Na een reeks vol overwinningen gaf G.V.V.V. zaterdagmiddag niet thuis op bezoek bij ACV Assen. De ploeg van trainer Gery Vink gaf voor rust het duel uit handen. ‘Daar anticipeerden wij slecht op.’
Nog geen veertig minuten gespeeld, toen Quispel tekende voor een loepzuivere hattrick. Het duel leek al gespeeld, had ook trainer Gery Vink gezien. “Ik heb nog niet zo vaak meegemaakt dat je met rust al drie doelpunten achter staat. Dat is even confronterend. De ervaring leert dat kwaad worden niet veel zin heeft. De spelers hebben niet bewust iets verkeerd gedaan die eerste helft. Dat het niet goed was, was heel duidelijk.”
“Je weet ook als je bij ACV Assen met 3-0 achter komt, de tweede helft erg lastig wordt. Ik vond dat ook een moment om heel rustig te blijven, maar wel vier wissels toe te passen. Dat maakt het ook wel weer interessant in dit verhaal: dat je goed kan zien hoe wissels zich staande houden onder deze druk”, ligt de oefenmeester zijn besluit toe.
‘Dan moet je geluk hebben’
Wat hij na de thee te zien kreeg, stemde hem wat meer tevreden. “Het werd toen was stabieler, hebben minder kansen weggegeven. Natuurlijk, door de openheid waarin je gaat spelen. We kregen wat meer druk naar ACV en kregen in de duels meer grip. De tweede helft creëren wij nog interessante kansen, dan moet je geluk hebben. Scoor je snel de 3-1, dan krijg je hoop. Die bleef uit.”
“Ik ben het er helemaal mee eens dat ACV Assen een lastige tegenstander voor ons is. Dat we drie keer hebben verloren hoef je er niet in te peperen, dat doet pijn. In mijn DNA zit winnen. Als je drie keer van dezelfde tegenstander verliest en dan ook nog terecht, ik vind dat heel pijnlijk. Daar kan ik niet mee leven, dit moet wel de laatste keer zijn. Zij moeten nog naar ons toe, dan kan dit niet meer gebeuren.”
‘Life goes on’
Door de nederlaag komt er een einde aan de zegereeks van zijn ploeg. “Belangrijk is handhaven dit jaar. Wij hebben natuurlijk op een wolk geleefd na de vijf overwinningen op rij. Nu zijn wij weer even terug op aarde. Dat is confronterend en pijnlijk, maar life goes on.”
“ACV was heel slagvaardig, agressiever en scherper. In de eindfase waren zij briljant. Als ik de eerste goal terughaal, dat was een prachtig doelpunt. Ik word als tegenstander boos hoe wij daar verdedigen, maar je moet ook de schoonheid van die goal niet vergeten. Daarna ben ik natuurlijk niet blij hoe de tegengoals ontstaan en plaatsvinden.”
‘Het was toen al gespeeld’
De oefenmeester looft op dat vlak de kracht van de tegenstander. “Zij komen 1-0 voor, dan zijn zij in de compactheid heel sterk in de omschakeling. Dan kom je in hun kracht terecht. Wij hebben hen de eerste helft volledig in de kracht gezet. Wij hebben slecht geanticipeerd en geduelleerd. De tweede helft hebben wij dat beter gedaan, maar het was in de eerste helft al gespeeld.”
