Helaas is de droom, wens, en of hoop voor alle blauwen niet uitgekomen, namelijk om zonder omwegen het verloren gegane terrein van vorig seizoen goed te maken. Het ongenaakbare ACV bleek in de competitie een te groot obstakel, waardoor er alleen de p/d nacompetitie overblijft om alsnog promotie te kunnen bewerkstelligen. De eerste horde op die (lange)weg is de dubbele confrontatie, komende woensdagvond uit en zaterdagmiddag thuis, tegen RKSV Groene Ster uit Heerlerheide.
G.V.V.V. is dus recidivist in die play-offs, waarin het vorig seizoen twee ronden overleefde, maar waarbij het in de finales tegen Kozakken Boys misging en daardoor moest afdalen naar de Derde Divisie. Of onze hoofdmacht nu voordeel kan halen uit die ervaring zal moeten blijken, maar zeker is wel dat de emoties toch anders zullen zijn dan toen. Want iedere rechtgeaarde sportman heeft sowieso een hekel aan verliezen, maar als het gevolg daarvan is dat er op lager niveau moet worden gespeeld doet dat meestal extra pijn en proeft het als een zeer zure pruim. Dat pijnproefpunt is nu niet aan de orde, want er kan alleen maar omhoog worden gekeken en bij een mislukking valt daar hoogstwaarschijnlijk toch iets makkelijker overheen te stappen.
Dit alles neemt niet weg dat de Vink-brigade deze omweg om haar doel te bereiken volledig zal aangrijpen en uiterst serieus zal nemen om de gehele club alsnog een wat verlaat verjaardagscadeau, vanwege het 75-jarig bestaan in november jl., te schenken.
Promotie zou uiteraard een ultiem geschenk van ons vlaggenschip aan de gehele vereniging, maar daar is nog een flinke weg voor te bewandelen en wordt begonnen met een mathematisch kans van 12,5%. Want voor de acht deelnemers aan deze play-offs is maar één plek weggelegd in de Jack’s League.
Voor G.V.V.V. 1 dus de taak om dat percentage in eerste instantie te vergroten naar 25% en dat kan alleen als over twee wedstrijden de eerste opponent RKSV Groene Ster in z’n totaliteit wordt verslagen.
Naamgeving
Groene Ster, met de in Brabant en Limburg bekende voorvoeging, Rooms Katholieke Sport Vereniging, is een echte dorpsclub uit de vroegere kolenmijnstreek en opgericht in november 1926. Omdat er veel kompels deel vanuit maakten werd de voetbalclub ook wel vereenzelvigd met de gelijknamige mijn, de Oranje Nassau III, die in 1973 werd gesloten. Over de naamgeving bestaan een tweetal versies. De ene vertelt dat er een eerdere vereniging in die streek was met de naam Sportieve Ster. En omdat de oprichters kozen voor een groene broek en wit shirt (met ster) kwam bijna automatisch de naamgeving Groene Ster bovendrijven. De andere anekdote geeft aan dat er toentertijd een bekend tabaksmerk was van Niemeijer met diezelfde naam en dat er daarop de keuze viel. Die laatste verklaring zou in de huidige anti-rook tijd volstrekt onmogelijk zijn, maar toen kon dat zonder problemen.
Finalist ‘grote beker’
Zoals gebruikelijk bij een vereniging met zo’n lange staat van dienst zijn er vele hoogte- maar ook dieptepunten te noemen. Om met het laatste te beginnen, halverwege de jaren vijftig, was het de vraag of Groene Ster nog wel bestaansrecht had. Sportief ging het bergafwaarts en de steun van de vrijwilligers kalfde af. Maar twee bestuursleden zetten de schouders eronder en met hulp van buitenaf werd de boel in no-time weer op de rails gezet.
Ondanks de diverse promoties en andere successen staat er één gebeurtenis met vette stip op bovenste plaats. Waar G.V.V.V. in 2012 de kwartfinale behaalde van de KNVB beker, en daarin door AZ met 2-1 werd uitgeschakeld, kan Groene Ster verhalen van het feit dat zij al eens aantraden in de finale. We moeten daarvoor wel ver terug in de geschiedenis, maar in 1944 behaalden de Limburgers na elf ronden spelen de finale van de KNVB-beker. De kwartfinale was een groot feest, waar in eigen huis voor maar liefst 6000!! toeschouwers D.W.V. Amsterdam met 6-0 werd ingepakt. De halve finale moest op neutraal terrein worden gespeeld en daardoor ontstond er een ware volksverhuizing naar de Goffert, het huidige NEC stadion. Tegenstander was L.S.C. Sneek, en ook de Friezen moesten er aan geloven, vijf minuten voor tijd viel de winnende treffer 1-2. Daarmee was de bekerfinale een feit en uiteraard ook een stunt die niemand had durven dromen.
De andere halve finale ging tussen Willem II en P.S.V. waarbij de Tilburgers aan het langste eind trokken en daarmee stond de finale Willem II – Groene Ster op het affiche. De wedstrijd werd gespeeld in Eindhoven bij E.V.V., het huidige FC Eindhoven. Natuurlijk ontstond er weer een ware volksverhuizing vanuit Heerlerheide richting lichtstad, maar ondanks de ondersteuning van een kleine 4000 man/vrouw, moesten ‘De Sterren’ tegen het één klasse hoger spelende Willem II, het onderspit delven. Het werd uiteindelijk 9-2, maar die geweldige ervaring, het spelen van een NVB-finale, want toen was de bond nog niet Koninklijk, kon niemand Groene Ster meer afnemen.
Cupfighter
Die finale heeft er wellicht voor gezorgd dat al de ‘nakomelingen’ bij club zijn besmet met het ‘bekervirus’. Want in de geschiedenisboeken lezen we, dat er vooral na de eeuwwisseling, verschillende malen successen zijn geboekt, vooral in de districtsbeker. Vele malen stonden de Grüne – Limburgs dialect voor de clubnaam – in de halve of finale van deze zogenaamde ‘kleine beker’. En tweemaal mocht die beker ook daadwerkelijk in de prijzenkast worden gezet (’08-’09 en ’18-’19).
Die districtsbeker successen zorgden er voor dat Groene Ster in de laatste decennia ook al tienmaal mocht deelnemen aan de KNVB-beker en ook daarin een naam heeft opgebouwd als cupfighter. SC Heerenveen had in ’18-’19 de nodige moeite nodig om in Heerlerheide te winnen (1-3). En het seizoen daarop zorgde de kersverse derdedivisionist Groene Ster voor een daverende verrassing door in de eerste ronde in eigen huis VVV Venlo te verslaan. Na verlenging (2-2) werd de strafschopserie met 4-2 gewonnen. Doelman Lennart Quaden was de grote held door twee pingels te stoppen en mocht daardoor de loting doen voor de volgende ronde. Hij lootte een uitwedstrijd tegen AZ. In Alkmaar ging Groene Ster eervol met 3-0 ten onder.
Promotie
Het seizoen ’18-’19 staat goudomrand geschreven in de annalen van onze tegenstrever. Want na acht jaar zwoegen in de zondag hoofdklasse, met eindposities in de middenmoot of iets daaronder, lukte het eindelijk om het beste jongetje van de klas te worden. Onder leiding van trainer Maurice Verbunt die toen aan zijn tweede jaargang was begonnen en nu nog steeds voor de groep staat, maar volgend seizoen verkast naar Blauw Geel ’38, werden alle concurrenten achter zich gelaten en ging de vlag in top.
Maar nog belangrijker was uiteraard de promotie naar de Derde Divisie voor de eerste keer in de historie. Of cultvoetballer Nathan Rutjes daaraan een (belangrijke) bijdrage heeft geleverd vertelt het verhaal niet, maar Rutjes behoorde toen wel tot de hoofdmacht.
Het door corona vroegtijdig afgesloten debuut seizoen in de Derde Divisie eindigde voor de Limburgers met plek 12 op de ranglijst. In het heel kort durende seizoen daarop, met slechts vijf wedstrijden gespeeld en 10 veroverde punten, nam Groene Ster de vierde positie in. Vorige jaargang was dus eigenlijk het volledige eerste seizoen voor de Limburgers in de Derde Divisie, die ze als relatieve nieuwkomer afsloten met een keurige zesde positie op de ranglijst.
Slecht begin met happy end
Met goede moed werd er daarom dan ook begonnen aan seizoen ’22-’23 in een poging om die prestatie te evenaren, of liever nog te verbeteren. Maar helaas voor alle wat Groene Ster lief heeft ging het vanaf acquit niet van een leien dakje. Na 23 duels (1ste periode 12-11 en 2de periode 11-9) waren er pas in totaal twintig punten veroverd.
Met een gemiddelde van minder dan één punt per wedstrijd is vaak de gevaarlijke streep zeer dichtbij. Dat gold ook de mannen van trainer Verbunt en dus moest er een omslag komen om het directe degradatie gevaar, of de nacompetitie daarvoor, te ontlopen.
En dan zie soms de onverklaarbare krachten in de sport ontstaan als er gevaar dreigt. De wit-groene formatie begon punten te sprokkelen, maar belangrijker nog in de laatste fase volgden een aantal overwinningen op rij en die brengen nu eenmaal veel punten in het laatje. Daarmee werd het gevaar op afdalen, direct of indirect, afgewend en was onze opponent zelfs een van de vijf kanshebbers op het veroveren van de derde periodetitel op de laatste speeldag afgelopen zondag.
Een overwinning op USV Hercules op het eigen sportpark Pronsebroek, wat zelf al een deeltitel bezat en ook deelnemer is aan deze play-offs, zou volstaan om deze jaargang, na het zeer magere begin toch een happy end te geven. En dat lukte via een minimale 1-0 overwinning waardoor er 23 punten werden veroverd uit elf duels in de derde periode. Dus drie punten meer dan uit de eerste twee perioden bij elkaar opgeteld en dat leverde een uiteindelijke de 13de stek op in de eindstand.
Captain Dylan Zwartjes, al negen seizoenen sterkhouder van de ploeg, voltrok het vonnis vanaf de elfmeterstip tegen Hercules, en bezorgde zijn ploeg daarmee een niet verwacht toetje. Maar die smaken nu juist het lekkerst.
Daarom zal Groene Ster dan ook heel onbevangen de strijd aangaan met G.V.V.V., ze hebben immers niets verliezen en alleen maar iets te winnen. Alles mag, niets moet.
Prima seizoen, maar (nog) geen happy end
Op de keper beschouwd heeft onze hoofdmacht eigenlijk een prima seizoen gespeeld, met gemiddeld iets meer dan twee punten per wedstrijd ben je normaliter spekkoper. In diverse andere Divisies zou dat ook zo zijn, maar er zijn altijd uitzonderingen die regels bevestigen zoals b.v. in de afdeling van Groene Ster waar ADO ’20 er gemiddeld 2,5 punt haalde per duel, en in onze eigen Derde Divisie ACV die er met 2,2 maar iets bij achterbleef, maar daardoor wel de titel wegkaapte voor de neus van de Vink brigade.
Vanaf wedstrijdronde 6 t/m 34 heeft G.V.V.V. alleen maar op de plaatsen één en twee gestaan zoals u in onderstaande infographic kunt zien. Maar het is eenmaal zo dat alleen het eindresultaat telt en dat was second best.
Daarom blijft er niets anders over dan via deze nacompetitie de droom te verwezenlijken om terug te keren naar de Tweede Divisie, ofwel het hoogste amateurniveau waarop het vlaggenschip van de club jaren achtereen acteerde. Daarmee zal ook duidelijk zijn dat de druk van dit tweeluik met Groene Ster bij aanvoerder Joeri Potjes en zijn manschappen ligt.
Vorig seizoen waren er in de play-offs voor de verloren finale ook ontmoetingen met zondag derdedivisionisten en huidig tegenstanders van Groene Ster in de competitie. VV Gemert nu elfde, en HSC ’21 nu zesde op de ranglijst, werden toen beide zowel uit als thuis verslagen door G.V.V.V. Natuurlijk zijn dit andere tijden, maar dat onze favorieten door vriend en vijand worden beschouwd als de grootste kanshebber om deze eerste ronde te overleven zal evident zijn. Het is aan de blauwhemden om die verwachtingen waar te maken.
Tweemaal eerder
Voor wat het waard is, beide waren clubs waren tweemaal eerder tegenstander van elkaar. De laatste keer was dat in de voorbereiding op seizoen ’21-’22 wat dus voor G.V.V.V. rampzalig afliep. Tijdens een trainingskamp in Maastricht, was er een oefenduel gepland tegen Groene Ster. Op 14 augustus 2021 liep het bezoek aan sportpark Pronsebroek, toen de ploeg nog onder leiding stond van Jochem Twisker, niet goed af. Tom Oostinjen zorgde toen nog wel voor de openingstreffer, maar de al eerder genoemde Dylan Zwartjes maakte net voor rust de gelijkmaker. Safouane Ahidar, ook nu nog selectiespeler, werd een kwartier voor tijd de matchwinner (2-1).
G.V.V.V. was ook eenmaal gastheer voor Groene Ster. En het zal u niet verwonderen, gezien het voorgaande over de cupfighter, dat dit gebeurde in het kader van de KNVB Beker. In het seizoen ’12-’13 werden de beide kemphanen van komende woensdag en zaterdag aan elkaar gekoppeld in de voorronde van die beker. De Heerlenaren kwamen op 22 augustus 2012 op bezoek op het sportpark Panhuis. De gastheren speelden in de topklasse, de gasten in de zondag hoofdklasse. Toen maakten de mannen van toenmalig trainer Erik Assink duidelijk het verschil. Een 2-0 ruststand door doelpunten Karim Elkkaddouri en Maurice van der Wilt werd na de thee verdubbeld door een goal van Tonnie Cusell en een strafschop van Roy Terschegget.
G.V.V.V. werd daarna in de thuiswedstrijd tegen FC Groningen eervol met 1-2 uitgeschakeld.
Voor zo’n zelfde scenario zal iedere blauwe aanhanger onmiddellijk zijn of haar handtekening willen zetten, maar we weten ook dat resultaten uit het verleden geen garantie zijn voor de toekomst. Dus moeten we onze hoop maar vestigen op de bewezen kwaliteit die de selectie dit seizoen heeft getoond gedurende het net afgelopen seizoen.
RKSV Groene Ster – G.V.V.V. op woensdagavond 31 mei heeft een aanvangstijd van 20.00 uur en wordt gespeeld op sportpark Pronsebroek, Hei Grindelweg 66, 6413 BS Heerlerheide en zal onder leiding staan van scheidsrechter Dhr. H.C.A. Michielsen uit Chaam, die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. M. Winckels en Dhr. T. Verboven. Vierde official is Dhr. M.J. Kok.
G.V.V.V. – RKSV Groene Ster op zaterdag 3 juni begint om 14.30 uur op het sportpark Panhuis en zal onder leiding staan van Dhr. S. Dröge uit Zuidlaren, die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. R.D. Reinds en Dhr. G.W.G. van Hout. Vierde official is Dhr. M. Oosting.
