De jongste BVO, ook nog afkomstig uit de jongste provincie van ons land, heeft in haar korte geschiedenis al aardig wat roerige tijden gekend. Maar als er tegen de tijd dat Almere City FC een halve eeuw oud wordt een jubileumboek zal verschijnen, dat staat de periode 2022-2024 daar ongetwijfeld goudomrand in. Want de hoofdmacht van Flevolanders bereikte de Eredivisie, en het talententeam de Tweede Divisie. Dus twee vliegen in een klap, en ook nog hele grote kans op handhaving in seizoen ’24-‘25.
Jongste jongetje
FC Lisse, afgelopen zaterdag op bezoek op het sportpark Panhuis, was qua leeftijd – ontstaan in 1981 uit een fusie – een in verhouding tot de vele andere concurrenten, zeer jonge tegenstander. Maar het kan nog jonger. Want aanstaande zaterdag gaat onze hoofdmacht op bezoek bij de jongste loot aan de Nederlandse (betaald)voetbalstam, het talententeam van Almere City FC
Officieel is de betaald voetbal organisatie Almere City FC opgericht op 1 juli 2005 en het talententeam, beter bekend onder de naam Jong, daarvan is sinds dit seizoen weer teruggekeerd in de Tweede Divisie.
Natuurlijk weten de echte kenners dat er een hele voorgeschiedenis aan vooraf ging, met namen als FC Omniworld, Sporting Flevoland en Zwarte Schapen voordat Almere City haar beslag kreeg. En dat de oorsprong zelfs nog veel verder terugging en in onze hoofdstad lag, via roemruchte namen als DWS en FC Amsterdam.
Hoewel dus Amsterdamse roots, niet zo gek natuurlijk omdat Almere halverwege de jaren zeventig van de vorige eeuw uit de grond werd gestampt om opvang te bieden aan die groeiende hoofdstad, houden we het er toch maar op dat het huidige Almere City FC een eigen entiteit is, die de tienerleeftijd nog niet is ontstegen en daarmee absoluut het jongste jongetje van de klas.
Goede leerschool
Met de komst van Tweede- en Derde Divisie in 2016 besloot de leiding van de profclub om haar ‘Jong team’, niet meer in de onderlinge beloftencompetities te laten spelen, maar de keuze te laten vallen op de strijd met de gevestigde amateurclubs. En dus maakte Jong Almere City FC in 2016 haar debuut in de Derde Divisie. Die keuze was geen onverdeeld genoegen voor de talenten van de Almeerse voetbalploeg. Op het nippertje kon de nacompetitie worden ontlopen, want met een veertiende plek eindigde men precies boven de fatale streep.
Maar dat soort ontmoetingen met de gerenommeerde namen uit het zaterdagvoetbal bleek wel een zeer goede leerschool, waarvan de lessen ook nog eens direct in de praktijk werden waargemaakt.
Toetje
Want het jaar daarop werd het seizoen nog wel gestart met een nederlaag, maar daarna volgden 13 ongeslagen partijen op rij. Met ook slechts twee wedstrijden onbeslist en de rest alleen maar driepunters. Daarmee manifesteerde Jong Almere City FC zich als een levensgrote verrassing. Deze ondubbelzinnige succesreeks leverde de ploeg ook de eerste periodetitel op voor de neus van de latere kampioen Spakenburg.
Jammer genoeg kon die meer dan uitstekende vorm kon niet worden vastgehouden, maar met de uiteindelijke vierde plek in de eindrangschikking achter Spakenburg, Scheveningen en DVS ’33 spraken de Jonge Almeerders een uitstekend woordje mee, en was de strijd om het toetje, beter bekend als nacompetitie, ook veilig gesteld.
Promotie
Tegen zondag periodekampioen UNA werd het een superspannende aangelegenheid, want zowel de thuis- als de uitwedstrijd eindigde in 1-1. Verlenging in Veldhoven bracht ook geen beslissing en dus kwam het op strafschoppen aan. Daarin mistte de thuisploeg maar liefst driemaal en de jonkies van Almere niet, waardoor de penaltyreeks met 1-3 werd gewonnen en dus een finale wedstrijd volgde tegen JVC Cuijk wat FC Lisse had geëlimineerd.
Daarin lieten de Almeerders geen twijfels bestaan over wie de promotie het meest verdiende. Bij buurman SC Buitenboys – in het eigen stadion werd op dat moment de kunstgrasmat vervangen door echt gras – werden de Brabanders met 2-1 geklopt, en in Cuijk werd het drie dagen later zelfs 1-3. Een uitermate knappe prestatie van de jonge Flevolanders.
Degradatie
Maar dat een divisie hoger spelen geen sinecure is ondervonden de talenten van Almere City FC in seizoen ’18-’19 aan den lijve. Met een flink gewijzigde selectie, dat is nu eenmaal de consequentie van zo’n leerschool omdat de spelers aan een leeftijdscategorie gebonden zijn, kon dat seizoen de gevarenzone niet worden ontweken.
Op instigatie van de amateurclubs was de KNVB overstag gegaan om het aantal beloftenteams in ’19-’20 terug te brengen tot een maximum van twee. Dat betekende dat het laagst eindigende ‘Jong Team’ sowieso een stap terug moet doen ongeacht de positie op de ranglijst als die tussen plek 10 t/m 16 uitkwam. Tevens werd in Zeist besloten dat er in ’20-’21 geen deelname aan de Derde Divisie zou volgen voor die talententeams van BVO’s.
Onze gasten eindigden toen op plek 16 en dat betekende terugkeer naar de Derde Divisie en Jong FC Volendam mocht die plaats overnemen op het hoogste platform.
Stuivertje wisselen
In het onderbroken eerste (Covid19) seizoen eindigde Jong Almere in de Derde Divisie in de middenmoot en moest daarna dus verplicht terugkeren naar de nieuw opgerichte O21 competitie van de KNVB. Die start in ‘20’-’21 daarin duurde maar heel kort omdat het virus nog steeds niet was uitgeraasd, maar met nieuwe ronde, nieuwe kansen in ’21-’22 zette Almere City O21 gelijk een mijlpaal door zich als allereerste kampioen te kronen van deze nieuwe competitie. Hiervoor was wel een beslissingswedstrijd nodig tegen najaarskampioen Feyenoord O21.
Op het trainingscomplex Varkenoord van de Rotterdammers wonnen de jongemannen van toenmalig trainer Hedwiges Maduro met 0-1. Maar daarmee waren de aanstormende talenten uit Almere nog niet terug in de Tweede Divisie. Want de zeer ingewikkelde reglementen van de bobo’s uit de Zeister bossen wezen uit dat er tegen Jong FC Volendam, dat als elfde was geëindigd, alsnog een tweeluik gespeeld moest worden om handhaving of promotie.
De Oranjehemden redde het vege lijf door een 3-0 thuiswinst en een 1-0 verlies in Almere.
Dat het kampioenschap bij de O21 geen toevalstreffer was van Jong Almere City bewezen ze vorig seizoen, want onder leiding van Anoush Dastgir, nu rechterhand van Alex Pastoor bij de hoofmacht, werden zij opnieuw overtuigend kampioen in de O21 competitie. Nu kon, wederom Jong FC Volendam, geen roet in het eten gooien want de wijdbroeken eindigden op een rechtstreekse degradatie plaats in de Tweede Divisie. Dus werd het direct stuivertje wisselen geblazen en keerde Jong Almere City terug in de Tweede Divisie.
Handhaven binnen handbereik
Door het doorschuiven van Dagstir moest er ook weer een nieuwe oefenmeester worden gevonden. Het werd Danny Schenkel, voormalig prof van o.a. Sparta, Telstar en Willem II. Als oefenmeester staan BFC, Zwaluwen Vlaardingen, Ajax Vrouwen en de jeugd van Sparta op zijn cv. Met Schenkel als oefenmeester hebben de jongelingen uit de Flevopolder zich tot nu toe meer dan uitstekend gemanifesteerd en lijkt de ultieme doelstelling van handhaven op het hoogste echelon binnen handbereik. Want daarvoor moet de Schenkel brigade bij de eerste negen op de ranglijst eindigen en daar voldoet de ploeg sinds begin december vorig jaar steeds aan.
En die flow willen ze ook de laatste zes wedstrijden volhouden met als eerste slachtoffer bij die laatste loodjes ons vlaggenschip. Want bij winst op G.V.V.V gaan ze over ‘ons’ team heen op basis van doelsaldo en is handhaving weer een stapje dichterbij.
Vertrouwd eigen huis
In het seizoen ’18-’19 maakte de rood-zwarte formatie dus haar weinig succesvolle debuut in de Tweede Divisie, want zoals reeds eerder vermeld volgde er direct degradatie. Maar in die 34 duels zette de Flevolanders wel een opvallende statistiek neer. Namelijk het enorme verschil in punten pakken thuis of op vreemde bodem.
In Almere werden toen uit 17 duels 24 punten veroverd, buitenshuis slechts 4 uit hetzelfde aantal ontmoetingen.
En de herintreder is bezig met het herschrijven van die geschiedenis, zij het dat het verschil nu niet zo aanzienlijk is als toen, en er totaal nu veel meer punten (43) zijn veroverd, waar de huidige zevende positie natuurlijk getuige van is.
Want van die 43 punten werden er 28 in eigen huis behaald uit veertien duels en 15 buitenshuis uit hetzelfde aantal wedstrijden. De respectievelijke doelsaldi van 31-17 versus 20-27 spreken daarbij ook boekdelen.
Dat thuispelen voor Jong Almere City inspirerend werkt blijkt ook uit het feit dat er maar twee concurrenten in slaagden om alle punten mee te nemen uit de vijf na grootste stad van Nederland. Alleen Katwijk deed dat aan het begin van deze jaargang en AFC direct na de winterstop. Sindsdien werd er viermaal gewonnen en werd de gedoodverfde kampioen Spakenburg op een 2-2 gelijkspel gehouden.
In evenwicht
We weten uit het verleden dat onze favorieten het vaak heel lastig hebben tegen deze talententeams. Maar gelukkig is daar dit seizoen tot nu toe nog geen sprake van. Jong Sparta werd in een uitwedstrijd met 0-3 verslagen en het thuisduel tegen Jong Almere in november van het vorige jaar kende geen winnaar doordat beide ploegen het doel van de tegenstander niet wisten te vinden en het duel eindigde zoals het begon met 0-0.
Zo’n zelfde puntendeling kwamen de kemphanen van komende zaterdag overeen in de aanloop naar deze jaargang. Want in die oefenperiode kwam de ploeg van coach Schenkel op bezoek in Veenendaal. Dat sparringpotje dat als generale repetitie gold voor de ouverture van de competitie gaf wat meer spektakel te zien dan de doelpuntloze officiële ontmoeting.
Bradly van Hoeven opende al zeer snel de score voor de bezoekers. Maar binnen het kwartier bracht G.V.V.V. orde op zaken door goals van Leroy George en Quincy Veenhof. Nog voor de helft van het eerste bedrijf was aangebroken hadden de bezoekers de stand alweer gelijk getrokken, met als ‘dader’ Layee Kromah (die heeft nu 6 goals achter zijn naam staan). De 2-2 was ook de ruststand.
Met een aantal wissels was de ploeg van Vink in het tweede deel wel wat dominanter, maar bleef het ook oppassen voor uitbraken van Almere City. De huidig clubtopscorer Ilias Latif (12 treffers), lobde een kwartier voor tijd de 3-2 binnen en leek daarmee de eindstand te hebben bepaald. Maar opnieuw toonde de Schenkel pupillen aan over de benodigde vitaliteit te beschikken en het was Stan ter Haar die een minuut voor tijd de 3-3 eindstand bepaalde.
Als we hierbij dan nog de uitslagen van de twee duels optellen die in het seizoen ’18-’19 werden gespeeld, toen de allereerste ontmoetingen van Almeerders en de Veenendalers of vice versa plaatsvonden, is de conclusie dat er volledig evenwicht is op de balans, zowel in punten als in doelsaldo. Want op 15 sept. 2018 won G.V.V.V op het Panhuis met 4-2 en in Almere op 16 febr. 2019 werd het 2-0.
Altijd lastig
Met dat evenwicht valt er dus op basis daarvan nauwelijks iets te voorspellen. Wel is het zo, dat de tussenkop ‘altijd lastig’, dit keer geen ironische ondertoon heeft, maar echt serieus is. Want van de in de totaal 25 gespeelde duels in de Tweede Divisie tegen beloftenteams, wisten onze favorieten er zes te winnen, was er 5x een puntendeling, en moest er dus 14x het onderspit worden gedolven. Dit zijn geen statistieken om over naar huis te schrijven, laat staan om met veel optimisme naar Almere af te reizen. En zoals hierboven al beschreven is zijn de Almeerder talenten op het eigen sportpark dit seizoen nauwelijks te verslaan.
Daar komen misschien nog extra complicerende factoren bij voor coach Gery Vink. Want hij zag afgelopen zaterdag drie van zijn centrale verdedigers met blessures afhaken. Joeri Potjes en Mitch Willems knalden heel ongelukkig met de hoofden tegen elkaar en dat leverde beiden hoofdwonden op waardoor ze verplicht het veld moesten verlaten volgens de huidige regels.
Het is te hopen dat het bij die wonden is gebleven, die helen over het algemeen snel, maar voor hetzelfde geld is er hoofdpijn, of nog erger een hersenschudding, veroorzaakt bij één of de beide slachtoffers, en daar moet logischerwijs veel voorzichtiger mee worden omgesprongen. Het is dus afwachten of van die onderlinge botsing nog naweeën van gaan opspelen.
De derde ongelukkige was sterkhouder Barry Maguire, die met een flinke gezwollen enkel het veld na een klein uur noodgedwongen moest verlaten en door Mitch Willems werd afgelost.
De reserve captain had in de voorgaande 27 duels slechts vijf minuten verstek laten gaan en maakte van de voltallige selectie dit seizoen tot nu toe de meeste speelminuten (2479).
Zonder enige twijfel zullen er elf man aan de aftrap verschijnen, maar in welke samenstelling is op het moment van schrijven ongewis. Daarom zal iedere rechtgeaarde blauwe, zo vermoeden wij, hoogstwaarschijnlijk op voorhand tevreden zijn als totale balans in evenwicht blijft en er dus één punt gepakt kan worden en daarmee de vijfde positie gehandhaafd blijft.
Alles meer zou een extra smakelijk toetje zijn in een toch al geslaagd seizoen als herintreder op het hoogste amateurniveau.
De wedstrijd Jong Almere City FC – G.V.V.V. die om 15.00 uur aanvangt op het Fanny Blankers Koen sportpark, Competitieweg 22, 1318EA te Almere zal onder leiding staan van scheidsrechter Dhr. G. Stegeman uit Rijssen die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. R. Leenstra en Dhr. A.A. Mejia. Vierde official is Dhr. M.B. Streef.
