Na twee uitwedstrijden, tegen de voor G.V.V.V. vrij onbekende tegenstrevers Sportlust ’46 en SteDoCo, mag de ploeg van coach Gery Vink komende zaterdag op eigen veld aantreden tegen V(oetbal) V(ereniging) O(ns) G(enoegen) uit Harderwijk. En juist deze opponent behoort, samen met buurman DOVO, Barendrecht en Sparta Nijkerk, tot de oude bekenden waarin in het verleden menig voetbalrobbertje mee is uitgevochten.
Van zondag naar zaterdag
Wat velen wellicht niet weten, is dat deze Harderwijker voetbalclub in 1927 is opgericht met als speeldag de zondag. De club miste toen ook een ‘V’, dus was het VOG. Omdat er al een club van die naam bestond moest er op last van KNVB een naamswijziging plaatsvinden. Dat was een simpel gegeven en daarom kwam er een ‘V’ van voetbal voor te staan.
Vanaf 1945 is er ook een zaterdagtak bijgekomen en die overvleugelde langzamerhand hun broeders die op zondag speelden. Door het behalen van het landskampioenschap bij de amateurs in het seizoen ’68-’69, twee jaar later gevolgd door het afdelingskampioenschap en promotie naar de zeer prille Eerste Klasse werd de zaterdagtak het belangrijkst en was de naam VVOG definitief gevestigd in de rijen van de zaterdagvoetbal liefhebbers.
De zondag voetballers bleven actief, maar op bescheiden schaal, tot daar in 2007 te weinig animo voor was, en daarom stopte. Een tweede poging om die tak nieuw leven in te blazen duurde slechts een seizoen en in 2016 was het definitief einde oefening voor het zondag vlaggenschip. Heden ten dage heeft de club nog een tweede en derde elftal wat op zondag in de lagere regionen speelt.
Met horten en stoten
Zo zijn de resultaten van de bewoners van het uitermate fraaie sportpark De Strokel het best te omschrijven sinds zij in 1971 het hoogste zaterdag amateurniveau (Eerste Klasse) bereikten.
De kwalificatie ‘De heen en weer’, genoemd naar de beroemde Volendamse botter, is wat overdreven, maar toch moesten de groen-witten uit Harderwijk diverse malen het ongenoegen smaken van degradatie. Maar evenzovele keren duurde het meestal niet al te lang om via een kampioenschap, nacompetitie of automatische promotie, de weg omhoog terug te vinden.
Alleen lukte het VVOG niet om de Topklasse te bereiken en daarom spelen zij in het laatste decennium op het een na hoogste level, de Hoofdklasse, sinds ’16-’17 dus Derde Divisie.
Blij met Covid-19?
We kunnen ons nauwelijks voorstellen dat er iemand ter wereld is die deze vraag met ja zou beantwoorden. Maar toch zullen veel VVOG-aanhangers, heel ver weg in hun achterhoofd, de befaamde uitspraak van de beroemde nummer 14, ‘Ieder nadeel, heb z’n voordeel’, op sportieve gronden onderschrijven.
Want toen de lockdown kwam in maart 2020, en er in de Derde Divisie nog negen of tien duels zouden moeten worden afgewerkt, waren onze gasten rode lantaarndrager en hadden zestien punten achterstand t.o.v. de veilige streep. Weliswaar met een wedstrijd minder dan de concurrentie die vocht tegen degradatie, maar het verschil was toch aanzienlijk.
Door het besluit van de bobo’s uit Zeist alles te laten zoals het was en gewoon in het nieuwe seizoen ’20-’21 opnieuw te beginnen ontliep VVOG, met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, degradatie. In ’20-’21 werden slechts vier wedstrijden gespeeld waaruit de Harderwijkers eenzelfde aantal punten behaalden en daarmee plek 14 innamen.
Op het nippertje
Met nieuwe ronden, nieuwe kansen werd dus vorig seizoen vol goede moed begonnen aan een poging om de weg omhoog te vinden. Helaas voor alles wat groen-wit lief heeft werd het wederom een jaargang die je als kwakkelend kunt beschrijven, met een uiteindelijk toch een goede afloop. Lang vocht men tegen directie degradatie, met ook als consequentie dat coach Raymond Schuurman begin april werd afgeserveerd en zijn al beoogde opvolger Dwight Lodeweges eerder aan de bak moest. Onder diens leiding eindigde VVOG precies boven de gevaarlijke streep, maar was het gevaar voor afdalen nog steeds niet geweken, want er volgde nog play-off wedstrijden.
Daarin kwam het onverzettelijke karakter van de ploeg bovendrijven. Want eerst werd Eemdijk aan de kant gezet door een gelijkspel in Eemdijk en winst op de eigen Strokel, en daarna moest ook SC Feyenoord eraan geloven die in beide partijen haar meerdere moest erkennen in de Harderwijkers. Daarmee was handhaving in de deze Divisie dus op het nippertje veiliggesteld.
Top 5
Zoals in de inleiding al is aangehaald behoort VVOG van oudsher tot de tegenstanders waarvan behoorlijk veel onderlinge competitie ontmoetingen in de boeken staan. Totaal staan er 46 onderlinge competitieduels genoteerd, van Derde- (’59-’60) tot en met Hoofdklasse, en daarmee nemen onze gasten de vijfde plek in de top 5 van tegenstanders, waartegen sinds de oprichting in 1947, is gespeeld.
Ook staan er twee districtsbekerwedstrijden in de annalen, alsmede twaalf eerdere oefenduels, waarvan er drie tegen de toenmalige zondagtak waren. Dus al met al zijn de beide voetbalverenigingen, waarvan de afkortingen dus maar een letter verschillen, goede oude bekenden van elkaar. Toch moeten we voor de laatste onderlinge competitiewedstrijden alweer zestien jaar teruggaan in de tijd, want die dateren uit het Hoofdklasse seizoen ’06-’07, met een 2-1 uitslag in Veenendaal en 1-1 in Harderwijk.
Maar de laatste officiële wedstrijd is heel wat korter geleden. Op vier dagen na is het komende zaterdag precies één jaar geleden dat VVOG ook op bezoek kwam op het sportpark Panhuis. Toen in het kader van de tweede voorronde van de KNVB Beker. Na negentig minuten spelen stond er 1-1 op het scorebord door doelpunten van Jordi Bitter en Mitchell Dijkhof. In de noodzakelijke verlenging beslisten Lars ten Teije (nu Scherpenzeel) en Melvin van de Haar (nu De Merino’s) met ieder 1 doelpunt de wedstrijd in het voordeel van Veenendalers. In de eerste hoofdronde van die ‘grote beker’ moest G.V.V.V. het later met 0-2 afleggen tegen Sparta Rotterdam.
Happy days
In het totale aantal van 46 eerdere duels zijn ook de twee ontmoetingen inbegrepen waar allen die de groen-witten uit Harderwijk een warm hart toedragen met heel veel genoegen op terug zullen kijken. Want die waren in het kader van het algeheel zaterdagkampioenschap van Nederland in het seizoen ’96-’97. Afdelingskampioenen VVOG, FC Lisse en G.V.V.V. bonden met z’n drieën de strijd aan in een complete competitie. Door een aantal nederlagen was onze ploeg daarin al vrij vroeg kansloos, en gingen FC Lisse en VVOG uiteindelijk uitmaken wie er met de titel aan de haal zou gaan.
In de laatste wedstrijd op 14 juni 1997 kwam VVOG op bezoek in Veenendaal. Die wedstrijd moest gewonnen worden met minstens drie doelpunten verschil. Dat lukte want VVOG won met 2-5 en door het doelsaldo van 10-5 tegen 9-5 voor FC Lisse werd de zaterdagtitel binnengesleept.
De wedstrijden om de algehele amateurtitel werden door VVOG helaas beide verloren tegen De Baronie uit Breda. Die afdelings- en zaterdagtitel waren ook de allerlaatste parels die VVOG aan haar palmaresketting reeg, want daarna lukte het nooit meer om het beste jongetje van de klas te worden.
Weerzien
Deze wedstrijd staat ook in het teken van het weerzien met Jeremy de Graaf. Hij kwam in 2017 de gelederen van de Panhuisbewoners versterken nadat hij in twee seizoenen bij VVOG in 57 competitieduels maar liefst 48x het vijandelijke doel wist te treffen. Dat moyenne behaalde de uitermate sympathieke goaltjesdief in Veenendaal niet, maar in de vier seizoenen in het blauwe tenue speelde Jeremy 93 officiële duels en scoorde daarin 40 treffers, waarvan diverse op belangrijke momenten. Aan het einde van het zeer korte seizoen ’20-’21 scheidden de wegen van de spits en G.V.V.V. Maar het tekent Jeremy de Graaf ten voeten uit, dat hij terugkeerde bij oude liefde VVOG en daar ondertussen vorig seizoen alweer 22x trefzeker was en daarmee de derde plek op de topscorerslijst innam. In dit prille seizoen staat de teller niet stil, want De Graaf heeft er alweer twee achter zijn naam staan.
Iedere echte G.V.V.V.-er gunt De Graaf van harte dat hij met zijn treffers weer belangrijk mag zijn van zijn oude en hernieuwde liefde, maar juist komende zaterdagmiddag even niet. Dat zal Jeremy ten volle begrijpen, maar dat hij daar geen boodschap aan zal hebben is even logisch.
Middenmoter
Net als vorig seizoen, voorafgaande aan de bekerwedstrijd, heeft de Lodeweges equipe nu ook zes punten veroverd. Toen gebeurde dat door drie gelijke spelen, een winst- en een verlies partij. Nu zijn de punten veroverd door tweemaal winst, die beide op eigen grond werden behaald tegen Staphorst en DVS ’33. Vooral die laatste winst, afgelopen zaterdag, met 3-1 in de Veluwse derby tegen de Ermelo-ers, toch een van de gedoodverfde kanshebbers in deze Divisie, maakte indruk en was zeker niet gestolen. Met die veroverde zes punten uit vijf duels nemen de Harderwijkers plaats in de grote middenmoot. En we veronderstellen dat zo’n positie, gezien het recente sportieve verleden, aan het einde van de rit heel erg gekoesterd zou worden door alles wat VVOG lief heeft.
Dus zo snel mogelijk veilig spelen zal hoogstwaarschijnlijk ook de opdracht zijn voor de gelouterde trainer Lodeweges en zijn manschappen. Een puntje pakken op het Panhuis, of uiteraard nog veel liever drie, zou daar een mooie bijdrage aan kunnen leveren.
Favorietenrol
We hoeven er niet omheen te draaien of omfloerst over te doen, maar het zal duidelijk zijn dat onze hoofdmacht in dit duel de favorietenrol krijgt opgespeld, zowel door de eigen fans als die van VVOG. Want G.V.V.V. is tenslotte de degradant uit een klasse hoger, en die zijn per definitie wild waar op extra gejaagd zal worden door clubs die al langer in deze Derde Divisie spelen, en VVOG heeft het vege lijf maar net gered door zich te handhaven, zoals u al heeft kunnen lezen. Het verschil op de ranglijst, de mannen van coach Vink zijn runner-up met 10 punten uit vijf duels, en VVOG nummer 11 met 6 zes punten uit evenzovele wedstrijden, is daar ook een indicatie voor. Tevens hebben de Harderwijkers buitenshuis nog geen punten gepakt.
Maar die papieren theorie in de praktijk waarmaken, dat is nu de uitdaging voor captain Taoufik Adnane en zijn manschappen. Over het veroverde aantal punten, wat nu neerkomt op twee gemiddeld per wedstrijd, waar je normaal gesproken als dat wordt voortgezet, altijd meedoet om de prijzen, zullen het team, staf en de supporters zeker tevreden zijn. Over de uitvoering waardoor die puntenverzameling tot stand is gekomen valt nog wel het een en ander af te dingen. Het is duidelijk dat het sterk vernieuwde blauwe vlaggenschip bij vlagen heeft laten zien wat het in haar mars heeft, maar daar staan ook diverse fases tegenover in de afgelopen vijf ontmoetingen waarin die dominantie ontbrak en de tegenstanders het de ploeg van Vink toch behoorlijk moeilijk maakten.
Die wisselvalligheid zal zoveel mogelijk moeten worden uitgebannen om een rol van betekenis te blijven spelen, maar vooraleerst zal dat moeten worden getoond tegen VVOG. Want wil G.V.V.V. in de bovenste regionen willen blijven bivakkeren dan is puntverlies tegen deze oude bekende tegenstander een doodzonde. Dat zal dus voorkomen moeten worden.
Nostalgie
Omdat dit duel al een lange historie kent ben ik nog even in het archief gedoken op zoek naar verslagen van vroegere interessante wedstrijden. Die vond ik in het seizoen ’69-’70. Die jaargang stond in het teken van promotie naar de nieuw te vormen Eerste Klasse in ’70-’71. De eerste vijf eindigende teams zouden die overstap maken.
Op 25 april 1970 stond G.V.V.V. – VVOG op het programma, en bij winst kon onze toenmalige hoofdmacht goede zaken doen om die stap omhoog te maken. Saillant detail daarbij was dat G.V.V.V. toen onder leiding stond van trainer Henk Baams, die daarvoor verschillende jaren VVOG onder zijn hoede had gehad. Het werd een nipte 1-0 zege door een treffer van de voorzanger van ons clublied Gerrit Beukhof, die nu nog regelmatig aandachtig toeschouwer is bij de wedstrijden van het eerste elftal. Dat geldt ook voor zijn teamgenoten van toen die in het verslag worden genoemd Wim van Dijk, Cees Hardeman en Gerard Hoedeman.
Het lukte G.V.V.V. uiteindelijk door ook de laatste drie wedstrijden in winst om te zetten, om achter kampioen SHO te promoveren naar het toenmalige walhalla van het zaterdagvoetbal.
Met een achtste plaats op de ranglijst kwam VVOG toen tekort om die promotie te bewerkstelligen, maar die omissie werd het jaar daarop gelijk goedgemaakt door kampioen te worden in de Tweede Klasse C en alsnog te promoveren.
In het wedstrijdverslag komen bij VVOG nadrukkelijk de namen van doelman Bertus- en spits Ries Hoeve naar voren. En juist die achternaam is al jarenlang verbonden aan VVOG, want vorig seizoen maakte een derde generatie Hoeve zijn debuut bij de Harderwijkse hoofdmacht. En dat is toch wel een tamelijk uniek feit in het hedendaagse amateurvoetbal.
Klik op onderstaande linken om het wedstrijdverslag en een artikel over drie generaties Hoeve (afkomstig van de website topamateurvoetbal) te lezen.
G.V.V.V. – VVOG 25 april 1970
Drie generaties Hoeve bij VVOG
G.V.V.V. – VVOG begint komende zaterdagmiddag 17 september op het sportpark Panhuis om 14.30 uur en zal onder leiding staan van scheidsrechter T.R. Winkel uit Leermens. Hij zal langs de lijn worden bijgestaan door Dhr. R. Schiffel en G. van Mun.
