Er komt maar geen eind aan de doordeweekse wedstrijden. Er zijn er vanaf de hervatting in februari al vier gespeeld, en de komende twee dinsdagavonden is het opnieuw aantreden geblazen voor het keurkorps van coach Vink. Te beginnen met de inhaalwedstrijd in en bij Scheveningen.
Dit duel werd al tweemaal eerder vastgesteld op zaterdag 5 en dinsdag 15 maart, maar beide keren afgelast i.v.m. coronabesmettingen. Eerst bij G.V.V.V. en de tweede keer bij gastheer Scheveningen. Door dat tweevoudige uitstel doet zich het bijzondere feit voor dat de regulier vastgestelde returnwedstrijd in Veenendaal al over 11 dagen op de programmarol staat, namelijk op zaterdag 23 april. Uniek is niet, want in de tijden van natuurgras waar afgelastingen door de gesteldheid van die velden veel vaker aan de orde van dag waren, kwam het ook wel eens voor dat er kort na elkaar een uit- en thuiswedstrijd moest worden gespeeld tegen een en dezelfde opponent. Maar binnen zo’n korte tijd en de reden waarom is het alles bij elkaar opgeteld toch wel een zeldzaamheid.
Tussen die uit- en de thuiswedstrijd tegen Scheveningen speelt G.V.V.V. komende zaterdag nog thuis tegen koploper Katwijk en op dinsdagavond 19 april uit tegen de huidige nummer drie, HHC Hardenberg. Kortom een lood en loodzwaar programma in de strijd om lijfsbehoud in de Jack’s League voor de pupillen van trainer Vink.
Je bent 100 voor je het weet
Met deze kop werd het eerste artikel in de presentatiegids 2019 – 2020 geopend. Dat uiteraard n.a.v. jubileumjaar, want op 1 juli 2019 bestond SVV Scheveningen precies een eeuw.
Op de dertien meter lange wand achter de bar van het clubhuis is toentertijd een overzicht gemaakt met foto’s en andere herinneringen, gerangschikt in perioden van tien jaar. Voor voetballiefhebbers met historisch besef een absolute must om daar eens wat langer bij stil te staan. Voor diezelfde mensen ook wellicht leuk om te lezen hoe het allemaal begon voor de ruime eeuweling.
De bron hiervan is de zeer interessante website dehaagsevoetbalhistorie.nl
Hoe het ooit begon
Volgens ingewijden ligt de bakermat van het voetbal in Scheveningen in het Westbroekpark, waar geïnterneerde Engelsen in de Eerste Wereldoorlog een balletje trapten onder de naam ‘Prisoners of War’. Dit spel werd door jeugdigen overgenomen, soms met primitieve middelen, zoals een bal, gemaakt van proppen papier met elastieken daaromheen.
In het voorjaar van 1919 vatte de leden van de toenmalig bestaande muziekvereniging ‘Excelsior’, met als gangmaker W.P.J. de Liefde van de latere muziekwinkel in de Stevinstraat, ook het plan om met een voetbal in de openlucht wat te gaan oefenen om hierdoor meer uithoudingsvermogen te krijgen, wat noodzakelijk was bij de loop- en marsmuziek. Al snel bleek dat er slechts drie leden van deze muziekvereniging ooit wel eens eerder tegen een voetbal hadden getrapt, wetende dezelfde heer W.P.J. de Liefde, J. Henkekemper en P. Koonings. Ondanks dit bleef men oefenen en kwamen er steeds meerdere beoefenaars bij, waardoor er zowaar een elftal ontstond.
In die tijd was er ook een clubje mensen uit de buurt van de Willem Kuyperstraat genaamd ‘Tot Ons Genoegen’ (T.O.G.), o.l.v. de heer Moen sr. Zijn doel was het voetbalspel in ernst te beoefenen en zich als club aan te sluiten bij de Voetbalbond. Echter door het geringe aantal leden van T.O.G. was dit onmogelijk en hierdoor streefde de heer Moen naar uitbreiding van het aantal leden. Aangezien de leden van muziekvereniging Excelsior en T.O.G. regelmatig in het Westbroekpark en op het terrein aan de Harstenhoekweg een partijtje voetbal speelde, bestond er tussen beide clubs een vriendschappelijke band. Op zekere avond besprak de heer Moen met de heer Koonings het plan voor een eventuele samenwerking tussen beide partijen waardoor er dan een flinke voetbalvereniging gesticht kon gaan worden en hierdoor alsnog aansluiting met de Haagse Voetbal Bond mogelijk zou zijn. De heer Koonings besprak dit voorstel van de heer Moen bij zijn vereniging Excelsior en tot aller vreugde werd dit met algemene stemmen aanvaard. Na deze beslissing kwamen beide clubjes bijeen en wel op het duintje bij de wachterswoning aan de Harstenhoekweg, waar na een korte en zakelijke bespreking tot een fusie werd besloten.
De oprichtersvergadering werd op 1 juli 1919 gehouden in het café ‘Volksbelang’ in de Keizerstraat te Scheveningen en met algemene stemmen werd de naam S(cheveningse) V(oetbal) V(ereniging) Scheveningen aangenomen. Bij deze oprichting werd besloten dat de club zou gaan spelen in een groene trui en zwarte broek. SVV Scheveningen kende in haar eerste seizoen 25 leden.
Overigens was er in 1919, vlak na de Eerste Wereldoorlog, een ‘explosie’ van nieuwe voetbalverenigingen in Nederland want er werden maar liefst 59 nieuwe clubs opgericht. De Treffers ook 1919, FC Volendam en Quick Boys beide 1920 zijn daar voorbeelden van in de Tweede Divisie.
Allermooiste present
Op sportief vlak kreeg de gehele vereniging al vroegtijdig (op 9 juni 2018) het allermooiste presentje in de schoot geworpen wat ze zich maar konden wensen voor het 100-jarig bestaan. Het vlaggenschip van de club was de schenker. Spelend in de Derde Divisie was kampioen Spakenburg niet meer te achterhalen, maar de tweede en derde periodetitel waren wel een prooi voor Scheveningers waardoor via de nacompetitie een kans werd geboden op promotie. Die kans werd beide handen aangegrepen. Eerst werd gemeentegenoot Quick in twee duels aan de kant geschoven, waarna TEC, wat op een p/d plaats was geëindigd in de Tweede Divisie, tegenstander werd. Op de eigen Houtrust werd het 2-0 en leek een goede slag geslagen in de weg omhoog naar de hoogste trede. Maar op sportpark De Lok in Tiel poetsten de Oranjehemden die achterstand al in de eerste helft weg door een 2-0 voorsprong. En toen na de tweede vijfenveertig minuten daar geen verandering is was gekomen en de 1600 toeschouwers zich al opmaakten voor de verlenging sloeg Leroy Resodihardjo (nu gestopt) genadeloos toe door in de toegevoegde tijd de 2-1 binnen te schieten en daarmee SVV Scheveningen tweededivisionist te maken.
Een status die sinds 1991, toen de club op het hoogste zaterdag amateur niveau debuteerde, op zes seizoenen na, altijd heeft hoog gehouden.
Landskampioen
Een ander hoogtepunt is natuurlijk het landskampioenschap bij de amateurs uit 1996. Pas voor het vijfde seizoen spelend op het hoogste zaterdag niveau werd het afdelingskampioenschap gepakt, gevolgd door de algehele zaterdagtitel ten koste van Urk en Hoek.
In de zondag afdeling deed de Baronie hetzelfde en dus moesten de Scheveningers en de Bredanaars onderling gaan uitmaken wie de sterkste amateurclub was van Nederland. In Scheveningen werd het 2-0 en in Breda 2-1, en dus gingen De Schollekoppen, zoals de bijnaam van onze gastheren luidt, er met die meest prestigieuze titel bij de amateurs vandoor.
Een jaar later herhaalde Scheveningen bijna dat zelfde kunstje. Maat toen legden ze met 3-4 het loodje in een beslissingsduel om de afdelingstitel nadat ze in punten gelijk waren geëindigd met FC Lisse. De Lissenaren, VVOG en ons eigen G.V.V.V. speelden toen om de zaterdagtitel die uiteindelijk een prooi werd voor Hardewijkers.
Zeldzame clubtrouw
Wie direct, en later indirect, een hele grote vinger in de pap had bij die successen en de drie laatste decennia dat Scheveningen zich een zeer vrij stabiele club toonde bij de zaterdagamateurs, is zonder enige twijfel de huidige coach John Blok.
Onder leiding van dit clubicoon, want Blok is in juli jl. begonnen aan z’n in totaal achttiende jaargang (in twee verschillende perioden) als coach, en hij heeft ondertussen ook alweer bijgetekend tot medio 2023, is er zelden zoveel clubtrouw vertoond bij een en dezelfde voetbalvereniging. Dit was dus de indirecte kant.
Direct betrokken was hij als speler van Scheveningen bij de opmars naar het hoogste podium en de daaruit voortvloeiende sportieve prestaties. Want Blok speelde voordat hij in 2000 voor het eerst voor de groep stond maar liefst 14 jaar in het eerste elftal van de groen-zwarte formatie. Dat geeft dus nog flinke vleug extra cachet aan de twee-eenheid Scheveningen en John Blok.
In het zelfde vaarwater
Waar de badplaatsbewoners na het terug veroverde terrein zich steeds behoorlijk moesten inspannen om het hoofd boven water te houden met als resultaat een 14de en 15de stek (het zeer korte vorige seizoen laten we buiten beschouwing), lijkt het er nu op dat men in hetzelfde vaarwater verkeerd. Want van de tot nu gespeelde 23 duels werden er zes gewonnen, negen gelijk gespeeld – daarmee is Scheveningen nu ‘kampioen’ puntendelingen – en acht verloren. Scheveningen had een pikstart afgelopen augustus met tweemaal winst, maar daarna kwam de klad er een beetje in en volgden vier gelijke spelen en vijf verliespotjes, en bevond men zich precies boven de gevaarlijk streep.
Maar vooral net voor, en na winterstop herpakten aanvoerder en sterkhouder Tim Peters c.s. zich met vijf ongeslagen duels op rij waaruit elf punten werden gepeurd waarmee ze aanvoerder waren van het rechterrijtje. Helaas voor de Scheveningers en allen die haar liefhebben kon daar geen gevolg aan worden gegeven. Uit de laatste zeven ontmoetingen behaalden onze gastheren zes punten – 1x winst, 3x gelijk en 3x verlies – en zijn daarmee terug gevallen naar de 14de stek. Dit is nog steeds voldoende om buiten de gevarenzone te blijven, maar wat extra punten er bij in dit inhaalduel zou zeer welkom zijn om de blik weer verder omhoog te kunnen richten. Dat zal dan ook de intentie zijn van de Blok boys en daar willen ze maar wat graag G.V.V.V. slachtoffer van later worden, want medelijden telt nu eenmaal niet in het voetbal.
Trend doorzetten
Het zal duidelijk zijn dat iedere rechtgeaarde G.V.V.V. momenteel direct zou willen ruilen met de komende tegenstander v.w.b. het verzamelde puntenaantal. Maar dat is natuurlijk geen realiteit in de praktijk, die punten zullen zelf verdiend moeten worden. En juist daarin heeft G.V.V.V. onder het bewind, van de half oktober aangetreden nieuwe oefenmeester, Gery Vink een hele aardige stap gemaakt. Onder zijn bezielende leiding werden in 14 duels achttien punten in de tas gestoken t.o.v. van slechts één in de eerste negen ontmoetingen.
De rekensom leert dat er dus in die periode Vink gemiddeld afgerond 1,3 punten per wedstrijd werden veroverd. Als die trend kan worden vol gehouden staan er aan het eind van de rit na 34 duels in totaal 33 punten op het conto van de Vink brigade. Dat aantal zou statistisch gezien voldoende moeten zijn om de directe degradatiedans te ontspringen. Want in de 9 voorgaande seizoenen Topklasse/Tweede Divisie, waarin de degradatie regeling wel van toepassing was, waren 33 behaalde punten (bijna) voldoende om de directe degradatiedans te ontspringen. De uitzondering op die regel is het eerste seizoen Tweede Divisie, want in ’16-’17 had Jong Vitesse aan 34 punten niet genoeg om afdalen te voorkomen.
Strijd en passie
Om zo’n gemiddelde intact te houden zet een gewonnen wedstrijd uiteraard de meeste zoden aan de dijk, maar dat hoeven we niemand van de selectie en staf nog eens in te wrijven. Iedereen is daar dondersgoed van op de hoogte. En dat heeft ons keurkorps in de afgelopen vijf wedstrijden – 2x winst en 3x gelijk – ook duidelijk laten zien in haar daden op het veld door tot het uiterste te strijden voor een positief resultaat. En zo willen de fans hun ploeg ook graag zien.
Als het dan misgaat doordat een opponent meer kwaliteit in huis heeft kan (bijna) iedereen daar vrede mee hebben, maar strijd en passie tot het bittere einde moet er wel voor worden geleverd.
Tegen Scheveningen volgt de volgende horde, of zoals coach Vink al eerder aangaf dat iedere komende wedstrijd een nieuwe finale is.
Bijgeloof en/of traktatie
Voor de bijgelovige lezers en supporters van G.V.V.V. hebben we in deze vooruitblik nog twee feitjes die wellicht wat houvast bieden om te geloven in een positief resultaat in en bij Scheveningen.
De laatste keer dat die wedstrijd in deze badplaats werd gespeeld was op 12 oktober 2019. Dat duel leek lange tijd geen winnaar te krijgen omdat beide ploegen aan elkaar gewaagd waren en de doelkansen schaars waren en ook niet benut werden. Daar dacht good-old Berry Powel anders over en hij schoot twee minuten voor tijd de winnende 0-1 op het scorebord. Dat gebeurde toen onder leiding van referee Robin Hensgens. Deze fluitist stond ook voor de eerder geplande datum van deze ontmoeting op de rol om het duel in goede banen te leiden.
Maar nu de KNVB Thomas Hardeman heeft aangewezen voor het inhaalduel gaat dat die superstitie niet op, of toch wel? Want onder Hardeman’s leiding veroverde G.V.V.V. thuis tegen AFC de eerste driepunter van dit seizoen. Afgelopen zaterdag gebeurde dat voor de eerste keer buitenshuis bij Excelsior Maassluis. Maar een tweede is meer dan welkom en wellicht is de scheids uit Wijk bij Duurstede daarvoor een goede talisman!
Voor Justin Spies en Fabio Hendriksen, die op deze wedstrijddag respectievelijk 21 en 20 jaar oud worden, zou het natuurlijk helemaal geweldig zijn als zij door middel van een overwinning samen het verjaardagsfeestje kunnen vieren en daarmee een niet te versmaden traktatie uitdelen aan ploeggenoten, staf en de meegereisde supporters.
SVV Scheveningen – G.V.V.V. begint om 20.00 uur op sportpark Houtrust, Laan van Poot 38-C, 2566 EC Den Haag. De wedstrijd zal onder leiding staan van Dhr. T. Hardeman uit Wijk bij Duurstede. Hij zal langs de lijn worden bijgestaan door Dhr. J. van Westen en Dhr. L.A. van der Brugge. Vierde official is Dhr. R. Wiedijk .
