Volgende week zaterdag staat de thuiswedstrijd tegen de oudste voetbalclub van Nederland te wachten, maar eerst moet er komende zaterdag een bezoek worden gebracht aan de oudste club van onze hoofdstad. Dit is namelijk AFC met geboortejaar 1895. Samen met (Jong)Sparta en volgende opponent Kon. HFC de enige drie clubs uit de Tweede Divisie die hun geboorteakte vestigden in de 19de eeuw.
Het wordt de zevende keer dat de Amsterdammers en de Veenendalers op de thuishaven van AFC tegenover elkaar komen te staan als tweededivisionisten in competitieverband, en dat gaat voor de derde keer gebeuren op het bijna nog nagelnieuwe sportpark Goed Genoeg.
Er is vele jaren gesteggeld over de verplaatsing en het vernieuwen van het domicilie van AFC.
Maar uiteindelijk, in juli 2019, werd AFC uit haar ‘lijden’ verlost en werden door alle betrokken partijen de handtekeningen onder de contracten gezet en ging een paar weken later de eerste spade – lees heipaal, omwikkeld met een AFC shirt – al de grond in.
Deze nieuwbouw duurde uiteindelijk tot 4 september 2021 toen toenmalig preses Ad Westerhof het gloednieuwe complex, wat bestaat uit vijf kunstgrasvelden, een clubhuis/kleedkamergebouw annex tribune en een ondergrondse parkeergarage, officieel mocht openen.
Daarmee is de Amsterdamsche Football Club van 1895, tevens de oudste voetbalclub van onze hoofdstad, voor de komende 25 jaar of meer, volkomen duurzaam en toekomstbestendig.
En dat allemaal op de waarschijnlijk duurste grond van Nederland, en in een wijk van onze hoofdstad, waar normale rijtjeshuizen voor dik een miljoen euro van de hand gaan.
Je zou het bijna als een wonder moeten beschouwen dat al die jarenlange plannen en het bijbehorende gesteggel alsnog hun uitvoering hebben gekregen.
Naam en faam
Het van oorsprong in de zondagcompetitie uitkomende AFC heeft daarin een geweldige naam opgebouwd. Toen de eeuwige ranglijst van de Hoofdklasse werd opgemaakt, bij de start van de Topklasse in 2010, hoefden de Amsterdammers slechts een club voor zich te dulden. Dat is medecompetitie genoot De Treffers. En ook in die zes seizoenen Topklasse die daarna volgden, en waarin de geesten van de zaterdag- en zondagvoetballers nog steeds gescheiden waren, lieten The Reds zoals de club liefkozend door de aanhang ook wel wordt genoemd, zich opnieuw gelden.
De Topklasse werd bereikt door een kampioenschap in 2010 en dat kunstje herhaalden de hoofdstedelingen in 2014 in diezelfde Topklasse.
En ja, een voetbalclub met zoveel naam en faam was het dus ook aan haar stand verplicht om bij de invoering van deze Divisie in 2016 acte de presence te geven. Dat lukte d.m.v een zesde plaats op de ranglijst, wat voldoende was om wederom met alle eliteploegen de strijd aan te gaan binden. Maar toen dus wel met een samensmelting van zaterdag- en zondagclubs.
Klasse komt altijd boven
Het debuut daarin bleek even wennen te zijn voor AFC. Onder leiding van Ton du Chatinier en zijn latere tussentijdse opvolger André Wetzel, moest de ploeg veel moeite doen om niet in gevaar te komen. Maar die moeite was niet tevergeefs, want met een respectievelijke 11de en 12de positie op de eindranglijst werden de twee eerste jaren van de huidige Tweede Divisie toch eigenlijk makkelijk overleefd.
Het herstel tekende zich al af onder interim trainer Wetzel, want onder zijn leiding werd derde periodetitel veroverd. Het was toen al bekend dat Ulrich Landvreugd zijn opvolger zou worden, die in zijn vroege jaren zelf als actief voetballer al had bijgedragen aan de successen van AFC en daarna als oefenmeester flink aan de weg timmerde. Hij bewerkstelligde in die loopbaan al vier promoties met Voorland SC, ASV De Dijk (2x) en Eemdijk.
Het bleek een zeer goed ‘huwelijk’ tussen trainer en club want Landvreugd ging bij zijn debuut in ’18-’19 op het hoogste amateurniveau gelijk aan de haal met de kampioenstitel en werd en passant ook nog benoemd als trainer van het jaar in de Amsterdamse regio.
Het was geen toevalstreffer, want in de twee door corona geteisterde voetbaljaargangen daarna, kwam de klasse van AFC steeds weer bovendrijven. Bij het stilleggen in maart 2020, na 24 gespeelde duels, vond onze gastheer zichzelf terug op de 3de stek met vier punten achterstand op koploper Katwijk en in het ultrakorte daarop seizoen was AFC koploper.
Guus van Weerdenburg is een van de sterkhouders bij AFC, hier in duel met Tariq Dilrosun.
Geen prolongatie
Die draad werd in seizoen ’21-’22 in eerste instantie weer prima opgepikt. Want tot einde maart waren Landvreugd pupillen veelal runner-up achter het ongenaakbare Katwijk. Daar had verandering in kunnen komen toen de gedoodverfde kampioenskandidaat zo links en rechts punten ging verspelen. Maar helaas voor allen die The Reds liefhebben maakte hun favorieten in diezelfde periode ook de nodige misstappen. Daarmee raakte de prolongatie van de titel volledig uit zicht en moest er uiteindelijk genoegen worden genomen met een zesde plek op de ranglijst, De succesvolle coach Landvreugd – ondertussen via Telstar nu interim hoofdtrainer bij FC Den Bosch – had toen al aangegeven dat hij AFC zou gaan verlaten voor een avontuur bij een BVO.
Dus moest er een opvolger worden gevonden. Dat werd de jonge Benno Nihom (38), een coach uit eigen gelederen, die al de nodige vlieguren had gemaakt op trainersgebied bij AFC en ook al meer dan 25 jaar lid is van de club.
Het werd net, als bij het debuut van z’n voorganger, zo’n uitermate spannend seizoen voor Nihom en zijn pupillen. Tot twee speeldagen voor het einde van de competitie voerden de hoofdstedelingen de ranglijst aan, iets wat ze zestien keer daarvoor ook al hadden bewerkstelligd. Maar juist de finishing touch ontbrak doordat de laatste twee duels in een gelijkspel eindigden en Katwijk niet zulke misstapjes maakte, waardoor de Oranjehemden de titel prolongeerden. Zelfs de runner-up positie moest AFC, op basis van doelsaldo, laten aan Rijnsburgse Boys. Toen zal de teleurstelling waarschijnlijk groot zijn geweest over de bronzen plak, maar achteraf in perspectief gezien zal de nieuwbakken coach met zijn pupillen best trots zijn geweest op het behaalde resultaat. Want AFC had maar weer eens bewezen een echte topclub te zijn op het hoogste amateurniveau in ons land.
Eindsprint
Meedoen om de prijzen was uiteraard weer het doel voor de Nihom brigade in zijn tweede jaar als hoofdtrainer. De start was vorig seizoen nog alleszins goed te noemen, want na vier duels stond men tweede. Maar daarna kwam langdurig de klad erin met behoorlijk wat puntverlies tot gevolg. Dit werd in de derde periode nog enigszins goedgemaakt door daarin slechts tweemaal te verliezen, driemaal gelijk te spelen en de overige zes te winnen, maar dat was bij lange na niet genoeg om de top drie te halen, daarvoor was de achterstand te groot geworden.
De goede eindsprint was wel voldoende om de laatste plaats in de top vijf te veroveren, zoals AFC ook min of meer aan haar stand verplicht was gezien de prestaties in de voorgaande jaargangen.
Vervolg eindsprint
De bedoeling was en is om die eindsprint een vervolg te geven in dit seizoen en dat zo lang mogelijk vol te houden om mee te doen in top. Voorlopig lukt dat prima ondanks het vertrek van een enkele sterkhouders. Want Hetli werd ingelijfd door Telstar, Van Kempen door Rijnsburgse Boys, Maatsen door vv Katwijk en Siali vertrok naar DVS ’33. Daarvoor kwamen slechts twee nieuwkomers t.w. Milan Klopper van ADO ’20 en voormalig Ajacied Ricardo van Rhijn die FC Lisse achter zich liet. De overig hiaten werden opgevuld door talentvolle jongelingen uit eigen gelederen, want daar staat AFC ook bekend om dat het een uitstekende jeugdopleiding heeft, die veelal op een hoog niveau speelt.
Er stond natuurlijk al een stevig geraamte met o.a. Claver, Van der Greft, Van Zetten, Benninga, Linthorst, Hoek, Markiet, Jesse, Weerdenburg en de topscorer van vorig seizoen De Mooij (12 goals), die allen de club trouw bleven. Daarom is het dan ook niet zo verwonderlijk dat onze gastheer op dit moment de gedeelde derde plaats inneemt samen met regerend kampioen Spakenburg. Dus op voorhand wordt aan de clubdoelstelling voldaan.
Ruben van Kouwen stopte een strafschop van Wessel Been in het bekertreffen met AFC.
Krachtige Reds
De kracht van de The Reds ondervonden de Blauwen een kleine twee maanden geleden al in levende lijve toen ze op de eigen thuishaven Goed Genoeg nagenoeg kansloos werden uitgeschakeld in de tweede voorronde van de KNVB Beker. Met uiterste effectiviteit en precisie ontrafelde AFC het vele balbezit van de ploeg van coach Vink die geen vuist kon maken voor het vijandelijke doel. Dat deden de Amsterdammers juist wel met doelpunten van Eliasar, De Mooij en Klopper, uit een aantal levensgevaarlijke uitvallen (3-0). En het vreemde was toen, dat AFC na de thee, eigenlijk veel meer bovenliggend was en G.V.V.V. terugdrong op eigen helft, maar daaruit toen niet kon scoren. Ja het is en blijft soms een vreemd spelletje dat geliefde voetbal van ons.
Via de winst in de hoofdronde op Blauw Geel ’38 – 3-1 na verlenging – mag AFC nu op 18 december aanstaande aantreden in eigen huis tegen de verrassende runner-up in de Eredivisie FC Utrecht.
In balans
Door die bekernederlaag is daarin ook evenwicht ontstaan tussen de Amsterdammers en de Veenendalers. Want in een verder verleden won G.V.V.V. eenmaal in de hoofdstad (0-1) en werd in Veenendaal eenmaal gelijkgespeeld (2-2). Dit waren onderlinge duels in het kader van de districtsbeker. We vertellen dit omdat in competitieverband momenteel de balans van de gespeelde wedstrijden op sportpark Goed Genoeg ook volledig in evenwicht is.
In de Tweede Divisie werd zesmaal tegen elkaar aangetreden en iedere ploeg boekte tweemaal een overwinning en evenzovele gelijke spelen en nederlagen. Alleen is het doelsaldo met 9-10 heel iets in het voordeel van de bezoekers.
Ook voor de duels op het Panhuis gaat die vlieger op. Beide teams kwamen daar in zes duels ieder tot driemaal winst, met hierin ook een klein voordeel voor de thuisploeg qua doelsaldo: 12-11
Kan Genrich Sillé z’n groeiende vorm ook tegen AFC etaleren?
Eerherstel?
Daaruit mag de conclusie getrokken worden dat hoofdstedelingen en provincialen tot nu toe compleet aan elkaar gewaagd zijn geweest. Maar op basis van de twee meer veroverde punten: 13-26 om 13-24, en de eerdere bekerwinst zal AFC door de neutrale toeschouwers en de eigen fans hoogstwaarschijnlijk toch de favorieten rol krijgen toebedeeld. Daarbij komt ook nog dat ze thuis nog ongeslagen zijn in deze competitie jaargang met 4x winst en twee draws.
De blauwe aanhang zal hier tegen in brengen dat hun ploeg in de competitie juist buitenshuis dit seizoen uitmuntend presteert met slechts één nederlaag in zes duels wat dus al 15 punten opleverde. Bovendien werd het gebrek aan schotkracht in de eerdere duels de afgelopen twee weken flink opgevijzeld met in totaal 9 treffers.
Ook zullen de pupillen van coach Gery Vink er op gebrand zijn om de onverkwikkelijke uitschakeling in de ‘grote beker’ te doen vergeten en op zoek zijn naar eerherstel. Vandaar ook de titel van deze voorbeschouwing die gelezen kan worden als sportieve revanche nemen.
Of G.V.V.V. dat nootje kraakt, eitje pelt of varkentje wast zal zaterdag aanstaande om ca. 17.00 uur bekend zijn.
Deze wedstrijd op sportpark Goed Genoeg, Antonio Vivaldistraat 103, te Amsterdam begint 15.15 uur en staat onder leiding van Dhr. E. van der Vaart uit Maartensdijk. Zijn assistenten langs de lijn zijn Dhr. J. Bleeker en Dhr. N.M. Veldhuis. De vierde official is Dhr. J.T. Wa Bwanda.
