Een cryptische titel boven deze voorbeschouwing? Ja wellicht, maar daar over later meer. Feit is dat komende woensdagavond en zaterdagmiddag Kozakken Boys en G.V.V.V., twee grootmachten uit het zaterdag amateurvoetbal, gaan uitmaken wie zich het komende nieuwe seizoen nog steeds tweededivisionist mag noemen, en wie een trede lager op de voetballadder zal moeten gaan acteren.
Ultieme klassieke clash
Gezien de geschiedenis die de beide clubs in het verleden al met en tegen elkaar hadden valt dit dubbele treffen onder de noemer traditierijk. Want het worden ontmoetingen nummer 58 en 59 op het hoogste zaterdag amateurniveau, dit is inclusief de twee duels die in het seizoen ’84-’85 gingen om de algehele zaterdagtitel. Spakenburg werd toen de lachende derde want zij versloegen in een ultieme beslissingswedstrijd Kozakken Boys met 3-2 en mochten zich toen de beste zaterdagclub van Nederland noemen.
Dat waren nog eens roemruchte tijden en geeft tevens aan dat de beide kemphanen van komende woensdag en zaterdag al decennialang tot de gevestigde orde horen van het amateurvoetbal in ons land. Kozakken Boys ontbrak slechts in vier seizoenen op het hoogste zaterdagamateurniveau, gerekend vanaf ’70-’71 toen de eerste klasse zaterdag haar beslag kreeg. Onze eigen club kwam in diezelfde periode zes seizoenen uit op een trede lager.
En juist nu, in deze finale duels van de p/d-nacompetitie, zal worden beslist welke voetbalvereniging in ieder geval een extra seizoen aan die afwezigheid zal moeten gaan toevoegen. Daarom mag er met een gerust hart gesproken worden van een nieuwe ultieme klassieke clash.
Verschil
Het is een eufemisme om te zeggen dat Kozakken Boys een sportief gezien, zeer teleurstellend seizoen ’21-’22 achter de rug heeft. Want de Werkendammers timmerden in het laatste decennium flink aan weg met een kampioenschap in de Topklasse in 2015 en twee runner-up posities in 2017 en 2018 in deze Tweede Divisie, en verder in die tien jaar werd altijd geëindigd in het linkerrijtje. Voorafgaande aan dit seizoen werd onze opponent weliswaar door de voorspellers niet genoemd als grote favoriet voor de titel, maar behoorden zij zeker wel tot clubs die voor een eventuele verrassing konden zorgen. Het werd helaas voor alles wat Kozakken Boys lief heeft een negatieve verrassing. Want ook de trainerswissel in januari jl., toen Rick Adjei werd vervangen door oudgediende Michel Langerak, bracht geen soelaas en daarom staan zij nu in deze p/d finale.
Die teleurstelling gaat uiteraard ook op voor het blauwe Veense kamp, maar daar waren de verwachtingen bij start van deze competitiejaargang heel wat minder hooggespannen. Dit kwam door de magere prestaties sinds het optreden van G.V.V.V. in deze Tweede Divisie. Want daarin was slechts eenmaal het linkerrijtje haar deel en verder kon men geen potten breken. Het was meer een zaak van proberen te overleven en die doelstelling had de club dan ook.
Maar in de voorbereiding was al snel duidelijk dat het echt een ‘struggle for life’ zou worden en dat zette zich voort tot en met de eerste tien competitie ontmoetingen, waarin geen enkele driepunter kon worden gescoord. Daarmee loop je snel achter de feiten aan en ontstond als rode lantaarndrager een grote achterstand op de concurrentie.
Maar onder leiding van Gery Vink, die Jochem Twisker half oktober vorig jaar was opgevolgd, werd het geloof in eigen kunnen weer beetje bij beetje opgepoetst. Alleen de hele erge optimisten geloofden toen nog in directe handhaving, de realisten zouden het al een mirakel of sprookje vinden als de ontsnappingsclausule via de nacompetitie zou mogen en kunnen worden ondertekend. De realisten, waaronder de nieuwe leidsman, kregen gelijk en dus daarom krijgt G.V.V.V. deze herkansing om lijfsbehoud.
Dit is precies ook het enige verschil tussen de beide finalisten. Kozakken Boys kroop na een nog redelijk goed begin van de competitie naar beneden en G.V.V.V. na een slecht begin een beetje omhoog, weg van de rechtstreekse degradatie.
50%
Toen bekend werd dat Kozakken Boys en G.V.V.V. als de nummers 16 en 17 zouden moeten gaan strijden in de p/d nacompetitie, tezamen met de drie periodekampioen uit zaterdag- en zondag Derde Divisie, was het slagingspercentage met 8 deelnemers dus voor iedere club 12,5%.
Onze tegenstrever uit Werkendam maakte daarin vooral op het eigen sportpark De Zwaaier het verschil. Want Sportlust ’46 die als eerste opponent uit de bus kwam werd in Woerden op 0-0 gehouden, in eigen huis sloegen wit-roden toe met 4-1. Zo’n zelfde scenario gebeurde in de halve finale tegen DVS ’33. In Ermelo werden de punten gedeeld (1-1) en afgelopen zaterdag was de 2-1 zege in Werkendam precies voldoende om dat slagingspercentage naar 50% te schieten.
Captain Taoufik Adnane c.s. deden exact hetzelfde, zij het met nog iets meer overtuigender cijfers. Want zowel VV Gemert, in de kwart- (1-2 en 2-0) als HSC ’21 in de halve finale (1-3 en 3-1) werden uit en thuis aan de zegekar gebonden, waar ook nog eens heel weinig tot niets op af te dingen viel.
50/50
Oftewel in spreektaal fifty-fifty. Zo schatte trainer Gery Vink, en de spelers Joshua Patrick en Mart de Jong, de kansen in voor de finale tegen Kozakken Boys zo lieten zij afgelopen zaterdag weten na de winst op HSC ’21, tegenover de sportverslaggever René van den Berg van RTV Utrecht.
Uw scribent, en ik vermoed dat velen dat met mij onderschrijven, zijn het hier volledig mee eens. Dit kan nog gestaafd worden door de volgende feiten:
- In de afgelopen competitie eindigden beide ontmoetingen in een puntendeling. In Werkendam werd het 1-1 met in de slotminuut de gelijkmaker door Jordi Bitter. In Veenendaal eindigde het duel in 2-2, met in de blessuretijd de gelijkmaker vanaf de elfmeterstip door Thomas Marijnissen.
- Kozakken Boys behaalde thuis in de competitie uit 17 duels 21 punten en buitenshuis waren dat er 14 uit hetzelfde aantal ontmoetingen. Voor onze ploeg zijn die cijfers respectievelijk 17 – 22 en 17 – 12. Daarmee is het verschil tussen plek 16 en 17 verklaard.
- Dat ene punt verschil op de ranglijst compenseert G.V.V.V. dan weer door een minder slecht doelsaldo. Kozakken Boys 46 – 62 (-16) tegen G.V.V.V. 45 – 54 (-9).
- Beide teams hebben twee topschutters in huis. Bij onze opponent zijn dat Thomas Marijnissen met 11- en Johnny Lommers met 10 treffers in de competitie. Samen namen deze beide aanvallers ook zes van de zeven gescoorde goals voor hun rekening in de nacompetitie. Vier van Lommers en twee van Marijnissen.
Bij de Veenendalers zijn Byron Burgering met 12- en Adham el Idrissi met 10 goals de namen die de topscorerslijst aanvoeren in competitieverband. Burgering voegde daar in de kwart- en halve finale nog drie treffers aan toe. El Idrissi kwam door een hamstringblessure daar niet aan toe, maar kreeg met Joshua Patrick (4) en Jordi Bitter (2) doelpunten prima stand-ins. - Zowel Kozakken Boys als G.V.V.V. speelden in de laatste 18 weken respectievelijk 25 en 26 duels, want dus gemiddeld neer komt op bijna anderhalve wedstrijd per week. Dus mag er verwacht worden dat beide even vermoeid, of wellicht verfrist door het behalen van de finale, aan de start verschijnen.
Passie en strijd
Op basis hiervan is het dus volkomen logisch dat op geen van de beide finalisten de sticker met de favorietenrol kan worden geplakt. Het is en blijft een eenmalige ultieme dubbele klassieker waarin de beide teams heel goed op de hoogte zijn van elkaars sterke en zwakke punten.
Wel is haast zeker dat er veel passie, inzet en strijd aan te pas zal gaan komen, want dat is bijna een zekerheidje bij Kozakken Boys – G.V.V.V. en omgekeerd. Als de onderlinge irritaties, die nog wel eens voorkwamen in het verleden, nu achterwege blijven, en sportiviteit hoogtij viert, dan kunnen de waarschijnlijk vele toeschouwers een tweetal alleszins spannende potjes voetbal verwachten in de strijd om lijfsbehoud in de Tweede Divisie.
Waardering
In deze laatste voorbeschouwing van het seizoen ’21-’22 wil ik, ongeacht de uitkomst van deze twee finales, en ik hoop, nee ik weet wel bijna zeker dat vele clubgenoten dat ook willen doen, mijn/onze hoogste waardering uitspreken voor hetgeen coach Gery Vink en zijn pupillen samen na de winterstop hebben gepresteerd.
G.V.V.V. was tenslotte al dood en begraven en zijn daar toch, indachtig de strofe uit ons clublied ‘geloof in eigen kunnen moet het doen’, weer uit opgestaan.
Mannen we zijn zeer trots op jullie allemaal, spelers, staf en begeleiding!!
En jullie zouden jezelf, en uiteraard ook allen die de blauwen een zeer warm hart toedragen, in het jaar dat het 75-jarig bestaan van de club in november gevierd gaat worden, het mooiste en meest wenselijke cadeau kunnen schenken, door handhaving te bewerkstelligen.
Kozakken Boys – G.V.V.V. begint komende woensdagavond om 20.00 uur op het sportpark De Zwaaier, Lange Wiep 1, 4251XZ te Werkendam en zal onder leiding staan van Dhr. W.H. Bronsvoort uit Deventer. Hij zal langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. R. Meints en Dhr. W.J.M. Linders. Vierde official is Dhr. N.H.H.J. Tunissen.
G.V.V.V. – Kozakken Boys begint komende zaterdagmiddag om 14.30 uur op sportpark Panhuis te Veenendaal en zal onder leiding staan Dhr. S. de Brito Roque uit Capelle aan den IJssel. Hij zal langs de lijn worden geassisteerd door Dhr. F. Winter en Dhr. C.R. Veen. Vierde official is Dhr. D. Schaper.
