Na de bestemmingen Katwijk en Lisse gaat komende zaterdag de spelersbus opnieuw naar die befaamde Duin- en Bollenstreek, waar het hoogste amateurvoetbal al decennia lang een hoge vlucht had, en nog steeds heeft. Getuige daarvan zijn de vijf clubs uit die regio die de Tweede Divisie bevolken. Naast het bovengenoemde duo huizen daar ook Quick Boys en Rijnsburgse Boys en natuurlijk onze gastheer vv Noordwijk.
Het bezoek aan de thuishaven van vv Noordwijk, genaamd sportpark Duinwetering, is tevens de start van de tweede periode. De eerste periode, die over twaalf ronden ging, werd afgelopen zaterdag zeer overtuigend in de wacht gesleept door Spakenburg, waarmee we onze blauwe kleurgenoten vanaf deze plaats nog van harte proficiat willen wensen.
Maar vanaf nu zijn er weer elf nieuwe ronden en dus ook elf nieuwe kansen om die deeltitel, of zo u wenst troostprijs, te veroveren, die recht geeft op rechtstreekse deelname aan de eerste ronde van de KNVB Beker in het volgende seizoen.
Naam en faam
Hoewel Noordwijk in seizoen ’19-’20 pas debuteerde in deze Divisie heeft die voetbalvereniging haar sporen al meer dan ruimschoots verdient, want ze hebben in het verleden al langdurig naam en faam gemaakt op het hoogste amateurniveau.
Het bewijs daarvoor leveren is niet zo heel moeilijk. Want de in maart jl. 90 jaar oud geworden voetbalclub behoort samen met IJsselmeervogels, Quick Boys en Spakenburg tot de vier elite verenigingen die sinds de invoering van de Eerste Klasse (’70-’71) tot en met het einde van de Hoofdklasse (’10-’11) daarin altijd onafgebroken vertegenwoordigd zijn geweest.
Kortom maar liefst veertig seizoenen lang sprak vv Noordwijk haar niet geringe woordje mee op de hoogste sport van de amateurvoetballadder. In die periode veroverden de Duinwetering bewoners zeven afdelingstitels, waren ze ook tweemaal de allerbesten van het zaterdagvoetbal en eenzelfde aantal zelfs algeheel amateur kampioen van Nederland.
Onderlinge verhoudingen
Als je daar dan ook nog bij optelt dat vv Noordwijk gedurende de zestiger jaren van de vorige eeuw ook al negen jaargangen in de Tweede Klasse speelde, toen het hoogste zaterdagamateurniveau, en daarin ook al driemaal het beste jongentje van de klas was, dan ontstaat in totaal een palmares om U tegen te zeggen die in die bijna halve eeuw is verzameld.
Uit die tijd stammen ook de allereerste ontmoetingen tussen de Veenendalers en de Noordwijkers. Van 1963 t/m 1965 waren de witroden en de blauwwitten twee seizoenen lang competitiegenoten van elkaar. Die geschiedenis herhaalde zich later in de Eerste- en in de Topklasse, en vier jaar geleden voor het eerst in de Tweede Divisie, waardoor de teller van de onderlinge ontmoetingen op een totaal van 27 staat.
Om daar maar gelijk bij aan te haken staat hieronder hoe de onderlinge verdeling was, waarbij u kunt zien dat de overall balans licht overhelt in het voordeel van de gastheren.
Hierbij moet worden opgemerkt dat oude punten systeem – twee voor een overwinning t/m seizoen ’95-’96 – voor die desbetreffende wedstrijden is gehandhaafd.
Omissie goed gemaakt
Met die hierboven geschetste overweldigende erelijst, de continuïteit die de voetbalclub in al die jaren vertoonde, en het feit dat Noordwijk veelal in het zogenaamde linkerrijtje eindigde, was het voor zowel vriend en vijand zeer verwonderlijk dat het de club niet lukte om direct vertegenwoordigd te zijn toen de Topklasse in 2010 haar intrede deed. Waar het G.V.V.V. via de play-offs net niet lukte, waren onze gasten met een zevende positie direct kansloos.
Maar beide ploegen maakten in het seizoen daarna direct die omissie goed.
G.V.V.V. deed dat door een overtuigend kampioenschap in de Hoofdklasse B terwijl Noordwijk daar een barrageduel voor nodig had in de Hoofdklasse A. Samen met streekgenoot Quick Boys eindigden ze met 58 verzamelde punten op plek één. De Kattukkers hadden weliswaar een beter doelsaldo, maar dat telde toen niet en dus was er een beslissingsduel nodig.
Het lot bepaalde dat Noordwijk het thuisvoordeel had en dus omzoomden zo’n 7000 toeschouwers het ‘oude’ sportpark Duinwetering, want dat heeft ondertussen een enorme metamorfose ondergaan. Het werd een duel op het scherpst van de snede wat na negentig minuten nog steeds geen doelpunten had opgeleverd. Aan bijna het einde van de verlenging was het Stefan Mertens die de Noordwijkers in extase bracht door de 1-0 binnen te tikken en daarmee zijn ploeg naar de Topklasse bracht.
Recessie
Zowel Noordwijk als G.V.V.V. debuteerden dus in jaargang ’11-’12 op dat vernieuwde amateurpodium. Beide vlaggenschepen lieten zich van hun beste kant zien en eindigen op de respectievelijke vierde en vijfde plek op de ranglijst. Een knappe prestatie van de nieuwelingen op die trede hoger.
Maar waar de gasten van zaterdag de lijn omhoog doortrokken en in ’12-’13 de ‘bronzen medaille’ veroverden, moesten de badplaatsbewoners toen genoegen nemen met een negende plek en bleek dit, achteraf gezien, het begin van een recessie.
Die neerwaartse spiraal konden de witroden niet ombuigen. Want in hun derde seizoen topklasse slaagden ze er niet in om uit de gevaarlijke zone weg te blijven. Het betekende aan het eind van de rit p/d duels spelen, met als tegenstander Ajax.
In twee krankzinnige wedstrijden, 6-1 op de Toekomst in Amsterdam en 6-2 op de eigen Duinwetering, dolf Noordwijk dus op doelsaldo het onderspit en was het einde oefening in de Topklasse.
Pas op de plaats
Het duurde even voordat de Duinwetering bewoners de splinters bij elkaar hadden geveegd. Na een middenmoot positie in de Hoofdklasse volgden een tweede en een derde plek die ook twee periodetitels opleverden. Maar die deeltitels brachten geen soelaas in de weg omhoog, want tweemaal was de nacompetitie het grote struikelblok en moest er dus pas op de plaats worden gemaakt.
Sleeping giant werd wakker
De aanstelling van Kees Zethof (59) aan het beging van jaargang ’17-’18 – ondertussen al behorend tot het ‘meubilair’ van Noordwijk en in het bezit van een contract voor onbepaalde tijd – een trainer die in de Duin- en Bollenstreek zijn sporen al ruimschoots had verdiend, en ook al eerder hoofd jeugdtrainer was bij Noordwijk, bleek, samen natuurlijk met een uitgebalanceerde selectie, de missing link. Want onder zijn nuchtere en realistische bewind werd de ‘sleeping giant’ volledig wakker geschud.
Het kampioenschap van Zethof’s manschappen in z’n debuut seizoen in de Hoofdklasse zou je nog in het rijtje kunnen scharen van niet geheel onverwacht, gezien de reputatie die Noordwijk had veroverd in het verleden.
Maar dan als debutant in de Derde Divisie deze gelijk geheel naar je hand zetten is een prestatie van buitengewoon formaat. In speelronde zes pakten captain Emiel Wendt c.s. de koppositie en stonden die niet meer af, ondanks het aandringen van andere gevestigde orde ploegen, zoals regiogenoot Quick Boys en DVS ’33. Met slechts vier nederlagen in 34 duels, en in totaal 80 behaalde punten, werd Noordwijk meer dan overtuigend kampioen. Daardoor was de gerenommeerde club in jaargang ’19-’20 weer terug van (even) weggeweest.
Stabiel worden en blijven
Met deze tussenkop in het achterhoofd keerde Noordwijk terug op het hoogste schavot van het vaderlandse amateurvoetbal. En daaraan voldoet het vlaggenschip van de badplaatsbewoners tot nu toe volledig. Toen de lockdown in maart 2020 haar beslag kreeg zag de debutant zichzelf terug op de tiende stek. Daarmee waren de witroden aanvoerder van het zogenaamde rechterrijtje en dat was voor een nieuwkomer een prima prestatie waar ook de aanhang goed mee kon leven.
Het zeer korte, ook door corona geteisterde, seizoen daarna is geen maatstaf. Maar in de jaargang waarin G.V.V.V. degradeerde maakte onze opponent een beetje progressie. Het eindigde op positie zeven, met slechts een punt achterstand (54) op streekgenoot Rijnsburgse Boys (55) wat vierde werd, zo dicht zat het dus op elkaar.
Vorig jaar kon geen vervolg worden gegeven aan nog weer een klein stapje hoger. Noordwijk eindigde toen als slippendrager van het linkerrijtje met 43 veroverde punten.
Al met al waren de beleidsbepalers en de aanhang hierover best tevreden, want Noordwijk mocht zich weer een stabiele tweededivisionist noemen, en dat dragen ze op voorhand ook dit seizoen weer uit.
Want de beide kemphanen die zaterdag de strijd gaan aanbinden staan respectievelijk achtste en zevende op de ranglijst met slechts één puntje verschil in het voordeel van de bezoekers van G.V.V.V.
Opmerkelijk
Maar met de puntenverzameling van de Duinweteringbewoners is dit seizoen tot nu toe wel iets bijzonders aan de hand. Want statistisch gezien veroveren thuisspelende ploegen de meeste punten van het totaal aan het einde van de rit. Noordwijk vormde daarop in de afgelopen drie seizoenen geen uitzondering gezien deze cijfers: ’19-’20 18 thuis, 14 uit, ’21-’22 34 thuis, 20 uit, en in ’22-’23 22 thuis, 21 uit. Maar nu op circa 1/3 van de competitie lijken ze de trend, die vorig seizoen al een klein beetje werd ingezet, om te buigen naar de andere kant.
Want op dit moment hebben de pupillen van Zethof in eigen huis pas 6 punten veroverd uit evenzovele duels. Op vreemde bodem staat de vlag er veel beter voor, daar werd nog niet verloren en werden uit het halve dozijn ontmoetingen 12 punten gepakt. Ook opmerkelijk de doelsaldi uit en thuis; die zijn respectievelijk 3-7 om 16-7. En als laatste detail is het opvallend dat Noordwijk momenteel kampioen van de gelijke spelen is met 6 stuks. Die trend hebben ze in de laatste weken een beetje achter zich gelaten, want vijf de zes draws vonden plaats van speelronde 1 t/m 5.
In ronde 6 t/m 12 werd viermaal gewonnen, eenmaal gelijkgespeeld en tweemaal verloren.
Al met al heel opmerkelijke resultaten en dat kreeg afgelopen zaterdag nog een overtreffende trap toen de Zethof brigade in de streekderby Quick Boys op het eigen sportpark Nieuw Zuid met maar liefst 0-5 versloeg, want dat zou niemand van tevoren hebben durven voorspellen.
Bovendien was er ook niets geflatteerd aan die overwinning. Jesper de Vré, nota bene voormalig speler van Quick Boys, was toen de ‘grote man’, met een valse hattrick en een assist.
Daarmee werd de aanvaller in een klap clubtopscorer met 6 treffers, en liet hij ploeggenoten en maatjes in de aanval Emiel Wendt en Sem van Oosten, met ieder drie goals, achter zich.
Statisticus of chauvinist?
Nu wil het toeval dat de laatste keer dat G.V.V.V. een bezoek bracht aan Noordwijk, namelijk op 2 okt. 2021, Van Oosten (22) de beul was voor de Veenendalers. De jongeling uit de eigen opleiding maakte in dat seizoen zijn debuut en is sindsdien niet meer weg te denken uit de selectie van de witroden. Hij scoorde toen beide doelpunten in het 2-1 gewonnen duel, Hicham Haouat (nu spelend voor OSS ’20) zorgde voor de enige Veense treffer. Die eindstand was voor rust al bereikt.
Het zal volkomen duidelijk zijn dat de mannen van coach Vink zoiets niet nog eens willen laten gebeuren, maar tussen willen en het daadwerkelijk uitvoeren zitten heel veel ongrijpbare factoren. Want neem nu vorige week de ontmoeting met Jong Almere City, waarvan Gery Vink vooraf dacht dat het een zeer moeilijk karwei zou worden. In de praktijk bleek dat reuze mee te vallen, want zijn ploeg had veelal de overhand, zette ook diverse goed lopende aanvallen op, gaf achterin weinig tot niets weg, maar het lukte niet om het overwicht uit te drukken in doelpunten, en dat is nu eenmaal cruciaal om een wedstrijd winnend af te kunnen sluiten.
Misschien ook weer toevallig was het enige gelijkspel van opponent Noordwijk uit de laatste zeven ontmoetingen, eveneens thuis tegen de talenten uit Almere en dat eindigde ook dubbelblank.
Met dat in het achterhoofd, de stand op de ranglijst, en gezien het verleden van de onderlinge duels op Duinwetering, die qua uitslagen compleet in balans zijn (zie hierboven), zou je haast niet anders kunnen concluderen dat een puntendeling het meest voor de hand zou liggen. Een extra factor daarvoor is dat G.V.V.V. dat in de afgelopen weken dus al tweemaal achtereen deed, en in totaal met vier onbesliste wedstrijden runner-up is (samen met nog vier anderen) achter ‘kampioen’ Noordwijk. Dus een neutrale statisticus zou zonder enige twijfel een 3 invullen als dit duel op een Toto formulier zou staan.
Maar als je een chauvinistische Noordwijkse of Veense gokker bent, dan is 1 of 2 een zekerheid. Zaterdag zo rond 16.00 uur zal bekend zijn wie het gelijk aan zijn zijde heeft gehad.
vv Noordwijk – G.V.V.V. begint komende zaterdagmiddag op verzoek van de gastheren op de aangepaste tijd van 14.00 uur op sportpark Duinwetering, Duinwetering 105, 2203 HM te Noordwijk, en zal onder leiding staan van Dhr. T. Hardeman uit Wijk bij Duurstede, die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. A.D. Kloekke en Dhr. R.L. Pieterse. Vierde official is Dhr. W.H.R. Kooy.
