Het laatste woord in de titel van deze voorbeschouwing zou door een docent talen vast niet worden goedgekeurd als die dit ‘opstel’ zou moeten beoordelen. Maar het klinkt en rijmt goed en is ook gedeeltelijk waar. Want een remontada is een (onverwachte) terugkeer. Een primeur is het zeker, want nog nooit eerder stonden gastheren ADO ’20 en de bezoekers van G.V.V.V. tegenover elkaar in competitieverband.
Nu was het voor G.V.V.V. gelukkig niet geheel onverwacht om na één seizoen Derde Divisie weer terug te keren naar de Tweede, maar daar was wel de omweg via de play-offs voor nodig, omdat ACV Assen het geheel terechte kampioenschap voor onze neuzen wegkaapte. Tot dolle vreugde van alle Veense blauwen werden die play-offs na zes duels succesvol afgesloten met promotie.
Gastheer en eerste tegenstander in het kersverse seizoen ’23-’24, het uit Heemskerk afkomstige ADO ’20, is een hele echte debutant op dit hoogste platform sinds de divisies in 2016 haar (her)intreden deden. Want na zes seizoenen verblijf in de Derde Divisie, die respectievelijk een 7de, 8ste, 15de, 14de, en 3de positie op de ranglijst opleverden, waren de pupillen van oefenmeester Roy van der Mije vorig seizoen oppermachtig in de zondag afdeling van die divisie. Met 84 punten uit 34 wedstrijden – omgerekend 2,47 per duel en daarmee het hoogste gemiddelde van alle divisies in Nederland – en een zeer aansprekend doelsaldo van 85-37 liet ADO ‘20 de concurrenten VVSB en USV Hercules ruimschoots achter zich, en mocht de vlag in top op sportpark De Vlotter.
Ambities met up en downs
Zoals het jaartal achter de naam al aangeeft is onze opponent in deze ouverture al ruim een eeuw oud. Opgericht als de Rooms-katholieke voetbalvereniging Aanhouden Doet Overwinnen heeft de club van oudsher de zondag als speeldag gehad en kwam dan ook altijd uit in die zondag afdeling, in de lagere klassen. Pas in jaren zeventig van de vorige eeuw ontstond de ambitie om als een van grotere amateurclubs van Nederland toe te treden tot de top het voetbal op de dag des Heere. Het had een flinke aanloop nodig, maar in 1988 lukte het om door een kampioenschap in 1A de Hoofdklasse te bereiken, de toenmalige hoogste trede. Als debutant lukte het de club ruimschoots om haar naam te vestigen zonder overigens prijzen te winnen. Dat avontuur duurde negen jaar en toen moest helaas weer een stapje terug worden gemaakt. Maar na twee seizoenen Eerste Klasse keerde de ploeg weer terug naar de Hoofdklasse, doordat de eerzucht onverminderd groot was.
Vanaf 1998 t/m 2011 deed ADO ’20 diverse keren mee om de prijzen, maar de allerbeste worden lukte niet. Maar gevaar voor weer afdalen was ook in geen velden of wegen aan de orde. En zoals de naamgeving al zegt, de aanhouder wint. Dat gebeurde in 2012 toen de Heemkerkers overtuigd kampioen werden in de zondag Hoofdklasse A, en stap maakten naar de ondertussen geïntroduceerde Topklasse. Als nieuwkomer presteerde de blauw-zwarte formatie daarin fantastisch en veroverde zelfs de runner-up positie achter het toen ongenaakbare, maar nu vreselijk afgezakte Achilles ’29. Helaas voor alles wat ADO ’20 lief heeft was dat geen opmaat naar meer. Nee, twee jaar later was een 14de stek onvoldoende om topklasser te blijven. Maar opnieuw lieten de Heemskerkers zich niet uit veld slaan en weer twee jaar later (16/17) werd het verloren gegane terrein heroverd via een kampioenschap in de Hoofdklasse. Alleen hadden in diezelfde jaargang de divisies haar intrede gedaan en promoveerde ADO ’20 dus naar de Derde Divisie. Hoe het hen daarin verging heeft u al kunnen lezen in de inleiding van deze vooruitblik.
Superezels
Het meest intrigerend, vonden wij, en waarschijnlijk vele niet-ingewijden met ons, hoe de club aan de bijnaam ‘Superezels’ is gekomen die bij de promotie naar deze Tweede Divisie weer veelvuldig in de diverse media was te lezen en te horen. Een rondje googelen leverde de onderstaande anekdoten op zoals dat op website van ADO ’20 gepubliceerd staat.
De inwoners van Heemskerk voeren al jaar en dag de geuzennaam EZELS.
Waar die naam vandaan komt is niet helemaal duidelijk. Verschillende verhalen doen daarover de ronde. Ik ken drie ervan:
- Heemskerk was vanouds her een agrarische gemeente. In het verleden bewerkten vele Heemskerkers de grond van hun tuinderijen. De geteelde producten moesten dan naar de veiling gebracht worden in Beverwijk. Dat gebeurde meestal met paard en wagen. Omdat vele tuinders het niet breed hadden, was er vaak geen geld voor om een (duur) paard aan te schaffen. Een ezel vormde dan het (goedkope) alternatief. Dus met de ezel en wagen naar de veiling zou bij anderen de opmerking, “Daar heb je die ezels weer!” ontlokt hebben
- In het verre verleden zou een wethouder of andere ambtsdrager van de gemeente Heemskerk de aanwezige raadsleden hebben toegesproken in de zin van; “Jullie zijn een stelletje ezels. Jullie snappen er niks van!”
- Het derde verhaal gaat dat in het verleden bij het heffen van tol op de grens van Heemskerk en Uitgeest (ooit halverwege de Tolweg) degene die tolgelden hief altijd vergezeld was van een ezel, die pas opzij ging als de gelden betaald waren.
Tekst: Lou Koopman
Bizarre ontknoping
Welke van de drie verklaringen de waarheid bevat zal wel altijd in nevelen gehuld blijven, maar wel is duidelijk dat het spreekwoord over dat lastdier Een ezel stoot zich enz. enz. zeker opgaat voor de voetbalclub ADO ’20, en dus de gekozen bijnaam eer aandoet. Want in seizoen ’21-’22 waren de Heemkerkers samen met USV Hercules en OFC tot aan de laatste speeldag in de strijd verwikkeld wie er met het kampioenschap aan de haal zou gaan in de Derde Divisie zondag. Het werd uiteindelijk een bizarre tweede Pinksterdag, die slotronde van de competitie, waarin Hercules thuis speelde tegen ADO ’20. Hercules leek tot aan de 90ste minuut kampioen te worden, omdat het met 3-2 voorstond. Maar ADO ’20 schoot in blessuretijd nog een vrije trap binnen, waardoor de wedstrijd in 3-3 eindigde. Daardoor werd niet Hercules, maar OFC (*) uit Oostzaan kampioen. ADO ’20 was in eerste instantie erg blij met de gelijkmaker, maar na de wedstrijd was de sfeer bedrukt om het maar eens eufemistisch uit te drukken, omdat de situatie niet goed was ingeschat. Als USV Hercules namelijk kampioen was geworden tegen hen, dan zou ADO ’20 namelijk de periodetitel overnemen van Hercules. En daarmee had de ploeg zich geplaatst voor de promotie play-offs. Maar doordat de Van der Mije brigade in blessuretijd nog scoorde, werd Hercules dus geen kampioen, waardoor die haar periodetitel niet hoefde af te staan aan de bezoekers. Door te scoren schoot ADO ’20 zichzelf dus lelijk in de voet in liep de play-offs voor een plaats in de Tweede Divisie mis waardoor voor hen het seizoen er toen op zat. Maar die steen des aanstoots, werd dus afgelopen seizoen zeer vakkundig en analoog aan het spreekwoord van de ezel die zich niet twee aan dezelfde steen stoot, omzeild. Want onze gastheer liet niets aan duidelijkheid over wie de allerbeste was en liet wederom concurrent Hercules, en nu ook VVSB, kansloos achter zich en ging met de titel aan de haal. Kortom echte SUPEREZELS!!
(*) = OFC degradeerde afgelopen seizoen kansloos uit de Tweede Divisie en er werd begin juni door de club bekend gemaakt dat het helemaal over en uit was met topvoetbal in Oostzaan. Men gaat zich daar nu richten op het voetbal op zaterdag in de lagere regionen. Hierdoor kwam er een complete selectie vrij waar ADO ’20 garen bij spon door drie spelers van de voormalig concurrent over te nemen t.w. de verdedigers Nino van den Heuvel en Denzel Prijor en aanvaller Soufiane Reclaoui. Dat had wellicht ook te maken met het feit trainer Van der Mije voordat hij juli 2021 in dienst trad op sportpark De Vlotter coach was van OFC.
Indirecte link
De indirecte link tussen de twee grote onbekenden van elkaar bij deze competitie ouverture is gezien het bovenstaande makkelijk te leggen. Want waar USV Hercules eerst struikelblok was, en afgelopen seizoen ‘slachtoffer’ werd van de dadendrang van blauw-zwarte formatie uit Heemkerk, kregen onze eigen blauw-witte favorieten ook te maken met deze aloude Utrechtse club in de tweede ronde van de play-offs om promotie. Nadat in ronde één door G.V.V.V. was afgerekend met andere competitiegenoot van ADO ’20, RKSV Groene Ster, en Hercules de Spakenburgse grootmacht IJsselmeervogels had verpletterd kwamen beide tegenover elkaar te staan in het tweeluik. In Utrecht dolf G.V.V.V. geheel tegen de spelverhouding in, nog wel het onderspit (1-0), maar dat werd een week later in eigen huis uitstekend goed gemaakt door een 3-0 overwinning. Ook de dubbele confrontatie met SteDoCo in de finale leverde tweemaal winst waardoor de mannen van oefenmeester Gery Vink na een seizoen terugkeerden op het niveau waar ze al vele jaren deel van uit maakten.
Directe verbinding
Nu we het over oefenmeesters hebben valt daar nog wel een directe verbinding in te ontdekken tussen de Heemskerkers en de Veenendalers. Bij onze gastheren staan o.a. deze vermaarde namen op de lijst die voor de manschappen hebben gestaan: Roy Wesseling (Huizen, Cambuur, HFC Haarlem en IJsselmeervogels), Cees Bruinink (huidig TD van kampioen Katwijk), Raymond Bronkhorst (zelf speler van ADO ’20 en nu gestopt als trainer bij FC Lisse), Simon Kistemaker, Rob Witschge en Gert Bals (behoeven geen nader betoog). Bij het zien van die laatste naam zal bij de wat oudere G.V.V.V.-ers waarschijnlijk meteen een belletje gaan rinkelen. Want de in mei 2016 op 79-jarige leeftijd in Veenendaal overleden oud doelman van PSV, Ajax en Vitesse had onze hoofdmacht van 1986 t/m 1988 onder zijn hoede. En werd later nog bekend in Veenendaal van zijn tijdschriften en rookwarenwinkel aan de Achterkerkstraat.
Uit die constatering valt gelijk de volgende en laatste directe verbinding te trekken die zelfs op het veld geschiedde. Opvolger van Gert Bals werd namelijk Wim Zwam en onder diens leiding bereikte G.V.V.V. in seizoen 1988 – 1989 de finale van het districtsbeker toernooi in West I. En wie trof G.V.V.V. toen op 27 mei 1989 op het neutrale terrein van FC Hilversum? Juist ja, het in de zondag Hoofdklasse debuterende ADO ’20. Met coryfeeën zoals o.a. Johan de Man, Gerard van de Pavert, Harry Epskamp, Dick van de Steeg, Jelle van Pol, Ruud Schuurman, Louis Laan en de latere trainer Frans Koenen in de gelederen bleef het lang 0-0, maar vijf minuten voor het verstrijken van de speeltijd was het Ruud Man die de enige en beslissende treffer maakte voor de Heemskerkers en daarmee de KNVB cup in de prijzenkast deed belanden.
Cupfighter
Het was tevens de opmaat voor ADO ’20 voor een plaats in de landelijke strijd om die KNVB beker die toen nog door de zes districten in toernooivorm op één dag werd uitgevochten. Plaats van handeling was, ironisch genoeg, ons eigen sportpark Panhuis waar dus onze gastheren van komende zaterdag toen te gast waren, samen met de andere districtsbeker winnaars AGOVV, Halsteren, Quick Boys, Achilles 1894 en Roda JC 2. De Heemkerkers eindigden op een keurige derde plek achter winnaar Achilles 1894 en AGOVV. Maar daarmee had ADO ’20 de smaak in de zogenaamde ‘kleine beker’ aardig te pakken gekregen, want die districtsbeker werd opnieuw een prooi in 1995, 1999 en 2001. In die laatste jaargang lukte het zelfs nu wel om de overkoepelende KNVB beker van de districten te veroveren en dat gaf tevens recht op een plek in de finale van Supercup tegen de landskampioen van de amateurs in dat jaar De Baronie. Door een 2-1 winst wonnen de Superezels de Supercup. Maar ook de ‘grote beker’ zorgde ADO ’20 nog wel eens voor een verrassing met winst op HFC Haarlem, Almere City FC en FC Eindhoven. Nadat vorig seizoen eerst VVOG (4-3 n.v.) en daarna VVSB (3-0) werden uitgeschakeld had toenmalig eredivisionist FC Emmen nog een verlenging nodig (1-2) om die ronde te overleven.
Voorbereiding
De ploeg van derdejaars trainer en oud-prof van AZ en Heracles Roy van der Mije (47), versterkte zich naast de drie eerder genoemde voormalig OFC spelers, met spelers uit de eigen jeugd en regiotalent zoals nadrukkelijk de bedoeling is van de club. De nieuwkomers die aangetrokken werden t.w. de aanvallers Joey van Esveld (Vitesse ’22), Joey Lieshout (Purmersteijn) en doelman Genarro Liklikwatil (Saenden) voldoen geheel en al aan dat profiel.
Met de zes nieuwelingen en de voor de rest redelijk intact gebleven kampioensploeg begon de voorbereiding op het nieuwe avontuur in deze Tweede Divisie al vroeg, namelijk begin juli. De trainingen en oefenwedstrijden werden opgeknipt in twee periode. De resultaten daarvan (en de doelpuntenmakers voor ADO’20) waren als volgt:
08/07: ADO’20 – RKAV Volendam 5-0 (Ian Beelen 1-0, Denzel Prijor 2-0, Loran Venrooy 3-0, Jan-Willem Tesselaar 4-0, en Ian Beelen 5-0)
11/07: Telstar – ADO’202-1 (So ufiane Reclaoui 1-1)
15/07: ADO’20 – vv Eemdijk 3-0 (Jan-Willem Tesselaar 1-0, Milan Klopper 2-0 en 3-0)
19 juli: Purmersteijn – ADO’20 2-1 (Daan Boerlage 1-1)
31 juli begin 2de trainingsblok
06/08: ADO’20 – Hollandia 2-0 (Maurizio Brenna 1-0, Jilani Helder 2-1)
08/08: ADO’20 – AFC 34 3-2 (Maurizio Brenna 1-0, Jilani Helder 2-1 en 3-1)
12/08: AFC – ADO ’20 2-1 (Jiliani Helder 1-1)
Om uit oefenuitslagen keiharde conclusies te trekken gaat wat te ver. De laatste oefenwedstrijd tegen competitiegenoot AFC (die speelde trouwens die zaterdag twee wedstrijden!) werd in ieder geval verliezend afgesloten. Over het spelpeil in die wedstrijd was men uiteindelijk wel tevreden. Ook is het nieuwe seizoen een trapje hoger (dat geldt natuurlijk ook voor onze jongens). Een aantal spelers zijn geblesseerd. De grote vraag is, over wie kan oefenmeester Roy van der Mije beschikken aanstaande zaterdag.
Onze blauwen
Bij G.V.V.V. uiteraard een aantal spelers die afscheid hebben genomen, maar ook nieuwelingen in de selectie van trainer Gery Vink. Nieuw zijn de doelmannen Ruben van Kouwen en Jasper van de Pol, verdedigers Pim ten Have, Mitch Willems en Dirk Homoet. Aanvallers Leroy George en Dylan Chiazor.
De oefenuitslagen van ons vlaggeschip zijn op z’n minst goed te noemen. Zeker het aantal doelpunten wat gemaakt werd. Ook werd er tweemaal tegen een competitiegenoot gespeeld, die eindigden beiden in een gelijkspel. De laatste oefenpot tegen Jong Almere City FC gaf zeker een beeld over de veerkracht die in de selectie aanwezig is. Maar dat hadden we in de nacompetitie ook al kunnen aanschouwen. Dit is een nieuw seizoen, we starten zogezegd vanaf het nulpunt. Een goed resultaat in de eerste wedstrijd zou natuurlijk een hele goede start zijn!
29/07: G.V.V.V. – Kozakken Boys 2-2
01/08: G.V.V.V. – Huizen 6-1
05/08: Groene Ster – G.V.V.V. 0-5
08/08: G.V.V.V. – NEC O21 6-0
12/08: G.V.V.V. – Jong FC Almere City 3-3
ADO ’20 – G.V.V.V. begint zaterdag 19 augustus om 15.00 uur op sportpark De Vlotter, Oosterweg 4c, 1968 KN Heemskerk en zal onder leiding staan van scheidsrechter Niels Boel uit Vlissingen, die langs de lijn zal worden geassisteerd door de heren M. Rasch en J.J. van der Ley. Vierde official is Dhr. J. van Pinxteren.
