Voor het eerst in de bijna 75-jarige geschiedenis van onze club moet de hoofdmacht p/d nacompetitie duels spelen om het klasse behoud veilig te stellen. Zondag derdedivisionist en kampioen van de tweede periode, VV Gemert is in een uit- en een thuisduel daarin het eerste obstakel wat genomen dient te worden.
Tweemaal eerder daalde ons eerste elftal af van de hoogste trede op de amateurvoetballadder. Dat gebeurde halverwege de jaren zeventig van de vorige- en aan het begin van deze eeuw, maar dat gebeurde toen rechtstreeks door als rode lantaarndrager te eindigen in de respectievelijke Eerste- en Hoofdklasse. Toen was er geen mogelijkheid tot herkansing, nu dus wel.
Al moet hier gelijk een winstwaarschuwing aan worden toegevoegd, want er zijn acht kandidaten die de felbegeerde plek in de Tweede Divisie willen innemen en er is slechts plaats voor één!! Of rekenkundig uitgedrukt, een kans van 1 op 8, en in percentage 12,5%.
Kortom allen die G.V.V.V. een warm hart toedragen mogen zich nog lang niet rijk rekenen met deze herkansing, maar het kansje is er ieder geval nu wel in tegenstelling tot voornoemde degradaties.
Diezelfde kansberekening geldt natuurlijk ook voor opponent VV Gemert. Alleen is dit voor hen een heel lekker toetje gezien de verwachtingen en doelstelling aan het begin van dit seizoen, waar handhaven met stip op de eerste plaats stond, en waaraan dus meer dan ruimschoots is voldaan.
Voor VV Gemert is deelname aan de p/d nacompetitie niet nieuw ze deden dat al viermaal eerder, alleen in alle gevallen ging het om promotie en geen degradatie. Eenmaal werd die winnend afgesloten en dat bracht ze het debuut in de Derde Divisie.
Van derde naar eerste klasse
Als je bijna 110 jaar oud bent – VV Gemert werd opgericht op 15 okt. 1912 – valt er natuurlijk heel veel te vertellen. Op deze plaats zullen we ons beperken tot de geschiedenis van de club in vogelvlucht van de laatste paar decennia, omdat we lang niet alle in-en-outs weten.
Toen de zondag hoofdklasse haar beslag kreeg in het seizoen 1974 -1975 – die was er dus veel eerder dan in het zaterdagvoetbal – bewoog deze echte en enige dorpsclub zich in de marge van het zondagvoetbal, want men speelde in de 4de klasse. Maar na een 3de en 4de positie in de jaren daarna, was het in 1976–1977 wel raak. De vlag ging in top en Gemert mocht zich 3de klasser noemen.
Of er daarna toen een duik in de geschiedenisboeken is genomen of dat er hogere ambities aan het licht kwamen, of een combinatie van beide, is ons niet bekend, maar de ‘zebra’s’ hadden de smaak te pakken en stoomden in een ruk door naar de 1ste klasse, waar ze in jaargang 1979– 1980 haar debuut maakte. Met de die drie kampioenschappen op rij evenaarden de spelers van toen hun ‘voorvaderen’ want vanaf 1952 t/m 1955 was Gemert ook driemaal achtereen de beste.
Grappig is om te melden dat de club in vroeger dagen onder de namen GVV, RKGVV en GVV ’12 door het voetballeven ging.
Opnieuw een stap omhoog
Op dat één na hoogste zondagniveau toonden de Brabanders zich als een vis in het water. In 16 seizoenen was er slechts driemaal een plek in het zogenaamde rechterrijtje. In alle andere competities was het subtop of middenmoot. Na die lange gewenningsperiode was het dan toch eindelijk in seizoen 1994–1995 raak. Via een kampioenschap in 1E werd het toenmalig walhalla van het zondagvoetbal bereikt, de hoofdklasse.
En opnieuw kan worden vastgesteld dat Gemert ook daarin een ‘zekerheidje’ was. Sterker nog, na twee 9de plekken werd in 1998 al het eerste kampioenschap binnengesleept op dat hoogste zondagniveau. Daarna ging het crescendo voor de Waeverstadt- (de carnavalsnaam van Gemert) voetballers, want op één seizoen na was altijd het linkerrijtje hun domicilie. In de twaalf seizoenen na dat eerste succes waren er maar liefst twee 3de en drie 2de plekken en werd er op het juiste moment gepiekt. Want in 2010, toen de start van de topklasse plaatsvond, mocht Gemert zich als kampioen van de hoofdklasse B laten kronen en daarmee was ook natuurlijk een plaats aan de top van de voetbalpiramide bereikt.
En passant werd in dat seizoen over de ruggen van onze huidige competitiegenoten AFC en De Treffers ook de algehele zondagtitel in de wacht gesleept, het grootste succes in de clubhistorie tot nu toe. Want de algehele amateurtitel, waar daarna om werd gespeeld, was een prooi voor alweer een huidig competitiegenoot van G.V.V.V., namelijk IJsselmeervogels.
Ook bouwde de club een stevige reputatie op als cupfighter, want er staan zeven districtsbekers in de prijzenkast alsmede een supercup en KNVB beker (amateurs).
Joshua Patrick (l.) een van de oudste (35), en Justin Spies, met de bal aan de voet, een van de jongste (21) spelers van de selectie samen op de foto.
Het debuut van de zondagkampioen in de topklasse eindigde echter in een groot echec. De ploeg degradeerde direct weer, maar begon in 2011-2012 wel als favoriet aan een nieuw seizoen in de hoofdklasse. Gemert maakte haar status waar en pakte opnieuw de titel. Toch slaagde de club er vervolgens niet in om zich te handhaven in de topklasse en degradeerde weer naar de hoofdklasse. Daarin deed Gemert wel van zich spreken maar vaak net niet voldoende om de terugkeer te bewerkstelligen. Vanaf 2013 t/m 2018 was men er driemaal dichtbij via periodetitels, maar telkenmale bleek de eerste ronde van die p/d wedstrijden het eindstation.
In 2019 was het bij de vierde poging wel raak. Gemert plaatste zich op de laatste dag van de competitie voor de playoffs en rekende daarin af met achtereenvolgens SDO uit Bussum en Staphorst. Derhalve maakte onze opponent in 2019-2020 dus voor de eerste keer haar opwachting in de zondag Derde Divisie.
Geslaagd debuut en vervolg
Toen in maart 2020 de competitie stilviel vanwege de Covid-19 maatregelen konden de terugkijken op alleszins geslaagd debuut op dat niveau. Achter het ongenaakbare O.S.S. ’20 hield men bijna gelijk bare tred met Jong ADO en OFC en stond op de vierde positie.
Gedurende het zeer korte vorige seizoen noteerde Gemert twee winstpartijen, een gelijkspel en driemaal verlies en was een tiende plek haar deel.
Aan de basis van de promotie en het uitstekende debuut in de Derde Divisie stond huidig trainer Reinald Boeren die nu dus zijn vierde seizoen in en bij Gemert (bijna) achter de rug heeft.
In dat net afgesloten seizoen verraste Boeren met zijn ploeg vriend, vijand en waarschijnlijk ook zichzelf. Want een quote van deze oefenmeester in de presentatiegids luidde:
“Het doel is op langere termijn het derde divisie niveau te stabiliseren en uiteindelijk uit te bouwen. Voor komend seizoen willen ons handhaven en een rol van betekenis spelen. Met dat laatste bedoel ik niet meedoen om de prijzen, maar we willen elke wedstrijd meedoen om de punten, ook tegen topploegen in onze klasse.”
Die rol van betekenis werd werkelijkheid en ook nog eens omgezet in een prijs. Want na een enigszins aarzelend begin, kreeg Gemert de smaak te pakken. De eerste periode moest nog gelaten worden aan het toen ongenaakbare OFC en dus nu kampioen. Maar de terugval van de Oostzaners werd in de tweede periode volledig uitgenut. Uit 11 duels werden 24 punten behaald wat die deeltitel opleverde en tevens werd de koppositie vanaf speelronde 19 t/m 30 ingenomen. Helaas voor onze opponent kreeg die verrassende ontwikkeling geen verder vervolg, want de schwung raakte uit het team en de resultaten werden almaar bleker. Uit de laatste negen duels konden maar drie punten worden gepakt door evenzovele gelijke spelen. Maar doordat ook alle concurrenten voor de toppositie punten bleven verspelen bleef het tot op de laatste speeldag spannend. Op een niet zo’n mooie tweede Pinksterdag viel de beslissing dat OFC de beste was en dat VV Gemert, USV Hercules en HSC ’21 in de herkansing gaan.
“Er resteert een zuur gevoel ondanks een toch fantastisch seizoen”, luidde de begrijpelijke en logische conclusie op de website van VV Gemert.
Toetje versus moetje
Zo zou, kort door de bocht, deze dubbele ontmoeting in deze kwartfinale van de p/d nacompetitie kunnen worden omschreven. Ofwel, VV Gemert mag, want de Brabanders hebben in principe helemaal niets te verliezen en kunnen alleen maar zichzelf en hun supporters opnieuw verrassen in wat voor hen als een extra lekker toetje zal smaken als de halve finale zou worden bereikt.
G.V.V.V. moet, gezien haar opgebouwde reputatie in de top van het amateurvoetbal, deze twee wedstrijden wel in z’n totaal winnend af zien te sluiten om de kans op lijfsbehoud wat groter te maken. Alle druk komt dus op de schouders van coach Gery Vink en zijn manschappen te liggen en het is dus de vraag hoe daar mee om te gaan. In de competitie hebben ze al wel eerder met dat bijltje gehakt en dat verliep uiteindelijk goed omdat de laatste plaats, na zeven punten achterstand op naaste concurrenten kon worden omgebogen tot deze maximaal haalbare positie in de nacompetitie. Maar ja, daar waren meerdere ontmoetingen voor nodig met verschillende tegenstrevers, nu zijn het twee finales, met de geheel eigen dynamiek daarvan.
G.V.V.V. neemt hopelijk wel haar goede gevoel mee uit de laatste periode want met 18 punten uit elf wedstrijden eindigde ze zelfs op de vierde positie in die periode, terwijl Gemert in dat laatste deel van de competitie uiteindelijk met de behaalde 7 punten hekkensluiter werd. Maar ook dit zegt lang niet alles en er blijven daarom ook voldoende vraagtekens over om maar enigszins te voorspellen wie er aan het langste eind zal gaan trekken.
Een ding is in ieder geval volkomen helder, de staf en de selectie van G.V.V.V. hebben niets aan het toeval over gelaten om zo goed mogelijk voor de dag te komen. Want wie op tweede Pinksterdag ’s morgens langs het sportpark liep, kon zien dat daar volop fanatiek getraind werd door de A-selectie. Op je normaliter vrije dag trainen, dat is sowieso een groot compliment waard voor de hoofdmacht en haar begeleiding.
Viermaal eerder
Afgaande op de geschiedenis, voor wat dat waard is, want dit betreft uitsluitend oefenduels, heeft G.V.V.V. thuis een positief- en uit een negatief resultaat staan tegen de mannen van het Brabantse land. In het seizoen ’13-’14, toen coach Erik Assink nog de tamboer sloeg, werd er met 3-0 gewonnen. En op 31 juli jl. kwam de Boeren-formatie op bezoek op het Panhuis in de oefencampagne. De thuisploeg scoorde toen ook weer driemaal door Hicham Haouat en twee treffers van Jordi Bitter en namen daarmee telkens een voorsprong. Die werd uiteindelijk teniet gedaan door een eigen treffer Joeri Potjes en een van Joop Daniels en Willem den Dekker, waardoor er aan het einde 3-3 op het scorebord stond.
Bij en in Gemert werd tweemaal gespeeld en ook beide keren verloren. In ’83-84 werd het 2-1, en in ’12-’13 was de thuisploeg met 4-1 te sterk. Twee doelpuntenmakers van toen, te weten Joost Habraken en Jorzolino Falkenstein, maken nu nog, of weer, deel uit van de selectie van Gemert.
Het eerste p/d duel tussen VV Gemert en G.V.V.V. zal donderdagavond 9 juni plaatsvinden op sportpark Molenbroek, Sportlaan 9 te Gemert en zal aanvangen om 20.00 uur. De wedstrijd zal onder leiding staan van Dhr. N.H.H.J. Tunissen uit Venray die langs de lijn zal worden bijgestaan door Dhr. T. Heuvelmans en Dhr. R.S.H. Beijer. Vierde official is Dhr. B.H. Huizinga.
Het tweede p/d duel tussen G.V.V.V. en VV Gemert zal zaterdagavond 11 juni plaatsvinden op sportpark Panhuis te Veenendaal en zal aanvangen om 18.00 uur. De wedstrijd zal onder leiding staan van Dhr. P. Henshuijs uit Amsterdam die langs de lijn zal worden bijgestaan door Dhr. N van Kampen en Dhr. L. Faber. Vierde official is Dhr. R. Brinkman.
Tekst GVVV.nl: Bas van Capelleveen
Fotografie: Stefan Koops
