Vissersplaatsen en voetbal, het is bijna een twee-eenheid. Zo ook in de huidige Tweede Divisie, want maar liefst vijf clubs hebben hun geboorteakte liggen in zo’n stad of dorp. En het toeval wil dat onze hoofdmacht, na afgelopen zaterdag in en bij Spakenburg, opnieuw een tegenstander treft uit zo’n vissersplaats. Want Quick Boys uit Katwijk voldoet geheel aan dat profiel en heeft ook nog eens Ouwehand Visverwerking B.V. als hoofdsponsor.
Voetbalbolwerk Katwijk
Met de promotie van Quick Boys in 2019, dat zich d.m.v. een periodetitel in de Derde Divisie en daarna via de nacompetitie over de ruggen van O.S.S. ’20 en VVSB een weg omhoog baande naar de Tweede Divisie, mag de gemeente Katwijk zich zonder enige twijfel het amateurvoetbalbolwerk van Nederland noemen.
Waar Bunschoten-Spakenburg, Groesbeek enkele jaren geleden, en in een wat verder verleden onze eigen woonplaats Veenendaal zich nog enigszins konden meten, met ook twee voetbalclubs op de hoogste sport van de voetballadder, maakten onze aankomende gasten met die promotie er zelfs een trio van.
Want naast v.v. Katwijk is ook Rijnsburgse Boys afkomstig uit deze gemeente. Sinds 2006 is het dorp Rijnsburg ingelijfd bij Katwijk en staat het inwoneraantal op totaal ca. 67.000. Een beetje hetzelfde als Veenendaal, maar dus wel met drie tweededivisionisten, en daar kan geen enkele andere gemeente in Nederland aan tippen.
Quick Boys is weer thuis
De Katwijkse Voetbal Vereniging Quick Boys, zoals de naam officieel luidt, vierde op 1 februari 2020 haar honderdste verjaardag en heeft dus een dik geschiedenisboek vol verhalen. Natuurlijk beslaat een deel daarvan uit vertellingen voor louter de insiders, maar een veel groter part zal bestaan uit de successen die het vlaggenschip van de eeuweling boekte. En dat is geen gering lijstje in de toch al rijke historie van de club.
Want sinds 1941 werden op het hoogste (zaterdag)niveau maar liefst eenentwintig afdelingskampioenschappen in de wacht gesleept. Gevolgd door twaalf landskampioenschappen bij de zaterdagamateurs en twee algehele landstitels.
Het laatste trio grote prijzen, met als absolute bekroning het landskampioenschap, werd in 2004 ten koste van DOVO en SC Genemuiden, en daarna zondagkampioen HSC ’21 bijgeschreven. ‘Kwie Boois’, zoals als de club liefkozend in eigen gelederen ook wel wordt genoemd, speelde daarna zeker nog wel een rol van betekenis, maar hoofdprijzen zaten er niet meer in.
En zeker niet toen het er op aan kwam, met de invoering van de Topklasse in 2010, liep de opgebouwde roem en reputatie toch wel een flinke kras op. Een twaalfde positie was dik onvoldoende voor promotie.
Sindsdien is het zuchten, smachten en afzien geweest, zoals de voorzitter van de vereniging en de preses van de supportersclub in een eerdere editie van de presentatiegids al eens lieten optekenen. Negen lange jaren duurde het hopen en verlangen van de 2700 leden, en het veelvoud aan sympathisanten van de club, voordat er weer uitbundig gejuicht kon en mocht worden.
Op 8 juni 2019 gingen alle emoties los op het schitterende sportpark Nieuw Zuid toen Dennis Kaars in minuut 106 de bevrijdende treffer scoorde tegen VVSB, waardoor zijn ploeg promoveerde naar, en de buren uit Noordwijkerhout het loodje legde in, de Tweede Divisie.
Met voornoemde erelijst en alle vergaarde roem voelde dat ongetwijfeld weer als thuiskomen voor de ‘blauwwitte narren’ – een andere bijnaam – uit Katwijk en was dat tevens alvast een schitterend cadeau van en voor de gehele vereniging vanwege het eeuwfeest.
Van Assink naar Grünholz
Dat succes straalde natuurlijk ook af op trainer Erik Assink, want hij was het die de rust in de tent bewaarde toen er wat dipjes en haperingen gedurende het seizoen ontstonden, in zijn eerste en tevens laatste seizoen op Nieuw Zuid. Hij was de juiste man op de juiste tijd en plaats zo concludeerden de beleidsbepalers bij Quick Boys achteraf.
Gezondheids en privé beslommeringen stonden een langer verblijf van de voormalig coach van G.V.V.V. in de weg, maar desondanks genoot de inwoner van Almere met volle teugen van zijn instant en eenmalig succes bij een van de grootste en bekendste amateurclubs van Nederland. Assink (66) ging bij tweedeklassser Veensche Boys aan de slag, alwaar hij onlangs na vijf seizoenen in Nijkerkerveen, zijn afscheid aankondigde.
Maar al snel nadat het vertrek van Assink bekend werd vond Quick Boys in de persoon van Edwin Grünholz een opvolger. De voormalig zaalvoetbalinternational en profspeler bij ADO, Roda JC en RBC had als trainer al de nodige ervaring opgedaan bij Haaglandia, GDA, ADO (O19) en de laatste vier jaar bij Westlandia, die hij van de Hoofdklasse naar de Derde Divisie bracht.
Hoewel de geboren Hagenaar een liefhebber is van fris en aanvallend voetbal, was het begrijpelijk dat het niet de eerste prioriteit was om dat bij het keurkorps er in te slijpen. Het zou een mooie bijkomstigheid zijn als dat wel zou lukken, maar de belangrijkste doelstelling van de clubleiding was bij de terugkeer in het walhalla: Handhaven!!
Dit lukte de debuterende trainer in zijn eerste seizoen krap aan, Quick Boys eindigde precies boven de gevaarlijke streep in het door Covid ‘19 na 24 duels onderbroken seizoen.
Daarna zou er doorgebouwd moeten worden naar meer en beter.
Verder bouwen
Het voorgenomen verder bouwen werd opnieuw wreed verstoord door het vermaledijde virus, maar de start in ’20-‘21was niettemin veelbelovend, want uit zes gespeelde duels werden 12 punten in de tas gestoken en daarmee bevond Quick Boys zich op de vierde stek.
De Grünholz brigade leek dat in zijn eerste volledige seizoen prima door te trekken, want half april 2022 bevond Quick Boys zich op de vijfde stek in een groepje van vijf subtoppers achter de ongenaakbare plaatsgenoot vv Katwijk, en was de runner up positie zeker bereikbaar.
Maar helaas volgde er een enorme terugval in de sportieve prestaties, want van de laatste negen duels werd er slechts één gewonnen en daarom duikelden de Kattukkers naar eindpositie twaalf in het seizoen dat G.V.V.V. een stapje terug moest doen.
Dat paard mocht en zou de Nieuw Zuid bewoners geen tweede keer slaan zo was de intentie waarmee vorig seizoen werd begonnen. Dat gebeurde tot groot genoegen van de grote en fanatieke aanhang ook niet. Men reikte in het begin van de competitie zelfs nog tot de top van de ranglijst, maar dat kon niet worden gestabiliseerd en daardoor eindigde onze aanstaande gasten uiteindelijk op plaats zes. Daarmee was wel een begin gemaakt om van daaruit door te bouwen naar de topploeg die Quick Boys in het verleden was.
Zeer goed begin
Al vroeg in dat seizoen werd door de TC besloten dat het voor Grünholz zijn laatste kunstje was in Katwijk, de trainer had zelf ook ambities om in het betaalde voetbal aan de slag te gaan, dus werd het een aangekondigd tweezijdig respectvol afscheid. Ondertussen heeft de Hagenaar de trainersperikelen bij Kozakken Boys opgelost door als opvolger van Calderwood bij de Werkendammers in te stappen.
Ruim een week later na die aankondiging maakte diezelfde TC bekend dat Thomas Duivenvoorden (37) de opvolger van Grünholz zou worden voor de komende twee seizoenen. Ondanks zijn relatief jonge leeftijd is de inwoner van Voorhout al twintig jaar actief als oefenmeester, en wij als Veense blauwen kennen hem natuurlijk van zijn vorige club FC Rijnvogels, dat vorig seizoen zeer knap debuteerde in de Derde Divisie met een vierde plek. Dat was te danken aan het kampioenschap in de Hoofdklasse dat ook onder leiding van Van Duivenvoorden werd behaald. Tevens weten we dat die oefenmeester met ‘zijn’ FC Rijnvogels in de voorlaatste competitiewedstrijd G.V.V.V. de laatste kans ontnam om nog een (heel kleine) kans te maken op het kampioenschap, door in Veenendaal met 1-2 te winnen, waardoor ACV verzekerd was van de titel.
Voorlopig heeft de debuterende leidsman van Quick Boys zijn vooruitgesnelde roem al meer dan aardig waargemaakt. Want achter ‘Herbstmeister’ Spakenburg doen zijn pupillen volop op mee om ‘the best of the rest’ te worden en staan ze momenteel derde op de ranglijst.
Knipoog met serieuze ondertoon
De titel van deze voorbeschouwing is er een met een knipoog. Want ‘visserslatijn’ heeft een ietwat negatieve connotatie. Het is spraakgebruik dat sommige sportvissers, qua lengte of hoeveelheid, hanteren over hun vangsten om een beetje te kunnen imponeren t.o.v. van medevissers, familie en/of kennissen.
In de bedoelde vissersplaatsen zijn het de beroepsvissers die hun buit met grote netten binnenhalen en die hebben grootspraak over, of het opblazen van hun vangst, in het geheel niet nodig. Het gaat hen uitsluitend om de verdiensten die daar uit voort vloeien.
Een deel van die verdiensten die in Katwijk door deze beroepsgroep wordt gemaakt komt ten gunste van onze gasten Quick Boys, want de al jarenlange trouwe hoofdsponsor is Ouwehand Visverwerking B.V.
Maar die beeldspraak in de aanhef heeft voor G.V.V.V. wel een serieuze ondertoon, want er zal aanstaande zaterdag, als onze hoofdmacht tenminste wil blijven aanhaken in de gegoede middenmoot, minimaal een puntje moeten worden gepakt, en liefst meer, om dat doel te bereiken.
De start van die repetities visserslatijn leverde in ieder geval een onvoldoende op, want afgelopen zaterdag in en bij Spakenburg lieten captain Taoufik Adnane c.s. zich vooral in de tweede helft de ‘vis’ van het brood eten. Aan de inzet en wil lag het zeker niet, die was volop aanwezig, maar t.o.v. de blauwe Spakenburgers die bulken van de kwaliteit en waar diverse ‘reserve’ spelers bij vele concurrenten basisklanten zouden zijn, was het volstrekt duidelijk dat thuisploeg de 4-1 winst volop toekwam. Verliezen van een opponent die gewoon meer in huis heeft is geen schande en moet geaccepteerd worden, want dat is ook onderdeel van het spelletje. Lang daar bij stilstaan heeft geen zin, lessen daaruit leren wel, daarna het verlies vergeten en op met frisse moed op naar de repetitie visserslatijn deel II.
Statistiek
Het is maar goed dat de competitieplanner van de KNVB in deze fase van de competitie eerst de thuiswedstrijd tegen Quick Boys heeft gepland, want was het andersom geweest dan was statistisch gezien de kans op het veroveren van punten bijna nihil. Want op sportpark Nieuw Zuid speelde G.V.V.V. vanaf seizoen ’63-’64 (2de klasse) tot en met jaargang ’21-’22 (tweede divisie) tot nu toe 14 duels. Daarvan ging 11x de winst naar de gastheren en in de overige drie werden de punten gedeeld. Kortom G.V.V.V. won nog nooit op sportpark Nieuw Zuid.
Op de eigen vertrouwde bodem van het sportpark Panhuis zien behaalde resultaten er een stuk rooskleuriger uit. Daarin stonden de beide kemphanen van aankomende zaterdag in totaal 12x tegenover elkaar (in de beide Covid 19 seizoenen gingen de duels in Veenendaal niet door), met 5x winst voor de thuisploeg en 4x voor Quick Boys. Drie ontmoetingen eindigden dus onbeslist.
Zo ook de het laatste treffen dat dateert van 26 februari 2022, dat in 1-1 eindigde.
Daarin namen de gasten via Youssef el Kachati op een klein uur spelen de leiding en bepaalde invaller Fabio Hendriksen tien minuten voor tijd de eindstand. Beide spitsen zullen hun doelpuntenkunstje niet kunnen herhalen, want Hendriksen belandde via RKAVIC dit seizoen bij Roda ’46 in Leusden, en El Kachati, vorig seizoen met 24 treffers topscorer van Tweede Divisie, ging, nadat hij eerder voor IJsselmeervogels had getekend, uiteindelijk naar Telstar.
Dat doelpuntenhiaat bij onze gasten wat El Kachati achterliet wordt dit seizoen al meer dan uitstekend opgevuld door het jonge duo Sem van Duijn (19) – een vertrouwde achternaam in de voetbalgeschiedenis van Quick Boys en dus afkomstig uit eigen gelederen – en Nick Broekhuizen (22) aan het begin van dit seizoen overgekomen van ADO. Want met respectievelijk negen en acht treffers en ook nog vier en drie assists achter hun naam hebben zij een belangrijk aandeel in het scorend vermogen van Quick Boys, dat na koploper Spakenburg (37 goals) het beste is van de Tweede Divisie met een totaal van 31 treffers. De alom bekende goalgetter Danny van den Meiracker (34) die in het verleden al speelde voor de beide Spakenburgse grootmachten en dus bekwaam is in het visserslatijn, heeft veelal als invaller daar ook met 4 treffers een bijdrage aan geleverd en is de nummer drie op de clubtopscorerslijst.
Met deze wijsheid moet de defensie van de thuisploeg dus voldoende gewaarschuwd zijn.
Beide laatste linies doen trouwens niet zoveel voor elkaar onder. Quick Boys kreeg er 21 tegen en G.V.V.V. 22. Een laatste opvallende constatering is het verschil tussen de thuis- en de uitwedstrijden van de twee kemphanen die er als volgt uitziet:
Thuis | Uit | |
G.V.V.V. | 7 – 14 | 8 – 9 |
Quick Boys | 8 – 13 | 7 – 16 |
Met deze statistische data mag u als lezer zichzelf wagen aan een voorspelling, uw schrijver laat een poging daartoe maar achterwege want het oude vertrouwde ‘riedeltje’ met titel: “Resultaten uit het verleden …………..”, doet uiteraard ook hier weer opgeld.
Jubilaris
Voor aanvang en na afloop zal door respectievelijk het Algemeen bestuur van de club, en de businessclub Vallei en Rijn, jubilaris Justin Spies in het zonnetje worden gezet. De geboren en getogen 22-jarige Veenendaler speelde vorige week in en bij Spakenburg zijn 100ste officiële duel in ons, en ook zeker zijn, mooie blauwe tenue, want dat draagt Justin al zijn hele leven, zoals uit bijgaande fotocollage ook blijkt.
Begonnen bij Jong Blauw op ca. 6-jarige leeftijd doorliep Spies alle jeugdselectie teams om aan het begin van het seizoen ’20-’21 definitief door te stromen naar de A-selectie. Maar ruim daarvoor had de toen 17-jarige middenvelder al op 17 november 2018 zijn debuut gemaakt in de met 0-3 gewonnen wedstrijd tegen De Treffers. Kort voor tijd mocht Justin van toenmalig trainer Niek Oosterlee de plaats in nemen van Danny de Leeuw.
Het debuut seizoen was heel kort vanwege de coronamaatregelen, maar daarna werd de altijd met veel passie en inzet spelende Spies een min of meer vaste waarde bij het vlaggenschip van onze club, getuige daarvan zijn de 39 en 40 gespeelde duels in de afgelopen twee jaren. Het missen van veel wedstrijden in ’20-’21 werd een beetje gecompenseerd door de deelname aan tweemaal de play-offs die dus in totaal 12 ontmoetingen behelsde. En daaruit ontstond ook een mooie levenservaring voor dynamische verdediger/middenvelder, want Justin Spies maakte daardoor een degradatie en promotie mee.
In de 100 duels scoorde Spies in totaal 11 treffers, ontving 10 gele kaarten, gaf vijf assists en speelde in totaal 6283 minuten.
De jubilaris is een toonbeeld voor alle jonge G.V.V.V.-ers, want door hard te werken en in jezelf te blijven geloven krijg je altijd een kans om door te dringen tot de A-selectie en daarin belangrijk te zijn. Voor de nog jonge Spies is die droom dus al volledig bewaarheid geworden en onlangs ook nog eens verlengd toen hij een contract tekende dat hem 2026 bindt aan ‘zijn’ club. Daarmee is de weg ingezet om in de voetsporen te treden van zijn oom en assistent-trainer Dennis van Meegdenburg die het tot een totaal van 228 wedstrijden schopte.
Namens alle G.V.V.V.-ers willen wij op deze plaats Justin Spies van harte proficiat wensen met deze mooie mijlpaal in zijn nog prille voetballoopbaan. Op naar de 200 zouden we daaraan toe willen voegen. En als Justin het net zolang volhoudt als ome Dennis, die pas op 42-jarige leeftijd zijn voetbalschoenen in de wilgen hing, dan zijn de 500 duels zeker binnen bereik.
G.V.V.V. – Quick Boys begint komende zaterdagmiddag om 14.30 uur op het sportpark Panhuis, en zal onder leiding staan van Dhr. A.M. Steeg uit Beuningen. Hij zal langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. R. Westenberg en Dhr. F. Winter. Vierde official is Dhr. J.A.C. van Dongen.
PS.
In verband met het houden van een minuut stilte voorafgaande aan het duel, ter nagedachtenis aan het plotselinge overlijden van ons zeer gewaardeerde clublid en bovenal vrijwilligster Agaath Hocque, zal de huldiging van Justin Spies op het veld door het Algemeen Bestuur worden doorgeschoven naar de eerstvolgende competitie thuiswedstrijd. Dat is dan op zaterdag 13 januari wanneer ADO ’20 op bezoek komt.