Na ruim zestien jaar gaat G.V.V.V. weer eens een bezoek brengen op het zeer fraaie sportpark De Strokel in Harderwijk, waar V(oetbal) V(ereniging) O(ns) G(enoegen) haar domicilie heeft. Want daar vond op 24 februari 2007 de allerlaatste ontmoeting plaats tussen de Harderwijkers en de Veenendalers die toen in de Hoofklasse in een 1-1 gelijkspel eindigde.
Bijna zou het bezoek van onze hoofdmacht aan De Strokel een stuk korter geleden kunnen zijn. Want toen aan het einde van seizoen ’13-’14 SV Spakenburg – de ploeg die deze week nog voor voetbalsensatie zorgde door FC Utrecht in eigen huis uit het KNVB Beker te knikkeren – en G.V.V.V. gelijk aan de top eindigden in de Topklasse, moest er een beslissingswedstrijd plaatsvinden om te bepalen wie er met het kampioenschap aan de haal mocht. Bestuursleden van de beide blauwe opponenten dachten er toen aan om dat duel op De Strokel te gaan uitvechten en VVOG wilde daar ook wel aan meewerken, want dat was financieel en sportief uitermate aantrekkelijk.
Helaas dacht de toenmalige burgervader van Harderwijk in samenspraak met zijn politiechef er anders over en zag te veel risico in deze finalewedstrijd waardoor de ontmoeting op sportpark De Strokel niet doorging en deze uiteindelijk na veel vijven en zessen in het Kras Stadion in Volendam plaatsvond met een jammerlijke 2-1 nederlaag voor onze favorieten.
Gelukkig zijn nu deze perikelen nu niet aan de orde en komt het er dus na lange tijd toch weer van. VVOG is weer gastheer voor G.V.V.V. en zal het nummer 48 worden in de onderlinge competitie ontmoetingen en dekt de kop boven deze vooruitblik de lading.
Van zondag naar zaterdag
Wat velen wellicht niet weten, is dat deze Harderwijker voetbalclub in 1927 is opgericht met als speeldag de zondag. De club miste toen ook een ‘V’, dus was het VOG. Omdat er al een club van die naam bestond moest er op last van KNVB een naamswijziging plaatsvinden. Dat was een simpel gegeven en daarom kwam er een ‘V’ van voetbal voor te staan.
Vanaf 1945 is er ook een zaterdagtak bijgekomen en die overvleugelde langzamerhand hun broeders die op zondag speelden. Door het behalen van het landskampioenschap bij de amateurs in het seizoen ’68-’69, twee jaar later gevolgd door het afdelingskampioenschap en promotie naar de zeer prille Eerste Klasse werd de zaterdagtak het belangrijkst en was de naam VVOG definitief gevestigd in de rijen van de zaterdagvoetbal liefhebbers.
De zondag voetballers bleven actief, maar op bescheiden schaal, tot daar in 2007 te weinig animo voor was, en daarom stopte. Een tweede poging om die tak nieuw leven in te blazen duurde slechts een seizoen en in 2016 was het definitief einde oefening voor het zondag vlaggenschip. Heden ten dage heeft de club nog een tweede en derde elftal wat op zondag in de lagere regionen speelt.
Met horten en stoten
Zo zijn de resultaten van de bewoners van het sportpark De Strokel het best te omschrijven sinds zij in 1971 het hoogste zaterdag amateurniveau (1ste klasse) bereikten.
De kwalificatie ‘De heen en weer’, genoemd naar de beroemde Volendamse botter, is wat overdreven, maar toch moesten de groen-witten uit Harderwijk diverse malen het ongenoegen smaken van degradatie. Maar evenzovele keren duurde het meestal niet al te lang om via een kampioenschap, nacompetitie of automatische promotie, de weg omhoog terug te vinden.
Alleen lukte het VVOG niet om de Topklasse te bereiken en daarom spelen zij in het laatste decennia op het een na hoogste niveau, de Hoofdklasse, sinds ’16-’17 dus Derde Divisie.
Blij met Covid-19?
We kunnen ons nauwelijks voorstellen dat er iemand ter wereld is die deze vraag met ja zou beantwoorden. Maar toch zullen veel VVOG-aanhangers, heel ver weg in hun achterhoofd, de befaamde uitspraak van de beroemde nummer 14, ‘Ieder nadeel, heb z’n voordeel’, op sportieve gronden onderschrijven.
Want toen de lockdown kwam in maart 2020, en er in de Derde Divisie nog negen of tien duels zouden moeten worden afgewerkt, waren onze gasten rode lantaarndrager en hadden zestien punten achterstand t.o.v. de veilige streep. Weliswaar met een wedstrijd minder dan de concurrentie die vocht tegen degradatie, maar het verschil was toch aanzienlijk.
Door het besluit van de bobo’s uit Zeist alles te laten zoals het was en gewoon in het nieuwe seizoen ’20-’21 opnieuw te beginnen ontliep VVOG, met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, degradatie. In ’20-’21 werden slechts vier wedstrijden gespeeld waaruit de Harderwijkers eenzelfde aantal punten behaalden en daarmee plek 14 innamen.
Op het nippertje
Met nieuwe ronden, nieuwe kansen werd dus vorig seizoen vol goede moed begonnen aan een poging om de weg omhoog te vinden. Helaas voor alles wat groen-wit lief heeft werd het wederom een jaargang die je als kwakkelend kunt beschrijven, met een uiteindelijk toch een goede afloop. Lang vocht men tegen directie degradatie, met ook als consequentie dat coach Raymond Schuurman begin april 2022 werd afgeserveerd en zijn al beoogde opvolger Dwight Lodeweges eerder aan de bak moest. Onder diens leiding eindigde VVOG precies boven de gevaarlijke streep, maar was het gevaar voor afdalen nog steeds niet geweken, want er volgde nog play-off wedstrijden.
Daarin kwam het onverzettelijke karakter van de ploeg bovendrijven. Want eerst werd VV Eemdijk aan de kant gezet door een gelijkspel in Eemdijk en winst op de eigen Strokel, en daarna moest ook SC Feyenoord eraan geloven die in beide partijen haar meerdere moest erkennen in de Harderwijkers. Daarmee was handhaving in de deze divisie dus op het nippertje veiliggesteld.
Niet senang
Als je naar de hieronder staande eindstanden kijkt van VVOG in deze Derde Divisie moet je haast constateren dat dit een podium is voor de Harderwijkers waarop het zich allerminst senang voelt. Het is telkens hangen en wurgen om zich te handhaven. Dat is helaas voor onze gastheren ook deze jaargang weer het geval. Heel even, in oktober en november jl., leek het erop dat de groen-witte formatie zich een weg naar boven leek te banen. Met een 4-1 overwinning op onze rode buren, half november werd zelfs een tiende plek veroverd. Maar uit de daarna volgende acht duels konden maar twee punten worden gepakt door twee draws, en de overige zes gingen allen verloren. Daardoor vinden we VVOG terug op positie zestien en dat is, als dat zo blijft, aan het einde van de rit wederom p/d wedstrijden spelen. Het streven zal dan ook zijn om in de laatste fase van de competitie zich te ontworstelen uit dit drijfzand.
Nieuwe leidsman
Dit gebeurt al enige weken onder leiding van coach Jan Vlap (56), inderdaad de vader van FC Twente speler Michel, die begin februari noodgedwongen Dwight Lodeweges moest komen vervangen. Hoewel de gepokt en gemazzelde Lodeweges al had aangegeven dat hij aan het einde van dit seizoen zou stoppen op De Strokel kwam er een versneld afscheid doordat de geboren Canadees werd gevraagd om als assistent-trainer te gaan optreden van de nieuw aangestelde coach van Ajax John Heitinga. Dit kon en wilde VVOG haar trouwe trainer, die reeds eerder in twee perioden (’95 t/m ’99 en ’12-’13) de hoofdmacht onder zijn hoede had, niet weigeren en zal hoogstwaarschijnlijk ook nog wel enige financiële compensatie hebben opgeleverd. Na de overstap van Lodeweges van Harderwijk naar Amsterdam handelde de TC snel en vond Jan Vlap bereid om in te stappen.
Deze trainer heeft zijn sporen in het amateurvoetbal ruimschoots verdiend en is allesbehalve een onbekende naam. Zo was Vlap in het verleden onder meer trainer van Staphorst, Harkemase Boys, ASV Dronten, ONS Sneek, Lemmer en Frisia LAC 1883. In zijn trainerscarrière promoveerde hij maar liefst acht keer en won hij tweemaal de districtsbeker. Ook werd de oefenmeester in 2015 genomineerd voor een Rinus Michels award.
Als het Jan Vlap nu gaat lukken in de komende 11 duels om VVOG rechtstreeks te behouden in de Derde Divisie krijgt zijn fraaie cv een extra ster. Een goed begin zou daarbij zijn om de koploper pootje te lichten.
Hiaat
Wie daar maar wat graag een bijdrage aan zou willen leveren is de nu 33-jarige clubtopscorer Jeremy de Graaf (11 treffers in 19 duels waarvan 4 vanaf elfmeter). Deze voormalig G.V.V.V.-er (93 duels en 40 goals van 2017 t/m 2021) krijgt de laatste kans om tegen zijn oude club een treffer te maken, want hij verkast na dit seizoen naar ASV Dronten, waar de goaltjesdief ook al speelde van 2008 t/m 2011 voordat hij toen voor de eerste keer de gelederen van VVOG ging versterken.
De voorgaande twee keer dat de uitermate sympathieke De Graaf tegen G.V.V.V. speelde lukte het hem niet om zijn voormalige ploeggenoten pijn te doen met een treffer. Want zowel het KNVB Beker treffen in ’21-‘22 (na verlenging), als de heen wedstrijd afgelopen september in deze competitie eindigden in 3-1 winst voor de Veense blauwen en daarin werden de Harderwijkse doelpunten gemaakt door respectievelijk Mitchel Dijkhof en Yasin Kurt.
Iedere echte G.V.V.V.-er gunt Jeremy de Graaf van harte dat hij met zijn treffers weer belangrijk mag zijn voor zijn oude en hernieuwde liefde en dat hij daardoor mede verantwoordelijk mag zijn voor het behoud van VVOG in de Derde Divisie, maar juist komende zaterdagmiddag even niet. Dat zal Jeremy ten volle begrijpen, maar dat hij daar geen boodschap aan zal hebben is even logisch en zal hij toch gaan proberen om dat hiaat uit de boeken te schieten.
Sleutelwoord onderschatting
We hoeven er niet omheen te draaien of omfloerst over te doen, maar het zal duidelijk zijn dat onze hoofdmacht in dit duel de favorietenrol krijgt opgespeld, zowel door de eigen fans als die van VVOG. Want G.V.V.V. is tenslotte de degradant uit een klasse hoger, en die zijn per definitie wild waar op extra gejaagd zal worden door clubs die al langer in deze Derde Divisie spelen. Bovendien zijn de bezoekers koploper en verkeert VVOG in de onderste regionen.
Maar daar schuilt ook juist het gevaar in, en dat heet onderschatting. Captain Joeri Potjes en zijn manschappen hebben zich al eerder laten verrassen door (veel) lager geklasseerde tegenstanders. Excelsior ’31, RKAV Volendam en Staphorst zijn daarvan de voorbeelden waartegen werd verloren en tegen HSV Hoek en Sparta Nijkerk (2x) kon iedere keer maar een puntje op het conto worden bijgeschreven.
Maar we mogen ervan uit gaan dat coach Gery Vink zijn manschappen extra op het hart gaat drukken om daarvoor te waken. Hij heeft het zelf deze week in familiekring, gelukkig voor hem in positieve zin, meegemaakt. Want het was zijn zoon Wilmilio, die voor SV Spakenburg speelt, die het bal opende met een zeer fraaie treffer in de sensationele KNVB Beker wedstrijd met een 1-4 zege op FC Utrecht.
Die bekerontmoeting mag het schoolvoorbeeld heten van een veel hoger geklasseerde ploeg die aan onderschatting ten onder gaat. Dat mag G.V.V.V. in de jacht op het kampioenschap absoluut niet overkomen, maar dan nog zal G.V.V.V. een ploeg treffen die zich met hand en tand zal verzetten in de underdog rol. Daarom zal de Vink brigade het niveau moeten behalen zoals vorige week in de eclatante 6-0 winst op concurrent Sportlust ’46 om het verschil te kunnen maken.
Als dat gaat lukken hebben Gery Vink en natuurlijk ook zijn pupillen en de blauwe aanhang, een uitermate prettige week achter de rug, met twee winstpartijen voor G.V.V.V. en de magnifieke winst van zoonlief en zijn Spakenburgse kornuiten op FC Utrecht.
VVOG – G.V.V.V. begint komende zaterdagmiddag op het sportpark De Strokel, Strokelweg 5 te Hardewijk om 14.30 uur en zal onder leiding staan van scheidsrechter Dhr. M.G. Paarhuis uit Hellendoorn. Hij zal langs de lijn worden bijgestaan door Dhr. J.M. de Smalen en Dhr. G. Nusselder.
