Voorbeschouwing // Competitieouverture met ‘pikant’ tintje

Onbekend maar niet onbemind

Op dit ‘nieuwe terrein’ ontmoet G.V.V.V. diverse tegenstanders waartegen het in het (verre) verleden ook al menig robbertje mee uitvocht in competitieverband. Maar er zijn ook opponenten bij waartegen nog nooit eerder is gespeeld om het ‘echie’, of maar een gering aantal. In die laatste categorie vallen onze gasten bij deze competitie opening, het uit Sassenheim afkomstige Ter Leede. Er staan slechts zes eerdere competitie ontmoetingen in onze annalen. Dus voetballend gezien is onze eerste tegenstrever in jaargang ’22-’23 een vrij onbekende. Maar niet qua naamsbekendheid, die Ter Leede mede te danken heeft als grondlegger van het top vrouwenvoetbal in Nederland en de oefenmeesters die voor de groep stonden.
Want voor de zaterdagvoetbalkenners zijn Arie Lagendijk (voorheen Quick Boys en Rijnsburgse Boys) en Henk Wisman (nu Rijnsburgse Boys) namen die een iconische betekenis hebben in het zaterdagvoetbal. Onder diezelfde noemer valt ook Erik Assink. Voordat die oefenmeester aan het begin van het seizoen 2010-2011 neerstreek in Veenendaal om de blauwen van het sportpark Panhuis onder zijn hoede te nemen had hij in de twee jaar daarvoor al vele kilometers gemaakt van zijn woonplaats Almere naar Sassenheim en vice versa. Want in die twee jaargangen had Assink de technische leiding over het vlaggenschip van de trots van Sassenheim.
En toen afgelopen december bekend werd dat Niek Oosterlee de leidsman zou worden in dit seizoen, kon er een volgende naam aan dat illustere rijtje worden toegevoegd, Want de uiterst aimabele inwoner van Alphen aan den Rijn had al naam gemaakt bij FC Lisse (3 seizoenen), Rijnsburgse Boys (7 seizoenen) en natuurlijk bij onze eigen club waar hij vanaf medio 2017 tot het vervroegd afgebroken seizoen ’19-20 de touwtjes in handen had.
Door de Covid-19 maatregelen kwam het er helaas nooit van om fatsoenlijk afscheid te nemen van Oosterlee, mede daarom heten wij hem en zijn nieuwe ploeg meer dan van harte welkom bij zijn terugkeer in functie op het sportpark Panhuis. 

Geen relatiegeschenken

Niek Oosterlee heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij het bij onze warme en aangename club altijd meer dan prima naar zijn zin heeft gehad. Sterker nog, in zijn werkeloze periode als trainer, die dus in Veenendaal in maart 2020 abrupt eindigde, werd hij tussentijds met een zekere regelmaat gespot bij de uit- en thuiswedstrijden van zijn voormalige troepen. Dat geeft maar aan hoe begaan hij was met het lief en leed van G.V.V.V. Bij het leed, toen de degradatie in de thuiswedstrijd tegen Kozakken Boys gestalte kreeg, was zijn aanwezigheid ook wellicht alvast een spionage reisje om een komende tegenstander aan het werk te zien. Voor wat het waard was natuurlijk, want zijn voormalige pappenheimers kende hij al van haver tot gort, maar alle nieuwkomers heeft Oosterlee nog niet kunnen bekijken.
Maar dat speciale plekje in z’n hart voor G.V.V.V. zal komende zaterdag hoogstwaarschijnlijk dan gedurende de 2×45 minuten durende wedstrijd even zijn afgeplakt, want hoeveel sympathie zijn voormalige club ook bij hem oproept, zijn ‘nieuwe liefde’ gaat dan toch boven alles. Hij gunt G.V.V.V. alles, maar dan net even niet. Andersom zal dat ook gelden voor de spelers die onder zijn leiding hebben gewerkt, maar zaterdag ook even net niet.
Zo’n zelfde vlieger zal ook opgaan voor Wesley Goeman, die mede geïnitieerd door Oosterlee aan het begin van ’19-’20 overkwam van VVSB naar G.V.V.V. De defensieve middenvelder uit Nootdorp droeg, mede vanwege de lange reistijden, slechts één (vervroegd geëindigd) seizoen het blauwe tenue en verkaste naar het dichterbij huis gelegen Westlandia. Door een ernstige rugblessure kwam Goeman daar zeer weinig aan spelen toe. Na de degradatie van de Naaldwijkers naar de Vierde Divisie, en toen Goeman weer aardig fit begon te worden, koos hij ervoor om weer verenigd te worden met zijn voormalige trainer en stapte dus over naar Ter Leede.
Onlangs verscheen op de website topamateurvoetbal.com een interview met Goeman. Klik hier om dat te lezen.
We kunnen er dus vanuit gaan dat Oosterlee, Goeman c.s. versus G.V.V.V. beide niet bereid zullen zijn om aan relatie onderhoud te doen door het uitdelen van relatiegeschenken in de vorm van wedstrijdpunten. Nee, de strijd op het veld zal dit moeten beslissen en dat is dus ook het pikante tintje aan deze ouverture.

Wisman, komt, gaat, komt weer terug, en gaat weer weg 

Ter Leede, opgericht in 1930, maakte in 1999 de stap naar het hoogste podium, de Hoofdklasse, nadat ze twee jaar eerder dat ook al hadden gedaan, maar er toen weer direct uitkieperden. Deze eeuw was de Sassenheimers wat gelukkiger gezind, want op één uitzondering na, handhaafden zij zich gemakkelijk op de hoogste trede.
Een volgende stap toen in 2010 de Divisies werden ingevoerd zat er in eerste instantie niet in. Maar onder leiding van Henk Wisman werd in 2013 toch weer de hoogste trede bereikt, wat de toenmalige Topklasse was. Wisman zou ook in de Topklasse voor de groep staan. Maar een buitenlands avontuur (Thailand) kon deze rasechte Amsterdammer niet weerstaan en dus moest Ter Leede op stel en sprong aan het begin van haar topklasse debuut op zoek naar een nieuwe kapitein. De keuze viel op Bob de Klerk (ex-Ajax amateurs/jeugd). Maar al snel bleek dat het niet boterde tussen hem, de selectie en de leiding van Ter Leede. Toen De Klerk een aanbod kreeg van een profclub uit China om technisch directeur te worden, was het pleit daarom dan ook snel beslecht, en vertrok hij na slechts twee maanden bij Ter Leede in dienst te zijn geweest.

Daarmee werden Sassenheimers dus met een flink probleem opgezadeld. Als interim werd assistent-trainer Jan Blankespoor hoofdverantwoordelijke, waardoor de beleidsbepalers even lucht kregen om de zoektocht naar een nieuwe coach in te zetten. Maar tot hun geluk werd al redelijk snel duidelijk dat Henk Wisman in Thailand op de schopstoel zat, of zou worden gezet. Het geduld werd uiteindelijk beloond, want de Amsterdammer werd inderdaad in oktober ontslagen, alleen duurde alle financiële en administratieve afhandelingen van het contract, langer dan gewenst. Daarom kon Wisman pas eind december 2013 wederom zijn definitieve jawoord geven aan de bewoners van sportpark De Roodemolen.

Met de teruggekeerde verloren gewaande ‘vader’ aan het roer moest het tij alsnog gekeerd proberen te worden. Dat lukte niet en de rood-gele formatie moest als rode lantaarndrager weer terug naar de Hoofdklasse. Gelukkig bleef de gepokt en gemazzelde Wisman de club trouw en werden er nieuwe plannen gesmeed om terug te keren naar divisie niveau.
Zowel in 2017 en 2018 was men er dichtbij met een runner-up plek en deelname aan de play-offs. Maar beide keren was het een brug te ver, ODIN ’59 en de Ajax amateurs waren de struikelbrokken.
Dan maar voldoen aan het spreekwoord ‘driemaal is scheepsrecht’, was de gedachte bij Ter Leede. En dat deed men in 2019 met verve door zich het beste jongetje van de klas te tonen en via een kampioenschap in de Hoofdklasse A promotie naar de Derde Divisie af te dwingen.
De succesvolle Henk Wisman werd weggekaapt door Rijnsburgse Boys, en Stefan Roodakkers werd zijn opvolger. Onder diens leiding eindigde Ter Leede in twee door corona geteisterde jaren als respectievelijk 14^de en 16^de. In het weer volledige vorige seizoen liet Ter Leede haar ware gezicht zien. Tot begin april jl. deed men vrolijk mee in de bovenste helft van de ranglijst, met een vijfde plek als hoogste positie. Maar daarna kwam er een klein beetje de klad in, zonder dat er echt gevaar ontstond om in de gevaarlijke zone terecht te komen. Uiteindelijk werden er 44 punten behaald uit 34 duels en dat was goed voor een 11^de stek in de brede middenmoot.
We hebben zo’n donkerbruin vermoeden dat als debuterend coach Oosterlee c.s. dat kunstje nu zouden kunnen gaan herhalen, of liever nog verbeteren, hij bij de clubleiding en aanhang van onze gasten alvast in een goed blaadje komt te staan.

Sterkte- en zwakteanalyse 

Naast Wesley Goeman trok Ter Leede nog twee spelers aan met Tweede Divisie ervaring die beiden vorig seizoen tegenstanders waren van G.V.V.V. Rowdy van der Putten en Marc de Kruijs kwamen over van respectievelijk Scheveningen en Noordwijk en moeten de aanval gaan versterken. Voor De Kruijs (25) is het helemaal speciaal, want hij kan nu spelen met z’n jongere broer Luc (21) die sinds 2020 in het rood-geel speelt. En andere bekende naam in de selectie is die van doelman Mark de Vries, die eerder bij FC Lisse en Katwijk speelde en in 2021 naar sportpark De Roodemolen verkaste.
Samen met een flink aantal ‘oudgedienden’ die de club trouw bleven, waaronder diverse doorstromers uit de O23, speelde de Oosterlee equipe in de voorbereiding zes oefenduels, en afgelopen zaterdag de voorronden van de KNVB beker.

Zeer wisselvallig, zo kun je de uitslagen van die duels zonder enige twijfel gerust kwalificeren.
Een 6-3 nederlaag tegen ARC, de club waar Niek Oosterlee zelf een ‘grote jongen’ werd in zijn actieve voetballoopbaan, staat tegenover 3-1 winst op een redelijk volledig VV Katwijk, toch de kampioen van afgelopen jaargang in de Tweede Divisie.
Ook een 0-4 nederlaag tegen Rijnburgse Boys, alweer een voormalige ploeg van Oosterlee, maar dan als trainer, staat tegenover een 5-1 overwinning op zondagderdedivisionist DEM. Tussendoor werd verloren van Kon. HFC (2-1) en werden de punten gedeeld (4-4) tegen hoofdklasser RKAVV. En ja, de generale repetitie tegen USV Hercules voor de ‘grote beker’ wordt niet graag opgerakeld in Sassenheim, want daarin was Ter Leede echt kansloos. Het werd in Utrecht 5-1, waarbij moet worden aangetekend dat de manschappen van Oosterlee een volledige helft in ondertal moest spelen vanwege een veldverwijzing van captain Tomas Arroyo (voorheen Quick Boys en VVSB), die dan ook zaterdag geschorst zal zijn.
Alles bij elkaar opgeteld en afgetrokken geeft vooral het doelsaldo van: 17 voor en 23 treffers tegen in zeven duels, even kort door de bocht, precies de sterkte en zwakte aan van het huidige Ter Leede.

Ambities 

Hoewel de vergelijking een beetje mank gaat, gezien het aantal gespeelde oefenduels, lijkt het er toch op dat de hoofdmacht van onze vereniging een wat stabielere basis heeft bij deze competitie ouverture dan onze gasten. In de drie gespeelde sparringpotjes liet de A-selectie zien dat er op voorhand veel potentie aanwezig is. Dat resulteerde in een 6-1 winst op VV Gemert, een gelijkspel tegen De Treffers 2-2, beide in eigen huis. En ook de enige wedstrijd op vreemde bodem leverde een 2-5 winst op. Niemand minder SV Spakenburg, een erkend ‘angstgegner’ voor G.V.V.V. dolf daarin het onderspit.
Om de vergelijking met Ter Leede in de voorbereiding dan maar af te maken, het doelsaldo kwam in die drie duels uit op: 13 voor en 5 tegen. Vooral de nieuwelingen Quincy Veenhof (kwam van DVS ’33) en Ilias Latif (kwam van Alphense Boys) lieten zich daarin gelden door ieder drie treffers achter hun naam te laten zetten.
Doelpuntenmakers zijn nu eenmaal blikvangers zodat die het eerste boven water komen drijven, maar ook de andere nieuwelingen, waaronder doelman Jan Schimmel, verdedigers Ezra Hoogenboom en Quiermo Dumay, middenvelder Barry Maguire en vleugelspits Genrich Sillé hebben in diverse samenstelling tijdens die oefenduels ook duidelijk laten zien wat zij in hun mars hebben en lijken dus echt versterkingen die G.V.V.V. nodig heeft om samen met de oudgedienden een rol van betekenis te gaan spelen in deze Derde Divisie. De twee andere nieuwe gezichten t.w. goalie Damian Stiemer en aanvaller Anthony Berenstein hebben nog te weinig gespeeld om daarover hetzelfde te kunnen zeggen.
Maar dat G.V.V.V. heel veel ambities heeft mag duidelijk zijn. Het meest duidelijk daarover is leidsman Gery Vink, die zijn visie zelden of nooit onder stoelen of banken steekt. In de diverse media liet hij al optekenen dat zijn ploeg, linksom of rechtsom, moet gaan meedoen om de prijzen. Verschillende aanwinsten gaven ook al aan op onze website en/of in de geschreven media dat zij daar van harte aan mee willen werken, en de spelers die gebleven zijn zullen ook de eer in hun lijf hebben om sportieve revanche te nemen op de degradatie.
De wil is dus overduidelijk aanwezig bij allen die die aspiraties willen gaan waarmaken op en naast het veld. Nu komt het er dus op aan dat in de praktijk te gaan bewerkstelligen en daarbij zou een eerste winstpartij in de openingswedstrijd dat vertrouwen alleen maar extra kunnen ondersteunen.

Voorbode? 

Voor wat het waard is: G.V.V.V. verloor thuis, in de drie eerder gespeelde competitieduels tegen Ter Leede, nog nooit. In het seizoen ’66-’67 werd het in de Tweede Klasse, toen het hoogste zaterdag niveau, 1-0 voor de thuisploeg. Twaalf jaar later vond pas het tweede treffen plaats, maar dat was toen wel in een klasse lager omdat G.V.V.V. in 1976 was gedegradeerd, en Ter Leede dat al twee jaar eerder was overkomen. Het werd 3-3, maar aan het einde van de rit mocht onze ploeg toch de rit naar het stadhuis maken omdat onder leiding van coach Arie Schans het kampioenschap was binnengehaald en daarmee weer werd teruggekeerd naar het hoogste zaterdagechelon.
Daarna duurde het 34 jaar voordat beide kemphanen weer tegenover elkaar stonden. Dat was in ’13-’14 toen onze gasten de eerder beschreven promotie naar de Topklasse hadden gemaakt. Op het Panhuis wonnen ‘onze jongens’ met 4-0 en in Sassenheim werd het 2-6. Waar dat seizoen een sof voor Ter Leede werd, dat direct weer moest afdalen, was het (bijna) top voor Erik Assink en zijn pupillen. G.V.V.V. eindigde op de eerste plaats op doelsaldo voor Spakenburg. Maar dat telde helaas toen niet. Het vervolg is geschiedenis die de blauwe aanhang nog steeds een paar tranen in de ogen bezorgt. Want in het Kras stadion te Volendam waar de beslissingswedstrijd om de titel werd gespeeld, waren die andere blauwen uit Spakenburg met 2-1 te sterk.
Maar goed, als deze twee laatstgenoemde ontmoetingen tegen Ter Leede een voorbode zijn van wat er aan het einde van dit seizoen te wachten staat, dan zal iedere rechtgeaarde G.V.V.V.-er daar onverbiddelijk zijn handtekening onder willen zetten.

G.V.V.V. – Ter Leede begint komende zaterdag om 14.30 uur op het sportpark Panhuis en zal onder leiding staan van Dhr. S. Dröge uit Zuidlaren die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. P. Otten en Dhr. M. Kwaytaal. De Derde Divisie heeft geen aanstellingen voor een vierde official.

Tekst GVVV.nl: Bas van Capelleveen
Fotografie: Dick Gijsbertsen

PS.
Dit is voorlopig de laatste voorbeschouwing van mijn hand. Ik ga de komende weken van een vakantie genieten. Wellicht dat een collega van het webredactieteam zin, tijd en de moeite wil nemen om deze taak op zich te nemen, maar mijn schrijfsels treft u pas weer aan op 8 of 9 september.