklasse, voordat de Tweede Divisie haar beslag kreeg.
Maar daarbij bleef het niet bij, want ook zondag kampioen FC Lienden moest eraan geloven in de strijd om het amateur landskampioenschap, en als klap op de vuurpijl werd ook nog eens de supercup ten koste van Staphorst veroverd. Drie hoofdprijzen in één seizoen, eigenlijk vier, want ook de Tweede Divisie was daarmee bereikt. Beter kan niet. Daarom staat het seizoen ’15-’16 goudomrand en afgezet met edelstenen in de annalen van de voetbalclub uit Maassluis en mocht het logo worden getooid met een gouden ster.

Architect

De architect achter deze successen was coach Jeroen Rijsdijk. Hij wordt waarschijnlijk het nieuwe hoofd jeugdopleidingen bij Sparta Rotterdam zo wist het AD onlangs melden, waardoor Rijsdijk een aanbod van IJsselmeervogels liet lopen om de vroegtijdig vertrokken Berry Smit op te volgen. Daarmee zou Rijsdijk terugkeren bij een oude liefde. Want in 2018 kreeg hij bij die Rotterdamse bvo de kans om Jong Sparta onder zijn hoede te nemen en moest Excelsior Maassluis op zoek naar een geschikte opvolger.
Voor de insiders en kenners zal het dan ook vast niet verrassend zijn geweest dat Dogan Corneille werd aangetrokken. Beide coaches kenden een gezamenlijke periode als speler bij de grossier in kampioenschappen IJsselmeervogels, en Corneille begon net als Rijsdijk zijn trainersloopbaan bij ASWH.
Na de start van die trainersloopbaan in Hendrik Ido Ambacht voerde de weg Corneille verder langs RVVH, Alphense Boys, Kozakken Boys, Noordwijk, IJsselmeervogels en Willem II, om tenslotte op sportpark Dijkpolder te belandden, waar hij dus nu aan zijn vierde seizoen is begonnen.

Joshua Patrick (r.) heeft het doel nog niet weten te vinden in de competitie, gaat dat zaterdag wel lukken?

Twee periodetitels en vice kampioen

De status die Jeroen Rijsdijk had verworven met bovengenoemd succes en daarna een vijfde en zevende plaats in de eerste twee jaargangen in de Tweede Divisie met z’n Tricolores, werd door zijn voormalig ploeggenoot Corneille, uiteraard samen met zijn manschappen, bijna probleemloos overgenomen. Want na een trage start, kwam de Excelsior trein in zijn debuutseizoen ’18-’19 op stoom en denderde onvermoeibaar voort. Het puntenverlies in de eerste periode was net te veel van het goede om de ongenaakbare kampioen AFC te bedreigen. Maar het veroveren van zowel de tweede- als de derde periodetitel, en het uiteindelijke vice kampioenschap, zegt genoeg over de power, wilskracht en het voetballend vermogen van het Corneille keurkorps.

Niet alles is goud

Tot grote teleurstelling van alles wat de club uit de stad aan Waterweg liefheeft kon die opmars in ’19-’20 niet worden voortgezet. Gezien het verleden is slow starten ook wel iets des Excelsior’s, en dat gebeurde dus opnieuw. Want in de drie voorgaande Tweede Divisie jaargangen zagen we exact hetzelfde gebeuren, en zelfs in het jubeljaar 2016 werden uit de eerste zes wedstrijden slechts drie punten gepeurd. Maar toen was het ook uit met de malaise een volgde een serie van 24 ongeslagen wedstrijden. Een zeldzaam record.
Maar die magere start kon deze keer niet worden omgezet in een sprint naar boven. Er werden wel regelmatig wat punten gesprokkeld zodat de gevaarlijk streep meestentijds uit beeld bleef, maar hoger dan een maximale tiende plek reikte het uithoudingsvermogen niet.
Aan het einde van de door corona getrokken streep stonden 31 punten op de teller na 24 duels. Dat was goed voor een twaalfde positie op de ranglijst, één plaatsje boven onze eigen blauwe favorieten. Ook in het zeer korte vorige seizoen was de start ‘sloom’ met vier punten uit 5 duels, maar dat is natuurlijk niet een echte maatstaf. Maar de conclusie dat ook in Maassluis niet alles goud is wat er blinkt, blijft wel overeind.

Zeer jeugdig

De start in deze jaargang is niet langzaam of snel, die zit er eigenlijk precies tussenin. Met als gevolg een plaats in de grote middenmoot d.m.v. ook nog eens gelijkmatige cijfers. Tegenover vier gewonnen duels staan evenzovele nederlagen, en eindigde één duel onbeslist. Ook het doelsaldo van 15 voor en 15 tegen is geheel in evenwicht.
Dat is op zich een prima prestatie als je in ogenschouw neemt dat er dit seizoen afscheid werd genomen van een aantal oudere sterkhouders die bijna allemaal werden vervangen door vrij jeugdige voetbaltalenten, waarvan er ook nog diverse zijn die uit de eigen jeugdopleiding kwamen.
Daarmee doet Excelsior M. haar naam eer aan, want de jeugdopleiding werd in 2016 benoemd tot de beste in Nederland en die status houden ze uitstekend in stand, getuige het meer dan regelmatig doorschuiven van deze talenten naar de A-selectie.
Het is nu zelfs zo dat de Corneille brigade, op uiteraard Jong Sparta en Jong FC Volendam na, veruit de jongste selectie heeft van alle overige 16 deelnemers aan deze Jack’s League. De gemiddelde leeftijd van de Tricolors selectie is 23,2 jaar. Ter vergelijking die van G.V.V.V. is 25,8 jaar, en overall van alle 18 deelnemende club aan de Tweede Divisie is die 25,3 jaar, waarbij de twee deelnemende beloftenteams dat getal ook nog aardig naar beneden drukken.
Het jeugdige team liet al in meerdere competitiewedstrijden zien dat ze een zeer volwassen spelletje op de mat kunnen leggen en verkeren bovendien in de winning mood. Want in de laatste competitiewedstrijd op 16 okt. jl. werd er op het eigen sportpark Dijkpolder met 2-0 gewonnen van Kozakken Boys. En afgelopen woensdagavond werd er voor gezorgd dat Excelsior M. komende zaterdag in de pot gaat voor de loting van de tweede ronde om de TOTO KNVB beker. De 2-5 overwinning op zondag derdedivisionist Westlandia was daar debet aan.
Nu zullen ze in de stad aan de Waterweg wellicht hopen op een derby met een van drie de bvo’s uit buurgemeente Rotterdam.

Of Johan Jansen zijn doel schoonhoud met zijn hoofd, zoals het op deze foto lijkt, maakt niet uit als het maar lukt.

Angstgegner

Gezien de stand op de ranglijst van G.V.V.V. zou je bovenstaande kop bij herhaling kunnen aantreffen. Maar meestal is die gebaseerd op uitslagen van meerdere voorgaande seizoenen, en dat is ook nu het geval.
Want sinds beide kemphanen van komende zaterdag in deze Tweede Divisie tegen elkaar speelden op het sportpark Panhuis – waarvan het ook nog bijzonder is dat er geen enkele door de Covid-19 maatregelen werd afgelast – waren de gasten heel vaak de sterksten.
Van de vijf duels vanaf ’16-’17 werden er door Excelsior M. vier gewonnen, en slechts eenmaal wisten onze favorieten de drie punten in eigen huis te houden.
Sterker nog, de Tricolores waren ook in de laatste twee jaargangen van de Topklasse de baas toen zij op bezoek waren in Veenendaal. Samengevat staat er het volgend rijtje uitslagen genoteerd uit de zeven laatste ontmoetingen op het sportpark Panhuis; 0-1, 0-1, 1-4, 0-1, 1-2 en 0-2. Alleen in ’17-’18 wonnen de gastheren in eigen huis met ….. ja, ook 1-0.
Conclusie: Deze paragraaf kop dekt dan ook volledig de lading.

Weer minimale score?

Doelpunten bij G.V.V.V. versus Excelsior Maassluis zijn dus over het algemeen zeer schaars en vaak direct beslissend. Met deze wetenschap in het achterhoofd is het voor de ploeg van coach Gery Vink daarom ook extra oppassen, en zullen ze moeten proberen de defensie gesloten te houden. Iets wat in dit seizoen nog geen enkele keer lukte in alle tot nu toe gespeelde 18 duels, in competitie- beker- of oefenwedstrijden verband. Maar ook zelf scoren is een dingetje. In datzelfde aantal ontmoetingen werd slechts 22x het vijandelijke net gevonden.
Het is daarom te hopen dat de nieuwbakken leidsman Vink, die al diverse extra trainingen inlaste om zijn pupillen wat beter te leren kennen, ook speciale aandacht heeft gegeven aan het opzetten van aanvallen en de afronding daarvan. Want ik vertel u geen primeur als ik zeg dat een doelpunt maken sowieso noodzakelijk is om tot de eerste driepunter te geraken, nog afgezien dat daarvoor ook nog de nul moet worden gehouden.
Dit zijn allemaal maar bespiegelingen vooraf, maar kom op G.V.V.V. het is een duel van d’r op of d’r onder en laat nu maar zien dat jullie, en natuurlijk ook wij als fans, zo snel mogelijk van die rode lantaarn af willen. Daarbij mogen uiteraard ook de supporters zich niet onbetuigd laten en samen moeten we proberen deze zeer moeilijk fase te overwinnen.
Met geloof in eigen kunnen moet ook deze angstgegner het zo moeilijk mogelijk gemaakt kunnen worden!!!!!

De wedstrijd op sportpark Panhuis begint om 14.30 uur en zal onder leiding staan van Dhr. K. Puts uit Bunde. Hij zal langs de lijn worden bijgestaan door Dhr. R. Miedema en Dhr. M. Fieret. Vierde official is Dhr. S. Veekamp.

Tekst: GVVV.nl/Bas van Capelleveen.
Fotografie: Dick Gijsbertsen.

Ander nieuws

Voorbeschouwing // G.V.V.V. ontvangt recordkampioen gelijke spelen vv Noordwijk

Voorbeschouwingen | 17 april 2024
Lees meer

Voorbeschouwing // Subtop plek handhaven is het devies in Almere

Voorbeschouwingen | 10 april 2024
Lees meer

Voorbeschouwing // Oppassen voor de spreekwoordelijke bananenschil

Voorbeschouwingen | 03 april 2024
Lees meer