Afgelopen maandag maakte de Vakbond Voetbal Oefenmeersters Nederland de uitslag bekend wie in de zes districten was gekozen tot ‘beste trainer in het amateurvoetbal’. Ieder district had drie genomineerden waar de leden van de vakbond op konden stemmen. Onze voormalig eerste elftalspeler, en later trainer, Frans Koenen won die prijs in het district Zuid 2.
Die eervolle en prestigieuze prijs, uitgedeeld door vakgenoten, kwam Frans Koenen toe vanwege de prestaties van het door hem gecoachte team van SV Venray. Deze Limburgse zondag eersteklasser werd op 12 mei jl., met nog vier speelronden te gaan, kampioen en maakt dus promotie naar de hoofdklasse. Een mooier afscheid na vier seizoenen coachschap kan Koenen zich niet wensen.
De al wat oudere G.V.V.V.-ers zullen aan de uitermate sympathieke en zeer kundige Frans Koenen nog mooie levende herinneringen hebben, maar voor de jongere lezers is een duiding wat Frans Koenen voor G.V.V.V. heeft betekend nodig en wellicht roept het roept het bij de senioren nog wat extra nostalgische gevoelens boven.
Speler
De nu 63-jarige geboren Nijmegenaar was in zijn jonge jaren een begenadigd profspeler die uitkwam voor NEC, Newcastle United, KFC Diest en Vitesse. Na zijn professionele loopbaan, wist onze club hem te strikken om de blauwe gelederen te komen versterken. Van 1987 t/m 1991 was Koenen het ‘dreh und angelpunkt’ bij ons vlaggenschip. Je zou de voetbalkunsten van Koenen het beste kunnen vergelijken met wat Roy Terschegget tot 2019 deed voor de hoofdmacht, dus spel bepalen en lijnen uitzetten. In die periode stond G.V.V.V. onder leiding van respectievelijk: Gert Bals, Henny de Man en Wim van Zwam. Frans speelde 110 officiële duels en scoorde daarin 36 treffers, veroverde twee periodetitels en de prestigieuze NCRV Cup.
Trainer
Direct nadat Koenen bekend had gemaakt om de schoenen definitief in de wilgen te hangen polste de toenmalige clubleiding hem of hij er voor voelde om trainer Wim van Zwam op te volgen die naar Quick Boys vertrok. Één en één bleek twee en dus werd de spelverdeler leidsman van het vlaggenschip van G.V.V.V. Het bleek een zeer goed huwelijk, want onder commando van deze ex-speler leverde G.V.V.V. in vier jaar tijds een zeer regelmatige reeks af. Vanaf 1991 t/m 1995 eindigde het in de eerste klasse, toen het hoogste zaterdagniveau, telkens op de derde positie van de ranglijst en werden er ook twee periodetitels veroverd.
Weer terug
Het was enigszins logisch dat het voetbaldier Koenen na in totaal acht jaar G.V.V.V. zijn trainersvleugels verder zou gaan uitslaan. Die begon bij ARC (2 seizoenen), daarna De Bataven (7), Germania (2) en Rood Wit (2) om toch weer in 2008 terug te keren op het oude nest op sportpark Panhuis.
Toen werd Frans Koenen de opvolger van Peter Visee. Dat nieuwe avontuur duurde twee seizoenen, waarbij het laatste in ’09-’10 op een teleurstelling uitliep voor de coach en z’n pupillen. De nacompetitie voor een plaats in de nieuw te vormen topklasse werd nog wel gehaald, maar in de finale daarvan legde G.V.V.V. het loodje tegen Katwijk. Gelukkig slaagde opvolger Erik Assink er wel in om die omissie goed te maken en bereikte G.V.V.V. in 2011 alsnog opnieuw het hoogste podium.
Clubtrouw
Koenen was daarna nog lang niet klaar met het overbrengen van zijn kennis en kunde op voetbalgebied, het deed dit ook al als docent van de KNVB, en ging aan de slag bij RKHVV uit Huissen. Die club bleef hij acht seizoenen trouw, voordat hij in 2018 de overstap maakte naar SV Venray, waarmee hij dus nu kampioen is geworden.
Het is nu nog niet bekend of Frans Koenen met voetbalpensioen gaat, maar we zullen er niet vreemd van opkijken als binnenkort een bericht in de media verschijnt dat een andere voetbalclub gebruik gaat maken van zijn enorme berg aan ervaring die hij als speler, coach en mens heeft opgedaan.
Langs deze weg willen wij namens alle G.V.V.V.-ers Frans Koenen van harte gelukwensen met de toekenning van deze award, die in onze ogen ook zeer verdiend is.
Datzelfde geldt uiteraard ook voor de andere winnaars in de districten die voor de volledigheid hieronder zijn vermeld. Speciale gelukwensen zijn er voor trainers van competitiegenoten Kon. HFC met Gertjan Tamerus, en Excelsior Maassluis met Dogan Corneille.
De winnaars van een VVON Award zijn:
District Noord: Karlo Meppelink – vv VKW – 1e klasse (Zo)
District Oost: Ton Kosterman – sv Juliana ’31 – Hoofdklasse (Zo)
District West 1: Gertjan Tamerus – Koninklijke HFC – 2e Divisie
District West 2: Dogan Corneille – Excelsior Maassluis – 2e Divisie
District Zuid 1: Jurriaan van Poelje – vv Baronie – Hoofdklasse (Zo)
District Zuid 2: Frans Koenen – sv Venray – 1e klasse (Zo)
PS.
Dat Frans Koenen een trainer is die met zijn tijd meegaat wordt nog eens onderstreept door de foto boven dit artikel. Daarop ondertekent ook zijn assistente Mandy Passon in 2020 haar verlenging van het contract. Met een vrouwelijke assistent aan zijn zijde zal Koenen daarmee ongetwijfeld voorloper zijn geweest in het amateurvoetbal.
Gelijktijdig met Frans Koenen overigens heeft Mandy Passon – voorheen ook werkzaam voor de vrouwenafdeling van PSV – bij SV Venray haar trainingstaken beëindigd.
