Elke vrijdag zet de club een vrijwilliger op een voetstuk, in de rubriek ‘Vrijwilligers Vrijdag’. Deze week Ronnie Navest. De 61-jarige is scheidsrechter en vaak bij G.V.V.V. te vinden.
Ronnie nam veel taken op zich toen hij bij de club kwam. Van helpen bij de J.O.C. tot leider van teams en bardiensten draaien. Toch heeft Navest één grote passie en dat is fluiten. “Ik voetbalde zelf in de hogere juniorenelftallen en later in het tweede en een vriendenteam. Ik hielp in die tijd al met vlaggen en fluiten en dan merk je dat het in je zit. Ik werd toen door de KNVB uitgenodigd om een testwedstrijd te leiden. Dat beviel van beide kanten goed en zo ben ik KNVB-scheidsrechter geworden.”
Goed begin
Zijn debuut in de A-categorie was gelijk een pittig duel. “Ik werd gelijk in het diepe gegooid met een streekderby. Die tussen Musketiers en Candia. Er was veel publiek, dus het was wel even wennen. Ik merkte wel dat het publiek mij een kick gaf. Ik fluit dan ook beter.”
In de jaren die volgden, bleef hij elk weekend wedstrijden fluiten. “Ik ging heel Nederland door. Van Amsterdam tot Utrecht.” Door alle ervaring die hij heeft, weet hij hoe je het beste wedstrijden kan leiden. “Op een gegeven moment weet je hoe je spelers aan moet pakken. Daarnaast is rustig en geconcentreerd blijven het devies.”
Coronakeuze
Afgelopen jaar stopte Ronnie Navest als KNVB-scheidsrechter. “Door corona kon ik niet goed meer in mijn ritme komen. Daarnaast ging het reizen mij ook tegenstaan.” Desondanks stopt hij nog zeker niet met het leiden van wedstrijden: “Ik fluit nu vooral wedstrijden in de buurt. De clubs weten mij nog altijd te vinden. Ik houd wel de regie in eigen hand, want als ik het niet meer kan belopen is het voor niemand leuk. Maar fluiten zit in mijn bloed, dus ik hoop nog lang op het voetbalveld te staan.”
Tekst: GVVV.nl/Thom van de Loosdrecht
Fotografie: © Stefan Koops
