Na twee duels, een op rode- en een op blauwe zijde van sportpark Panhuis, zonder reistijd, wordt het komende zaterdag voor trainer Vink met zijn staf en pupillen wel weer vrij vroeg reveille. Want er staan ca. 190 km met de bus voor de boeg om het Friese dorp Harkema te bereiken, alwaar de plaatselijke voetbaltrots Harkemase Boys als gastheer zal gaan optreden in speelronde 28.
Maar niet alleen is het vlaggenschip van onze gastheer de dorpse trots, het is het ook van de gemeente Achtkarspelen (ca. 28.000 inwoners) waar Harkema deel vanuit maakt. En als klap op de vuurpijl mag Harkemase Boys zich ook, na de degradatie van ONS Sneek in 2020, als enige de hoogst spelende amateurvoetbalclub noemen van de provincie Friesland. Die reputatie wil de rood-witte formatie van trainer Jan de Jonge natuurlijk zo snel als mogelijk bestendigen, en daarin lijken ze na een zwakke start momenteel hard op weg te zijn. Want met een elfde positie op de ranglijst staan de Harekieten, zoals de bijnaam luidt, nu ruim boven de gevarenzone.
Ups en downs
Behalve dat de beide kemphanen van komende zaterdag ongeveer even oud zijn, de gastheren dateren van juni 1946 en de gasten van november 1947, zijn er voor de rest zijn weinig overeenkomsten te vinden in de historie. Er staan ook maar een zeer beperkt aantal eerdere ontmoetingen in de annalen. Ten eerste heeft dat te maken, net als bij de voorgaande tegenstander ACV, met de in het verleden gehanteerde regionale karakter van de klassen indelingen. En ten tweede, waar G.V.V.V. gedurende haar geschiedenis op drie kleine perioden na, altijd op het hoogste zaterdagamateur platform speelde, kende Harkemase Boys veel meer tijdperken van ups en downs.
Daarom dateren de allereerste zes duels uit het begin van de jaren zeventig (eerste klasse) en de laatste twee uit seizoen ’11-’12 in de topklasse. Met de heenwedstrijd in Veenendaal meegerekend staan er in totaal slechts negen eerdere ontmoetingen in de boeken dat de roden en de blauwen elkaar in de competitie troffen.
Tussendoor moesten de Friezen zichzelf zelfs terugvechten vanuit de derde klasse. Een jaar na de invoering van de hoofdklasse (1996) waren ze wel weer present in het walhalla van het zaterdagvoetbal en dat werd, op één jaargang na, ook volgehouden tot de geboorte van de topklasse in 2010. Die werd op overtuigende manier bereikt door een runner-up positie achter kampioen Excelsior ’31, en toen moest G.V.V.V. nog een jaar geduld oefenen om zover te geraken.
Maar waar de Veenendalers als debutant in die topklasse het prima deden met een vijfde plek, moesten de Harkemase voetballers genoegen nemen een dertiende positie, wat inhield dat er barrage duels moesten worden gespeeld om lijfsbehoud.
Gedeeld verdriet
Eerst werd de nummer veertien, SVZW, nog wel verslagen (2-0), maar daarna troffen de Friezen de periodekampioen van de hoofdklasse B. Bij het noemen van de naam van die club huilen alle Harkema fans nog steeds tranen met tuiten, maar daar zullen alle blauwe supporters van harte aan meedoen. Want het was namelijk Kozakken Boys dat met 0-4 en 4-1 won, en bijna hetzelfde deed met G.V.V.V. in het afgelopen seizoen (3-1 en 1-4), waardoor Harkemase Boys toen, en onze favorieten nu, moesten afdalen.
Harkemase Boys was na die stap terug in 2012 een paar maal dicht bij een terugkeer naar de topklasse maar greep telkens mis in de strijd om het klasse periodekampioenschap. In 2016 lukte dit wel door als beste jongetje van de klas te eindigen in de hoofdklasse C, maar toen was er de pech dat tegelijkertijd de tweede divisie werd geïntroduceerd en de topklasse dus derde divisie werd.
Tot nu toe acteren de Friese ‘Boys’ daarin met wisselend succes getuige het rijtje ingenomen eindposities dat er als volgt uitziet:
Het dichtst bij een terugkeer naar het topniveau was Harkemase Boys wonderwel bij haar debuut in ’16-’17. Toen gaf een tweede periodetitel recht op de play-offs. UNA werd eerst aan de kant gezet met een 0-1 nederlaag op het eigen sportpark De Bosk, maar in Veldhoven werd dat rechtgezet 1-3. Toen volgde FC Lisse, en opnieuw leek het er gunstig uit te zien, want in de bollenstreek werd het 1-2. Maar vier dagen later viel in eigen huis de droom aan duigen toen FC Lisse met de 1-4 winst aan de haal ging, en promoveerde naar de tweede divisie. Ironisch genoeg degradeerde de Lissenaren daarna direct weer, en nemen ze dit seizoen door een kampioenschap de plaats in van G.V.V.V. op de hoogste trede van de amateurvoetbal ladder.
Geluk bij een ongeluk
Een magere start, zo mag toch het begin van deze competitie jaargang van onze Friese gastheren worden genoemd. Begonnen werd met drie nederlagen op rij, waarna een opleving volgde met twee winstpartijen en eenzelfde aantal draws. Maar daarna ging een kwartet ontmoetingen allemaal weer teloor, inclusief de heenwedstrijd op 15 okt. jl. op het Panhuis (3-2), waardoor de noordelingen zelfs rode lantaarndrager werden.
Kort daarna kreeg de ploeg met nog meer tegenslag te maken, toen de nieuwe trainer Wim Bakering, die de vorig seizoen vroegtijdig ontslagen Jan Piet Bosma was opgevolgd, begin november vorig jaar te kennen gaf dat hij zijn taken in en bij Harkema niet meer kon combineren met privé en werk.
De technisch verantwoordelijken schakelden zeer snel en vonden de gepokt en gemazelde oefenmeester Jan de Jonge bereid tussentijds in te stappen en legde de geboren Drent gelijk tot en met medio 2024 vast.
Met ruim 400 duels ervaring als BVO-speler (bij FC Groningen, SC Heerenveen en FC Emmen) en daarna een trainersloopbaan bij de o.a. de laatste twee genoemde clubs waar hij als speler actief was, en in Duitsland en Turkije, belandde De Jonge in 2019 bij De Treffers. Na eerder een korte interim periode bij SC Genemuiden, zijn tweede club als oefenmeester bij de amateurs.
Maar toch kon De Jonge de lokroep van het betaald voetbal niet weerstaan en vertrok hij bij de Groesbekers in oktober 2021 om opnieuw in Turkije aan de slag te gaan, waar het avontuur duurde tot april 2022.
De Jonge was dus vrij en heeft nu met Harkemase Boys zijn derde amateurclub onder de hoede.
De noodgedwongen trainerswisseling pakte bijzonder goed uit. Want met de Drent aan het roer werden uit 14 wedstrijden 24 punten gepakt, tegen 11 uit de eerste 13 ontmoetingen. Daarmee werd geleidelijk aan de gevarenzone verlaten en nu is onze opponent gewoon een gegoede middenmoter. Zo kun nog eens spreken van geluk bij een ongeluk.
Op de site van topamateurvoetbal.com stond eind december een interview met deze nieuwe trainer van de Harekieten, onder de titel: “Ik koos nooit voor glorie of geld, maar voor een mooie job.”
Door hier te klikken kunt u dat interview nog eens nalezen.
Groeiende vorm
De groeiende vorm van de Harekieten werd vooral vorm gegeven op het eigen sportpark De Bosk, want daar werd in de laatste vijf wedstrijden niet meer verloren. Driemaal een overwinning (FC Rijnvogels, Urk en DOVO) en tweemaal een puntendeling (Volendam en Ter Leede) waren daarvan het resultaat. Weliswaar werden er in hetzelfde aantal duels op vreemde bodem nederlagen geleden tegen DVS ’33, Staphorst en ACV, maar er werd wel afgerekend met directe concurrenten in de gevarenzone zoals VVOG en ASWH.
En tot veler verrassing toonde de pupillen van coach De Jonge zich afgelopen zaterdag in en bij Barendrecht de sterkste (1-2). Dit geschiedde wel tegen 10, en later zelfs 9 man van de Rijnmond ploeg door twee veldverwijzingen, maar ook tegen een compleet Barendrecht, wat toch een topper is in deze afdeling, waren de Harkieten minimaal gelijkwaardig. Het was niet verwonderlijk dat juist Jhurrey Margaritha, de topscorer van de ploeg (12 goals) de score opende in die ontmoeting. De kopsterke jonge centrale verdediger Milan de Koe (afgelopen maandag 21 jaar geworden), die als enige van de gehele selectie nog geen wedstrijd heeft gemist, zorgde met het hoofd voor de winnende treffer, en zijn vierde in totaal. En daarmee pakte de Friezen dus waarschijnlijk de vooraf niet verwachte winst en deden goede zaken om snel mogelijk definitief in veilige haven te zijn.
De praktijk uit het verleden in de divisies wijst uit dat je met 40 punten zo goed als veilig bent. Dat betekent dat de Friese ploeg er nog vijf nodig heeft om dat aantal te bereiken. Met winst op G.V.V.V. zouden ze daarin een goede slag kunnen slaan en ook sportieve revanche nemen voor de nipte 3-2 nederlaag in ’t Veen. Aanvoerder Joeri Potjes c.s. mogen er dan ook op rekenen dat ze een pittige tegenstander staat te wachten die er alles aan zal doen om ‘Fryslan boppe’ te kunnen zeggen na negentig minuten voetbal op sportpark De Bosk.
Taaie tegenstander
De kracht van Harkemase Boys ondervond de ploeg van coach Gery Vink dus al in de heenwedstrijd op 15 oktober jl. Want voordat er tien minuten verstreken waren hadden Jelle de Graaf en Sven Hazewinkel de 0-2 al op het scorebord gezet, en dus moest de thuisploeg ijlings in de achtervolging om die achterstand ongedaan te maken. Dat lukte pas na 75 minuten toen Tariq Dilrosun de gelijkmaker binnen knalde, nadat 10 minuten daarvoor Quincy Veenhof de aansluitingstreffer had gemaakt. In een aantal mislukte pogingen om alsnog de drie punten in eigen huis te houden, waren de gasten in de countermogelijkheden eigenlijk het meest gevaarlijk, waarbij vooral goaltjesdief Magaritha en meubelstuk van de club, Berwout Beimers, zich een echte handenbinders toonden. Gelukkig voor de thuisploeg stranden al die uitbraken. En waar iedereen zich al met een puntendeling had verzoend, die gezien het spelbeeld ook wel terecht was geweest, sloeg Quincy Veenhof in de eerste minuut van de toegevoegde tijd alsnog toe. Uit een hoekschop kopte hij de winnende binnen.
Incident
Dat onze favorieten dus een zware dobber staat te wachten in Friesland is hiermee voldoende bewezen. Zeker ook na het ‘tikkie’ wat de ploeg afgelopen zaterdag opliep na het 1-2 verlies tegen directe concurrent ACV in de titelstrijd. Voetballend gezien deed G.V.V.V. eigenlijk niets onder voor de Assenaren, maar als de beslissende pass onnauwkeurig is en/of vrijwel altijd een prooi is voor de tegenstander en die zelf uiterst efficiënt en slim om gaat met de geboden kansen, dan blijf je achter de feiten aan lopen, en dat gebeurde dus.
Nu moet de ploeg van Vink zich mentaal weerbaar tonen en proberen zich op te richten en ook hopen op een herhaling van zetten. Want ook aan de vooravond van de heenwedstrijd tegen de Harekieten, verloor G.V.V.V. in Assen met 2-1 en zette daarna deze tegenstander aan de kant.
Maar hopen kun je doen, toch is het het beste als geloof in eigen kunnen de boventoon voert. Daarom zullen onze favorieten meer dan hun beste beentje voor moeten zetten om aan blijven haken als titelpretendent, en die vlieger gaat alleen op als er drie punten worden meegenomen uit Friesland.
Laat het verlies tegen de huidige koploper dan ook maar een incident zijn geweest.
Blijft G.V.V.V. angstgegner?
Uw schrijver weet het, alle voetballiefhebbers/kenners weten het, vooraf heb je helemaal niets aan statistische gegevens, maar toch kunnen we er niet omheen om deze data te vermelden. Hoewel de onderlinge wedstrijden tussen de Friezen en de Veenendalers het geringe aantal van negen bedraagt is daar toch wat opvallends mee aan de hand. Namelijk dat G.V.V.V. slechts een nederlaag leed, en dat de overige acht allemaal in winst werden omgezet. De enige nederlaag was ook het allereerste treffen in Friesland in seizoen ’70-’71 toen de eerste klasse haar intrede deed. Het werd 1-0 voor de thuisploeg, daarna won G.V.V.V. op De Bosk driemaal met 1-2.
De laatste keer was dat in de topklasse op precies elf jaar en een dag geleden (7-4-2012). Bergsma opende toen wel de score voor de gastheren in deel een, maar na de thee zorgden Tonnie Cusell en huidig assistent-trainer Dennis van Meegdenburg in zes minuten tijd voor de 1-2 winst.
Met de vijf overwinningen op het Panhuis is G.V.V.V. dus voor Harkemase Boys een zogenaamde ‘angstgegner’.
Ook geeft de actualiteit aan dat onze hoofdmacht tot nu toe de best presterende ploeg is op vreemde bodem. En waar onze gastheren de laatste vijf thuiswedstrijden niet verloren zet G.V.V.V. daartegenover dat zij uit de laatste vijf uitduels slechts twee punten lieten liggen bij Sparta Nijkerk en alle overige in winst omzette.
Al met al zullen we dus moeten gaan afwachten welke bovengenoemde feiten in de praktijk het zwaarst gaan wegen. Maar alle blauwen hopen uiteraard dat coach Gery Vink achteraf net zo trots kan zijn op zijn surrogaat zonen, als dat hij dat was op zijn bloedeigen zoon Wilmilio, die als speler van SV Spakenburg een schitterende KNVB beker campagne meemaakte. Met als hoogtepunt de halve finale afgelopen dinsdagavond tegen PSV, waarin de amateurs het de profs nog uiterst lastig maakte.
Hoogstwaarschijnlijk leverde die halve finale bij heel veel G.V.V.V.-ers een déjà vu op naar 18 december 2019 toen PSV in de tweede ronde van die beker op bezoek kwam op het sportpark Panhuis. Toen hadden de Eindhovense profs zelfs een verlenging nodig om met dezelfde 1-2 winst aan de haal te gaan, als afgelopen dinsdag tegen Spakenburg.
Harkemase Boys – G.V.V.V. begint zaterdagmiddag om 14.30 uur op het sportpark De Bosk, De Bosk 20, 9281 NR Harkema en zal onder leiding staan van Dhr. J. Besselsen uit Barneveld. Hij zal langs de lijn worden bijgestaan door Dhr. R.D. Reinds en Dhr. P. Roos.