Bij het nakijken van de datum waarop het de laatste keer was dat HHC Hardenberg op bezoek kwam op het sportpark Panhuis, viel er toch wel een verrassing te noteren. Er moest daarvoor worden teruggegaan naar 8 december 2018.
Dit heeft uiteraard alles te maken met de twee voorgaande, door de corona maatregelen, onderbroken seizoenen. Want zowel in ’19-’20 als ’20-’21 ging dat onderlinge treffen in Veenendaal niet door.
In eerstgenoemde jaargang ging G.V.V.V. nog wel op bezoek op het fraaie en altijd gezellige sportpark De Boshoek in Hardenberg, en vorig seizoen gebeurde dat alleen in het kader van de voorronden van de KNVB beker op 6 oktober. Aan beide bezoeken bewaren de blauwhemden helaas geen goede herinneringen. In het competitieduel was HHC overduidelijk met 3-1 te sterk, bij het bekerduel was het een stuk spannender. Na een 2-1 ruststand, door goals van Hemmink en Van der Leij namens de thuisploeg, en Ties vanaf de elfmeterstip voor de bezoekers, zorgde Lars ten Teije in de ultieme toegevoegde tijd voor de gelijkmaker. En dus werd het verlengen geblazen.
Net toen de beide oefenmeesters Van Hunenstijn en Twisker, aan het einde van die extra 2 x 15 minuten, zich begonnen op te maken voor het samenstellen van het lijstje strafschoppennemers, sloeg de thuisploeg via Rick Hemmink in minuut 119 alsnog toe.
De 3-2 was uiteindelijk, mede omdat er geen publiek bij aanwezig mocht zijn, een pyrus overwinning voor HHC, want alle amateurclubs die doorgingen naar het hoofdtoenooi werden vanwege de virus maatregelen voor verdere deelname aan de ‘grote beker’ verbannen. Later volgde er nog wel een financiele compensatie door de KNVB, maar dat woog hoogstwaarschijnlijk niet op tegen de kans om thuis voor een volle bak tegen een aansprekende bvo te spelen.
Betere herinneringen heeft G.V.V.V. aan het laatste thuisduel, nu dus bijna drie jaar geleden. Het was toen een van de zeldzame keren dat geen van beide kemphanen erin slaagde om te scoren, derhalve hoefde het scorebord niet in werking te worden gesteld en werden de punten gebroederlijk gedeeld.
In sneltreinvaart omhoog
We hebben het aan de vooravond van eerdere edities van deze wedstrijd al eens betoogd, maar het kan nooit te veel worden benadrukt. Onze gasten hebben van alle 12 deelnemende voormalige zaterdagclubs aan deze Jack’s League, altijd acte de presence gegeven op het hoogste amateurniveau sinds de invoering van de topklasse in 2010 en zijn daarmee uniek. Want dat kunnen gerenomeerde en gerespecteerde voetbalbolwerken uit Spakenburg, Katwijk, Werkendam, Rijnsburg en Veenendaal de Hardenbergers niet nazeggen.
Des te knapper als je weet, dat de club die in 1954 ontstond, toen HVC en sv Heemse fuseerden, zich pas in 2004 meldde op de toenmalige hoogste trede bij de amateurs, namelijk de hoofdklasse. Een periodetitel in de eerste klasse, en daarna winst in de nacompetitie leidde die weg omhoog in.
Naam verankerd
Sindsdien hebben de Sallanders hun naam stevig verankerd in de Nederlandse amateurvoetbalwereld. Uiteraard lagen daar uitstekende sportieve prestaties aan te grondslag, met al heel snel twee kampioenschappen op rij, in 2007 en 2008 als hoogtepunten. Daarnaast speelden de Oranjehemden tamelijk vaak een rol van betekenis in de strijd om de bovenste plekken. Na die twee titels werd in de daaropvolgende seizoenen maar lieftst zevenmaal een plaats bereikt in de topvier van de diverse competities, waarbij de tweede plek in 2016 ruim voldoende was om deze divisie te bereiken.
Alleen de plaatsing voor de topklasse in 2010 was een wat moeizame bevalling. Maar het bleek achteraf gezien, een zeer gezond kind te zijn. Wat alleen nog een groeistuip kende in ’16-’17 toen ternauwernood een opname in de kliniek genaamd ‘Derde Divisie’ kon worden voorkomen.
Maar niet alleen op het veld toonde HHC Hardenberg in die relatief korte tijd haar klasse, ook als gastheer, of op bezoek bij mededingers, toont de club in al haar geledingen diezelfde klasse. Want waar in den lande je ook komt, bijna overal heeft de club een zeer sympathieke uitstraling verworven en mede daardoor is HHC Hardenberg niet meer weg te denken uit de top van het amateurvoetbal.
Draad opgepakt
Na het wat minder flatteuze debuut in deze divisie (14de stek), toen onder leiding van coach Gert Jan Karsten – die de vroegtijdig ontslagen Joseph Oosting opvolgde – pikte HHC daarna de draad gewoon weer op, waar die was afgegleden.
In jaargang ’17-’18 waren Katwijk en Kozakken Boys voor iedereen een ruime maat te groot, maar achter dit tweetal positoneerde HHC Hardenberg zich weer, bijna zoals gebruikelijk, keurig op de derde plek, en namen en passant de eerste periodetitel over van kampioen Katwijk.
Voor coach Karsten voelde deze derde plek als een kampioenschap zo liet hij destijds in dagblad De Stentor optekenen.
,,Dit is in mijn ogen één van de beste prestaties van HHC ooit, in de zwaarste amateurcompetitie die Nederland ooit gehad heeft. HHC trekt nooit extreem de portemonnee en moet goed zoeken naar de juiste spelers, maar met creatieve oplossingen en een rustig bestuur stijgen we boven de verwachtingen uit. We bewijzen dat succes maakbaar is.”
Nog net geen top
Voor seizoen ’18-’19 lag bij de Sallanders dus de ultieme uitdaging om de uitstekende prestatie van het jaar daarvoor jaar te gaan evenaren. Want een stapje hoger mag (nog) niet worden verwacht zo gaf Karsten toen aan. De doelstelling is een plaats in het linkerrijtje, de ambitie een plek in de top zes.
Om mee te doen om de titel moet echt iedereen top zijn, moet het rendement omhoog en ook het geluk een beetje meezitten. En zover is HHC nog niet, we zijn momenteel te klein voor het tafellaken, maar te groot voor het servet, was de samenvatting van zijn betoog tijdens een interview met voetbal247.nl
Die ambities werden toen exact waar gemaakt want de Oranjehemden eindigden als zesde. Ondanks het voorbehoud want de oefenmeester toen maakte lukte het hem en zijn team wel om in ’19-’20 aan te haken bij de top. Want toen de competitie in maart 2020 tot stilstand kwam zag HHC zichzelf terug op de runner-up positie, met drie punten achterstand op de toenmalig koploper Katwijk. Hoe die competitie voor onze gasten had kunnen eindigen als Covid-19 geen spelbreker was geweest zal voor altijd een geheim blijven. Maar duidelijk is wel dat Hardenbergse voetbalgemeenschap nog steeds moet worden gerekend tot een van de topploegen in deze divisie.
Nieuwe kapitein
Aan het einde van 2019 werd bekend dat oefenmeester Karsten aan zijn laatste kunstje bezig was op sportpark De Boshoek. Na zes jaar, waarvan twee als hoofd jeugdopleiding en vier als hoofdcoach, vond hij het tijd om plaats te maken voor een nieuw gezicht. In januari 2020 werd Bert van Hunenstijn, o.a. eerder werkzaam bij DVS ’33 en SDCP, gepresenteerd als opvolger.
Het werd natuurlijk geen debuut voor de inwoner van Ermelo waar hij met veel plezier op terug zal kijken. Niet vanwege de prestaties op het veld van zijn pupillen, maar uiteraard vanwege het feit dat er maar zes duels gespeeld konden worden omdat daarna de stekker uit de competitie werd getrokken. Bovendien werden Van Hunenstijn, en ook zijn eega, in december 2020 getroffen door het coronavirus, waardoor hij een fysiek een flinke jas uit moest doen.
Gelukkig is dat nu allemaal achter de rug en kan hij hopelijk dit seizoen de club naar zijn hand zetten. Waarbij zijn opdracht is om HHC structureel bij de eerste zes te laten eindigen.
Daar staan zijn pupillen op dit moment niet zover vanaf met twee punten achterstand, en is er ook nog voldoende tijd om die doelstelling waar te maken.
Vuur na aan de schenen
Om die ambities te bestendigen mogen we daarom ook verwachten dat de Oranjehemden vol voor de winst zullen gaan op het Veense sportpark Panhuis.
Het lijkt erop of het verlies van Ravelino Junte en Joël Amakodo aan Spakenburg en het stoppen van Tim Siekman en goalie Sander Danes – nu keeperstrainer – met de komst van Thomas Reinders (Hoogeveen), Jari Oosterwijk (FC Twente), Steff Kaptein (PEC) en Joeri Church (SV Rodinghausen (D.)) prima goed is gemaakt. En als klap op de vuurpijl kwam ook Jesper Drost, bekend van PEC Zwolle, FC Groningen en Heracles, de gelederen versterken.
Deze nieuwkomers, met daarnaast de vertrouwde namen van o.a. Rob van der Leij, Rick Hemmink, Glenn Kobussen, Danny Bouws, Aschwin Manuhutu, Gersom Klok, Jurjan Mannes, Rutger Etten, Matthijs Hardijk en Serge Fatima, vormen samen een behoorlijk uitgebalanceerde en sterke selectie. Daarmee is dan tevens duidelijk dat er een meer dan pittige tegenstrever staat te wachten die de blauwkousen het vuur na aan de schenen zal gaan leggen.
Rare sprongen?
Aan G.V.V.V. op haar beurt de taak om de aspiraties van HHC Hardenberg in te dammen en haar eigen kunnen te tonen. Tot grote spijt van alles en iedereen die de blauwen een warm hart toedragen heeft onze hoofdmacht, ondanks alle goede wil, ijver, en de zeker ook niet ontbrekende inzet, dat nog niet kunnen tonen en bekronen met een winstpartij. En winnen werkt nu eenmaal als doping voor opkrikken van het zelfvertrouwen.
Ondanks de miserabele positie op de ranglijst zijn er toch naar aanleiding van de laatste twee wedstrijden, die weliswaar beide verloren gingen tegen Jong Sparta (0-3) en Noordwijk (2-1), wel aanknopingspunten te vinden om zich niet redeloos, radeloos en reddeloos te hoeven voelen.
Want zowel afgelopen zaterdag in Noordwijk, en de week ervoor in eigen huis, had de Twisker brigade voldoende mogelijkheden om de score hun kant op te laten vallen, of tenminste een punt te verdienen. Maar ja, verdienen op basis van het speelbeeld telt nu eenmaal niet, voetbal is geen juryspel, de knikkers in het netje zijn bepalend. En juist daaraan schort het bij onze favorieten, scoren gaat zeer moeizaam en bij het voorkomen van treffers worden (veel) te vaak kadootjes uitgedeeld.
Uiteraard vertellen we hiermee niets nieuws, en alle ‘lijdende voorwerpen’ zijn zichzelf ook zeerbewust van deze manco’s, die voorkomen moeten worden. Het wordt dus hoog tijd om die theorie in de praktijk te brengen en de kat in het nauw bijzondere rare sprongen te laten maken. Te beginnen komende zaterdag met de eerste driepunter.
Disclaimer
De eerlijkheid gebied te zeggen dat dit qua kansberekening, en de tot nu toe geleverde prestaties, van de beide kemphanen een niet zo’n heel grote kans van slagen heeft. Als uw schrijver een gokker was, wat sinds kort legaal kan, zou hij inzetten op een gelijkspel, waarbij de wens de vader van de gedachte is.
Want hoewel HHC Hardenberg overall de betere papieren heeft in de 17 voorgaande onderlinge ontmoetingen, komt dat vooral doordat G.V.V.V. op het sportpark De Boshoek, de thuishaven van de Sallanders, slechts eenmaal wist te winnen, driemaal gelijkspeelde en vijfmaal verloor.
In Veenendaal is die verhouding in evenwicht met tweemaal winst, en eenzelfde aantal malen verlies, Wat dus inhoud dat de overige vier duels onbeslist eindigden. Dat geldt ook voor de laatste drie ontmoetingen die in 2016 (0-0), 2017 (2-2) en 2018 (0-0) plaatsvonden.
Maar goed, hier gaat de bekende kretelogie ‘prestaties uit het verleden etc. etc.’ ook weer op, dus uw scribent wijst op voorhand alle claims af als het drietje op uw totoformulier, of het voorspelde gelijkspel bij het gokkantoor, na negentig minuten spelen, niet correct blijkt te zijn geweest.
De wedstrijd G.V.V.V. – HHC Hardenberg die om 14.30 uur zal aanvangen staat onder leiding van scheidsrechter Dhr. J.J.M. Vries uit Bunde die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. R. Westenberg en Dhr. C.R. Veen. Vierde official is Dhr. M.G. Paarhuis.
