In het nu 77-jarige bestaan van G.V.V.V. werd er door de hoofdmacht van onze club veruit het vaakst de degens gekruist met SV Spakenburg in competitieverband. Dus klassieker dan klassiek bestaat er niet in onze annalen.
Voor de trouwe lezers van deze vooruitblikken zal bovenstaande vaststelling niet als een verrassing in de oren klinken, want dat hebben we al vaker benoemd. Maar voor de gelegenheidsbezoeker zullen we het nog een keer uit de doeken doen.
Gerekend vanaf het seizoen 1960/1961 – toen G.V.V.V. door drie kampioenschappen op rij de tweede klasse van de KNVB had bereikt, toen het hoogste zaterdag amateur niveau – tot nu aan toe, zal aanstaande zaterdag wedstrijd nummer 84 gaan plaatsvinden tussen de beide blauwgehemde clubs.
Dit is inclusief de dubbele confrontatie in 1985 in de strijd om het zaterdag landskampioenschap – 3-2 en 2-3 winst voor Spakenburg – en de eenmalige beslissingswedstrijd op 24 mei 2014 in Volendam om de titel in de topklasse, die ook met 2-1 werd gewonnen door onze gasten.
De teller had normaliter nog twee stapjes hoger kunnen staan, maar beide duels op sportpark De Westmaat werden in de twee door coronaperikelen aangetaste jaargangen afgelast.
De verdere top vijf met tegenstanders waartegen de meeste competitieduels zijn gespeeld is als volgt: 2. IJsselmeervogels 72, 3. Kozakken Boys 61, 4. DOVO 58 5. VVOG & Bennekom ieder 48.
Nog een leuk triviaal feit; Sinds G.V.V.V. in 1948 voor de allereerst ging deelnemen aan de competitie trof het tot aan heden, in totaal 188 verschillende clubs als tegenstander.
Reputatie
Dat de blauwen van sportpark De Westmaat tot de topploegen behoren in de Nederlandse amateur voetbalwereld hoeft eigenlijk nauwelijks betoog. Op de overall ranglijst, die maar liefst 40 seizoenen beslaat, van de eerste-, later herdoopt tot hoofdklasse, staan de Spakenburgers op de derde plek achter buurman IJsselmeervogels en Quick Boys. G.V.V.V. neemt daarop de zevende positie in.
Maar op zo’n zelfde ranglijst opgemaakt na zes jaargangen topklasse is Spakenburg absoluut het beste jongetje van de klas, voor Rijnsburgse Boys en HHC Hardenberg. Onze favorieten staan daarin op de zesde plek.
Gezien deze zeer gerenommeerde reputatie was het dan ook uiterst verrassend en ontiegelijk verwonderlijk dat het voor Spakenburg zo mis ging bij het debuut in de Tweede Divisie in ’16-’17. Directe degradatie werd nog wel ontlopen, maar de nacompetitie niet. En daarin dolf men uiteindelijk het onderspit tegen Rijnsburgse Boys.
Een optater van jewelste voor de gehele club, die vanaf de oprichting in 1931 nog nooit een stap terug hoefde te doen.
Weeffout hersteld
Maar treuren om wat er is gebeurd heeft geen enkele zin, zo nuchter waren allen die de Spakenburger blauwen een warm toe hart dragen wel. Nee, er moesten spijkers met koppen worden geslagen om het verloren gegane terrein z.s.m. terug te veroveren. Dat werd, zo blijkt achteraf gezien, zeer succesvol aangepakt door de verantwoordelijke bobo’s. De selectie kreeg een flinke kwaliteitsinjectie, en wij weten in Veenendaal maar al te goed dat trainer De Wolf werd overgehaald om vanuit de Utrechtse Heuvelrug naar de boorden van het IJsselmeer te verkassen. Die combinatie bleek een gouden greep, alle zullen ook een aantal andere factoren zeker een rol betekenis hebben gespeeld, want vanaf de winterstop stond de De Wolf brigade de koppositie in de Derde Divisie niet meer af en werd dus overtuigend kampioen. Daarmee was de weeffout, of het bedrijfsongevalletje zo u wilt, in een tijdsbestek van een seizoen hersteld en keerde Spakenburg terug op de plaats waar het gezien haar geschiedenis en reputatie thuishoort.
Zo’n zelfde verhaal kan bijna één op één worden ophangen aan G.V.V.V., want ook zij keerden na één seizoen Derde Divisie direct weer terug naar het hoogste echelon van het vaderlandse amateurvoetbal. Alleen hadden coach Gery Vink en zijn manschappen daar de omweg van de play-offs voor nodig, maar geen enkele blauwe kniesoor die daar nu nog een punt van maakt.
Met de terugkeer van G.V.V.V. vorig seizoen werd de draad dus weer opgepakt voor hopelijk nog veel meer nieuwe blauwe onderonsjes tussen de Spakenburgers en de Veenendalers voor nu en in de toekomst.
De beide captains Barry Maguire en Floris van der Linden zullen elkaar vast wel weer tegen het lijf lopen.
Gouden glans
In alle voorgaande Tweede Divisie jaargangen hebben de beide blauwgehemde grootmachten hun gevestigde reputatie uit het verleden nog niet kunnen bestendigen. Getuige hiervan zijn de 10de plaats voor Spakenburg, en de 11de positie voor G.V.V.V. op de overall ranglijst opgemaakt sinds het ontstaan in 2016. Koplopers daarin zijn Katwijk, AFC en HHC Hardenberg.
Voor onze gasten was er geen gevaar om nog een keer te duikelen, maar meedoen in de top was ook een brug te ver. En dus was een middenmoot positie veelal het eindresultaat.
Voor ons eigen vlaggenschip was het bijna telkens een strijd om tot het einde toe het hoofd boven water te houden, wat iedere keer goed ging tot in ’21-’22 alsnog het vege lijf niet gered kon worden via de herkansing. Maar dat is gelukkig verleden tijd want SV Spakenburg en G.V.V.V. poetsen hun gebutste blazoen vorig seizoen nadrukkelijk weer op, met een gouden glans voor onze gasten. Want op hen stond geen maat wat gepaard ging met de eerste titel in deze Tweede Divisie.
Nieuwe smaakmakers
Vooraf behoorden onze gasten vorig jaar misschien niet tot de torenhoge favorieten om mee te doen in de hoogste regionen, gezien hun elfde plaats in 2023. Maar de anderzijds geweldige resultaten in de KNVB beker, waarin men toen reuzedoder was voor verschillende bvo’s, en pas in de halve finale haar meerdere moest erkennen in de huidige landskampioen PSV, gaf ook wel aan dat de De Graaf manschappen over een meer dan behoorlijke kwaliteit en mentaliteit beschikte. De revenuen uit dat zeer geslaagde bekerseizoen werden deels aangewend om een aantal smaakmakers over te halen om hun voetbalkunsten te komen vertonen op de blauwe zijde van sportpark De Westmaat. En dat is dus een zeer geslaagde missie geweest.
Want met de komst van Ahmed el Azzouti en Mukhtar Suleiman (beide kwamen over vv Katwijk), haalde men de gewenste voetbalkwaliteit, maar ook doelpuntenproductie in huis. Samen waren deze twee klasbakken goed voor bijna de helft van de 89 gemaakte goals: Azzouti 25 en Suleiman 16.
Daarnaast werden de dynamische middenvelders Tom Noordhoff (FC Lisse), Sam van Huffel (Poolse competitie, daarvoor Kon. HFC) aangetrokken, en in de winterstop werd er opnieuw een voormalig kampioen van Katwijk toegevoegd aan de selectie. Want Killian van Mil, die na Katwijk in de Deense competitie aan de slag was gegaan en daar z’n draai niet kon vinden, koos op voorspraak van zijn voormalig ploeggenoten om mee te helpen Spakenburg aan haar eerste titel te helpen in de Tweede Divisie.
Zeer indrukwekkend
Daarmee vielen al de puzzelstukjes precies op de goede plaats. Al deze nieuwelingen werden basisklanten en/of zeer waardevolle invallers, in een team wat al nodige sterkhouders kende. Want o.a. Floris van der Linden (13 treffers), Koos Werkman, Masies Artien, Nick Verhagen, Dwaye Green, Koen Wesdorp, Mark Veenhoven en de koning van de assists in de Tweede Divisie Wilmilio Vink (12 stuks), zijn allen spelers die het klappen van zweep kennen op dit niveau.
Dat alles samen kwam toen volledig tot wasdom. Op 7 oktober vorig jaar werd de eerste plaats ingenomen en die werd daarna niet meer afgestaan. Een indrukwekkende ongeslagen reeks van 19 duels (16x winst en 3x gelijk) lag aan de basis daarvan. De kroon op het werk werd gezet toen Spakenburg op 11 mei jl. ook het sportpark Panhuis met een bezoek vereerde. Bij winst op onze blauwen, en bij puntverlies van enig overgebleven concurrent De Treffers later die dag, zou de vlag in top mogen. En precies dat gehoopte en gewenste droomscenario kwam uit.
G.V.V.V. nam via Genrich Sillé en Quincy Veenhof nog wel brutaalweg een 2-0 voorsprong, maar nog voor de thee streken Azzouti en Van Huffel die plooien glad (2-2). Suleiman zorgde in het tweede bedrijf voor het winnende doelpunt. De Treffers verloor met 0-1 van Noordwijk en daarom brak toen om ca. 20.00 uur dan ook een groot feest uit op de blauwe zijde van De Westmaat.
Ook in de daarna nog volgende twee ronden werden de teugels niet gevierd, want ook die werden in winst omgezet en daardoor vestigde de ploeg van coach Chris de Graaf een nieuw record in de Tweede Divisie. Recordkampioen was Jong AZ dat in ’16-’17 uit 34 duels 76 punten veroverde, Spakenburg pakte er maar liefst zes meer. Ook in het aantal gescoorde doelpunten werd een nieuwe trend gezet. Dat was in handen van ex-equo Jong AZ en AFC met 85 treffers. Captain Floris van der Linden en zijn manschappen deden daar nog een schepje van vier bovenop.
Al met al een zeer indrukwekkende prestatie van onze aankomende opponent.
Tegenslag
Met een nauwelijks gewijzigde kampioensselectie – 3 vertrekkers – en twee nieuwelingen t.w. Ian Beelen (ADO ’20) en doelman Indy Groothuizen (Akademisk BK Den.) mocht de kampioen dus dit seizoen gezien worden als een van de favorieten om opnieuw een gooi te doen naar de titel. Die is uiteraard nog steeds aanwezig, maar de achterstand op koploper en winterkampioen Quick Boys bedraagt wel acht punten.
Dat heeft zeker te maken met een flinke portie tegenslag die ploeg overkwam. Allereerst vertrok verdediger Masies Artien net na het begin van de competitie naar zijn vaderland Irak om daar aan een profavontuur te beginnen. Daarnaast raakten Dwayne Green, Ahmed el Azzouti en beoogd eerste sluitpost Indy Groothuizen zwaar geblesseerd in de voorbereiding en hebben daarom nog steeds geen minuten kunnen maken. Ook sterkhouder Koos Werkman haakte een aantal weken geleden geblesseerd af, en dat gold ook voor Mukhtar Suleiman, maar die heeft ondertussen alweer zijn opwachting gemaakt.
Die hiaten werden tussendoor wel opgevuld door sluitpost Kyan van Dorp (FC Emmen), aanvaller Delano Gouda en verdediger Augustin Drakpe (beide met een verleden bij Jong Sparta), maar dat vergt natuurlijk aanpassing in automatismen van een soepel draaiend team.
Ondanks al die tegenslagen is Spakenburg zeker nog niet verslagen en zal er in de rest van het seizoen zeker nog een gooi worden gedaan om toch weer mee te gaan strijden om prolongatie van de titel, te beginnen met winst op de Veenendaalse gastheren.
De huidig clubtopscorer Genrich Sillé (5 treffers) maakte in de laatste ontmoeting de openingsgoal.
Flink in het krijt
Dat de Veenendalers overall gezien nog steeds flink in het krijt staan bij Spakenburg is een understatement van de eerste orde. Want van de voorgaande 83 onderlinge duels wonnen onze gasten er maar liefst 43, werden 17x de punten gedeeld en dolven ze 23x het onderspit. Ook het doelsaldo van 162-119 is overduidelijk in het voordeel van Spakenburg.
In Veenendaal ogen die cijfers gelukkig heel wat gunstiger voor de gastheren. Want daar staan 14 overwinningen, 9 gelijke spelen en 19 verliespartijen geschreven in de annalen. Opvallend is daarbij nog wel dat het doelsaldo van 70-69 in het voordeel is van Veense blauwen.
Als we nog even naar het recente verleden kijken, d.w.z. de zes eerder gespeelde duels in Tweede Divisie verband in Veenendaal helt de balans ook over in het voordeel van onze gasten. G.V.V.V. won er twee van, speelde eenmaal gelijk en dus waren Spakenburger driemaal te sterk.
Vorig seizoen was Spakenburg, samen Quick Boys, de enige ploeg die al zes de punten wist af te pikken van de Vink brigade, want voor de hierboven omschreven 2-3 nederlaag hadden ze op de eigen Westmaat ook al met 4-1 gewonnen.
Op basis hiervan is het dan ook helemaal niet onlogisch om de thuisclub de underdog rol toe te bedelen.
Huid duur verkopen
We mogen op bijna de helft van de competitie gerust de conclusie trekken dat captain Barry Maguire c.s. te wisselvallig presteren om het de top moeilijk te maken. De behaalde resultaten wijzen dat uit, met afgelopen zaterdag daarvan nog een goed voorbeeld. In en tegen Barendrecht een zwakke eerste helft met als resultaat een 2-0 achterstand. Daarna liet de ploeg zien dat ze wel degelijk een goed spelletje op de mat kunnen leggen met kansen in overvloed waarvan er helaas maar één verzilverd kon worden, terwijl de gastheren uit een counter de 3-1 eindstand bepaalden.
Het niet benutten van kansen is ook een makke gebleken in de diverse voorgaande duels. Creëren lukt wel, maar afmaken gebeurt gewoon te weinig.
De doelstelling zal dan ook moeten zijn, zoals al eerder geschreven in deze vooruitblikken, om meer punten te pakken dan in het vorig seizoen en daarmee progressie te boeken.
Voorlopig voldoen onze favorieten heel voorzichtig daaraan. Want vorig jaar werd de winterstop ingegaan met 26 punten uit 17 duels, een doelsaldo 23-23, wat de achtste positie opleverde.
Nu aan de vooravond van de stop tijdens de komend feestdagen heeft de ploeg 27 punten verzameld uit 16 wedstrijden, een doelsaldo van 29-23 en plek zes op de ranglijst.
Alleen al daarom zal G.V.V.V. zich niet vrijwillig neerleggen om underdog te gaan vervullen in dit blauwe onderonsje. Ieder puntje wat maar gepakt kan worden tegen de regerend kampioen is welkom in de race naar vooruitgang. Daarom mag ook verwacht worden dat G.V.V.V. haar huid zo duur mogelijk zal gaan verkopen in deze laatste wedstrijd van kalenderjaar 2024. Want zonder nederlaag naar de kerstdagen en nieuwjaar toeleven voelt heel wat prettiger dan met.
Spaarpot omkeren
Met de aanstelling van coach Gery Vink (59) op 18 oktober 2021 kreeg deze klassieke klassieker zelfs nog een extra dimensie. Want iedere rechtgeaarde zaterdagvoetbalkenner weet dat zijn zoon Wilmilio (31) al sinds medio 2020 speler is van Spakenburg en daarvoor bij TEC, FC Eindhoven en MVV uitkwam. Er zijn sindsdien vijf (blauwe)confrontaties geweest tussen Vink senior en junior. Drie in competitieverband en ook twee tijdens sparringpotjes.
Om met dat laatste te beginnen, daarin is Pa nog steeds de ‘baas’. Want een oefenduel in Veenendaal in dec. 2021 eindigde onbeslist (2-2), en bij het terug bezoek aan Spakenburg in aug. 2022 stond er 2-5 op het scorebord. Of er toen ook al afspraken waren dat de verliezer een etentje zou gaan betalen weten we niet, maar dat dit tijdens de drie competitieduels wel het geval was is een stilzwijgend geheim. En daarin heeft junior een voorsprong op senior.
G.V.V.V. won de voorlaatste thuiswedstrijd tegen Spakenburg op het Panhuis eind maart 2022 met 4-0, en Spakenburg won vorig seizoen de beide onderlinge duels zoals u elders in dit artikel al heeft kunnen lezen.
De vraag is dan ook wie na dit duel de spaarpot moet omkeren?
De wedstrijd G.V.V.V. – Spakenburg op sportpark Panhuis begint om 14.30 uur en zal onder leiding staan van Dhr. T.R. Winkel uit Leermens, die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. W.J.M. Linders en Dhr. G. van Mun. Vierde official is Dhr. R. Tulen.
Opwarmer
Voor de echte voetbalfanaten staat er als opwarmer voor dit duel nog een heuse Veense derby op het programma. Want om 11.30 uur trappen G.V.V.V. O23 en V.R.C. O23 hun onderlinge duel af in de Tweede Divisie E, en daar staat alleen nog de dorpseer op het spel. Want beide teams zijn uitgeschakeld in race voor het najaarskampioenschap. Onze jonge talenten deden lang mee om de bovenste plek, maar een terugval in de laatste weken heeft hen kansloos gemaakt om promotie te maken.
De jongemannen van trainer Anass Lakhal zullen dus hun beste beentje voor moeten zetten om in deze laatste wedstrijd van de najaarscompetitie hun derde plek vast te houden. Want de talenten van zusterclub V.R.C. hebben net zoveel punten behaald met alleen een wat slechter doelsaldo. Kortom een spannende plaatselijke derby waarbij ‘onze jongens’ alle steun kunnen gebruiken. Dus een oproep aan alle blauwen kom G.V.V.V. O23 aanmoedigen!!!