Aanstaande zaterdagmiddag is het weer tijd voor een klassieke clash tussen de twee traditionele zaterdagploegen van G.V.V.V. en Kozakken Boys. Want die bestrijden elkaar al decennialang, figuurlijk gezien, te vuur en te zwaard op het hoogste amateurniveau van ons land.
Traditierijk
Gezien de geschiedenis die de beide clubs in het verleden al met en tegen elkaar hadden valt dit treffen onder de noemer traditierijk. Want het wordt het de 60ste ontmoeting in competitie verband op het hoogste zaterdag amateurniveau, dit is inclusief de twee duels die in het seizoen ’84-’85 gingen om de algehele zaterdagtitel. Spakenburg werd toen de lachende derde want zij versloegen in een ultieme beslissingswedstrijd Kozakken Boys met 3-2 en mochten zich toen de beste zaterdagclub van Nederland noemen.
Maar ook zijn daar uiteraard bij inbegrepen de maar liefst vier laatste onderlinge ontmoetingen uit seizoen ’21-’22. Twee in de reguliere competitie, en ook een duo duels in de play-offs om klassenbehoud.
Naar die laatste twee kijken onze gasten met veel plezier op terug, want de beide overtuigende overwinningen, 3-1 in Werkendam en 1-4 in Veenendaal, betekende dat Kozakken Boys tweededivisionist bleef en dat onze eigen blauwe formatie een stapje terug moest doen.
Gelukkig slaagde coach Gery Vink en zijn manschappen erin om die omissie direct goed te maken en vorig seizoen via de play-offs weer terug te keren naar het hoogste echelon waardoor de traditie een vervolg krijgt en tevens de titel van deze voorbeschouwing ook duidelijk zal zijn.
Klassieke clash
Dat waren nog eens roemruchte tijden en geeft tevens aan dat de beide kemphanen van komende zaterdag al decennialang tot de gevestigde orde horen van het amateurvoetbal in ons land. De gasten van Kozakken Boys ontbraken slechts in vier seizoenen op het hoogste zaterdagamateurniveau, gerekend vanaf ’70-’71 toen de eerste klasse zaterdag haar beslag kreeg. Onze eigen club kwam in diezelfde periode zeven seizoenen lang uit op een trede lager.
Dit alles had en heeft als consequentie dat in die ruime halve eeuw Kozakken Boys en G.V.V.V. zeer vaak aan elkaar gekoppeld werden in de diverse competities. Die liepen van Tweede- en Eersteklasse, via Hoofdklasse, Topklasse naar de huidige Betnations League.
Ook staan er nog twee districtsbekerwedstrijden, en één KNVB bekerduel, in de beide geschiedenisboeken als officiële ontmoetingen, en daarom mag er met een gerust hart gesproken worden van een nieuwe klassieke clash.
Via de omweg naar de Topklasse
Dat Kozakken Boys het laatste decennium zeker geen grijze muis is geweest is een eufemisme van de grootste orde. Nee, met een grote regelmaat timmerden de Werkendammers opvallend constructief aan de (voetbal)weg en dat bleef in den lande niet onopgemerkt. Nadat de eerste mogelijkheid om de Topklasse te bereiken was mislukt, was het twee jaar later in 2012 wel raak. Daar was wel een omweg voor nodig, want Scheveningen troefde de Kozakken in de competitie af door het kampioenschap voor zich op te eisen. Maar in de nacompetitie kwam de spreekwoordelijke onverzettelijkheid van de Kozakken weer eens boven drijven. Op doelsaldo werden ASWH en RVVH verslagen in de strijd om het klasse periodekampioenschap. En in de allesbeslissende finale moest Harkemase Boys tweemaal het hoofd buigen (4-1 en 0-4) en was alsnog de Topklasse bereikt.
Topper in Topklasse en Tweede Divisie
Het debuut in de Topklasse begon uitermate bevredigend met twee zevende plaatsen op de eindrangschikking en daarmee was een goed begin gemaakt voor meer. En toen kwam de periode Danny Buijs die bij het behalen van de tweede zevende plaats in jaargang ’13-’14 nog speler was, maar het seizoen daarop als leidsman voor de groep stond.
De voormalige prof van o.a. FC Groningen, Feyenoord en ADO – nu hoofdcoach bij Fortuna Sittard – bleek het trainerschap direct in de vingers te hebben, want na dertig wedstrijden konden hij en z’n pupillen meteen met de kampioenschaal pronken. De kers op taart ontbrak helaas, want in de strijd om de amateurtitel was het nu ter ziele gegane FC Lienden tweemaal te sterk. Maar wat een debuut voor een beginnend oefenmeester!!
Het bleek geen toevalstreffer want Buijs, de A-selectie en de technische beleidsbepalers van de Kozakken voelden elkaar feilloos aan. Dat alles resulteerde in het seizoen ’15-’16 in een uitstekende vierde plaats en daarmee werd de nieuw ingestelde Tweede Divisie glansrijk bereikt.
De rek was er nog steeds niet uit, want in de eerste twee jaargangen op die nieuwe trede in de vaderlandse voetbal Pyramide was Kozakken Boys beide keren lang in de race om opnieuw het beste jongetje van de klas te worden. Bij het debuut stond er helaas geen maat op Jong AZ – met toen o.a. Nick Olij, Pantelis Hatzidiakos, Teun Koopmeiners, Calvin Stengs en Myron Boadu in de ploeg – dat overtuigend de titel greep, maar Kozakken Boys was als runner-up wel de beste van alle amateurclubs.
En het jaar daarop duurde de tweestrijd met Katwijk tot op de allerlaatste speeldag. In een directe confrontatie met de Kattukkers op het eigen sportpark De Zwaaier, zou alleen winst de titel betekenen voor de thuisploeg. Het lukte de Werkendammers niet, want de 0-0 einduitslag in die allesbeslissende wedstrijd was onvoldoende.
Maar tweemaal achtereen de zilveren medaille veroveren, menig club, zou er bij wijze van spreken, een moord voor doen.
De trainerscarrousel …
Buijs vertrok naar FC Groningen en Jasper de Muijnck werd in juli 2018 z’n opvolger. Helaas ontbrak de chemie tussen trainer en spelersgroep en werd deze oefenmeester begin november 2018 van zijn taken ontheven. Michel Langerak, die de club al eerder drie seizoenen onder zijn hoede had, werd bereid gevonden om het hiaat op te vullen. Onder leiding van de voormalig prof eindigden de Werkendammers op plek zeven.
In dat lopende seizoen hadden de beleidsbepalers al Rick Adjei aangetrokken als nieuwe coach die Michel Langerak als assistent naast zich zou krijgen. En onder hun leiding werd begonnen aan seizoen ’19-’20, dat door de Covid 19 maatregelen 24 duels duurde, en Kozakken Boys een zesde plaats in de eindrangschikking opleverde. Het erg korte seizoen ’20-‘21is geen maatstaf en dus werd er vol goede moed begonnen aan jaargang ’21-‘22.
Maar Adjei – ondertussen succesvol bij SteDoCo – kreeg de flink afgeroomde selectie niet aan de praat en moest daardoor in januari 2022 het veld ruimen en opnieuw werd Langerak weer interim hoofdverantwoordelijke. Onder diens gezag kon ook de weg omhoog niet worden gevonden, met uiteindelijk de hierboven al genoemde play-offs tot gevolg, die dus G.V.V.V. de kop kostte en de Werkendammers in deze Tweede Divisie hield.
… blijft draaien
In de persoon van Scott Calderwood, zelf prof geweest bij Willem II en Heracles, en als oefenmeester actief bij o.a. DFS, TEC en buurman DOVO, dacht men in Werkendam de juiste opvolger gevonden te hebben voor Michel Langerak. Het debuutseizoen vorig jaar werd voor Calderwood en zijn manschappen er een van up en downs. Op zeven wedstrijden voor het einde bevonden de Zwaaierbewoners zich aan de onderkant van het linkerrijtje en dus behoorlijk veilig. Maar een reeks nederlagen zorgde ervoor dat de witroden krap aan net een punt boven de gevaarlijke streep bleven en uiteindelijk als dertiende finishte.
Met wat gerichte aankopen, waaronder voormalig profs Mario Bilate (ADO), Noël Hendriks (FC Den Bosch), Lorenzo Pique (TOP Oss), Dico Jap Tjong (FC Eindhoven), Jethro Mashart (NAC) en Sergio Tremour (FC Dordrecht) en het verlengen van contract van Calderwood tot 2025, leek Kozakken Boys voor dit seizoen weer in rustiger vaarwater terecht te zijn gekomen, toekomstbestendig, en zou er op weg worden gegaan naar betere tijden. Maar al die nieuwelingen samen met oudgedienden tot een eenheid vormen kost tijd, en die had de ambitieuze club en haar leiding niet. Na vijf wedstrijden met slechts één puntje op de teller, werd Calderwood naar zijn woonplaats Doetinchem gestuurd en ontheven van zijn taken.
Ja, zo opportuun is het nu eenmaal in het voetbalwereldje waar geduld geen schone zaak is.
Een ruime week na het de laan uit sturen van Calderwood, maakte Kozakken Boys zijn opvolger bekend. Het werd Edwin Grünholz (54) die hiervoor Quick Boys vier seizoenen onder zijn hoede had gehad. De geboren Hagenaar en voormalig zaalvoetbal internationaal kan natuurlijk ook geen ijzer met handen breken, maar voegde direct na zijn aantreden, met eenmaal winst en tweemaal een draw wel vijf punten aan het totaal toe. Het andere punt van de nu totaal zeven werd behaald onder interim Van Gool. Maar in de laatste vier weken lijkt het schokeffect van de komst van de nieuwe coach alweer uitgewerkt te zijn, want er volgde vier nederlagen op rij.
Deze magere resultaten betekent dat er nog heel wat water door Merwede zal moeten stromen voordat de Werkendammers weer in veilige haven kunnen terugkeren, want dat is op voorhand natuurlijk wel het ultieme doel.
En laat G.V.V.V. daardoor gewaarschuwd zijn dat een kat in het nauw rare sprongen kan maken en dat Kozakken Boys nietsontziend op het Panhuis een poging gaat doen om een tweede driepunter aan het totaal toe te voegen, want dat is de kortste weg naar een beetje eerherstel en een veilige positie.
Evenwicht
Overall gezien heeft G.V.V.V. een kleine positieve balans tegen Kozakken Boys, die begon in ’63-’64 in de 2de klasse en eindigde in ’21-’22 in de play-offs van de Tweede Divisie:
24 gewonnen, 14 gelijk en 21 verloren.
Ook de thuisbalans valt in het voordeel uit van de gastheren: 13x winst, 5x gelijk en 11 verloren potjes. Maar u weet resultaten uit het verleden etc. etc.
Toch de meest objectieve manier om naar de data uit het verleden te kijken t.o.v. de aanstaande ontmoeting, is om de resultaten van G.V.V.V. versus Kozakken Boys uit de Tweede Divisie te bezien in de wedstrijden op het Panhuis.
Daar vielen er in de coronaseizoenen twee van in het water maar met de p/d wedstrijd erbij komt het aantal in totaal op vijf. En daaruit blijkt dat in Veenendaal de ploegen elkaar de laatste jaren in evenwicht hielden qua puntenverzameling, namelijk tweemaal winst, eenmaal gelijk en tweemaal verlies. De gasten waren in die voorgaande clashes ietwat doeltreffender, 7 tegen 9 goals.
Maar de beste vergelijking is te maken om de allerlaatste ontmoeting onder ogen te zien. Dit was weliswaar een oefenduel, maar wel een waar de huidige selecties elkaar bestreden. Het was namelijk de start van de oefencampagne van dit seizoen van G.V.V.V. Op 29 juli jl. op sportpark De Zwaaier in Werkendam vonden de eerste balomwentelingen plaats van seizoen ’23-’24 voor de mannen van coach Vink, Kozakken Boys had er toen al drie sparringspotjes opzitten.
Dat duel eindigde in 2-2. Al binnen twintig minuten keken de bezoekers tegen een 2-0 achterstand aan door goals van Hoffman en Bilate. Maar dat bracht de Veense blauwen gelukkig niet van slag en ze namen gedurende de rest van de wedstrijd het heft in handen en dat leverde door twee treffers van Ilias Latif, waarvan een van de elfmeterstip, een zeer terechte puntendeling op. Eigenlijk had er nog wel meer in vat gezeten als er wat nauwkeuriger met de kansen was omgesprongen.
Aansluiten, ontstijgen of toch weer va banque?
En juist die laatste conclusie gaat momenteel ook weer op voor aanvoerder Taoufik Adnane en zijn manschappen. Want in de twee laatste duels werd er prima veldspel op de mat gelegd wat resulteerde in diverse kansen en mogelijkheden, maar geen van allen kon worden benut. En als je dan zelf achterin ook nog weinig tot niets weggeeft zijn twee dubbelblanke standen een logisch gevolg. En met de 2-2 in en bij Lisse daarvoor, speelde G.V.V.V. dus al driemaal achtereen gelijk en zo’n draw levert slechts iedere keer een puntje op.
Daarom alleen al zal er tegen Werkendammers op zoek worden gegaan om weer eens een driepunter te kunnen bijschrijven en daarmee ook sportieve revanche te nemen voor het verlies in de p/d duels.
Op basis van de ranglijst en het laatste (oefen)duel zou je G.V.V.V. dus op voorhand een kleine favorietenrol kunnen toebedelen. Maar het is en blijft een klassieker en beide teams zijn goed op de hoogte van elkaars sterke en zwakke punten. Dus aan voorspellen of koffiedik kijken gaan we maar niet doen.
Wel is het haast zeker dat er veel passie, inzet en strijd aan te pas zal gaan komen, want dat is bijna een zekerheidje bij G.V.V.V. versus Kozakken Boys en omgekeerd.
Als de onderlinge irritaties, die nog wel eens voorkwamen in het verleden, nu achterwege blijven, en sportiviteit hoogtij viert, dan kunnen de toeschouwers een alleszins interessante pot verwachten in de strijd om de aansluiting bij de subtop voor de thuisploeg, en het ontstijgen uit de gevarenzone voor de bezoekers.
G.V.V.V. – Kozakken Boys begint komende zaterdagmiddag op het sportpark Panhuis om 14.30 uur en zal onder leiding staan van Dhr. T.J. Visser uit Dinteloord. Hij zal langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. L.A. van der Brugge en Dhr. R. Leenstra. Vierde official is Dhr. W.B. de Jong.
