In de nog resterende vijf duels van deze competitie jaargang krijgt G.V.V.V. nog tweemaal te maken met een opponent uit de befaamde Duin- en Bollenstreek, waar het amateurvoetbal op het hoogste niveau al decennia lang een hoge vlucht had, en nog steeds heeft. Op de voorlaatste speeldag is Quick Boys dan gastheer, maar komende zaterdagmiddag ontvangt G.V.V.V. eerst nog vv Noordwijk.
Voor de echte ‘cijferfetisjisten’ en/of ‘statistiekenvreters’ – waaronder schrijvers dezes – is de titel boven deze voorbeschouwing geen verrassing, maar voor degene die daar minder mee op hebben toch maar even een uitleg.
Door het 0-0 gelijkspel van onze gasten Noordwijk, afgelopen zaterdag in eigen huis in de streekderby tegen Quick Boys, verbeterde de witrode formatie, van de aan het einde van dit seizoen afscheid nemende trainer Kees Zethof, het record gelijke spelen sinds de heringevoerde Tweede Divisie in 2016.
De Treffers in ’16-’17, Excelsior Maassluis in ’17-’18 en FC Lisse vorig seizoen, hadden er in die jaargangen aan het einde van rit ieder 12 draws achter hun naam staan.
Met de ‘unentschieden’ uitkomst tegen Quick Boys kwam het totaal van vv Noordwijk uit op 13 stuks en zijn zij dus de nieuwe recordhouder. Of de ploeg van aanvoerder en clubicoon Emiel Wendt daar op dit moment blij van wordt is nog maar zeer de vraag, want hij en zijn teammaten zullen nog wel een paar punten bij elkaar moeten gaan sprokkelen in de laatste vijf wedstrijden om het tweededivisieschap te continueren.
We weten wel haast zeker dat Noordwijk maar wat graag dat record had willen inleveren voor bijvoorbeeld zes winst- en zeven verliespartijen, want dat had vijf wedstrijdpunten meer opgeleverd en daarmee was lijfsbehoud nu zo goed als zeker geweest.
Maar lieverkoekjes worden nu eenmaal niet gebakken en het is zoals het is, dus zullen de badplaatsbewoners daarmee moeten dealen en alles uit de kast moeten halen in deze laatste fase van de competitie om zich definitief veilig te spelen. Als dat lukt dan komt die glimlach over dat markante record vanzelf boven drijven en zal het een leuke en blijvende voetnoot worden in de ruim 90-jarige geschiedenis van de club en kan tevens de succesvolle coach Kees Zethof na zeven seizoenen met opgeheven hoofd afscheid nemen.
Naam en faam
Hoewel Noordwijk in seizoen ’19-’20 pas debuteerde in deze Divisie heeft die voetbalvereniging haar sporen al meer dan ruimschoots verdient, want ze hebben in het verleden al langdurig naam en faam gemaakt op het hoogste amateurniveau.
Het bewijs daarvoor leveren is niet zo heel moeilijk. Want de in maart 2023 90 jaar oud geworden voetbalclub behoort samen met IJsselmeervogels, Quick Boys en Spakenburg tot de vier elite verenigingen die sinds de invoering van de Eerste Klasse (’70-’71) tot en met het einde van de Hoofdklasse (’10-’11) daarin altijd onafgebroken vertegenwoordigd zijn geweest.
Kortom maar liefst veertig seizoenen lang sprak vv Noordwijk haar niet geringe woordje mee op de hoogste sport van de amateurvoetballadder. In die periode veroverden de Duinwetering bewoners zeven afdelingstitels, waren ze ook tweemaal de allerbesten van het zaterdagvoetbal en eenzelfde aantal zelfs algeheel amateur kampioen van Nederland.
Onderlinge verhoudingen
Als je daar dan ook nog bij optelt dat vv Noordwijk gedurende de zestiger jaren van de vorige eeuw ook al negen jaargangen in de Tweede Klasse speelde, toen het hoogste zaterdagamateurniveau, en daarin ook al driemaal het beste jongentje van de klas was, dan ontstaat in totaal een palmares om U tegen te zeggen die in die bijna halve eeuw is verzameld.
Uit die tijd stammen ook de allereerste ontmoetingen tussen de Veenendalers en de Noordwijkers. Van 1963 t/m 1965 waren de witroden en de blauwwitten twee seizoenen lang competitiegenoten van elkaar. Die geschiedenis herhaalde zich later in de Eerste- en in de Topklasse, en vier jaar geleden voor het eerst in de Tweede Divisie, waardoor de teller van de onderlinge ontmoetingen op een totaal van 28 staat.
Om daar maar gelijk bij aan te haken staat hieronder hoe de onderlinge verdeling was, waarbij u kunt zien dat de overall balans heel licht overhelt in het voordeel van de gasten.
Hierbij moet worden opgemerkt dat oude punten systeem – twee voor een overwinning t/m seizoen ’95-’96 – voor die desbetreffende wedstrijden is gehandhaafd.
Omissie goed gemaakt
Met die hierboven geschetste overweldigende erelijst, de continuïteit die de voetbalclub in al die jaren vertoonde, en het feit dat Noordwijk veelal in het zogenaamde linkerrijtje eindigde, was het voor zowel vriend en vijand zeer verwonderlijk dat het de club niet lukte om direct vertegenwoordigd te zijn toen de Topklasse in 2010 haar intrede deed. Waar het G.V.V.V. via de play-offs net niet lukte, waren onze gasten met een zevende positie direct kansloos.
Maar beide ploegen maakten in het seizoen daarna direct die omissie goed.
G.V.V.V. deed dat door een overtuigend kampioenschap in de Hoofdklasse B terwijl Noordwijk daar een barrageduel voor nodig had in de Hoofdklasse A. Samen met streekgenoot Quick Boys eindigden ze met 58 verzamelde punten op plek één. De Kattukkers hadden weliswaar een beter doelsaldo, maar dat telde toen niet en dus was er een beslissingsduel nodig.
Het lot bepaalde dat Noordwijk het thuisvoordeel had en dus omzoomden zo’n 7000 toeschouwers het ‘oude’ sportpark Duinwetering, want dat heeft ondertussen een enorme metamorfose ondergaan. Het werd een duel op het scherpst van de snede wat na negentig minuten nog steeds geen doelpunten had opgeleverd. Aan bijna het einde van de verlenging was het Stefan Mertens die de Noordwijkers in extase bracht door de 1-0 binnen te tikken en daarmee zijn ploeg naar de Topklasse bracht.
Recessie
Zowel Noordwijk als G.V.V.V. debuteerden dus in jaargang ’11-’12 op dat vernieuwde amateurpodium. Beide vlaggenschepen lieten zich van hun beste kant zien en eindigen op de respectievelijke vierde en vijfde plek op de ranglijst. Een knappe prestatie van de nieuwelingen op die trede hoger.
Maar waar de gastheren van zaterdag de lijn omhoog doortrokken en in ’12-’13 de ‘bronzen medaille’ veroverden, moesten de badplaatsbewoners toen genoegen nemen met een negende plek en bleek dit, achteraf gezien, het begin van een recessie.
Die neerwaartse spiraal konden de witroden niet ombuigen. Want in hun derde seizoen topklasse slaagden ze er niet in om uit de gevaarlijke zone weg te blijven. Het betekende aan het eind van de rit p/d duels spelen, met als tegenstander Ajax.
In twee krankzinnige wedstrijden, 6-1 op de Toekomst in Amsterdam en 6-2 op de eigen Duinwetering, dolf Noordwijk dus op doelsaldo het onderspit en was het einde oefening in de Topklasse.
Pas op de plaats
Het duurde even voordat de Duinwetering bewoners de splinters bij elkaar hadden geveegd. Na een middenmoot positie in de Hoofdklasse volgden een tweede en een derde plek die ook twee periodetitels opleverden. Maar die deeltitels brachten geen soelaas in de weg omhoog, want tweemaal was de nacompetitie het grote struikelblok en moest er dus pas op de plaats worden gemaakt.
Sleeping giant werd wakker
De aanstelling van Kees Zethof (59) aan het begin van jaargang ’17-’18 bleek, samen natuurlijk met een uitgebalanceerde selectie, de missing link. Want onder zijn nuchtere en realistische bewind werd de ‘sleeping giant’ volledig wakker geschud.
Het kampioenschap van Zethof’s manschappen in z’n debuut seizoen in de Hoofdklasse zou je nog in het rijtje kunnen scharen van niet geheel onverwacht, gezien de reputatie die Noordwijk had veroverd in het verleden.
Maar dan als debutant in de Derde Divisie deze gelijk geheel naar je hand zetten is een prestatie van buitengewoon formaat. In speelronde zes pakten captain Emiel Wendt c.s. de koppositie en stonden die niet meer af, ondanks het aandringen van andere gevestigde orde ploegen, zoals regiogenoot Quick Boys en DVS ’33. Met slechts vier nederlagen in 34 duels, en in totaal 80 behaalde punten, werd Noordwijk meer dan overtuigend kampioen. Daardoor was de gerenommeerde club in jaargang ’19-’20 weer terug van (even) weggeweest.
Stabiel worden en blijven
Met deze tussenkop in het achterhoofd keerde Noordwijk terug op het hoogste schavot van het vaderlandse amateurvoetbal. En daaraan voldeed het vlaggenschip van de badplaatsbewoners tot en met vorig seizoen volledig. Toen de lockdown in maart 2020 haar beslag kreeg zag de debutant zichzelf terug op de tiende stek. Daarmee waren de witroden aanvoerder van het zogenaamde rechterrijtje en dat was voor een nieuwkomer een prima prestatie waar ook de aanhang goed mee kon leven.
Het zeer korte, ook door corona geteisterde, seizoen daarna is geen maatstaf. Maar in de jaargang waarin G.V.V.V. degradeerde maakte onze opponent een beetje progressie. Het eindigde op positie zeven, met slechts een punt achterstand (54) op streekgenoot Rijnsburgse Boys (55) wat vierde werd, zo dicht zat het dus op elkaar.
Vorig jaar kon geen vervolg worden gegeven aan nog weer een klein stapje hoger. Noordwijk eindigde toen als slippendrager van het linkerrijtje met 43 veroverde punten.
Toch waren de beleidsbepalers en de aanhang hierover best tevreden, want Noordwijk mocht zich weer een stabiele tweededivisionist noemen.
Helaas is die doelstelling dit seizoen nu nog niet bewaarheid geworden. Maar wat niet is kan nog komen en als vv Noordwijk zich maar boven de gevaarlijke streep weet te handhaven aan het einde van de rit valt er uitsluitend een kleine negatieve kanttekening te maken bij de stabiliteit.
Opmerkelijk
Dat magere presteren komt tot uiting in de puntenverzameling van de Duinweteringbewoners, wat nog een bijzonder facet herbergt, naast de grote hoeveelheid niet verloren, maar ook niet gewonnen wedstrijden. Want statistisch gezien veroveren thuisspelende ploegen de meeste punten van het totaal aan het einde van de rit. Noordwijk vormde daarop in de afgelopen drie seizoenen geen uitzondering gezien deze cijfers: ’19-’20 18 thuis, 14 uit, ’21-’22 34 thuis, 20 uit, en in ’22-’23 22 thuis, 21 uit.
Maar nu op bijna het einde van de competitie lijken ze de trend, die vorig seizoen al een klein beetje werd ingezet, definitief om te buigen naar de andere kant.
Want op dit moment hebben de pupillen van coach Zethof in eigen huis 13 punten veroverd uit vijftien duels. Op vreemde bodem staat de vlag aanzienlijk beter voor, daar werden uit 14 duels achttien punten gepakt. Ook opmerkelijk de doelsaldi thuis en uit; die zijn respectievelijk 13-22 om 21-22.
Dat doelsaldo in uitduels had er zelfs positief uit kunnen zien als Noordwijk niet onlangs een complete off-day had gehad in en bij Spakenburg. Daar kreeg het met 8-0 klop, waar een nederlaag tegen de koploper met twee of drie goals verschil veel normaler zou zijn geweest.
Al met al is zou je de conclusie kunnen trekken dat onze opponent zich door die vele gelijke spelen een klein beetje in nesten heeft gewerkt, waar het zich vooral buitenshuis weer moet zien uit te werken.
Daardoor moet G.V.V.V. zich niet de muis voelen die op de tafel kan dansen als de kat van huis is. Nee, deze uithuizige kat die een beetje in het nauw is gedrongen kan rare sprongen maken.
Statisticus of chauvinist?
Tot groot geluk en tevredenheid van alle blauwe fans hoeven hun favorieten zich nu geen enkele zorg meer te maken over een nieuwe jaargang in de Tweede Divisie, die werd enkele weken geleden al in de praktijk veilig gesteld. Maar het is een natuurlijke eigenschap van de mens die bij tevredenheid toch nog altijd meer wil, zeker als dit binnen het bereik ligt. En dat is bij de brigade van trainer Gery Vink het geval. Wat dat toonde de teleurstelling achteraf wel aan bij de uitslagen van de laatste twee gespeelde duels. Want zowel thuis tegen FC Lisse als uit bij Jong Almere City FC werden op het laatste moment punten verspeeld en eindigden beide duels in een gelijkspel, waar overwinningen gezien het overwicht meer verdiend zouden zijn geweest. Maar je krijgt nu eenmaal niet altijd wat je zou verdienen in het voetbalspelletje, zeker niet als foutjes maken wordt afgestraft.
Met dat in het achterhoofd, het verschil in de stand op de ranglijst, en gezien het verleden van de onderlinge duels op het Panhuis, die qua uitslagen een overwinning van de thuisploeg eisen om de balans in evenwicht te brengen (zie hierboven), zou je haast niet anders kunnen concluderen dat er geen verdere motivatie nodig is voor captain Maguire c.s. om voor de volle 100% voor de winst te gaan om de top vijf notering te bestendigen.
Maar tussen willen en het daadwerkelijk uitvoeren zitten heel veel ongrijpbare factoren.
Daarom zou een neutrale statisticus vooraf met aan zekerheid grenzende waarschijnlijk voorspellen dat een puntendeling het meest voor de hand zou liggen. Dit gezien het feit dat G.V.V.V. dit al tweemaal achtereen deed in de laatste duels, en Noordwijk daarin de absolute kampioen is.
Extra factoren daarvoor zijn nog dat deze ontmoeting op het Panhuis in drie van de vier laatst gespeelde wedstrijden telkens een draw opleverde, zo ook de heenwedstrijd op 18 november jl. die in 0-0 eindigde.
Maar als je een chauvinistische Veense of Noordwijkse gokker bent, dan is 1 of 2 een zekerheid. Zaterdag zo rond 16.15 uur zal bekend zijn wie het gelijk aan zijn zijde heeft gehad.
Jubilaris
Het zo mooi en toepasselijk zijn als Byron Burgering een bijdrage zou kunnen leveren aan een driepunter tegen vv Noordwijk, hetzij als aangever of als doelpuntenmaker. Want als onze assistenkoning (9 stuks) aan de start verschijnt, en wie twijfelt daaraan, hij deed dat immers al in de voorgaande 29 duels, dan wordt dit zijn jubileumwedstrijd.
Burgering maakte zijn officiële debuut in het blauwe tenue op 12 febr. 2022 in de uitwedstrijd tegen ASWH, en nu ruim twee jaar later kan hij de 100 volmaken.
Als deze mijlpaal heeft plaatsgevonden dan zal de daaraan verbonden huldiging door het algemeen bestuur en vertegenwoordigers van de businessclub Vallei en Rijn plaatsvinden bij de eerstvolgende thuiswedstrijd. Die is op 11 mei as. tegen de gedoodverfde kampioenskandidaat Spakenburg.
G.V.V.V. – vv Noordwijk begint komende zaterdagmiddag om 14.30 uur op het sportpark Panhuis, en zal onder leiding staan van Dhr. R. Sturm uit Oostkapelle, die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. A.D. Kloekke en Dhr. M.A.S. Beijer. Vierde official is Dhr. W. Rutgers.
