In officiële duels, d.w.z. in de competitie en in de diverse bekeredities, troffen de Blauwen uit Veenendaal en de Rooien uit Bunschoten-Spakenburg elkaar in totaal al 87-maal. Vandaar ook dat zo’n ontmoeting een klassieker is. Maar onderlinge oefenduels moet je met een kaarsje zoeken. Daarvan staan er slechts vier in de beide geschiedenisboeken. Dat aantal krijgt komende zaterdag een update als IJsselmeervogels naar Veenendaal komt om te oefenen tegen onze hoofdmacht.
Opponent IJsselmeervogels is zonder enige twijfel de meest bekende amateurclub van Nederland. Want zelfs voetballiefhebbers die zelden of nooit een amateurwedstrijd bezoeken, zullen op de vraag: ‘Noem eens een befaamde amateurvoetbalvereniging’, hoogstwaarschijnlijk negen van de tien keer antwoorden, IJsselmeervogels.
Dat heeft de club uit de gemeente Bunschoten-Spakenburg natuurlijk te danken aan haar overweldigend uitpuilende palmares. Geen enkele andere amateurclub in ons landje kan tippen aan de erelijst die ‘De Vogels’, zoals de club ook vaak wordt genoemd, sinds hun oprichting in 1932 bij elkaar hebben gevoetbald.
In de editie van de Nationale Voetbalgids 2019 – 2020, uitgegeven door ElfVoetbal Magazine, staan totaal opgeteld maar liefst 57 eretitels vermeld. Die lopen uiteen van kampioen in de Tweede Klasse tot en met het winnen van de Supercup.
Heel klein smetje
De meest verse titel is die van kampioen in de Derde Divisie in seizoen ’16-’17. En hoe tegenstrijdig het ook klinkt, daarmee is gelijk het enige heel kleine smetje op het verder glanzende blazoen van de rooien van sportpark De Westmaat te duiden. Want in de jaargang daarvoor miste IJsselmeervogels de boot om in de hernieuwde Tweede Divisie aan de slag te gaan. De uiteindelijke twaalfde positie op de ranglijst van de Topklasse in ’15-’16 was niet voldoende om die stap te maken. Het overkwam de topploeg daarvoor nog nooit om niet mee te doen op het hoogste zaterdagniveau.
Daarom was het onze gasten er ook alles aan gelegen om die omissie direct te herstellen en dat lukte dus op zeer overtuigende wijze met voornoemd kampioenschap en daarmee alsnog de promotie naar de Tweede Divisie.
Fundament
Dat de buitenwacht en de meest fanatieke fans dan gelijk verwachten dat IJsselmeervogels weer een flink woordje mee zou gaan spreken is niet zo gek, gezien de trits aan hoofdprijzen in het verleden. Maar de clubleiding was zo reëel die intenties wel te onderschrijven maar dan toch wel op wat langere termijn en niet direct bij de terugkeer op de hoogste sport van de ladder. Eerst moest maar eens worden bekeken hoe alles reilt en zeilt. Want in die Tweede Divisie is en was het toch een meer dan aardige verzameling van clubs die hun sporen ook al ruimschoots hadden verdiend.
Uitermate verstandig beleid van de verantwoordelijken daar aan de boorden van het IJsselmeervogels. Niet pieken om te pieken maar langzamerhand gaan bouwen aan een team wat de ‘oude’ successen kan gaan benaderen.
De terugkeer op het hoogste platform verliep tot aan vorig seizoen dan ook moeiteloos met respectievelijk een 9de, 3de en twee 5de plaatsen in de door corona onderbroken competities. Daarmee voldeden de rooien aan wat ze bijna altijd deden sinds de oprichting, namelijk een plaats in het zogenaamde linkerrijtje ofwel de bovenste helft van de ranglijst. Daarmee zou het fundament gelegd moeten zijn om verder te gaan bouwen richting de top.
Klad erin
Maar niets was minder waar, al vroeg in het seizoen ’21-’22 gaf trainer Berry Smit de pijp aan Maarten en werd Gert Peter de Gunst zijn opvolger. Onder diens leiding werd het een seizoen vol horten en stoten met zelfs een tijdje degradatiegevaar, een volledig onbekend fenomeen op de rode zijde van sportpark De Westmaat. Maar tot vreugde van de grote en trouwe aanhang leefde het halfdode ‘vogeltje’ in maart en april van het vorige jaar weer op, en werden er zeven overwinningen aan het totaal toegevoegd, waarmee het gevaar van onder de streep te belanden was afgewend en er uiteindelijk een dertiende stek overbleef.
Met wat gerichte aankopen van o.a. Blel (VVSB), Haddouti (RKC), Sterling (TEC), Visser (Harkemase Boys), Westerman (PEC), Ruizendaal (NEC), Ten Have (Excelsior ’31) en Boer (Kon. HFC) zou het dit seizoen beter moeten gaan. Maar nu ruim halverwege de competitie kan geconcludeerd worden dat de klad er is in blijven zitten ondanks alle wisselingen van de wacht qua spelers, want IJsselmeervogels staat nu op de 16de plek en dus in de gevarenzone van de Tweede Divisie.
Het kostte de ‘chef’ Gert Peter de Gunst eind november jl. al zijn kop. Michael Weggemans, coach van het O21-team, werd eerst op interim basis zijn vervanger. Maar net na de jaarwisseling werd door de TC bekend gemaakt dat Weggemans samen met oud-Vogels doelman Rob Hilbers als tweemanschap het seizoen gaat afmaken, voordat Gert Jan Karsten – nu nog coach van SV Urk – in ’23-’24 het leiderschap over gaat nemen.
Tussentijdse versterkingen
Op voorhand een pittige klus voor dit trainersduo mag je wel zeggen. Maar ze kregen steun van de TC die er in de winterstop in slaagde een trio spelers binnen te hengelen.
Gino Bosz, ja inderdaad de zoon van coach Peter, zou pas in de nieuwe jaargang overkomen van Unicum na voordien bij TEC te hebben gespeeld. Maar de defensieve middenvelder kon eerder worden losgeweekt bij de club uit Lelystad en is dus nu speelgerechtigd.
Vleugelaanvaller Marouane Afaker zou eigenlijk aan het begin van dit seizoen al aansluiten op de Westmaat, maar koos op het laatste moment toch voor een contract bij TOP Oss. In Brabant kon de voormalig speler van o.a. Excelsior Maassluis, Katwijk en Jong Sparta rekenen op weinig speeltijd en hij koos dus eieren voor zijn geld toen IJsselmeervogels opnieuw aanklopte.
Voor de defensie werd Junior van der Velden aangetrokken. Hij kan bogen op een kleine honderd duels ervaring in de Keuken Kampioen Divisie voor Jong FC Utrecht en FC Den Bosch en een avontuur vorig seizoen in de Serie C en D in Italië.
Met deze kwaliteitsimpuls moet in de tweede seizoenshelft de weg omhoog worden gevonden om zo het tweededivisieschap veilig te stellen. Om daarna onder leiding van coach Karsten weer de topclub te worden die ze altijd waren. De aankopen die daarvoor ondertussen al zijn gedaan zeggen alles, want volgend seizoen komen Butter (OFC), Hulleman (Kon. HFC), Knuiman (OJC), Ramsteijn (Kozakken Boys), Leverland (Rijnsburgse Boys) en El Kachati (Quick Boys) hun voetbalkunsten vertonen bij IJsselmeervogels.
Oefenen
Onze gasten hebben al twee oefenpotjes in de benen. Afgelopen zaterdag werd een enigszins pikant bezoek gebracht aan SV Urk, waar de toekomstige trainer Gert Jan Karsten nu nog de scepter zwaait. Zijn pupillen begonnen goed aan het duel, want na een half uur spelen stond er een 2-0 voorsprong op het scorebord. Maar daarna gaf nieuwkomer Gino Bosz zijn visitekaartje af door voor de thee de aansluitingstreffer binnen te schieten, In deel twee werd het al snel 2-2 door Kevin Sterling, waarna Steven Sanchez Angulo met twee treffers zorgde voor de 2-4 winst. Dat scoren kon IJsselmeervogels afgelopen dinsdagavond op de eigen Westmaat niet herhalen, maar daar stond dan weer tegenover dat ook de defensie niets weggaf en er dus een dubbelblanke stand op het scorebord bleef staan in de wedstrijd tegen onze rode buren van het Panhuis.
Het resultaat was wellicht niet bevredigend voor onze gasten, maar vervelender was het snelle uitvallen van nieuweling Marouane Afaker met hamstringklachten, en Kevin Sterling met een rugblessure, die zelfs per brancard van het veld moest worden gedragen. Dus het is zeer de vraag of die beide aanvallers minuten kunnen gaan maken in Veenendaal. Maar nog veel belangrijker of ze weer fit zijn voor de hervatting van de competitie op 21 januari thuis tegen de koploper AFC, want juist in de competitie moet IJsselmeervogels zo snel mogelijk stappen omhoog maken.
Zeer speciaal
Waar in de eerste oefenwedstrijd afgelopen dinsdag tegen VV Scherpenzeel deze tegenstander een kwintet voormalig blauwen in de gelederen had, is dat nu andersom. Het is dan weliswaar geen kwintet, maar een trio spelers die nu deel uitmaken van het keurkorps van coach Gery Vink met een verleden bij IJsselmeervogels. Degene die het langst het rode tenue droeg is Achraf Nejmi. Hij kwam vijf seizoenen uit voor De Vogels en speelde daarin 125 officiële duels voordat de verdedigende middenvelder via Eemdijk in 2021 in Veenendaal belandde. Hij sloot afgelopen november weer aan bij ons keurkorps nadat een avontuur in Indonesië ten einde kwam.
Voor Quincy Veenhof duurde het verblijf op de Westmaat een stuk korter. Slechts een seizoen (’19-’20) kwam hij uit voor IJsselmeervogels en mocht daarin uitsluitend een zevental invalbeurten maken, waarna de Edenaar verkaste naar DVS ’33 om aan in het begin van deze jaargang zijn opwachting op het Panhuis te maken. Dat doet Veenhof met veel verve want hij speelde tot nu toe alles en scoorde 9 treffers.
De derde voormalige ‘Vogel’ is zelfs inwoner van Bunschoten-Spakenburg. Dan hebben we het over goalie Jan van Willige. Hij speelde in de diverse jeugdelftallen bij de club uit zijn geboorteplaats en maakte op 16-jarige leeftijd zijn officieuze debuut in de hoofdmacht van IJsselmeervogels tijdens een vriendschappelijk potje. Maar verder kwam het niet en daarom koos hij in 2018 voor NSC om daarna in juli 2021 zijn keeperstalent te tonen bij onze hoofdmacht. En ondanks het feit dat G.V.V.V. vorig seizoen het degradatiespook niet baas was, lag dat zeker aan Van Willige, sterker nog, Jan werd zelfs verkozen tot de beste speler van het seizoen ’21-’22. Na zijn knieblessure aan het begin van deze jaargang is hij weer vaste eerste doelman bij de hoofdmacht van de Veense Blauwen.
Voor dit trio is deze oefenontmoeting tegen IJsselmeervogels dus zeer speciaal.
Blijft ongeslagen oefenstatus intact?
Op basis van het huidige klassenverschil mag je veronderstellen dat de gastheren in deze oefen klassieker de rol van underdog krijgen toebedeeld en wellicht zichzelf ook als zodanig beschouwen. Zo’n rol wordt nog onderstreept als gekeken wordt naar alle overkoepelende resultaten uit de voorgaande 87 competitie- en beker ontmoetingen. Want daarin waren ‘De Vogels’ veelal de sterksten.
Maar het grappige is wel dat in de vier eerdere gespeelde oefenduels de overall stand precies in evenwicht is. Tweemaal was er geen winnaar (’66-’67 0-0 thuis en ’79-’80 1-1 uit), in ’89-’90 wonnen onze gasten op het Panhuis met 2-3 en in ’16-’17 kwam exact dezelfde uitslag tot stand op de Westmaat.
Dus omdat evenwicht in stand te houden mag er daarom ook geen verlies worden geleden komende zaterdag. En v.w.b. de statistieken hebben captain Joeri Potjes c.s. nog een mooie uitdaging om voor te strijden. Want in dit seizoen is G.V.V.V. in de oefencampagne nog steeds ongeslagen.
Voor het begin van deze jaargang werd thuis gewonnen van Gemert (6-1), en werd er een 2-5 uitslag neergezet bij de blauwe buren van IJsselmeervogels. De Treffers werd op het Panhuis op 2-2 gehouden. De start na de winterstop leverde afgelopen dinsdag een 5-0 zege tegen VV Scherpenzeel op.
Deze klassieke oefenwedstrijd op sportpark Panhuis begint om 14.30 uur en zal onder leiding staan van Thomas Hardeman uit Wijk bij Duurstede. Hij zal langs de lijn worden bijgestaan door Dennis van Berk en Marck Fieret.
