Komende zaterdagmiddag gaat het spel weer op de wagen, ofwel de strijd kan beginnen en nu wordt het serieus als de competitiejaargang ’22-’23 haar herstart beleeft na de winterstop. Op het sportpark Panhuis ontvangt G.V.V.V. dan Excelsior ’31 uit Rijssen voor de eerste officiële balomwentelingen van het nieuwe jaar.
Hoewel onze gasten uit de provincie Overijssel al ruim negentig oud zijn, vestigden zij hun reputatie in de top van het zaterdagvoetbal pas sinds het begin van deze eeuw. In de jaren zestig speelde Excelsior wel een decennium lang een rol van betekenis in de toenmalige tweede klasse wat het hoogste podium was. Uit die tijd stammen ook de eerste onderlinge ontmoetingen tussen de Veenendalers en de Rijssenaren.
Maar bij de invoering van de eerste klasse in 1970 lukte het Excelsior ’31 niet om die stap te maken. Met daarna nog tussendoor uitstapjes naar de derde- en zelfs vierde klasse was het uiteindelijk in 2000 weer eens prijs en werd via een kampioenschap in de eerste klasse, de hoofdklasse bereikt.
Deze eeuw
Dat was ondertussen in 1996 de hoogste trede op de amateurladder geworden. Het was helaas van korte duur want er volgde gelijk weer degradatie. Er werd niet getreurd in Rijssen en met nieuw elan, analoog aan de naamgeving wat letterlijk ‘steeds hoger’ betekent, werd in 2004 het verloren gegane terrein heroverd. Via een met 1-0 gewonnen beslissingswedstrijd tegen HHC Hardenberg, waarmee men gelijk bovenaan was geëindigd, werd opnieuw het walhalla van het zaterdagvoetbal bereikt.
Excelsior had de smaak te pakken en pakte gelijk door, en werd als nieuwkomer in ’05 gelijk kampioen in de hoofdklasse C. De zaterdagtitel werd een prooi voor ASWH.
In de jaren daarna was de rood-witte formatie bijna altijd een club die meestreed om de prijzen maar de hoofdprijs zat er niet meer in. Tot het belangrijke seizoen ’09-’10 arriveerde waarin promotie naar topklasse op het spel stond. Toen lieten onze gasten zich weer van hun beste kant zien en pakten de titel en daarmee natuurlijk ook de promotie. In de strijd om het algeheel zaterdagkampioenschap kon geen rol van betekenis worden gespeeld, want die werd overduidelijk gewonnen door IJsselmeervogels.
In de eerste drie jaargangen topklasse was er geen vuiltje aan de lucht, met een vijfde, achtste en tiende plek. Maar in ’13-’14 werd de neerwaartse spiraal doorgezet, een 15de stek was onvoldoende om zich te handhaven. Schrale troost was dat toen ook de gerenommeerde clubs Katwijk, Noordwijk en Ter Leede datzelfde lot was beschoren. Een tweede plaats en een periodekampioen in het seizoen daarop waren net onvoldoende om een directe terugkeer te bewerkstelligen en dus bleef de hoofdklasse het domein van Excelsior ’31, waarin men tot aan 2018 vlees noch vis was.
Maar toen kwam de geest weer uit de fles, want in 2019 toonde Excelsior aan het beste jongetje van de klas te zijn in de hoofdklasse B en volgde promotie naar de huidige derde divisie, die ’16-’17 was ingevoerd.
Het debuut daarin was gelijk in het eerste door corona onderbroken seizoen (’19-’20). Na 23 duels vonden de Rijssenaren zich terug op een keurige 9de stek. Met 3 winstpartijen, 1 gelijkspel en 1 verliesbeurt werd het erg korte seizoen daarop afgesloten.
Vorig jaar werd dus het eerste volledige seizoen op dat niveau afgewerkt. Tot eind april 2022 werd er mee gestreden om titel, maar vier nederlagen op rij deden de mannen van trainer Wouda de das om, met uiteindelijk een zevende positie op de eindrangschikking tot gevolg.
Vooraf zou daarvoor wellicht zijn getekend door iedereen die Excelsior ’31 lief heeft, maar achteraf was het toch teleurstellend.
Teleurstellend
Diezelfde gemoedstoestand zal nu waarschijnlijk ook overheersen bij allen die Excelsior een warm hart toedragen, en natuurlijk ook bij spelers en staf. Want op ruim de helft van de competitie hebben zij het dragen van de rode lantaarn tot last, wat toch wel een beetje onverklaarbaar is gezien de niet al te sterk gewijzigde selectie t.o.v. het vorig jaar. Natuurlijk verloren ze sterkhouders Mirko Zwiers aan Staphorst en Pim ten Have aan IJsselmeervogels en hing Hielke Penterman de schoenen in de wilgen om als assistent van Jurjan Wouda aan de slag te gaan. Maar daartegenover stond de komst Steff Kaptein en Rick Hemmink, beide kwamen over van HHC Hardenberg, en Coen Vloedgraven die DVS ’33 achter zich liet.
Met nog steeds o.a. topschutters als Givan Werkhoven en Hakim Ezafzafi – vorig jaar goed voor 15 en 11 treffers – en oudgedienden Niek Davina, Michel Gerritsen Mulkes en Derian Reinders in de ploeg zou je zeggen dat er aan kwaliteit niet zoveel is ingeboet t.o.v. vorig jaar. Maar het blijkt dat papier en praktijk in het onvoorspelbare spelletje voetbal niet altijd matchen.
Een verklaring hiervoor was afgelopen week te lezen op de website topamateurvoetbal.com waarin de jongste trainer van de derde divisie en leidsman van Excelsior ‘31 Jurjan Wouda (31) geïnterviewd werd over zijn loopbaan en het huidige presteren van zijn ploeg.
Conclusie daaruit: “Veldspel niet minder dan voorheen, maar we scoren te weinig uit de gecreëerde kansen.”
Lees het volledige interview door hier te klikken.
Voorzichtig optimisme
Dat de clubleiding nog volledig het vertrouwen heeft in een ommekeer in de tweede helft van de competitie valt onder de categorie te prijzen consistent beleid. Want in de winterstop volgden geen ‘paniek’ aankopen, zoals sommige andere divisieclubs dat wel deden, en werd het contract van oefenmeester Wouda, die sinds juli 2020 aan het roer staat, en toen voormalig G.V.V.V. speler Peter Wesselink opvolgde, met één seizoen verlengd.
De potentie er is dus zeker alleen moet dat de tijd krijgen om op te bloeien. Daar werd na een serie van zes nederlagen en eenmaal een puntendeling, na een alleszins redelijke start, vanaf begin november tot aan de winterstop al heel voorzichtig een voorschot op genomen.
Want uit zes duels, werden door 1x winst, 3 gelijke spelen en 2x verlies, eenzelfde aantal punten veroverd. Dat voorzichtig optimisme en het feit dat er in de aanloop naar dit nieuwe begin in de oefencampagne weer de nodige treffers vielen te noteren, zal de Rijssense burger vast moed geven.
Geoefend werd er tegen de vierdedivisionisten csv Apeldoorn (2-2) en HZVV (2-0) en afgelopen dinsdagavond werd 1ste klasser SVI op het eigen veld in Zwolle de oren gewassen 0-7.
Geen vrolijk verleden
Het is ondertussen alweer bijna 9 jaar geleden dat Excelsior ’31 voor het laatst op bezoek was op het Panhuis. Dat was op 22 maart 2014 in de toenmalige topklasse. En het frappante is, dat toen de uitgangspositie ongeveer gelijk was als nu. Onze gasten verkeerden in de onderste regionen en de thuisclub streed volop mee om de titel, alleen waren er toen nog maar zes duels te spelen voordat de competitie haar einde kende.
G.V.V.V. won dat duel met 4-2 door treffers van Simon Brouwer 2x, Martin van Eck en Joey Snijders – de twee eerstgenoemde doelpuntenmakers vormen nu het technisch hart van voetbal academy van de club – terwijl Niek Davina en Hakim Ezafzafi voor de Rijssense goals zorgden, en juist die twee spelers maken nog steeds deel uit van de A-selectie.
G.V.V.V. bleef daardoor meedoen in de race om de titel en drukte Excelsior nog meer is de zorgen. Maar de afloop van die competitie jaargang stemde de beide kemphanen van zaterdag niet vrolijk. Onze gasten redden het uiteindelijk niet en degradeerden naar de hoofdklasse, en G.V.V.V. vond haar Waterloo in Volendam in de beslissingswedstrijd om het kampioenschap tegen Spakenburg.
Waarschuwing!
Hoewel er nog bijna een halve competitie te spelen is en er nog van alles mogelijk is, staan de mannen van trainer Gery Vink nu voor de dezelfde uitdaging als toen om dit duel winnend af te sluiten om op voorhand in de race te blijven in de strijd om het kampioenschap.
Dat daar veel vertrouwen in is, lieten de oefenmeester en zijn aanvoerder Joeri Potjes blijken voor de microfoon van Arnold Schenk van RTV Utrecht na het 1-1 gelijke spel tegen IJsselmeervogels afgelopen zaterdag. En ondanks het 2-4 verlies afgelopen dinsdagavond tegen De Graafschap, die met een aardig deel van de A-selectie naar Veenendaal was gekomen, gaf zeker de tweede helft voldoende aanknopingspunten voor het opvijzelen van het zelfvertrouwen.
Dat de wens de vader is van de gedachte, is mooi, maar om dit in de praktijk uit te voeren is vers twee. Want laat onze hoofdmacht niet vergeten dat het in Rijssen wellicht de betere spelende ploeg was, maar Excelsior ’31 toch met 2-1 won, mede door individuele fouten.
Ook is duidelijk dat van 19 verliespunten die tot nu toe werden geleden, er 11 teloor gingen tegen ploegen die in het rechterrijtje bivakkeren (Staphorst, Sparta Nijkerk, Volendam en Excelsior ’31). En ook werden op eigen vertrouwde grond meer punten verloren, 10 om 9.
Deze opsomming moet voldoende zijn om het spreekwoord: “Een gewaarschuwd man telt voor twee”, extra in de oren te knopen.
Voor wat het waard is kan nog wel een positief punt gemeld worden. G.V.V.V. is voor Excelsior ’31 bij de thuiswedstrijden een echte angstgegner, want in de zes voorgaande duels bleven alle punten op sportpark Panhuis.
G.V.V.V. – Excelsior ’31 begint komende zaterdag om 14.30 uur op het sportpark Panhuis en zal onder leiding staan van Dhr. T.R. Winkel uit Leermens. Hij zal langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. R. Westenberg en Dhr. H. Racharan.
