Net voor het Paasweekend begint staat de langste busreis van dit seizoen voor de boeg voor onze hoofdmacht en haar aanhang. Het is namelijk ca. 130 km toeren naar het fraaie sportcomplex De Boshoek, de thuishaven van gastheer Hardenbergse Heemse Combinatie want daar staat de afkorting van onze gastheren voor.
Dus wordt het relatief gezien vroeg reveille voor de spelers, staf en verdere begeleiders. Maar wie nog vroeger op moeten staan zijn de supporters die zich hebben aangemeld voor voor deze speciale uitwedstrijd. De zeer actieve supporters vereniging De Blauwen heeft er namelijk een compleet dagje uit van gemaakt in samenwerking met “De Vrienden van Weerselo”.
Zij vertrekken al om 09.30 uur vanaf het sportpark Panhuis, gaan bij aankomst dan lunchen in Weerselo om daarna de clash tussen de Hardenbergers en de Veenendalers te bezoeken. Na afloop van het duel volgt een stampotten buffet om dan om ca. 22.00 uur verzadigd en verkwikt aan de busreis terug naar ’t Veen te beginnen.
Een leuk tripje naar de fraaie regio Salland die haar bekroning zou krijgen als coach Vink en zijn manschappen erin zouden slagen daar ook nog eens één of drie Paaseieren (lees punten) aan toe te voegen. Maar dat dit geen sinecure zal worden geeft de titel boven dit artikel al aan en zal in het vervolg hieronder worden geboekstaafd
In sneltreinvaart omhoog
We hebben het aan de vooravond van eerdere edities van deze wedstrijd al eens betoogd, maar het kan nooit te veel worden benadrukt. Onze gastheren hebben van alle 12 deelnemende voormalige zaterdagclubs aan deze Tweede Divisie, altijd acte de presence gegeven op het hoogste amateurniveau sinds de invoering van de Topklasse in 2010, en zijn daarmee uniek. Want dat kunnen gerenomeerde en gerespecteerde voetbalbolwerken uit Spakenburg, Katwijk, Werkendam, Rijnsburg, Lisse, Noordwijk, Scheveningen en Veenendaal de Hardenbergers niet nazeggen.
Des te knapper als je weet, dat de club die in 1954 ontstond, toen HVC en sv Heemse fuseerden, zich pas in 2004 meldde op de toenmalige hoogste trede bij de amateurs, namelijk de Hoofdklasse. Een periodetitel in de Eerste Klasse, en daarna winst in de nacompetitie leidde die weg omhoog in.
Naam verankerd
Sindsdien hebben de Sallanders hun naam meer dan stevig verankerd in de Nederlandse amateurvoetbalwereld. Uiteraard lagen daar uitstekende sportieve prestaties aan te grondslag, met al heel snel twee kampioenschappen op rij, in 2007 en 2008, als hoogtepunten. Daarnaast speelden de Oranjehemden tamelijk vaak een rol van betekenis in de strijd om de bovenste plekken. Na die twee titels werd in de daaropvolgende seizoenen tot nu aan toe, maar lieftst negenmaal een plaats bereikt in de topvier van de diverse competitie jaargangen, waarbij de tweede plek in 2016 ruim voldoende was om deze divisie te bereiken.
Alleen de plaatsing voor de topklasse in 2010 was een wat moeizamere bevalling. Via een zesde plaats in de eindrangschikking werd alsnog een plaats in de play-offs afgedwongen en die brachten de mannen van toenmalig coach Ted Verdonkschot tot een goed einde.
Het bleek achteraf gezien, een zeer gezond kind te zijn. Wat alleen nog een groeistuip kende in ’16-’17 toen ternauwernood een opname in de kliniek genaamd ‘Derde Divisie’ kon worden voorkomen.
Draad opgepakt
Na dat wat minder flatteuze debuut in deze divisie (14de stek), toen onder leiding van huidig IJsselmeervogels coach Gert Jan Karsten – die de vroegtijdig ontslagen Joseph Oosting opvolgde, en nu dus succesvol trainer van FC Twente, hoe raar kan het lopen in het voetbalwereldje? – pikte HHC daarna de draad gewoon weer op, waar die was afgegleden.
In jaargang ’17-’18 waren Katwijk en Kozakken Boys voor iedereen een ruime maat te groot, maar achter dit tweetal positoneerde HHC Hardenberg zich weer, bijna zoals gebruikelijk, keurig op de derde plek, en namen en passant de eerste periodetitel over van kampioen Katwijk.
Voor coach Karsten voelde deze derde plek als een kampioenschap zo liet hij destijds in dagblad De Stentor optekenen.
,,Dit is in mijn ogen één van de beste prestaties van HHC ooit, in de zwaarste amateurcompetitie die Nederland ooit gehad heeft. HHC trekt nooit extreem de portemonnee en moet goed zoeken naar de juiste spelers, maar met creatieve oplossingen en een rustig bestuur stijgen we boven de verwachtingen uit. We bewijzen dat succes maakbaar is.”
(Nog) net geen top
Voor seizoen ’18-’19 lag bij de Sallanders dus de ultieme uitdaging om de uitstekende prestatie van het jaar daarvoor jaar te gaan evenaren. Want een stapje hoger mag (nog) niet worden verwacht zo gaf Karsten toen aan. De doelstelling was een plaats in het linkerrijtje, de ambitie een plek in de top zes.
Om mee te doen om de titel moet echt iedereen top zijn, moet het rendement omhoog en ook het geluk een beetje meezitten. En zover is HHC nog niet, we zijn momenteel te klein voor het tafellaken, maar te groot voor het servet, was de samenvatting van zijn betoog tijdens een interview met voetbal247.nl
Die ambities werden toen exact waar gemaakt want de Oranjehemden eindigden als zesde. Ondanks het voorbehoud want de oefenmeester toen maakte lukte het hem en zijn team wel om in ’19-’20 aan te haken bij de top. Want toen de competitie in maart 2020 tot stilstand kwam zag HHC zichzelf terug op de runner-up positie, met drie punten achterstand op de toenmalig koploper vv Katwijk. Hoe die competitie voor onze gasten had kunnen eindigen als Covid-19 geen spelbreker was geweest zal voor altijd in nevelen gehuld blijven. Maar duidelijk is wel dat Hardenbergse voetbalgemeenschap nog steeds moet worden gerekend tot een van de topploegen in deze divisie.
Nieuwe kapiteins
Aan het einde van 2019 werd bekend dat oefenmeester Karsten aan zijn laatste kunstje bezig was op sportpark De Boshoek. Na zes jaar, waarvan twee als hoofd jeugdopleiding en vier als hoofdcoach, vond hij het tijd om plaats te maken voor een nieuw gezicht. Karsten ging naar Urk, om via die club vorig seizoen tussentijds naar IJsselmeervogels te verkassen om die te behoeden voor degradatie, zoals hij dat ook in Hardenberg had gedaan bij zijn debuut. Helaas slaagde zijn missie dit keer niet en moest de roemruchte club voor het eerst in haar geschiedenis een stapje terugdoen.
In januari 2020 werd Bert van Hunenstijn, o.a. eerder werkzaam bij DVS ’33 en SDCP, gepresenteerd als opvolger van Karsten. Het werd natuurlijk geen debuut voor de inwoner van Ermelo waar hij met veel plezier op terug zal kijken. Niet vanwege de prestaties op het veld van zijn pupillen, maar uiteraard vanwege het feit dat er maar zes duels gespeeld konden worden omdat daarna de stekker uit de competitie werd getrokken. Maar in zijn tweede seizoen vertoonde Hunenstijn(*) wel zijn vakmanschap en leidde de ploeg naar de runner-up positie achter het ongenaakbare vv Katwijk.
Toch was dat geen reden voor de technische commissie om met hem door te gaan, de voorkeur werd gegeven aan zijn assitent Pascal Diender die dus promotie mocht maken. De debuterende oefenmeester leek lang zijn voorganger te gaan evenaren vorig seizoen. Maar door een dipje aan het slot van de competitie kon de tweede plaats niet worden vastgehouden en eindigden de Oranjehemden op plek vier. Dit verontruste de beleidsbepalers totaal niet, en Diender mocht gewoon gaan doorbouwen en staat dus nu voor het tweede seizoen voor de troepen van de Oranjehemden. En ook zijn derde komt eraan want het contract is al verlengd.
(*) Bert Hunenstijn werd half oktober jl. benoemd als trainer van Sparta Nijkerk in het volgende seizoen als opvolger van Eric Speelziek, die op zijn beurt bij TEC aan slag gaat.
Pikstart, remmanoeuvre en weer gas erop
Het vertrek van sterkhouders Rutger Etten (Genemuiden), Kevin Görtz (onbekend), Matthijs Hardijk (vv Katwijk), Glenn Kobussen (Helios) en Jurjan Mannes (SVZW) werd opgevangen door het aantrekken van Noah ten Brinke (HZVV), Thijmen de Lange (FC Twente), Jorick Maats (Staphorst) Thom Olde Weghuis (PEC Zwolle) en Steyn Strijker (ACV). En al deze nieuwelingen pasten zich moeiteloos aan en veroverden veelal basisplaatsen in de Diender brigade.
Samen met o.a. oudgedienden Bouws, Van der Leij, Fatima, Mulder, Drost, Manahutu, Klok en Reinders kende de gewijzigde selectie zelf een meer dan uitstekende start in deze jaargang. Uit de eerste vijf wedstrijden werd het volle pond gehaald en troonde HHC aan de kop van de ranglijst.
Maar daarna vertoonde de op stoom gekomen voetbalmachine behoorlijk wat haperingen, want toen de winterstop aanbrak in speelronde 17 had HHC maar lieftst zeven nederlagen geleden en was het teruggevallen tot positie zeven. Op die plek staan de Hardenbergers nu nog steeds, maar de neerval werd wel een halt toegeroepen door 5x winst, 2x gelijk en slechts twee verliespartijen. Het gaspedaal is dus weer volop ingedrukt om de inhaalmanoeuvre richting de subtop in te zetten.
Goaltjesdief treft favoriete opponent
Van die dadendrang willen de Oranjehemden G.V.V.V. slachtoffer laten worden op het eigen sportpark De Boshoek.
Dat daar goals voor nodig zijn is een open deur intrappen. Maar juist op dat vlak heeft HHC Hardenberg een specialist in de gelederen. De kenners weten dan gelijk al dat dit de nummer negen is die luistert naar de naam Rob van der Leij (32). De geboren Groninger spits is bezig aan zijn tiende seizoen bij de Boshoekbewoners en heeft ondertussen al 260 competitie duels achter zijn naam staan waarin hij 131x het doel trof, dat is dus een gemiddelde één doelpunt per twee duels. Hij heeft er in deze jaargang al 18 achter zijn naam staan is daarmee de huidige topscorer van de Tweede Divisie,
Zeker tegen onze favorieten heeft hij daar een handje van. Want op de lijst van de ploegen waartegen hij het meest scoorde staat G.V.V.V. met negen treffers ex-aequo op de eerste plaats samen met Kozakken Boys. Maar als we ook het KNVB bekertreffen uit ’20-’21 in Hardenberg (3-2 na verleniging) meetellen, waarin Van der Leij eenmaal trefzeker was, is G.V.V.V. de (ongewenste) koploper qua favoriete opponenten om tegen te scoren voor deze ‘doelpuntenmachine’.
Het frappante daaraan is dat Van der Leij tot het begin van dit seizoen al zijn treffers tegen de ‘onzen’ maakte op de Boshoek en hij op het Panhuis nog een blanco sheet had. Maar daar maakte hij op 28 oktober jl. ook korte metten mee door gelijkmaker te scoren, nadat Jusitin Spies G.V.V.V. al vroeg op voorsprong had gezet. Het was niet genoeg om punten te pakken in ’t Veen, want Jonathan Vergara Berrio knalde vijf minuten voor tijd de winnende binnen.
Door die 2-1 winst werd de balans in Veenendaal exact in evenwicht gebracht in de 10 onderlinge ontmoetingen op het hoogste amateurniveau: 3x winst, 4x gelijk en 3x verlies
Somber vooruitzicht
Hoe is anders die balans in Hardenberg, die slaat namelijk flink door in het voordeel van de thuisploeg en dat komt natuurlijk mede door de acht goals van Van der Leij. Want op De Boshoek werden er tot nu toe ook tien duels gespeeld en daarin slaagde G.V.V.V. erin slechts eenmaal de beste te zijn. De gebeurde in de allereerste wedstrijd in de Tweede Divisie in seizoen ’16-’17. Door twee goals van Robin Mulder, waarbij de eerste na drie minuten ook in de boeken ging als het allereerst doelpunt in hernieuwde Tweede Divisie, en een tegentreffer van Van de Leij – die toen ook een strafschop gestopt zag worden door Johan Jansen – werd die enige overwinning geboekt.
Daarvoor en daarna wist G.V.V.V. nog driemaal een puntendeling in de wacht te slepen, maar de overige zes duels gingen allemaal verloren met soms ook nog forse uitslagen zoals 6-2, 5-1, 4-0 en de laatste keer in ’21-’22 met 3-0. Maar het vooruitzicht op succes op De Boshoek wordt nog iets somberder als we constateren dat de gastheren de minst gepasseerde defensie hebben van de gehele Tweede Divisie. Doelman Jorick Maats, die aan het begin van dit seizoen overkwam van Staphorst en gelijk vaste waarde werd, hoefde maar 27x keer de gang naar het net te maken en liet al elf clean sheets achter zijn naam zetten. Dat heeft Maats uiteraard mede te danken aan de defensieve krachten voor hem in de personen van o.a. Pascal Mulder, Serge Fatima, Danny Bouws en Ashwin Manuhutu. Laatstgenoemde speelde niet zo lang geleden, net als Van der Leij, zijn 250ste officiele duel in het oranjetenue in zijn elfde seizoen bij de Hardenbergers.
Daar komt dan ook nog eens bij dat HHC in eigen huis 26 van de nu verzamelde 41 punten veroverde in 13 duels met een doelsaldo van 20-12.
Is tweede winst binnen bereik?
Dit zijn (negatieve) resultaten uit het verleden, maar G.V.V.V. heeft dit seizoen al een paar keer eerder in uitwedstrijden bewezen dat die gelogenstraft kunnen worden, zoals de winst op angstgegners vv Katwijk, Rijnsburgse Boys en kort geleden bij De Treffers. Dus op basis daarvan zou het mogelijk moeten en kunnen zijn dat G.V.V.V. de uitbalans tegen captain Mulder en zijn manschappen weer een klein beetje een positieve draai kunnen geven, maar dan is er wel winst nodig.
Dat winnen ging de Panhuisbewoners afgelopen zaterdag goed af toen de plaaggeest van vorig seizoen, en ook bij de uitwedstrijd in Assen deze jaargang, ACV met een volkomen verdiende 3-1 winst aan de zegekar werd gebonden. Dat gebeurde ook nog eens met bij vlagen zeer aantrekkelijk voetbal. Datzelfde liet de Vink brigade zien op 9 maart jl. in Groesbeek, toen runner-up De Treffers op een 1-4 nederlaag werd getrakteerd.
Maar daar stond weer tegenover dat tussen die twee fraaie overwinningen door ook door de ondergrens werd gezakt bij laagvlieger Excelsior Maassluis met een 2-0 nederlaag tot gevolg.
Dus G.V.V.V. kan in korte tijd tot grote hoogte stijgen, maar ook weer diep vallen.
Het zal dan ook volslagen duidelijk zijn dat de meegereisde supporters hopen en wensen dat het eerst genoemde feit komende zaterdag weer de kop op gaat steken en dat er al vast een bescheiden feestje kan worden gevierd voor dat wordt aangevallen op het stamppot buffet.
Dat de selectie en staf op voorhand ook die intentie hebben mag als niet meer dan logisch worden ingeschat, want die willen als herintreder in deze Divisie ook zo hoog mogelijk eindigen. Dit was in ieder geval de strekking van de diverse interviews in media de laatste weken met spelers en trainer. Maar tussen voornemen en in de praktijk waarmaken zit een wereld van verschil. Dus zullen captain Barry Maguire en zijn manschappen moeten gaan bewijzen dat de lange reis en de inspanningen op De Boshoek dit keer geen tevergeefse moeite wordt.
De wedstrijd HHC Hardenberg – G.V.V.V. op sportpark De Boshoek, Hessenweg 74a, 7771 RG Hardenberg die om 14.30 uur aanvangt zal onder leiding staan van scheidsrechter Dhr. J. Kuipers uit Enschede die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. L. Faber en Dhr. J. Th. Eimers. Vierde official is Dhr. M van Laar.