Dylan Chiazor is na anderhalf jaar blessureleed weer wedstrijdfit. De 25-jarige aanvaller debuteerde in het duel bij Katwijk en hoopt snel meer minuten aan zijn statistieken toe te voegen. ‘Blij dat club met mij in zee wilde.’
In de uitwedstrijd tegen Katwijk (0-2) maakte Dylan Chiazor vorige week zijn officiële debuut voor G.V.V.V. Het waren zijn eerste wedstrijdminuten in een competitiewedstrijd van de blauwhemden, nadat hij eerder in de O23 al wedstrijdritme had opgedaan.
Het was een moment van ontlading voor de vleugelaanvaller, nadat hij een lange revalidatie achter de rug had door het scheuren van zijn voorste kruisband in april 2022. “Erg lang, omdat ik er ook nog een interne bloeding bijkreeg”, vertelt de inwoner van Amersfoort tegenover De Gelderlander. ,,Ik dacht in juli bij de voorbereiding weer helemaal fit te zijn. Maar ik was klaarblijkelijk toch te vroeg begonnen, want ik liep op de training een bovenbeenblessure op. Toch hoopte ik bij de start van de competitie weer te kunnen aansluiten, maar dat viel vies tegen. Pas sinds twee weken kan ik me weer voor honderd procent inzetten.”
Avontuur in IJsland
Chiazor begon met voetballen bij Hooglanderveen, doorliep vervolgens de jeugdopleidingen van Ajax, PEC Zwolle, IJsselmeervogels, Almere City en kwam daarna via opnieuw IJsselmeervogels bij De Graafschap terecht. In augustus 2020 vertrok hij naar IJsland en voetbalde in Reykjavik bij Leiknir en Thrótthur.
„Op IJsland ging het mis. Op een training wilde ik een bal met de borst controleren, draaide daarbij en scheurde mijn voorste kruisband af. Tja, toen was het over en uit. Vanwege de lange revalidatie heb ik de keuze gemaakt om een verdere profcarrière uit het hoofd te zetten en een rechtenstudie aan de Universiteit van Utrecht te beginnen. Daarbij heb ik altijd de hoop gehouden toch nog weer te kunnen voetballen, ook al was dat op een lager niveau. Daarom was ik blij dat G.V.V.V. met me in zee wilde. Dat vertrouwen wil ik graag uitbetalen.”
‘Dat kan er nog wel bij’
Chiazor keek ernaar uit om ook zaterdag onder toeziend oog van de honderden toeschouwers in te vallen, maar werd door trainer Gery Vink op de bank gehouden. “Dat was wel even balen, maar het seizoen is nog lang en ik ben er zeker van dat ik mijn kansen nog wel krijg. Ik heb al zolang geduld moeten hebben, dus een week wachten kan er nog wel bij.”