Zo’n titel wordt wel eens ironisch gebruikt bij een aankondiging van een duel. Maar daar is hier geen enkele sprake van, deze kop is namelijk bloedserieus. Want een bezoek aan sportpark De Boshoek, waar gastheer HHC Hardenberg haar domicilie heeft, is voor G.V.V.V. zelden een aangenaam genoegen.
Dit heeft niets te maken met de club an sich waar G.V.V.V. op bezoek gaat, noch met haar supporters of de accommodatie. Nee, HHC ontvangt tegenstrevers altijd zeer gastvrij en vriendelijk op de fraaie en altijd gezellige thuishaven De Boshoek. Sterker nog, de Oranjehemden hebben in den lande veel symphatie geoogst in de kleinde twee decennia dat ze nu deel uit maken van de elitetroepen van het amateurvoetbal. Dit door normen en waarden hoog in het vaandel te houden zowel in als naast het veld, en niet onbelangrijk de sportieve prestaties daarmee hand in hand te laten lopen.
Juist bij dat laatste feit wringt de schoen voor G.V.V.V. Want winst pakken in het Sallandse land, die juist nu zo enorm hard nodig is, komt bijna overeen met de uitdrukking: ‘Als Pasen en Pinksteren op een dag vallen gebeurt dat.’
De tabel met onderlinge resultaten, speciaal die in Hardenberg, is daar illustratief voor.
Daar komt nog bovenop dat de allerlaatste ontmoeting in Hardenberg, in het kader van de voorronden van de KNVB beker, op 6 oktober 2020, ook op een nederlaag en dus uitschakeling uit liepen. Na een 2-1 ruststand, door goals van Hemmink en Van der Leij namens de thuisploeg, en Ties vanaf de elfmeterstip voor de bezoekers, zorgde Lars ten Teije in de ultieme toegevoegde tijd voor de gelijkmaker. En dus werd het verlengen geblazen.
Net toen de beide oefenmeesters Van Hunenstijn en Twisker, aan het einde van die extra 2 x 15 minuten, zich begonnen op te maken voor het samenstellen van het lijstje strafschoppennemers, sloeg de thuisploeg via Rick Hemmink in minuut 119 alsnog toe.
De 3-2 was uiteindelijk, mede omdat er geen publiek bij aanwezig mocht zijn, een pyrus overwinning voor HHC, want alle amateurclubs die doorgingen naar het hoofdtoenooi werden vanwege de virus maatregelen voor verdere deelname aan de ‘grote beker’ verbannen. Later volgde er nog wel een financiele compensatie door de KNVB, maar dat woog hoogstwaarschijnlijk niet op tegen de kans om thuis voor een volle bak tegen een aansprekende bvo te spelen.
In sneltreinvaart omhoog
We hebben het aan de vooravond van eerdere edities van deze wedstrijd al eens betoogd, maar het kan nooit te veel worden benadrukt. Onze gasten hebben van alle 12 deelnemende voormalige zaterdagclubs aan deze Jack’s League, altijd acte de presence gegeven op het hoogste amateurniveau sinds de invoering van de topklasse in 2010 en zijn daarmee uniek. Want dat kunnen gerenomeerde en gerespecteerde voetbalbolwerken uit Spakenburg, Katwijk, Werkendam, Rijnsburg en Veenendaal de Hardenbergers niet nazeggen.
Des te knapper als je weet, dat de club die in 1954 ontstond, toen HVC en sv Heemse fuseerden, zich pas in 2004 meldde op de toenmalige hoogste trede bij de amateurs, namelijk de hoofdklasse. Een periodetitel in de eerste klasse, en daarna winst in de nacompetitie leidde die weg omhoog in.
Naam verankerd
Sindsdien hebben de Sallanders hun naam stevig verankerd in de Nederlandse amateurvoetbalwereld. Uiteraard lagen daar uitstekende sportieve prestaties aan te grondslag, met al heel snel twee kampioenschappen op rij, in 2007 en 2008 als hoogtepunten. Daarnaast speelden de Oranjehemden tamelijk vaak een rol van betekenis in de strijd om de bovenste plekken. Na die twee titels werd in de daaropvolgende seizoenen maar lieftst zevenmaal een plaats bereikt in de topvier van de diverse competities, waarbij de tweede plek in 2016 ruim voldoende was om deze divisie te bereiken.
Alleen de plaatsing voor de topklasse in 2010 was een wat moeizame bevalling. Maar het bleek achteraf gezien, een zeer gezond kind te zijn. Wat alleen nog een groeistuip kende in ’16-’17 toen ternauwernood een opname in de kliniek genaamd ‘Derde Divisie’ kon worden voorkomen.
Draad opgepakt
Na het wat minder flatteuze debuut in deze divisie (14de stek), toen onder leiding van coach Gert Jan Karsten – die de vroegtijdig ontslagen Joseph Oosting opvolgde – pikte HHC daarna de draad gewoon weer op, waar die was afgegleden.
In jaargang ’17-’18 waren Katwijk en Kozakken Boys voor iedereen een ruime maat te groot, maar achter dit tweetal positoneerde HHC Hardenberg zich weer, bijna zoals gebruikelijk, keurig op de derde plek, en namen en passant de eerste periodetitel over van kampioen Katwijk.
Nog net geen top
Voor seizoen ’18-’19 lag bij de Sallanders dus de ultieme uitdaging om de uitstekende prestatie van het jaar daarvoot jaar te gaan evenaren. Want een stapje hoger mag (nog) niet worden verwacht zo gaf Karsten toen aan. De doelstelling is een plaats in het linkerrijtje, de ambitie een plek in de top zes.
Om mee te doen om de titel moet echt iedereen top zijn, moet het rendement omhoog en ook het geluk een beetje meezitten. En zover is HHC nog niet, we zijn momenteel te klein voor het tafellaken, maar te groot voor het servet, was de samenvatting van zijn betoog tijdens een interview met voetbal247.nl
Die ambities werden toen exact waar gemaakt want de Oranjehemden eindigden als zesde. Ondanks het voorbehoud want de oefenmeester toen maakte lukte het hem en zijn team wel om in ’19-’20 aan te haken bij de top. Want toen de competitie in maart 2020 tot stilstand kwam zag HHC zichzelf terug op de runner-up positie, met drie punten achterstand op de toenmalig koploper Katwijk. Hoe die competitie voor onze gasten had kunnen eindigen als Covid-19 geen spelbreker was geweest zal voor altijd een geheim blijven. Maar duidelijk is wel dat Hardenbergse voetbalgemeenschap nog steeds moet worden gerekend tot een van de topploegen in deze divisie.
(Alweer) nieuwe kapitein
Aan het einde van 2019 werd bekend dat oefenmeester Karsten aan zijn laatste kunstje bezig was op sportpark De Boshoek. Na zes jaar, waarvan twee als hoofd jeugdopleiding en vier als hoofdcoach, vond hij het tijd om plaats te maken voor een nieuw gezicht. In januari 2020 werd Bert van Hunenstijn, o.a. eerder werkzaam bij DVS ’33 en SDCP, gepresenteerd als zijn opvolger.
Het werd natuurlijk geen debuut voor de inwoner van Ermelo waar hij met veel plezier op terug zal kijken. Niet vanwege de prestaties op het veld van zijn pupillen, maar uiteraard vanwege het feit dat er maar zes duels gespeeld konden worden omdat daarna de stekker uit de competitie werd getrokken.
Zijn opdracht was en is om HHC structureel bij de eerste zes te laten eindigen. Ondanks de wat matige start dit seizoen was die doelstelling voor de winterstop precies behaald. Maar bij de hervatting afgelopen februari toonde de Van Hunenstijn brigade haar ware gezicht, want uit de elf gespeelde duels werden 21 punten gepeurd – 7x winst en 4 nederlagen – en daarmee is HHC, na Kon. HFC, de best presterende ploeg sinds die hervatting en neemt het nu de derde positie in. Toch hadden de beleidsbepalers van de club om hen moverende redenen al half november vorig jaar besloten dat er geen vervolg zou komen voor de leidsman.
De opvolging werd snel daarna geregeld in de persoon van huidig assistent Pascal Diender die dus volgend seizoen promotie zal maken naar hoofdtrainer. Dit alles neemt niet weg dat Bert van Hunenstijn, die zelf volgend seizoen aan de slag gaat bij vv Hierden, er alles aan zal doen samen met zijn pupillen de huidige plek te bestendigen of nog verder te verbeteren, en daarbij is winst tegen G.V.V.V. een volgende stap.
Rare sprongen?
Aan G.V.V.V. op haar beurt de taak om de aspiraties van HHC Hardenberg in te dammen en haar eigen kunnen te tonen. Tot grote spijt van alles en iedereen die de blauwen een warm hart toedragen heeft onze hoofdmacht, ondanks alle goede wil, ijver, en de zeker ook niet ontbrekende inzet, dat vooral buitenshuis pas een keer kunnen bekronen met een winstpartij. En winnen werkt nu eenmaal als doping voor opkrikken van het zelfvertrouwen.
Ondanks de miserabele positie op de ranglijst zijn er toch naar aanleiding van de laatste twee wedstrijden, die weliswaar beide verloren gingen tegen Katwijk (1-3) en Scheveningen (2-1), wel aanknopingspunten te vinden om zich nog niet helemaal redeloos, radeloos en reddeloos te hoeven voelen.
Want hoewel gezien het spelbeeld op beide nederlagen niet veel kon worden afgedongen, was het ook niet zo dat de ploeg van coach Vink compleet van de mat werd gespeeld. Als onze favorieten nog een keer het geluk kunnen afdwingen, zoals bij Excelsior Maassluis en een tegenstander treffen die niet lekker in de wedstrijd zit, zit een hele grote verrassing er heel misschien wel in. Zelfs gezien de voorgeschiedenis van HHC versus G.V.V.V. zou een puntendeling al diezelfde kwalificatie verdienen. Want bijna alle totospelers, zouden als deze wedstrijd op het formulier stond, ongetwijfeld een eentje invullen.
Maar goed, hier gaat de bekende kretelogie ‘prestaties uit het verleden etc. etc.’ ook weer op, dus hopen alle blauwen dat dit duel die uitzondering op de regel is. Of dat het bekende gezegde ‘een kat in nauw maakt rare sprongen’ weer eens opgeld gaat doen.
Cadeau
Wie een punt of meer, zonder enige twijfel heel graag als verjaardagscadeau zou willen ontvangen is assistent-trainer Dennis van Meegdenburg. Want de nog steeds ongevenaarde oud topscorer van G.V.V.V. viert morgen het heugelijke feit dat hij 48 jaar wordt.
Dus selectiespelers schenk ons clubicoon dat cadeau. Dat is van onschatbare waarde voor Dennis, de supporters en je doet jezelf er ook een heel groot plezier mee.
De wedstrijd HHC Hardenberg – G.V.V.V. die komende dinsdagavond om 20.00 uur aanvangt op sportpark De Boshoek zal onder leiding staan van scheidsrechter Dhr. W. Wiersma uit Drachten.
Die zal langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. H.D. Fikkert en Dhr. P. Otten. Vierde official is Dhr. A.W.G. van den Bogaard.
