Voorbeschouwing // Hopelijk geen herhaling van zetten bij FC Lisse – G.V.V.V.

  • Voorbeschouwingen

Het is komende zaterdag exact zes jaar geleden dat onze hoofdmacht voor de laatste keer een bezoek bracht aan FC Lisse op het sportpark Ter Specke. Aan de ligging is niets veranderd, pal naast de befaamde Keukenhof, maar de accommodatie heeft in die tussentijd wel een metamorfose ondergaan en is weer geheel toekomstbestendig.

Gevestigde orde

Hoewel FC Lisse veruit de jongste vereniging is in de huidige Tweede Divisie, opgericht in 1981 na een fusie tussen Sportclub Lisse en Lisser Boys, is haar conduitestaat er een die meer dan gezien mag worden en mede daardoor gerekend mag worden tot de gevestigde orde.
Al in 1989 werd het toen hoogste zaterdag niveau, de eerste klasse, bereikt en van die hoogste trede vielen de geel-blauwen nooit meer af. Niet na de instelling van de hoofdklasse in 1996, en ook niet toen de topklasse werd geboren in 2010.
In de voorgaande 34 jaargangen eindigde Lis, zoals de club liefkozend door de eigen supporters wordt genoemd, 22x in het linkerrijtje en dus slechts 12x aan de andere zijde van de teletekst pagina. In die tweeëntwintig seizoenen werden de Lissenaren viermaal afdelingskampioen, tweemaal werd de zaterdagtitel in de wacht gesleept, en daarvan weer eenmaal het algemeen landskampioenschap bij de amateurs. Zeven keer werd FC Lisse vice kampioen. Daarnaast werd in 1994 de KNVB beker bij de amateurs veroverd en staan de districtsbekers van West II uit 1993, 1994, 2001 en 2011 te pronken in de prijzenkast op sportpark Ter Specke, naast de Supercup van 2008.
Bovenstaande schreven we in de voorbeschouwing op deze wedstrijd in het seizoen ’15-’16 toen er gestreden moest worden om een plaats in heringevoerde Tweede Divisie in de jaargang daarop. Daarna bleek dat het huwelijk tussen FC Lisse en die Tweede Divisie tot op heden geen erg gelukkig leven was beschoren.

Hachje gered

Want waar het G.V.V.V. dus op het nippertje wel lukte om in 2016 een plaats in de Tweede Divisie veilig te stellen, moesten de buren van de Keukenhof hun hachje zien te redden om alsnog in de Derde Divisie te kunnen en mogen uitkomen. Een voorlaatste plaats in de Topklasse betekende nacompetitie spelen tegen de periode kampioen van de hoofdklasse C, Staphorst.
FC Lisse slaagde daarin door een 1-0 opgelopen achterstand in Staphorst op het eigen Ter Specke ondubbelzinnig goed te maken. Aan de hand van de teruggehaalde maestro Kevin ‘Koning’ Winter – tegenwoordig de voetbaltechnische baas bij de Lissenaren – stond er na negentig minuten spelen 6-1 op het scorebord.
Voor de ploeg van coach Robbert de Ruiter, die na zes duels in dat seizoen Arjen van de Laan was opgevolgd, die bij de Oranje Dames aan de slag ging, was dat de opmaat om met positieve energie aan een nieuw avontuur te beginnen in Derde Divisie om de aansluiting met de top weer z.s.m. te herstellen.

Omweg

Het werd een fantastisch jaar voor de geel-blauwen, vooral de start was adembenemend goed. Elf wedstrijden op rij zonder nederlaag zorgden ervoor dat de eerste prijs in de vorm van een periodetitel werd binnen geharkt en daarmee dus sowieso de nacompetitie. Maar uiteraard was het kampioenschap behalen, en daarmee promotie, het hoofddoel. In maar liefst 18 van de 34 ronden voerde de Bollenclub de ranglijst aan, maar de eindsprint van IJsselmeervogels (lees Berry Powel, die tussentijds overkwam van Kozakken Boys en in 14 wedstrijden 19 goals maakte voor de rooien van de Westmaat!! ) kon niet worden gepareerd en dus kwam het opnieuw op de nacompetitie aan. Nu niet om het vege lijf te redden, maar om het verloren gegane terrein terug te veroveren.

Mart de Jong en Danny de Leeuw – tweede en derde vanaf rechts – maken nog steeds deel uit van de selectie sinds de laatste ontmoeting met FC Lisse in jaargang ’17-’18.

Apotheose in Friesland

Zondag equivalent Dongen (ook geel-blauw) werd zonder pardon aan de kant geschoven, met tweemaal een overtuigende winst (2-5 en 2-1). In de finale wachtte Harkemase Boys die eerst op het eigen Ter Specke mocht worden bestreden. Het werd een teleurstellende 1-2 nederlaag en weinigen gaven de Lissenaren nog een kans om in Friesland te gaan promoveren.
Toch slaagde de FC erin om het kunststuk te volbrengen. De 0-2 voorsprong leek tot zeven minuten voor tijd daarvoor voldoende, maar Harkema scoorde een tegentreffer en een verlenging leek nabij. Daar dachten Rowdy van der Putten – ondertussen via wat omwegen weer teruggekeerd op het oude nest – en Murat Önal anders over, want voordat de negentig minuten verstreken waren scoorden beide een treffer en was de stand 1-4.
Op een ijzersterk karakter sleepte de ‘vechtploeg’ van toenmalig coach De Ruiter dus de kolen uit vuur en dat veranderde bij thuiskomst in Lisse ongetwijfeld in een heel groot vreugdevuur.
De ploeg maakte de weeffout uit seizoen ’15-’16 dus direct goed en mocht zich weer met de allerbesten gaan meten.

Hachje niet gered

Dat de terugkeer geen abc’tje zou worden daar was geheel FC Lisse wel van overtuigd. En ook dat de tijden van Niek Oosterlee, die toen bij G.V.V.V. aan het roer stond, en die drie jaar leidsman was op Ter Specke (2006 t/m 2009) en in 2008 met zijn ploeg alle prijzen won die er maar te winnen waren, van afdelingskampioen tot supercup, niet meteen een herhaling zou krijgen, was ook volkomen duidelijk.
Lang leek het erop dat Lis zich net zou kunnen gaan handhaven, maar drie nederlagen op rij aan het einde van de rit betekende aan 15de stek en daarom werden ze opnieuw veroordeeld tot de play-off wedstrijden om het vege lijf te redden. En nu was ‘driemaal is scheepsrecht’ wel de scherprechter. Waar het voorgaande twee keer wel succesvol afliep voor FC Lisse in de nacompetitie, ging het nu mis. In Cuijk werd JVC nog verslagen met 0-2, maar op Ter Specke stond aan het einde van de rit 0-3 op het scorebord en daarmee was degradatie een feit.

Uithuilen, opnieuw beginnen, feesten en bestendigen

Het werd dus uithuilen en opnieuw beginnen voor de De Ruiter brigade, een gevoel wat wij als G.V.V.V.-ers helaas maar al te goed kennen, want hetzelfde overkwam ons in ’21-’22. Maar waar de blauwen die omissie meteen goedmaakten, zat dat er voor FC Lisse niet in. Men deed aardig mee in de Derde Divisie, maar promoveren was echt buiten zicht en ook sloeg corona toe.
Robbert de Ruiter werd in ’20-’21 opgevolgd door Raymond Bronkhorst, zelf een begenadigd voetballer bij o.a. Huizen, FC Groningen, SC Cambuur, DOVO en IJsselmeervogels. Zijn debuutseizoen was maar erg kort vanwege de Covid 19 maatregelen, maar daarna kreeg de voormalig prof er de wind goed onder en ging het als vanaf een leien dakje lopen bij de geel-blauwe formatie. Mede door een ongeslagen reeks van twaalf wedstrijden aan het einde van de jaargang ’21-22 kon geen enkele concurrent tippen aan de prestaties van FC Lisse en werd het overtuigend kampioen van Derde Divisie en was de gerenommeerde ploeg weer waar het wilde zijn, namelijk het hoogste amateurniveau van ons land.
Met als doelstelling handhaven werd vorig aan de competitie begonnen, en daar slaagde de pupillen van coach Bronkhorst uitstekend in. Want winnen van de bollenclub was een tamelijk taaie opgave voor de concurrentie. Daar slaagde maar 12 mededingers in. Met 10 winstparttijen, en als kampioen van de gelijke spelen, maar liefst 12 stuks, werden 42 punten behaald en dat was goed voor de twaalfde plaats in de eindrangschikking en dus ruime handhaving.
Nog voor dat dit seizoen zou beginnen had de technische leiding al de samenwerking met de coach al verlengd, en daar straalde 100% vertrouwen vanaf om de FC weer een woordje mee te laten spreken op het hoogste echelon.

Kevin Winter (7) was als speler, en is nu als technisch directeur, een clubicoon van FC Lisse. Recht achter hem Dennis van Meegdenburg, clubicoon van G.V.V.V. en nu assistent van coach Gery Vink.

Trainersperikelen

Maar afgelopen maart maakte Bronkhorst bekend dat het vanwege een wijziging in zijn dagelijkse werkzaamheden, die veel verantwoordelijkheid met zich meebracht, niet meer ging lukken om voldoende tijd vrij te maken om FC Lisse te leiden. Goede raad bleek niet zo duur. Want Richard van Heulen was al jeugdtrainer en tweede elftal coach geweest, en sinds de afgelopen drie jaar assistent-trainer bij de hoofdmacht. Bovendien speelde Van Heulen daarvoor een zestal seizoenen voor het vlaggenschip, en maakte daarom promotie naar hoofdcoach.
Met een sterk gewijzigde selectie, diverse sterkhouders vertrokken of hingen de schoenen in de wilgen, en geplaagd door blessures van vaste waarden uit het vorige seizoen, was de start voor de debuterende oefenmeester allerbelabberdst. Er werden slechts twee puntjes veroverd, waarvan er ook nog eens één door een blunder van Zeist werd geschrapt. Want in de met 1-1 gelijkspeelde wedstrijd tegen Jong Almere City FC, had de bvo een speler opgesteld die niet aan de leeftijdscategorie voldeed, waarvan ze niet op de hoogte waren gesteld door de KNVB. Dat duel moet op een later tijdstip worden overgespeeld zo was het verdict uit de Zeister bossen. Daarom draagt FC Lisse nu de rode lantaarn met 1 punt uit negen duels.
Dit alles betekende dat de club kort geleden besloot om per direct afscheid te nemen nieuwbakken trainer, zoals veelal gebruikelijk als het niet gaat zoals het zou moeten gaan.
Voor alle G.V.V.V.-ers roept dit een déjà vu op deze wisseling van de wacht. Want Jochem Twisker werd vervangen door Gery Vink half oktober 2021 toen onze hoofdmacht ook een mager puntje had veroverd in de negen voorgaande duels.

Technisch manager en clubicoon Kevin Winter verwoordde het afscheid van Van Heulen zo:
“Voor Richard is het echt klote. Ik heb nog met hem gevoetbald en het is een prima gozer. Ik gun hem de wereld, maar dat gun ik Lisse ook. Daarom zit ik ook op deze positie, soms moet je dingen zakelijk bekijken. Wij moeten allemaal in de spiegel kijken: wij als technische commissie wellicht, de staf wellicht, maar zeker ook de spelers. Maar nogmaals: wij denken op deze manier meer kans te hebben om erin te blijven.”
Ironisch genoeg geldt momenteel dat ook partnerclub Ajax met exact dezelfde problemen worstelt.

Sjaak Polak reddende engel?

Vorige week loste FC Lisse het ontstane trainershiaat op met de aanstelling van de geboren Hagenaar Sjaak Polak (47). Deze altijd humorvolle voormalig cultvoetballer van o.a. Sparta, FC Twente en natuurlijk ADO Den Haag uit zijn geboorteplaats, was de afgelopen vier seizoenen hoofdcoach van het vrouwenteam van zijn cluppie, en had daarvoor de Sparta jeugd, Quick Boys 2 en SJC onder zijn hoede.
Polak wacht dus de uitermate zware taak om een zwalkend team om te bouwen en daarmee te behouden, liever direct en anders maar indirect, voor de Tweede Divisie. Aan zijn drive en instelling zal dat zeker niet liggen, want dat liet de voormalig prof zelf op de velden meer dan regelmatig zien, maar om dat over te brengen op zijn spelers is een ander kapittel.
Een mooi start zou hij hiermee kunnen maken als er een herhaling van zetten volgt toen G.V.V.V. voor het laatst te gast was op Ter Specke. Want op 4 november 2017 werden de toenmalig Oosterlee pupillen, die er zelf toen niet bij was omdat hij herstellende was van een bacteriële infectie, met een 2-0 nederlaag teruggestuurd naar Veenendaal, door goals van Roel de Goede en Rick Bouwmeister.
Thuis werd dat, wel onder leiding Niek Oosterlee, met dezelfde cijfers goedgemaakt door treffers van Soufiane Lagmouchi en good-old Danny de Leeuw, een van de weinige spelers uit de toenmalige selectie die nog steeds zijn voetbalkunsten vertoond bij de Veense blauwkousen.

Nogmaals De Leeuw, met links achter hem de derde oudgediende sinds de laatste ontmoeting, captain Taoufik Adnane.

Bananenschil

Als u de diverse mediakanalen in de afgelopen dagen heeft gevolgd v.w.b. de KNVB bekerduels die op het programma stonden, dan bent u deze tussenkop regelmatig tegen gekomen. Dat sloeg dan op de figuurlijke schil die de Ere- en Eerstedivisie trainers op hun weg zagen komen bij de confrontaties tegen lager geklasseerde opponenten, dat hun pupillen daarover niet moesten struikelen. Maar die waarschuwingen om goed uit je doppen kijken waren voor Helmond Sport, NAC Breda, Heracles, PEC Zwolle en Telstar aan dovenmansoren gericht want zij werden in de eerste ronde van die ‘grote beker’ uitgeschakeld door de respectievelijke tweededivisionisten Spakenburg, Quick Boys, HHC Hardenberg, AFC en onze eigen favorieten.
Opponent FC Lisse maakte het FC Dordrecht, de huidige nummer vijf van de KKD, toch nog flink lastig maar konden het uiteindelijk niet voorkomen dat het in de slotfase van het duel op Ter Specke met 1-3 onderuit ging. Uiteraard totaal geen schande en de nieuwbakken coach Polak zag dat zijn team er alles uitperste en strijdend ten onder ging. En daar begint het allemaal mee, strijd leveren is een eerste vereiste om tot mogelijk resultaat te komen.
En juist daar zal G.V.V.V. beducht voor moeten zijn, want gezien de ranglijst heeft de thuisploeg de rol van underdog en heeft alleen maar iets te winnen en niets te verliezen, want verder zakken is niet mogelijk. Die bananenschil zal de ploeg van coach Vink dus moeten zien te ontwijken, maar daarmee sloot Vink al zijn napraatje af bij RTVUtrecht na de mooie winst op Telstar en dat zal hij ongetwijfeld blijven herhalen tot kort voor de confrontatie met de Lissenaren.

Statistieken en weerzien

De statistieken wijzen uit de aanvoerder Adnane en zijn kompanen op het eigen Panhuis in de competitieduels meestal weinig te vrezen hebben van FC Lisse. Want in de zes eerder gespeelde duels won het viermaal en de overige twee eindigden gelijk. Op sportpark Ter Specke liggen de kaarten anders geschud, want aldaar staat de verhouding op 3x winst, 2x verlies en een draw.
De laatste keer werd het dus 2-0 en daar zal voormalig G.V.V.V.-er Tim Brinkman, die een half jaar bijdroeg aan de promotie, en nu voor FC Lisse uitkomt, vooraf uiteraard willen tekenen om daarmee zijn huidige werkgever een beetje uit de penarie te halen. Dat hij met een eventuele winst zijn oude maatjes zeer kan doen is inherent aan het switchen van club en zal hem ook niet kwalijk worden genomen. Want je geeft nu eenmaal het beste wat je in hebt voor de club waar je voor speelt.
Maar daarom hopen alle blauwen dus ook dat er geen herhaling van zetten gaat volgen zoals in de titel van deze voorbeschouwing al is genoemd.

De wedstrijd tussen FC Lisse en G.V.V.V. op sportpark Ter Specke, Spekkelaan 1, 2161GH te Lisse begint om 14.30 uur en zal onder leiding staan van Dhr. J. Kuipers uit Enschede, die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. H.M. Kucukerbir en Dhr. M. Wolfkamp. De vierde official is Dhr. M.P. van Dijk.

Tekst: GVVV.nl/Bas van Capelleveen
Fotografie: Dick Gijsbertsen

PS
Voor de liefhebbers van fotozoekplaatjes op de kopfoto bij dit artikel, waar bijna alle spelers op de rug zijn te zien, hierbij de namen die daarbij horen.
G.V.V.V. 7) Martin van Eck, 3) Bart Hulsbos, 10) Simon Brouwer, 18) Patrick van Heesakkers en 6) Roy Terschegget.
FC Lisse 15) Oliver Rifai, 2) Niels Buijs, 7) Kevin Winter, 5) Roel de Goede, 10) Rik Vermeulen, 9) Guido Pauw en 17) Mike Filippo.

Ander nieuws

Voorbeschouwing // Schenkt de A-selectie een driepunter aan de jarige club?

Voorbeschouwingen | 14 november 2024
Lees meer

Voorbeschouwing // Punten snoepen op De Krom vaak moeilijk karwei voor G.V.V.V.

Voorbeschouwingen | 07 november 2024
Lees meer

Voorbeschouwing // Wie doorbreekt wiens stramien?

Voorbeschouwingen | 24 oktober 2024
Lees meer