De sterkte van ACV ondervond onze hoofdmacht al driemaal op rij aan den lijve. Vorig seizoen, waarin de Assenaren het kampioenschap van de Derde Divisie veroverden, was het G.V.V.V. tweemaal de baas. En na de promotie van de beide kemphanen naar de huidige Tweede Divisie was ACV in de heenwedstrijd in de Drentse hoofdstad opnieuw de beste (3-0). Hoogste tijd dus om aan die overmacht een einde te maken.
Thuiskomen
Op de twintig overwinningen en vijf gelijke spelen, waaruit de geweldige reeks ongeslagen duels van ACV bestond en die hen vorig seizoen het verdiende kampioenschap en dus directe promotie opleverde, had G.V.V.V. uiteindelijk geen antwoord. Sterker nog, die fantastische ongeslagen serie van 25 duels werd zelfs ingeleid door de 2-1 winst in Assen op 8 oktober 2022 op G.V.V.V.
En in Veenendaal bij de terugwedstrijd op 1 april 2023 pakte de ploeg van trainer Ruud Jalving, opnieuw door een 1-2 zege en met nog zeven speelronden te gaan, de koppositie definitief over van de Vink brigade, en stond die daarna niet meer af.
Daarom moesten onze favorieten genoegen nemen met de runner-up positie, en daardoor een plaats in de play-offs om promotie. Daarin ging het de ‘onzen’ zoals we allen weten, uitstekend af en werd het verloren gegane terrein direct na één seizoen weer terug veroverd.
Voor de Asser Christelijke Voetbalclub, opgericht in april 1939 onder de naam Zwaluwen – de sponsorclub houdt deze oorspronkelijke naam nog steeds in ere – en in 1941 omgedoopt tot de huidige naam, was dat kampioenschap en de promotie wel uniek. Want hoewel de voetbalclub uit de Drentse hoofdstad in het verleden een prijzenkast met negen afdelingskampioenschappen, drie zaterdagtitels en twee algehele landskampioenschappen op het hoogste zaterdagniveau, vol bij elkaar speelde, kon daaraan in het laatste anderhalve decennium geen vervolg worden gegeven.
Een jaar na invoering van de divisies (’16-’17), werd weliswaar de Derde Divisie bereikt, maar er volgde gelijk weer degradatie naar de Hoofdklasse. Het lukte in 2020 weer om terug te keren, maar dat was een veel te kort seizoen (corona) om te laten zien want men in huis had.
De zesde positie in jaargang ’21-’22 toonde aan dat de blauw-zwarte Asser formatie dat wis en zeker wel had en werd dus uiteindelijk op 20 mei van dat jaar, door een 1-4 winst in Harderwijk op VVOG, bekroond met de titel en voelde dat als thuiskomen op het niveau waar zo’n roemruchte club eigenlijk wel deel van behoort uit te maken.
Debuterende trainer vaak kampioenenmaker
In de bijna 85-jarige geschiedenis van ACV, volgende maand is het zover, staan naast bovengenoemde titels nog meer kampioenschappen in de annalen, want anders was het onmogelijk geweest om vanuit de provinciale bond, waarin men begon, op te klimmen naar de onder auspiciën van de KNVB staande hoogste klassen van het amateurvoetbal.
In seizoen ’47- ’48 bereikte de Assenaren de competities die worden georganiseerd door de mensen in de Zeister bossen. En op één seizoen na, ’64-’65 toen ACV degradeerde naar de Drentse Voetbal Bond, maar direct daarop weer terugkeerde, is de blauw-zwarte formatie daarin altijd vertegenwoordigd geweest en werden in totaal 16 kampioenschappen veroverd.
Als je al die titels op de keper beschouwd is er overall gezien iets bijzonders mee aan de hand. Namelijk dat tien van de zestien kampioenschappen werden veroverd onder leiding van een debuterende oefenmeester. Het onderstaande lijstje is daar getuige van.
| Seiz. | Klasse | Trainer | Opm. |
| ’53-‘54 | 4de B | Geert ten Berge | |
| ’64-‘65 | DVB | Jaap Hoekstra | *1 |
| ’68-‘69 | 3de B | Bert de Vries | |
| ’70-‘71 | 2de D | Henk Drewes | |
| ’75-‘76 | 2de D | Dirk Schievink | |
| ’78-‘79 | 1ste B | Foppe de Haan | *2 |
| ’85-‘86 | 1ste C | Hans Westerhof | *3 |
| ’08-‘09 | Hfd. C | Johan Pitstra | |
| ’16-‘17 | Hfd. B | Fred de Boer | *4 |
| ’22-‘23 | 3de Div. | Ruud Jalving |
*1 = Vormde met Stoffer Dijkhuis, die eerder trainer was in ’62-’63, een duo.
*2 = Foppe de Haan werd ook in het seizoen daarna kampioen in 1B.
*3 = Hans Westerhof werd ook in het seizoen daarna kampioen in 1C.
*4 = Fred de Boer was geen ‘echte’ debutant, want hij had ACV eerder onder zijn hoede van ’02 t/m ’05, en werd vorig seizoen opgevolgd door Ruud Jalving. Met in totaal negen seizoenen is De Boer de langstzittende oefenmeester in de geschiedenis van ACV.
Met deze wetenswaardigheid zou daarom ook gekscherend kunnen worden gezegd dat het bestuur samen met technische leiding had moeten besluiten om de succesvolle debuterende oefenmeester Ruud Jalving, aan de vooravond van dit seizoen de wacht aan te zeggen om de kans op een nieuwe titel te vergroten. Maar zou werkt dat nu eenmaal gelukkig niet bij de club die vaker voormalig spelers, die zelf vele dienstjaren hebben uitgemaakt van het vlaggenschip en daarna als trainer ook succesvol waren, omwille van de kansberekening geen verdere kans meer te geven.
En gelukkig maar dat de leiding van de club heel reëel is en met Jalving het nieuwe avontuur op het hoogste niveau is begonnen, want zo ga om met clubiconen en zou het ook bijzonder vreemd zijn om dat niet te doen.
Want Ruud Jalving (50) speelde maar liefst negen seizoenen in het blauw-zwarte tenue van de hoofdmacht waar hij nu de scepter over zwaait en scoorde daarin 71 treffers en waarschijnlijk nog meer assists, want dat was ook een specialiteit van de voormalig middenvelder. Hij was een van de steunpilaren in de succesjaren bij de club en kreeg ook de eretitel van lid van verdienste.
Maar om hem moverende redenen besloot Jalving half december jl. dat het coachschap bij zijn geliefde club beperkt blijft tot twee seizoenen en dat eind mei zijn taak erop zit.
Zevenmijlslaarzen
Geheel in lijn met wat club eerder al vaker deed, wordt zijn huidige assistent Robin Witte (33), volgend seizoen zijn opvolger. Witte zit inmiddels 18 jaar in het trainersvak. Bij ACV begon hij bij de jeugd en in die categorie was hij eveneens actief bij Be Quick 1887 en FC Emmen. Daarnaast is hij jarenlang werkzaam als assistent-trainer bij ACV. Al in de seizoenen 2013-2015 was hij de rechterhand van Hendrik Oosting en Hans de Jong. Daarna volgde de jeugd van FC Emmen (2015-2018). In die periode volgde hij ook met succes de UEFA A-opleiding.
De geboren en getogen Assenaar kwam daarna even op adem via een sabbatical om in het seizoen 2019-2020 als assistent van Fred de Boer terug te keren bij ACV. Met de Friese trainer promoveerde hij direct naar de Derde Divisie. Vervolgens gooide corona roet in het eten en bleef het bij vier wedstrijden, om daarna assistent te worden van Ruud Jalving en samen met hem dus vorig seizoen het genoegen van promotie mocht smaken.
De nieuwe coach heeft dus sowieso al grote schoenen te vullen, maar met de wetenschap dat debuterende trainers heel vaak succesvol zijn geweest in het verleden bij ACV, worden dat bijna wel zevenmijlslaarzen voor Witte volgend seizoen.
Handhaven werd een TT race
De alleszins meer dan verdiende titel in de Derde Divisie kwam voor velen die ACV een warm hart toe dragen als een volkomen verrassing, en ook menig outsider zal met grote verbazing hebben gekeken naar de supersnelle ontwikkeling die toch niet zo heel ervaren derdedivisionist vorig seizoen doormaakte. De doelstelling van de clubleiding was toen, op een zo kort mogelijke termijn een stabiele factor worden in die divisie met als uitschieter het veroveren van de periodetitel.
Die doelstelling werd dus op een zeer positieve manier geheel aan flarden geschoten en moest daarom dan ook worden bijgesteld nu ACV weer bij het hoogste echelon van het zaterdagvoetbal ging acteren. Daarin weet men in Assen ook de tering naar de nering te zetten als hele echte debutant in de Tweede Divisie. Want in het presentatie magazine ’23-’24 staat te lezen dat handhaven het hoofddoel is, met in achterhoofd de niet uitgesproken gedachte om op termijn in eerste instantie een stabiele tweededivisionist te worden en daarna te gaan denken aan evenaring van roemruchte perioden. Die achterhoofd gedachte kan gezien de huidige ontwikkelingen in dit seizoen ook alweer de prullenbak in. Want ACV is figuurlijk vergelijkbaar met de fameuze TT Assen waarin het ook op snelheid aankomt. Door die snelle ontwikkeling, gepaard gaande met uitstekende sportieve resultaten, is de club dit seizoen al een ruim meer dan een stabiele tweededivisionist geworden en mag er zelfs gesproken worden van een serieuze subtopper.
Voorwaar een meer dan geweldige prestatie van de debutant op het hoogste amateurniveau in ons land.
Glimlach of grimas?
Sinds 1 april vorig jaar toen ACV ons vlaggenschip in eigen huis met 1-2 de baas was en doordenderende naar het kampioenschap is er binnen een aantal leden van het webredactieteam een soort van running gag ontstaan die tot op heden duurt, en die gezien de begindatum ook nog eens toepasselijk is. Want sindsdien wordt er op zaterdagmiddag via de diverse mediakanalen bijna altijd als eerste gekeken naar de tussen- en eindstanden van ACV.
Vorig seizoen natuurlijk om te kijken of de Assenaren alsnog een misstap zouden gaan maken waar G.V.V.V. van zou kunnen profiteren, maar die vlieger ging helaas niet op en daardoor ontstond deze animositeit. En in de huidige competitie heeft dat zich voortgezet omdat de herintreder en debutant qua punten verzamelen elkaar weinig ontlopen. De ene keer staan onze favorieten hoger op de ranglijst, met glimlach als gevolg, de andere keer doet ACV het beter wat dan een grimas op de gezichten van de redactieleden veroorzaakt.
Dat heeft niets met vete of vijandschap te maken t.o.v. ACV, maar is gewoon een heel klein beetje afgunst en een blijvend grappig zaterdagmiddag tafereel.
Voortgang G.V.V.V.
Voortgang ACV
Hierboven kunt u zien hoe de twee kemphanen van komende zaterdagmiddag zich op de ranglijst hebben gedragen in de afgelopen 25 wedstrijden. De samenvatting daarvan levert 10x een glimlach op, en 15x een grimas bij de redactieleden van G.V.V.V. die zich onledig houden met dit triviale spelletje. De laatste ‘gekke bek’ ontstond vorige week toen aanvoerder Joeri Potjes c.s. onverwacht onderuit gingen bij degradatiekandidaat Excelsior M. (2-0) en ACV voor de tweede keer dit seizoen won van het hoger geklasseerde Quick Boys. In Katwijk werd het 0-3 en vorige week won het thuis met 1-0. Door die resultaten streefde ACV, met twee punten voorsprong, G.V.V.V. weer voorbij.
Het wordt dus hoogtijd dat de Vink-brigade weer gaat zorgen voor een glimlach op de tronies van de redactieleden die deze grap levend houden. Dat kan alleen als er gewonnen wordt, en dat zal dan ook de insteek moeten zijn van ons blauwe keurkorps. Niet alleen om de redactieleden een plezier te doen en alle overige blauwe aanhangers, maar ook vooral de vieze smaak van de nederlaag van vorige week weg te spoelen en te laten zien dat de fraaie 1-4 overwinning bij De Treffers een week eerder geen incident was. Bovendien zijn er ongetwijfeld voldoende sportieve revanche gevoelens op te roepen om de drie eerder geleden nederlagen tegen ACV nu eens om te buigen naar een succesje.
De wedstrijd G.V.V.V. – ACV begint om 14.30 uur op het sportpark Panhuis en zal onder leiding staan van Dhr. P.T. van Veelen uit Hardinxveld-Giessendam die langs die lijn zal worden geassisteerd door Dhr. R. Westenberg en Dhr. G.W.G. van Hout. Vierde official is Dhr. R. Meijlink.
