Met slechts een doelpunt op de teller zijn de ogen gericht op Byron Burgering. De snelle buitenspeler reeg vorig seizoen de treffers aaneen, maar heeft dit jaar meer moeite om het net te laten bollen. ‘Onbewust ben je ermee bezig’.
Als topscorer van de provincie Utrecht ontving Byron Burgering afgelopen zomer een shirt van RTV Utrecht. De doelpuntenmachine beloofde ook dit seizoen die trend voort te zetten, maar staat tot dusver op een treffer. “Het seizoen is nog niet afgelopen, hè?”, zegt Burgering als hij met die belofte wordt geconfronteerd.
“Ik weet niet wat het is. Hij wil er nog niet in. Vandaag mis ik ook een vrij grote kans. Vorig jaar hoefde ik niet eens te kijken en vloog de bal toch wel binnen. Nu valt hij steeds aan de verkeerde kant van de paal”, erkent hij met de armen over elkaar vlak na afloop van de gewonnen wedstrijd tegen Kozakken Boys. Een duel waarin zijn naam opnieuw niet op het scorebord verscheen.
‘Heb daarentegen vijf assists’
Hij wil zichzelf absoluut niet in de put laten praten en heeft genoeg andere statistieken paraat die laten zien wat zijn toegevoegde waarde is. “Ik ben een linksbuiten, geen spits. Natuurlijk word je wel een beetje afgerekend op je doelpunten, maar ik heb daarentegen vijf assists. We scoren niet zo heel veel, dus qua cijfers is het zo slecht nog niet. Er moeten er natuurlijk wel meer in gaan.”
“Wat ik kan doen om het te veranderen? Vertel mij het. Als ik het had geweten, had ik denk ik al op tien gestaan. Hij valt nog niet binnen, dat hoort er ook bij. Ik hoorde Xavi Simons over de ketchupfles-theorie. Daar ga ik dus ook maar vanuit. Ik hoorde hem vorig jaar al eens, toen stond ik op gegeven moment ook zes wedstrijden droog. Toen had ik alleen al elf goals uit acht duels, dus toen maakte het niet zo heel veel uit.”
‘Dan was het wel lekker geweest’
Op de vraag of hij veel bezig is met het feit dat hij nog weinig doelpunten heeft gescoord, is hij eerlijk: “Natuurlijk wel een beetje. Aan de andere kant: we verliezen weinig en geven niet zo veel weg achterin. De afgelopen wedstrijden baalde ik er wel van, want toen speelden wij 0-0. Dan was het wel lekker geweest als ik er één of twee binnen had kunnen schieten.”
“Ik wil niet zeggen dat het aan mij vreet, maar je bent er onbewust toch wel een beetje mee bezig. Ik doe gewoon mijn ding in het veld. Dat is mijn back opzoeken, diep lopen, proberen dreigend te zijn. Als ik kan scoren, probeer ik hem natuurlijk binnen te schieten. Dus ik probeer gewoon mijn ding te doen. Onbewust ben je er wel mee bezig, maar ik wil nog niet zeggen dat het aan mij vreet.”
