Na ruim een week te zijn ‘afgebeuld’ in de trainingssessies, zoals oefenmeester Vink het zelf donderdagavond aangaf, mochten zijn pupillen vanmiddag doen, wat ze het liefste is, namelijk het spelen van wedstrijden. Bij competitiegenoot in de Tweede Divisie, Kozakkken Boys, eindigde het sparringpotje in een 2-2 einduitslag.
Ironisch genoeg was juist de ‘beul’ van G.V.V.V. in het seizoen ’21 – ’22 de eerste oefenpartner. En dan beul in de figuurlijke betekenis van het woord. Want zij beletten G.V.V.V. toen in de finale van de play-offs handhaving in de Tweede Divisie, en realiseerden dat zelf op sportieve gronden wel met tweemaal overtuigende winst (3-1 en 1-4).
Maar goed, na een jaar van afwezigheid op het hoogste amateurniveau van onze hoofdmacht, werd afgelopen juni die omissie weer goedgemaakt door nu wel de nacompetitie succesvol af te sluiten om daarmee terug te keren op het platform waar onze club gezien haar traditie zeker thuishoort.
Een aardig regiment Kozakken Boys supporters, die bij de uitwedstrijd van de finale tegen SteDoCo aanwezig waren, lieten u scribent toen al weten dat ze van harte hoopten op een terugkeer van de Veense blauwen. Want de vele onderlinge potjes in het verleden in competitie en beker, die zelden of nooit spanning en/of sensatie ontbeerden, wilden ze heel graag weer terugzien. Deze aanhangers zijn dus op hun wenken bediend, want naast de twee komende competitieduels (eind november van dit jaar en begin mei 2024) stonden vanmiddag hun, en onze favorieten, tegenover elkaar om te oefenen.
Zoals gezegd was het voor de Vink brigade de allereerste wedstrijd van ’23 – ’23, terwijl de mannen van oefenmeester Scott Calderwood al het vierde treffen gingen afwerken.
Er werd door Kozakken Boys gewonnen van UNA (2-3) en OJC Rosmalen (3-4) en verloren van DVS ’33 (2-1).
Mutaties
Uiteraard kenden beide selecties de nodige mutaties sinds de finales van de play-offs in juni 2022. Vooral onze gastheren moesten aan de bak toen de gewenste transfers op het laatste moment afketsten. In de afgelopen weken werden er nog drie spelers aan het keurkorps toegevoegd, waarvan spits Mario Bilate (32) (o.a. ADO en NAC) de bekendste is. Hij begon in de basis, alsmede de andere nieuweling Dico Jap Tjong (24) (FC Eindhoven en Roda JC). Een andere ex-prof Lorenzo Pique (32) (Top Oss en FC Volendam) die al wel eerder was aangetrokken speelde centraal in de defensie. Ook nieuwkomer Sergio Tremour (21) afkomstig van FC Dordrecht startte maar moest na een klein half uur geblesseerd afhaken, voor een andere grote naam die weer terug is in Werkendam na een voetbalavontuur in Spanje, namelijk Royston Drenthe.
Het werd al snel duidelijk dat de ervaren voormalig profs Bilate en Pique van toegevoegde waarde zijn voor de Werkendammers en dat ze niet zijn gekomen om eens lekker af te bouwen. Want deze beide spelers in de as van het veld drukten gelijk hun stempel.
Gery Vink had twee nieuwkomers een begin basisplaats toegekend t.w. Mitch Willems centraal naast Joeri Potjes en Leroy George als vleugelspits. De overige spelers die starten waren allen oude bekenden.
Fouten leveren snelle voorsprong op
De Veenendalers lieten gelijk zien dat er zin in hadden en hadden in een tijdsbestek van vijf minuten al drie hoekschoppen veroverd. Twee mooie dieptepasses van Barry Maguire op respectievelijk Leroy George en Byron Burgering misten net de juiste precisie om gevaar te laten ontstaan. Een flits op de vleugel van Burgering bracht nieuweling George in scoringspositie, maar een block van een Kozak voorkwam dat de topscorer van de Derde Divisie zondag van vorig seizoen zijn eerst treffer in het blauwe tenue kon maken. Er was toen twintig minuten gespeeld, maar ondertussen stond er al wel 2-0 op het scorebord. Niet dat de Werkendammers zo flitsend speelden, maar fouten van G.V.V.V.-ers stonden aan de basis daarvan.
Eerst kapte Dillivio Hoffman op de achterlijn staand Dumay uit, iedereen dacht dat er een harde voorzet zou volgen op de inlopende aanvallers, want zelf schieten uit een moeilijk hoek was bijna onmogelijk. Maar de vleugelspits dacht er anders over en schoot toch richting verre hoek, en waarschijnlijk tot zijn eigen verbazing, plofte de bal tegen het zijnet, omdat ook doelman Van Willige daar niet goed het oog in had, en dus stond de 1-0 op het bord. Vier minuten later werd het zelfs 2-0. Een voorzet vanaf rechts door Tremour leek een makkelijke prooi te worden voor Mitch Willems, maar de voormalig ‘Vogel’ maaide volmaakt over het speeltuig heen waardoor Bilate een niet te missen kans kreeg. Dat gebeurde dan ook en vanaf vijf meter joeg de nieuwe aanwinst van de Kozakken de bal tegen de touwen en daarmee de 2-0 voorsprong.
Niet onder de indruk
Het pleit voor de gasten dat ze niet door de snelle achterstand van hun à propos raakten. Het aanvallende spel werd rustig voortgezet, met dien verstande dat de beslissende pass uitbleef en dat er daardoor geen echte kansen werden gecreëerd. Het blijkt dat er nog wat meer afstemming nodig is want in de opzet van de aanvallen zat zeker muziek.
De blauwe defensie bleef na die 2-0 fier overeind, wat het notitieblokje vermeld alleen nog een gevaarlijk schot op slag van rust van balvaste Bilate, maar hier had sluitpost Van Willige een gepast antwoord. Even daarvoor werd het aan de andere kant gevaarlijk toen oerblauwe Taoufik Adnane met een steekpass Quincy Veenhof wegstuurde. Uit een moeilijke hoek de spits nog wel vuren, maar de bal liep net voorlangs en er was niemand meegekomen om alsnog voor gevaar te zorgen. Dus werd er aan de thee gegaan met de 2-0 voorsprong voor de gastheren.
Wissels in het voordeel bezoekers
Zoals gebruikelijk in de oefenperiode wordt er na de rust vaak gewisseld, het was nu niet anders. De thuisploeg deed dat het viermaal en de bezoekers zelfs zevenmaal. Dit pakte voor G.V.V.V. zeer goed uit want in dit tweede bedrijf was er maar een ploeg die het spel bepaalde en dat waren de in het zwart geklede Veense blauwen. Het was symptomatisch voor de Kozakken dat goalie Jan van Willige pas in minuut 70 zijn eerste en enige redding moest verrichten op een schotje van Jap Tjong. Voor de rest grossierden de gastheren in balverlies, wat ook kort na rust de aanleiding was voor de aansluitingstreffer. Invaller Ilias Latif profiteerde daar optimaal van door een onderschepte bal na een lange rush feilloos achter doelman Bryan Janssen te schieten (1-2).
Kort na die treffer zag Mart de Jong een indraaiende corner van zijn voet tegen de eerste paal weer het veld in stuiten en kon invaller Genrich Sillé die net niet omzetten in een doelpoging. Diezelfde speler leek in minuut 68 de zeer verdiende gelijkmaker te hebben gescoord. Op bijna dezelfde wijze als Hoffman de 1-0 binnen schoot bijna vanaf de achterlijn, maakte de rappe vleugelflitser (bijna) zijn doelpunt. De bal ging wel tegen het netje en referee De Brito Roque wees al naar het midden, maar werd gewaarschuwd door zijn linesman dat de bal eerst de achterlijn gepasseerd zou hebben voordat Sillé scoorde. Die beslissing was uiterst dubieus, want ook mijn buren op de tribune en Kozakken fans, waren van mening dat G.V.V.V. een geheid doelpunt door de neus was geboord.
Late uitermate verdiende gelijkmaker
Maar ook door die tegenslag liet de ploeg van oefenmeester Vink zich niet ontmoedigen. Men bleef op zoek gaan naar de gelijkmaker of meer. Pogingen van De Leeuw, Dilrosun, Burgering en Ten Have verdwenen over, naast of waren een prooi voor Janssen. Die had ook een antwoord op een prachtige knal van de ingevallen Justin Spies. En ook bij een kopbalestafette in het zestienmetergebied was de sluitpost het laatste veilige station.
Maar uiteindelijk moest de ervaren doelman toch capituleren. Dat gebeurde door wederom Ilias Latif, maar nu vanaf de elfmeterstip. De spits tartte daarmee een aloude voetbalwet, die zegt dat speler die door een overtreding een strafschop krijgt deze zelf niet moet nemen. Want het was Latif die na een mooie combinatie met Genrich Sillé door Sven van Ingen ongeoorloofd tegen het kunstgras werd gewerkt. De ervaren De Brito Roque twijfelde ook geen moment en legde de bal drie minuten voor tijd op de stip. Met als resultaat het tweede doelpunt van Ilias Latif en de uitermate verdiende gelijkmaker.
Al met al was het eerste optreden van onze hoofdmacht er een die het aanzien best waard was en een goed vertrouwen geeft in de rest van de voorbereiding. Die wordt voortgezet komende dinsdagavond wanneer G.V.V.V. bezoek krijgt op het sportpark Panhuis van vierdedivisionist SV Huizen. Aanvang van dat tweede oefenpotje is 20:00 uur.
Kozakken Boys – G.V.V.V. 2-2 (2-0)
Scoreverloop: 13. Dillivio Hoffman 1-0, 17. Mario Bilate 2-0, 48. Ilias Latif 2-2, 87. Ilias Latif 2-2 (strafschop).
Opstelling Kozakken Boys: Bryan Janssen (k.), Niek Hoogveld (64. speler O23*), Lorenzo Pique (85. Dillivio Hoffman), Phillippe van Arnhem (46. Sven van Ingen), Gwearon Stout (80. speler O23*), Dico Jap Tjong (80. speler O23*), Gino Creutzburg, Dillivio Hoffman (Lowie van Zundert), Sergio Tremour (28. Royston Drenthe), Noël Hendriks (46. Julian Geelhoedt), Mario Bilate (46. Johnny Lommers).
(*= Van de spelers van het O23 team hadden geen namen gekregen)
Opstelling G.V.V.V. : Jan van Willige (k.), Quiermo Dumay (46. Tariq Dilrosun), Mitch Willems (46. Pim ten Have), Joeri Potjes (71. Mitch Willems), Taoufik Adnane (46. Dirk Homoet), Barry Maguire (46. Justin Spies), Mart de Jong (Quiermo Dumay), Jonathan Vergara Berrio (46. Danny de Leeuw), Leroy George (71. Byron Burgering), Quincy Veenhof (46. Ilias Latif), Byron Burgering (46. Genrich Sillé).
Scheidsrechter: Dhr. S. de Brito Roque (Capelle a/d IJssel)
Toeschouwers: 300
