Voorbeschouwing // Debutant ADO ’20 maakt debuut op het sportpark Panhuis

  • Voorbeschouwingen

Onze gasten van komende zaterdag, het uit Heemskerk afkomstige ADO ’20, waren samen met ACV de twee echte nieuwkomers dit seizoen in de Tweede Divisie. Maar het van origine als zondagclub geboekstaafde ADO ’20 was, in tegenstelling tot ACV, nog nooit eerder tegenstander in de vele voorgaande competitie jaargangen. Nu is dat dus wel het geval en gaan de Heemskerkers bij de aanvang van de tweede seizoenshelft hun debuut maken op ons domicilie.

ADO ’20 is de eerste opponent in het kersverse kalenderjaar 2024, en is een hele echte debutant op dit hoogste platform sinds de divisies in 2016 haar (her)intreden deden. Want na zes seizoenen verblijf in de Derde Divisie, die respectievelijk een 7de, 8ste, 15de, 14de, en 3de positie op de ranglijst opleverden, waren de pupillen van oefenmeester Roy van der Mije vorig seizoen oppermachtig in de zondag afdeling van die divisie. Die met ingang van dit seizoen dus niet meer de scheiding kennen tussen een aparte zaterdag- en zondagafdeling, maar gemixt zijn. Iets wat bij de Tweede Divisie al bestond sinds de invoering daarvan.
Met 84 punten uit 34 wedstrijden – omgerekend 2,47 per duel en daarmee het hoogste gemiddelde van alle divisies in Nederland – en een zeer aansprekend doelsaldo van 85-37 liet ADO ‘20 de concurrenten VVSB en USV Hercules ruimschoots achter zich, en mocht de vlag in top op sportpark De Vlotter en werd er een nieuw en goudomrand hoofdstuk bijgeschreven in de geschiedenis van de ruime eeuweling.

Ambities met up en downs

Zoals het jaartal achter de naam al aangeeft is onze tegenstander al ruim een eeuw oud. Opgericht als de Rooms-katholieke voetbalvereniging Aanhouden Doet Overwinnen heeft de club van oudsher de zondag als speeldag gehad en kwam dan ook altijd uit in die zondag afdeling, in de lagere klassen. Pas in jaren zeventig van de vorige eeuw ontstond de ambitie om als een van grotere amateurclubs van Nederland toe te treden tot de top het voetbal op de dag des Heere.
Er was een flinke aanloop voor nodig, maar in 1988 lukte het om door een kampioenschap in 1A de Hoofdklasse te bereiken, de toenmalige hoogste trede.
Als debutant lukte het de club ruimschoots om haar naam te vestigen bij het hoogste zondag echelon, zonder overigens prijzen te winnen. Dat avontuur duurde negen jaar en toen moest helaas weer een stapje terug worden gemaakt. Maar na twee seizoenen Eerste Klasse keerde de ploeg weer terug naar de Hoofdklasse, doordat de eerzucht onverminderd groot was.
Vanaf 1998 t/m 2011 deed ADO ’20 diverse keren mee om de prijzen, maar de allerbeste worden lukte niet. Maar gevaar voor weer afdalen was ook in geen velden of wegen aan de orde.
En zoals de naamgeving al zegt; de aanhouder wint. Dat gebeurde in 2012 toen de Heemkerkers overtuigend kampioen werden in de zondag Hoofdklasse A, en stap maakten naar de ondertussen geïntroduceerde Topklasse.
Als nieuwkomer presteerde de blauw-zwarte formatie daarin direct fantastisch en veroverde zelfs de runner-up positie achter het toen ongenaakbare, maar nu vreselijk afgezakte Achilles ’29. Helaas voor alles wat ADO ’20 lief heeft was dat geen opmaat naar meer. Nee, twee jaar later was een 14de stek onvoldoende om Topklasser te blijven.
Maar opnieuw lieten de Heemskerkers zich niet uit veld slaan en weer twee jaar later (’16-‘17) werd het verloren gegane terrein heroverd via een kampioenschap in de Hoofdklasse. Alleen hadden in diezelfde jaargang de divisies haar intrede gedaan en promoveerde ADO ’20 dus naar de Derde Divisie. Hoe het hen daarin verging heeft u al kunnen lezen in de inleiding van deze voorbeschouwing.

Op 19 augustus jl. was het nog korte broeken weer in Heemskerk, komende zaterdag zal een wintertenue de mode zijn.

Bizarre ontknoping 

Dat het kampioenschap en de daarbij behorende promotie van vorig seizoen geen toeval of geluk was werd in ’21-’22 al bewezen. Want toen waren de Heemkerkers samen met USV Hercules en OFC tot aan de laatste speeldag in de strijd verwikkeld wie er met het kampioenschap aan de haal zou gaan in de Derde Divisie zondag.
Het werd uiteindelijk een bizarre tweede Pinksterdag, die slotronde van de competitie, waarin Hercules thuis speelde tegen ADO ’20. Hercules leek tot aan de 90ste minuut kampioen te worden, omdat het met 3-2 voorstond. Maar ADO ’20 schoot in blessuretijd nog een vrije trap binnen, waardoor de wedstrijd in 3-3 eindigde. Daardoor werd niet Hercules, maar OFC (*) uit Oostzaan kampioen.
ADO ’20 was in eerste instantie erg blij met de gelijkmaker, maar na de wedstrijd was de sfeer bedrukt om het maar eens eufemistisch uit te drukken, omdat de situatie niet goed was ingeschat. Als USV Hercules namelijk kampioen was geworden tegen hen, dan zou ADO ’20 namelijk de periodetitel overnemen van Hercules. En daarmee had de ploeg zich geplaatst voor de promotie play-offs. Maar doordat de Van der Mije brigade in blessuretijd nog scoorde, werd Hercules dus geen kampioen, waardoor die haar periodetitel niet hoefde af te staan aan de bezoekers.
Door te scoren schoot ADO ’20 zichzelf dus lelijk in de voet in liep de play-offs voor een plaats in de Tweede Divisie mis waardoor voor hen het seizoen er toen op zat.
Maar die steen des aanstoots, werd dus afgelopen seizoen zeer vakkundig en analoog aan het spreekwoord van de ezel die zich niet twee aan dezelfde steen stoot, omzeild. Want onze gasten – die als bijnaam Superezels hebben – lieten niets aan duidelijkheid over wie de allerbeste was en liet wederom concurrent Hercules, en nu ook VVSB, kansloos achter zich en ging met de titel aan de haal. Kortom echte SUPEREZELS!!

(*) = OFC degradeerde afgelopen seizoen kansloos uit de Tweede Divisie en er werd begin juni door de club bekend gemaakt dat het helemaal over en uit was met topvoetbal in Oostzaan. Men gaat zich daar nu richten op het voetbal op zaterdag in de lagere regionen. Hierdoor kwam er een complete selectie vrij waar ADO ’20 garen bij spon door drie spelers van de voormalig concurrent over te nemen t.w. de verdedigers Nino van den Heuvel en Denzel Prijor en aanvaller Soufiane Reclaoui. Dat had wellicht ook te maken met het feit trainer Van der Mije voordat hij juli 2021 in dienst trad op sportpark De Vlotter coach was van OFC.

Handhaven

De ploeg van derdejaars trainer en oud-prof van AZ en Heracles Roy van der Mije (48), versterkte zich naast de drie eerder genoemde voormalig OFC spelers, met spelers uit de eigen jeugd en regiotalent zoals nadrukkelijk de bedoeling is van de club. De nieuwkomers die aangetrokken werden t.w. de aanvallers Joey van Esveld (Vitesse ’22), Joey Lieshout (Purmersteijn) en doelman Genarro Liklikwatil (Saenden) voldoen geheel en al aan dat profiel.
Met de zes nieuwelingen en de voor de rest redelijk intact gebleven kampioensploeg begon de beginneling furieus aan het geheel nieuwe avontuur in de Tweede Divisie. Half oktober vorig jaar, na negen duels gespeeld, en daaruit 16 punten te hebben veroverd, vond ADO ’20 zichzelf terug op een meer dan keurige zesde stek op de ranglijst. Maar helaas voor alles wat de Heemskerkers lief heeft kon die pikstart niet worden doorgezet. Want uit de acht duels die volgden werden slechts vier punten behaald (1x winst en 1x gelijk), waardoor een flinke duikeling volgde naar de huidige 13de plaats met 20 veroverde punten.
Maar dit alles is nog steeds ruimschoots voldoende om bij de gevaarlijke plekken weg te blijven en we mogen dan ook verwachten dat dat de insteek zal zijn voor de tweede seizoenshelft. Kortom de doelstelling zal zijn om zich zo gemakkelijk mogelijk te gaan handhaven bij het debuut in de Tweede Divisie.

Tol van de roem

Dat dit geen onmogelijke opgave zou moeten zijn bewijst de huidige kwaliteit van de selectie, waarvoor de grote gerenommeerde, en over het ‘grote geld’ beschikkende, zaterdagvoetbalgrootmachten zich al succesvol hebben gemeld. Want in korte tijd raakte ADO ’20 voor volgend seizoen al vier sterkhouders kwijt.
Topscorer Milan Zonneveld (7 goals) gaat dan naar Quick Boys, Ian Beelen (4 doelpunten en 4 assists) vertrekt naar SV Spakenburg. Datzelfde doet middenvelder Daan Boerlage (1 goal en 2 assists), maar dan naar de rode zijde van sportpark De Westmaat, en zijn collega in de middelste linie Mauricio Brenna (1 goal en 3 assists) gaat dan aan de slag bij de huidige kampioen vv Katwijk.
Voorwaar een grote aderlating, maar het betekent ook dat de promovendus zeer goed bezig was en is en daarvoor de tol van de vooruitgesnelde roem moet gaan betalen. Maar ADO ’20 zal er ook vertrouwen dat dit kwartet aanstaande vertrekkers in de hen nog resterende tijd er alles aan zal gaan doen om de club als gegoede tweededivisionist achter te laten. Een eerste stap daarin zou natuurlijk kunnen worden gezet om de ‘onzen’ aan de zegekar te binden en daarmee het gaatje naar de subtop te verkleinen.

Genrich Sillé (m.) passeert doelman Mike Grim – inderdaad zoon van Fred, nu trainer van FC Emmen – en maakte de 1-2.

Goede generale’s

Net als G.V.V.V. bracht de Van der Mije equipe vorige week het trainingskamp door in Spanje. Zij hadden Valencia als basis en traden door vorige week zaterdag aan voor een sparringpot tegen derdedivisionist FC Rijnvogels. Na een vroege 1-0 achterstand maakten Milan Zonneveld, Jilani Helder, Feyo Glim en Jan-Willem Tesselaar het klassenverschil duidelijk met een 4-1 eindstand. Afgelopen woensdag zou dan in eigen huis de generale repetitie plaatsvinden voor de aanvang van de tweede helft van de competitie, met een oefenwedstrijd tegen regiogenoot en derdedivisionist RKVV DEM. Maar helaas zegde de tegenstander dat duel op het laatste moment af.
De mannen van coach Vink hielden het in Malaga uitsluitend bij trainingssessies en ontspanning en kwamen afgelopen maandag in eigen land op het veld om een generale repetitie te spelen in en bij eersteklasser vv Bennekom. Het werd door goals van Justin Spies, Byron Burgering en Ilias Latif een vrij gemakkelijke 0-3 overwinning, die eigenlijk gezien alle kansen verdubbeld had moeten worden.

Tevredenheid

In Spanje zal ongetwijfeld ook de eerste seizoenshelft zijn geëvalueerd door staf, begeleiding en spelers. De exacte uitkomst daarvan weten we niet, maar we hebben zo’n donkerbruin vermoeden dat ‘tevredenheid’ daarin de boventoon voerde. Natuurlijk zijn er altijd verbeterpunten te benoemen waaraan gewerkt moet worden, maar als herintreder nu op een subtoppositie staan is meer dan prima. En dat zal ook de gedachte zijn van een heel groot deel van de blauwe aanhang zo vermoeden wij, of nee, dat weten we wel bijna zeker.
Net als iedere topsporter, willen ook de fans altijd beter, maar je moet dat wel in perspectief zien met een aantal opponenten die momenteel meer kwaliteit in huis hebben, waardoor onze favorieten net voor de winterstop twee nederlagen op rij leden tegen de koploper Spakenburg en runner-up Quick Boys. En juist ook tegen die twee ploegen verloor opponent ADO ’20 haar laatste twee duels in 2023.
G.V.V.V. kreeg nog de gelegenheid dat een beetje goed te maken en deed dat ook door de allerlaatste wedstrijd van vorig jaar met 0-3 te winnen van Jong Sparta. Daarna volgde nog het bekerverlies van 1-6 tegen NEC, maar dat was gezien het winstslagingspercentage van ca. 10% ingecalculeerd en volkomen logisch gezien het klassenverschil, al deed de forse nederlaag toch ook wel een beetje pijn.

Continueren

Nu is het dus zaak om die ‘tevredenheid’ te contineren in de komende 17 duels. Want als G.V.V.V. erin slaagt om het nu behaalde puntentotaal van 26 te verdubbelen ligt er aan het einde van de rit een positie tussen de vijfde en negende plek in het verschiet gezien de geschiedenis van de eerder volledig uitgespeelde competities in de Tweede Divisie. En hoeft zich geen zorgen te maken om voor de derde keer in successie de play-off competitie in te gaan.
Daar kan een goede start mee worden gemaakt door de debutant in eigen huis nu wel te verslaan, want bij de ouverture van deze jaargang lukte dat op sportpark De Vlotter in Heemskerk net niet. Tot diep in blessuretijd koesterde de Vink brigade een 1-2 voorsprong, door de doelpunten van Ilias Latif en Genrich Sillé. Maar de maker van de tegentreffer Jilani Helder, inderdaad de zoon van oud prof Glenn, zorgde met zijn tweede doelpunt van die middag voor een puntendeling.

Jubilaris 

Voor aanvang en na afloop zal door respectievelijk het Algemeen bestuur van de club, en de businessclub Vallei en Rijn, jubilaris Justin Spies in het zonnetje worden gezet. De geboren en getogen 22-jarige Veenendaler speelde in en bij Spakenburg op 2 december jl. zijn 100ste officiële duel in ons, en ook zeker zijn, mooie blauwe tenue, want dat draagt Justin al zijn hele leven, zoals uit bijgaande fotocollage ook blijkt.
Begonnen bij Jong Blauw op ca. 6-jarige leeftijd doorliep Spies alle jeugdselectie teams om aan het begin van het seizoen ’20-’21 definitief door te stromen naar de A-selectie. Maar ruim daarvoor had de toen 17-jarige middenvelder al op 17 november 2018 zijn debuut gemaakt in de met 0-3 gewonnen wedstrijd tegen De Treffers. Kort voor tijd mocht Justin van toenmalig trainer Niek Oosterlee de plaats in nemen van Danny de Leeuw.
Het debuut seizoen was heel kort vanwege de coronamaatregelen, maar daarna werd de altijd met veel passie en inzet spelende Spies een min of meer vaste waarde bij het vlaggenschip van onze club, getuige daarvan zijn de 39 en 40 gespeelde duels in de afgelopen twee jaren. Het missen van veel wedstrijden in ’20-’21 werd een beetje gecompenseerd door de deelname aan tweemaal de play-offs die dus in totaal 12 ontmoetingen behelsde. En daaruit ontstond ook een mooie levenservaring voor dynamische verdediger/middenvelder, want Justin Spies maakte daardoor een degradatie en promotie mee.
In de 100 duels scoorde Spies in totaal 11 treffers, ontving 10 gele kaarten, gaf vijf assists en speelde in totaal 6283 minuten.

De jubilaris is een toonbeeld voor alle jonge G.V.V.V.-ers, want door hard te werken en in jezelf te blijven geloven krijg je altijd een kans om door te dringen tot de A-selectie en daarin belangrijk te zijn. Voor de nog jonge Spies is die droom dus al volledig bewaarheid geworden en onlangs ook nog eens verlengd toen hij een contract tekende dat hem 2026 bindt aan ‘zijn’ club. Daarmee is de weg ingezet om in de voetsporen te treden van zijn oom en assistent-trainer Dennis van Meegdenburg die het tot een totaal van 228 wedstrijden schopte.

Namens alle G.V.V.V.-ers willen wij op deze plaats Justin Spies van harte proficiat wensen met deze mooie mijlpaal in zijn nog prille voetballoopbaan. Op naar de 200 zouden we daaraan toe willen voegen. En als Justin het net zolang volhoudt als ome Dennis, die pas op 42-jarige leeftijd zijn voetbalschoenen in de wilgen hing, dan zijn de 500 duels zeker binnen handbereik.

G.V.V.V. – ADO ’20 begint zaterdag 13 januari om 14.30 uur op het sportpark Panhuis en zal onder leiding staan van Dhr. M.G. Paarhuis uit Hellendoorn, die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. R. Westenberg en Dhr. G.W.G. van Hout. Vierde official is Dhr. A.J.F. Midden.

Tekst: GVVV.nl/Bas van Capelleveen
Fotografie: © Stefan Koops
Fotocollage: Olaf Schouten   

Ander nieuws

Voorbeschouwing // Oranjegezind? Zeker, maar zaterdag effe niet

Voorbeschouwingen | 10 oktober 2024
Lees meer

Voorbeschouwing // G.V.V.V. heeft nog een rekening te vereffenen bij debuterend RKAV Volendam

Voorbeschouwingen | 03 oktober 2024
Lees meer

Voorbeschouwing // Zware dobber tegen voormalig runner-up De Treffers

Voorbeschouwingen | 26 september 2024
Lees meer