Komende dinsdagavond speelt G.V.V.V. niet alleen haar laatste oefenwedstrijd in de voorbereiding op de competitie jaargang ’22-’23, die 20 augustus begint met het thuisduel tegen het Ter Leede van voormalig oefenmeester Niek Oosterlee, maar ook is dit treffen tegen de blauwen van sportpark De Westmaat voorlopig het laatste blauwe onderonsje van de velen die hier voorafgingen.
Want door de degradatie van ons keurkorps hebben zich nu de wegen gescheiden van SV Spakenburg en G.V.V.V. en zijn de lange tijd gebruikelijke thuis- en uitwedstrijden in competitie verband voorlopig taboe. Voor de trouwe lezers van deze kijkjes vooraf op een aankomende wedstrijd is het waarschijnlijk niets nieuws als we vertellen dat gastheer Spakenburg juist de voetbalvereniging is waartegen G.V.V.V. in haar bijna 75-jarige geschiedenis veruit de meeste wedstrijden heeft gespeeld.
Alles bij elkaar opgeteld, competitie- beker- oefen- beslissingsduels en de strijd om de NCRV-cup, staat de teller na dit sparringpotje op maar liefst 94 blauwe onderonsjes. De rode buren van sportpark De Westmaat IJsselmeervogels staan met 89 onderlinge ontmoetingen op plek twee, gevolgd door de rode buren van het sportpark Panhuis DOVO met 73 dorpsderby’s.
Dus de teller tegen SV Spakenburg laten oplopen naar richting de 100 zit er dus voorlopig niet in, maar natuurlijk hopen we op betere tijden in de nabije toekomst.
Turbulent
Zoals wel vaker geschiedde kende onze gastheer een turbulent vorig seizoen. Het venijn zat hem vooral in de startfase. Trainer Eric Meijers, die in november 2019 de ons ook zeer John de Wolf opvolgde toen die naar Feyenoord vertrok, kreeg zijn ploeg, die er op papier meer dan prima uitzag, maar niet aan de praat. Begin november van het vorige jaar stonden de blauwe Westmaat bewoners zelfs maar een plekje boven G.V.V.V. wat rode lantaarndrager was.
Er was toen al besloten dat het voor Nijmegenaar Meijers zijn laatste seizoen zou zijn bij Spakenburg, maar dat hij dat wel af zou maken. Maar niets is zo veranderlijk en opportunistisch als het voetbalspelletje, want 14 dagen later viel alsnog het doek voor de kleurrijke oefenmeester die met Achilles ’29 de nodige successen had geboekt. Assistent Chris de Graaf werd interim, niet veel later kreeg hij ook nog ondersteuning van de bij G.V.V.V., in goed overleg zoals dat zo mooi heet, opgestapte Jochem Twisker. Ondertussen was ook al bekend gemaakt dat de succesvolle Patrick Loenen van Sportlust ’46 dit seizoen de nieuwe kapitein op het Spakenburgse vlaggenschip zou worden.
Onder leiding van het duo De Graaf en Twisker kende de club een opleving, een dip en weer een opleving wat resulteerde in een uiteindelijke negende positie op de ranglijst. Gezien het spelerspotentieel en de verwachtingen vooraf misschien te weinig, maar het was wel de realiteit.
Nieuw elan
Met kampioenenmaker Patrick Loenen aan het roer, want hij deed dat al totaal viermaal met Argon, Eemdijk en Sportlust ’46, en ook nog een keer promotie met Argon via de nacompetitie, zal Spakenburg het aankomend seizoen gebrand zijn om nu wel weer eens een rol van betekenis te gaan spelen in de top van de Jack’s League. Daarvoor haalde de TC en de nieuwe trainer flink de bezem door de selectie. Maar liefst 12 vertrekkers vielen er te noteren, met voor ons de meest bekende naam natuurlijk die van clubicoon van G.V.V.V. Roy Terschegget, die nu zijn voetballoopbaan gaat afbouwen bij zusterclub De Merino’s. Andere vertrekkers zijn voor de zaterdagvoetbalkenners o.a. Lowie van Zundert (Kozakken Boys), Ravelino Junte (Quick Boys), Joël Amakodo (OFC) en Sanny Monteiro (Sportlust ’46).
Er kwamen uiteraard ook een dozijn nieuwe selectiespelers voor terug, waarvan Thomas Heideman en Nick Verhagen het meest ‘pikant’ zijn, omdat die meekwamen met Loenen van Sportlust ’46. Maar goed andersom is Jochem Twisker nu als hoofdcoach aan de slag gegaan als opvolger van Loenen bij de club in Woerden.
Andere opvallende tranfers naar de boorden van het IJsselmmeer waren die van Maurice de Ruiter (Sparta Nijkerk), Mark Veenhoven (Kozakken Boys), Masies Artien (Rijnsburgse Boys, Vincent Volkert (Kon. HFC) en Alessandro Damen (Heracles).
Samen met de ‘oude helden’ moeten deze nieuwkomers onder leiding van Patrick Loenen dus gaan zorgen voor nieuw elan.
Voorproefje
Daarvan werd al een voorproefje gegeven in de afgelopen weken, want Spakenburg speelde al vijf oefenduels. De opening begon met tweemaal een gelijkspel. Thuis werd KKD ploeg Telstar keurig op 2-2 gehouden – Byron Burgering speelde een half uur als testspeler mee bij Telstar – en op bezoek bij competitiegenoot HHC Hardenberg stond het scorebord na negentig minuten op 1-1. Afgelopen week volgden er drie duels in het kader van de Harry Hamstra cup. Daarin werd tweemaal winst behaald tegen twee van G.V.V.V.’s nieuwe opponenten te weten Sparta Nijkerk (2-1) en DVS ’33 (3-0). Maar ook liet men zich verrassen door een derde concurrent van onze hoofdmacht en dat waren de rode buren van het sportpark Panhuis die Spakenburg in eigen huis met 1-3 klopten.
Mede daardoor liep Spakenburg die cup mis, die ging naar IJsselmeervogels die ook twee duels wonnen en de derde gelijk speelden. De eindstand van die cup, vernoemd naar het veel te vroeg overleden voetbalicoon van Sparta Nijkerk (en ook een beetje van Spakenburg) was als volgt:
- IJsselmeervogels 3-7
- Kozakken Boys 3-6
- Spakenburg 3-6
- DOVO 3-4
- DVS ’33 3-2
- Sparta Nijkerk 3-0
Verschil
Zo’n ranglijstje maakt gelijk duidelijk dat er wel degelijk verschil bestaat tussen de Tweede- en Derde Divisie en daar krijgen de pupillen van coach Vink nu ook mee te maken. Bovendien is Spakenburg al decennialang een opponent waartegen de balans qua resultaten voor de helft in het voordeel van onze gastheren uitvalt. Want van de 93 eerder gespeelde duels won Spakenburg er 47. Negentienmaal werden de punten gedeeld en 27x trok G.V.V.V. aan het langste eind.
Maar om eerst maar eens positief te beginnen, in de laatste twee onderlinge duels werd er niet verloren. Sterker nog, de laatste competitie ontmoeting op 29 maart jl. leverde een eclatante 4-0 overwinning op, en het oefenduel op 4 december 2021 eindigde in 2-2. Beide ontmoetingen vonden plaats op de blauwe zijde van het Panhuis. En daar zit hem nu juist de crux, in en bij Spakenburg gaat die meer dan de helft verloren duels juist extra op.
Bij de generale repetitie zal het daarom ook extra aanpoten worden voor de Veense blauwkousen om het goede gevoel wat is overgehouden aan de twee eerdere oefenduels mee te nemen naar de ouverture van de competitie. Verlies zou dus echt geen schande zijn gezien het klassenverschil en de historie, maar het gaat vooral om de manier waarop de strijd wordt aangebonden. Daarover zal coach Gery Vink ongetwijfeld bij zijn mannen op gehamerd hebben. Mede ook om zoonlief Wilmilio, sterkhouder bij Spakenburg, nog een laatste keer te kunnen plagen in hun onderlinge huiselijke onderonsjes, want voorlopig is dat ook de laatste keer dat vader en zoon tegenstelde belangen hebben.
SV Spakenburg – G.V.V.V. begint op dinsdagavond 9 augustus om 20.00 uur op de Sportpark De Westmaat, Westdijk 12, 3752 AE te Bunschoten-Spakenburg.
