Voor onze hoofdmacht staat komende zaterdag een wel heel bekend busritje te wachten, namelijk die naar de blauwe zijde van sportpark De Westmaat in Spakenburg, alwaar de gelijknamige voetbalvereniging gastheer zal zijn. In het 76-jarige bestaan van G.V.V.V. werden veruit het vaakst in competitieverband de degens gekruist met SV Spakenburg.
Voor de trouwe lezers van deze vooruitblikken zal bovenstaande constatering niet als een verrassing in de oren klinken, want dat hebben we al vaker benoemd. Maar voor de gelegenheidsbezoeker zullen we nog een keer in herhaling treden.
Gerekend vanaf het seizoen 1960-1961 – toen G.V.V.V. door drie kampioenschappen op rij de tweede klasse van de KNVB had bereikt, toen het hoogste zaterdag amateur niveau – tot nu aan toe, zal aanstaande zaterdag wedstrijd nummer 82 gaan plaatsvinden.
Dit is inclusief de dubbele confrontatie in 1985 in de strijd om het zaterdag landskampioenschap – 3-2 en 2-3 winst voor Spakenburg – en de eenmalige beslissingswedstrijd op 24 mei 2014 in Volendam om de titel in de topklasse, die ook met 2-1 werd gewonnen door onze gastheren.
De teller had normaliter nog twee stapjes hoger kunnen staan, maar beide duels op sportpark De Westmaat werden in de twee door coronaperikelen aangetaste jaargangen afgelast.
De verdere top vijf met tegenstanders waartegen de meeste competitieduels zijn gespeeld is als volgt: 2. IJsselmeervogels 72, 3. Kozakken Boys 60, 4. DOVO 58 5. VVOG & Bennekom 48.
Reputatie
Dat de blauwen van de Westmaat tot de topploegen behoren in de Nederlandse amateur voetbalwereld hoeft eigenlijk nauwelijks betoog. Op de overall ranglijst van de eerste-, later herdoopt tot hoofdklasse, staan de Spakenburgers op de derde plek achter buurman IJsselmeervogels en Quick Boys. G.V.V.V. neemt daarop de zevende positie in.
Maar op zo’n zelfde ranglijst opgemaakt na zes jaargangen topklasse is Spakenburg absoluut het beste jongetje van de klas, voor Rijnsburgse Boys en HHC Hardenberg. Onze favorieten staan op de zesde plek.
Gezien deze zeer gerenommeerde reputatie was het dan ook uiterst verrassend en ontiegelijk verwonderlijk dat het voor Spakenburg zo mis ging bij het debuut in de Tweede Divisie in ’16-’17. Directe degradatie werd nog wel ontlopen, maar de nacompetitie niet. En daarin dolf men uiteindelijk het onderspit tegen Rijnsburgse Boys.
Een optater van jewelste voor de gehele club, die vanaf de oprichting in 1931 nog nooit een stap terug hoefde te doen.
Weeffout hersteld
Maar treuren om wat er is gebeurd heeft geen enkele zin, zo nuchter waren allen die de Spakenburger blauwen een warm toe hart dragen wel. Nee, er moesten spijkers met koppen worden geslagen om het verloren gegane terrein z.s.m. terug te veroveren. Dat werd, zo blijkt achteraf gezien, zeer succesvol aangepakt door de verantwoordelijke bobo’s. De selectie kreeg een flinke kwaliteitsinjectie, en wij weten in Veenendaal maar al te goed dat trainer De Wolf werd overgehaald om vanuit de Utrechtse Heuvelrug naar de boorden van het IJsselmeer te verkassen. Die combinatie bleek een gouden greep, alle zullen ook een aantal andere factoren zeker een rol betekenis hebben gespeeld, want vanaf de winterstop stond de De Wolf brigade de koppositie in de Derde Divisie niet meer af en werd dus overtuigend kampioen. Daarmee was de weeffout, of het bedrijfsongevalletje zo u wilt, in een tijdsbestek van een seizoen hersteld en keerde Spakenburg terug op de plaats waar het gezien haar geschiedenis en reputatie thuishoort.
Zo’n zelfde verhaal kan bijna één op één worden ophangen aan bezoekers uit Veenendaal, want ook zij keerden na één seizoen Derde Divisie direct weer terug naar het hoogste echelon van het vaderlandse amateurvoetbal. Alleen hadden coach Gery Vink en zijn manschappen daar de omweg van de play-offs voor nodig, maar geen enkele blauwe kniesoor die daar nu nog een punt van maakt. Met de terugkeer van G.V.V.V. dit seizoen wordt de draad dus weer opgepakt voor hopelijk veel nieuwe blauwe onderonsjes tussen de Spakenburgers en de Veenendalers voor nu en in de toekomst.
Glans
In alle voorgaande Tweede Divisie jaargangen hebben de beide blauwgehemde grootmachten hun gevestigde reputatie uit het verleden nog niet kunnen bestendigen. Voor de gastheren was er geen gevaar om nog een keer te duikelen, maar meedoen in de top was ook een brug te ver. En dus was een middenmoot positie veelal het eindresultaat.
Voor ons eigen vlaggenschip was het bijna telkens een strijd om tot het einde toe het hoofd boven water te houden, wat iedere keer goed ging tot in ’21-’22 alsnog het vege lijf niet gered kon worden via de herkansing. Maar dat is nu gelukkig verleden tijd en SV Spakenburg en G.V.V.V. zijn nu bezig om dat gebutste blazoen weer een glans te geven.
Indrukwekkend
Onze gastheren behoorden vooraf misschien niet tot de torenhoge favorieten om mee te doen in de hoogste regionen gezien hun elfde plaats vorig seizoen in deze Tweede Divisie. Maar de anderzijds geweldige resultaten in de KNVB beker, waarin men vorig seizoen reuzedoder was voor verschillende bvo’s, en pas in de halve finale haar meerdere moest erkennen in PSV, gaf ook wel aan dat de De Graaf manschappen over een meer dan behoorlijke kwaliteit beschikte.
En met de komst van Ahmed el Azzouti, Mukhtar Suleiman (beide vv Katwijk), Bo van Essen (TEC), Tom Noordhoff (FC Lisse), Sam van Huffel (Poolse competitie) en Tobias Kleijweg (Excelsior M.) lijken al puzzelstukjes nu precies op de goede plaats te vallen. Bijna al deze nieuwelingen zijn basisklanten geworden in een team wat al nodige sterkhouders kende. En dat komt nu volledig tot uiting in de geboekte resultaten. Met slechts acht verliespunten uit veertien duels, en een aansprekend doelsaldo van 33-16 is Spakenburg nu de trotse koploper. Veelzeggend is ook, dat inclusief de twee gewonnen KNVB bekerwedstrijden tegen respectievelijk Scherpenzeel en Helmond Sport, er een reeks van 11 gewonnen en slechts 1 gelijkgespeelde serie wedstrijden achter de naam is gezet. Dat is ronduit indrukwekkend te noemen en de vraag is dan ook wie De Blauwen van De Westmaat gaat stoppen in de race naar haar eerste titel in de Tweede Divisie.
Blijft blauw boven?
Het lijkt er op voorhand op dat dit seizoen sowieso er een wordt waarin clubs die ooit de blauwe kleur als tenue kozen een rol van betekenis gaan spelen. Want naast onze aanstaande blauwe opponent timmeren ook Quick Boys en ACV flink aan de weg. Mede promovendus ADO ’20 maakt deel uit van de brede middenmoot en dat is als hele echte nieuwkomer ook een prima start. G.V.V.V. maakt als blauwe herintreder tot nu toe ook best wat indruk met een plaats in de subtop, waar menig supporter niet op had gerekend en wellicht ook de buitenwacht niet.
De serie die captain Adnane c.s. hebben neergezet oogt dan wel niet zo indrukwekkend als die van de tegenstrever, maar mag er absoluut zijn. Want in de laatste twaalf duels, inclusief de twee in de ‘grote beker’, hoefde de ploeg van coach Vink zich maar een keer gewonnen te geven. Alleen ACV slaagde erin om alle punten af te snoepen. Door de gelijke spelen in de competitie tegen FC Lisse, Noordwijk en Jong Almere City liep de puntenteller helaas niet te hard van stapel, maar zullen vele aanhangers van de Veenendalers hun handtekening willen zetten als de huidige subtop positie aan het einde rit ongewijzigd zou blijven.
Het is een open deur in trappen om te stellen dat dit in Spakenburg voor allen die hun eigen blauwen lief hebben ook opgeld doet.
Thuisploeg topfavoriet
Dat de Veenendalers overall gezien nog steeds flink in het krijt staan bij Spakenburg is een understatement van de eerste orde. Want van de voorgaande 81 onderlinge duels wonnen onze gastenheren er maar liefst 41, werden 17x de punten gedeeld en dolven ze 23x het onderspit. Ook het doelsaldo van 155-116 is overduidelijk in het voordeel van Spakenburg.
In en bij Spakenburg ogen die cijfers voor de Veense blauwen nog wat beroerder. Op de Westmaat, en één duel in Volendam, vonden 40 onderlinge potjes plaats met de bezoekers 9x als overwinnaar, 8x volgde er een draw, wat betekent dat Spakenburg de overige 23 winnend afsloot. Het doelsaldo van 89-48 spreekt hierbij ook boekdelen.
Die favorietenrol maakten de Spakenburgers ook tijdens het laatste bezoek van de Veenendalers aan de boorden van het IJsselmeervogels waar. Dat gebeurde op 18 september 2021 toen superspits Floris van der Linden voor rust vanaf de stip de 1-0 maakte, en Wimilio Vink na de thee de 2-0 eindstand op het bord schoot. Dat gebeurde toen nog aan G.V.V.V. zijde onder leiding van Jochem Twisker, die in het verleden met Spakenburg mooie successen had geboekt waaronder het behaalde kampioenschap in de beslissingswedstrijd in Volendam tegen zijn nieuwe werkgever. Helaas hadden Twisker en G.V.V.V. geen goede match en kwam het een paar weken later tot een breuk en nam Gery Vink op 18 okt. ’21 de honneurs over van de huidig Sportlust ’46 trainer Jochem Twisker.
Extra dimensie
En met de aanstelling van coach Gery Vink kregen de dwarsverbanden tussen de oude bekende kemphanen een extra dimensie. Er zijn in het verleden namelijk al diverse wisselingen van de wacht geweest tussen trainers en spelers van de Spakenburgers en de Veenendalers. Naast de al genoemde Jochem Twisker waren in het verleden ook de coaches als Erik Assink – die trouwens onlangs zijn pensioen aankondigde bij Veensche Boys – en Peter Visee werkzaam voor de beide clubs. Peter Wesselink neemt een bijzondere positie in, hij was speler in Veenendaal en later korte tijd trainer bij Spakenburg.
De namen van de spelers die beide clubs dienden zijn in willekeurige volgorde en tijd: Khalid Benlahsen, Karim Elkaddouri, Seger Oudshoorn, Sven Taberima, Maurice van der Wilt, Melrik, Ad en Lorenz Beukers, Olivier Pilon, Philip Ties, Roy Terschegget, Jordi Bitter, Tim Brinkman en Tom Oostinjen.
Maar een onderlinge vader tegen zoon strijd was er nog niet eerder, want bijna iedere kenner van het topamateurvoetbal weet dat Spakenburg speler Wimilio Vink (30) de zoon is van G.V.V.V. trainer Gery (58).
Vinkentouw
Het wordt komende zaterdag niet de eerste confrontatie tussen de beide Vinken. Want toen Spakenburg in jaargang ’21-’22 de terugwedstrijd in Veenendaal kwam afwerken op dinsdagavond 29 maart 2022 had Vink senior dus de Veense blauwen al een maand of vijf onder zijn hoede en stond junior 90 minuten in het veld op het Panhuis. De ‘oude heer’ boekte met zijn pupillen toen een eclatante 4-0 winst door goals van Mart de Jong, Lars ten Teije (2x) en voormalig Spakenburger Jordi Bitter. De mooie winst hielp achteraf gezien helaas niet om de dans van degradatie te ontkomen.
Maar mede daardoor, competitiegenoten oefenen zelden of nooit tegen elkaar, werd er aan het begin van vorig seizoen een onderling sparringpotje bekokstoofd. Op 9 augustus 2022 toog G.V.V.V. naar sportpark De Westmaat om de degens te kruisen. En opnieuw was senior met zijn pupillen de baas. De 2-1 ruststand kwam tot stand via de ‘usual suspects’, namelijk Mart de Jong 0-1, Floris van der Linden 1-1 en Vink junior 2-1. Na de thee bepaalden Quincy Veenhof, Jordi Bitter en Ilias Latif (2x) de eindstand op 2-5.
Dus voorlopig is en was vader Vink met zijn manschappen nog steeds de ‘baas’ over zoon Wimilio en zijn Spakenburger voetbalmaten. Of dat komende zaterdag weer zo is, wordt dan ook de vraag, die in de titel boven deze voorbeschouwing als beeldspraak is gebruikt.
Want Op het vinkentouw zitten betekent ‘ongeduldig en gespannen zitten wachten om iets te kunnen doen, om een gelegenheid waar te nemen’. Een vinkentouw is een net om vinken te vangen; touw had in het Middelnederlands de betekenis van ‘net’. Wie op het vinkentouw zat, zat oorspronkelijk aan de treklijn die gebruikt werd om de val te sluiten en zo de vinken te vangen. Deze persoon moest dus goed opletten.
Van daaruit ontstond de algemene betekenis ‘klaarstaan om toe te slaan’.
Opm.
Op de kopfoto ziet u links Justin Spies (22). Deze hele echte Veense blauwe kan in en bij Spakenburg mogelijk zijn eerste mijlpaal bereiken van 100 officieel gespeelde duels.
De wedstrijd op sportpark De Westmaat, Westdijk 12, 3752 AE te Bunschoten-Spakenburg begint om 15.00 uur en zal onder leiding staan van Dhr. R.J.A. Gansner uit Zandvoort, die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. P. Otten en Dhr. R. Broekman. Vierde official is Dhr. M. Nijdeken.
