Voor de tweede keer op rij gaan de pupillen van coach Gery Vink het opnemen tegen een team uit de provincie Zuid Holland. Niet zo vreemd overigens, want maar liefst 8 van 18 deelnemende voetbalclubs in deze jaargang van de Tweede Divisie komen uit dat deel van Nederland. Ook de hierna volgende twee duels, t.w. Quick Boys uit en Noordwijk thuis, staan in het teken van die provincie, maar eerst is SVV Scheveningen te gast op het sportpark Panhuis.
Voor de ‘Schollenkoppen’, zoals de bijnaam van onze opponent luidt, is dit al een tweede bezoek aan het sportpark Panhuis in deze jaargang. Want begin september jl. moesten zij het in het kader van de voorronde van de KNVB beker op de rode zijde zijn, om aldaar de strijd aan te binden met buurman DOVO.
Het werd geen onverdeeld genoegen voor onze gasten, want na verlenging die nodig was omdat er in de reguliere tijd 1-1 op het scorebord stond, gingen zij met 2-1 ten onder tegen onze buren. Dat betekende dus uitschakeling, dat voor amateurs bij een ronde overleven steeds lucratiever wordt in sportief, maar vooral in financieel opzicht.
Helaas konden ‘onze jongens’ na vrijloten voor die voorronde daarna ook de penningmeester niet blij maken want zij gingen kansloos onderuit bij competitiegenoot AFC (3-0).
Dus beide kemphanen van komende zaterdag konden zich na de uitschakeling volop focussen op de competitie en dat gaat G.V.V.V. veel beter af dan Scheveningen. Want waar de Veense blauwhemden zich tot nu toe een subtopper toonde, strijden de Schollenkoppen om lijfsbehoud.
Als je daarbij dan ook nog in ogenschouw neemt dat onze gasten in de eerder gespeelde acht wedstrijden in de Topklasse en Tweede Divisie op het Panhuis er slechts eenmaal in slaagden om alle punten mee te nemen naar de befaamde badplaats, dan zal duidelijk zijn dat G.V.V.V. een zogenaamde angstgegner voor hen is.
Je bent 100 voor je het weet
Met deze kop werd het eerste artikel in de presentatiegids 2019 – 2020 geopend. Dat uiteraard n.a.v. jubileumjaar, want op 1 juli 2019 bestond SVV Scheveningen precies een eeuw.
Op de dertien meter lange wand achter de bar van het clubhuis is toentertijd een overzicht gemaakt met foto’s en andere herinneringen, gerangschikt in perioden van tien jaar. Voor voetballiefhebbers met historisch besef een absolute must om daar eens wat langer bij stil te staan.
Overigens was er in 1919, vlak na de Eerste Wereldoorlog, een ‘explosie’ van nieuwe voetbalverenigingen in Nederland want er werden maar liefst 59 nieuwe clubs opgericht. De Treffers ook 1919, ADO ’20, RKAV Volendam en Quick Boys allen van 1920, zijn daar voorbeelden van in de Tweede Divisie.
Allermooiste present
Op sportief vlak kreeg de gehele vereniging al vroegtijdig (op 9 juni 2018) het allermooiste presentje in de schoot geworpen wat ze zich maar konden wensen voor het 100-jarig bestaan. Het vlaggenschip van de club was de schenker. Spelend in de Derde Divisie was kampioen Spakenburg niet meer te achterhalen, maar de tweede en derde periodetitel waren wel een prooi voor Scheveningers waardoor via de nacompetitie een kans werd geboden op promotie. Die kans werd beide handen aangegrepen. Eerst werd gemeentegenoot HV & CV Quick in twee duels aan de kant geschoven, waarna TEC, wat op een p/d plaats was geëindigd in de Tweede Divisie, tegenstander werd. Op de eigen Houtrust werd het 2-0 en leek een goede slag geslagen in de weg omhoog naar de hoogste trede. Maar op sportpark De Lok in Tiel poetsten de Oranjehemden die achterstand al in de eerste helft weg door een 2-0 voorsprong. En toen na de tweede vijfenveertig minuten daar geen verandering is was gekomen en de 1600 toeschouwers zich al opmaakten voor de verlenging sloeg Leroy Resodihardjo (nu gestopt) genadeloos toe door in de toegevoegde tijd de 2-1 binnen te schieten en daarmee SVV Scheveningen tweededivisionist te maken.
Een status die sinds 1991, toen de club op het hoogste zaterdag amateur niveau debuteerde, op zes seizoenen na, altijd heeft hoog gehouden.
Jonathan Vergara Berrio viert zijn doeltreffende strafschop op 31 aug. 2024.
Landskampioen
Een ander hoogtepunt is natuurlijk het landskampioenschap bij de amateurs uit 1996. Pas voor het vijfde seizoen spelend op het hoogste zaterdag niveau werd het afdelingskampioenschap gepakt, gevolgd door de algehele zaterdagtitel ten koste van SV Urk en HSV Hoek.
In de zondag afdeling deed de Baronie hetzelfde en dus moesten de Scheveningers en de Bredanaars onderling gaan uitmaken wie de sterkste amateurclub was van Nederland. In Scheveningen werd het 2-0 en in Breda 2-1, en dus gingen de Schollekoppen er met die meest prestigieuze titel bij de amateurs vandoor.
Een jaar later herhaalde Scheveningen bijna datzelfde kunstje. Maat toen legden ze met 3-4 het loodje in een beslissingsduel om de afdelingstitel nadat ze in punten gelijk waren geëindigd met FC Lisse. De Lissenaren, VVOG en ons eigen G.V.V.V. speelden toen om de zaterdagtitel die uiteindelijk een prooi werd voor Harderwijkers.
Zeldzame clubtrouw
Wie direct, en later indirect, een hele grote vinger in de pap had bij die successen in de drie laatste decennia dat Scheveningen zich een zeer vrij stabiele club toonde bij de zaterdagamateurs, is zonder enige twijfel de huidige coach John Blok (57).
Onder leiding van dit clubicoon, want Blok is in juli jl. begonnen aan z’n in totaal eenentwintigste jaargang (in twee verschillende perioden t.w. ’00 t/m ’05 en ’09 t/m ‘25) als coach, is er zelden zoveel clubtrouw vertoond bij een en dezelfde voetbalvereniging. Dit was dus de indirecte kant.
Direct betrokken was hij als speler van Scheveningen bij de opmars naar het hoogste podium en de daaruit voortvloeiende sportieve prestaties. Want Blok speelde voordat hij in 2000 voor het eerst voor de groep stond maar liefst 14 jaar in het eerste elftal van de groen-zwarte formatie. Dat geeft dus nog een flinke vleug extra cachet aan de twee-eenheid Scheveningen en John Blok.
Het zou ons dan ook niet verwonderen dat dit een record is in het amateurvoetbal, en dat als Blok ooit afscheid gaat nemen van ‘zijn’ club, er een standbeeld wordt opgericht met zijn beeltenis op sportpark Houtrust.
Als een vis in het (zee)water
Waar de badplaatsbewoners na het terug veroverde terrein zich in eerste instantie steeds behoorlijk moesten inspannen om het hoofd boven water te houden met als resultaat een 14de en 15de stek (het zeer korte coronaseizoen ‘20’-’21 laten we buiten beschouwing), leek het op dat men zich in de twee voorlaatste jaargangen als een vis in het water voelde in de Tweede Divisie.
Want in 2022 en 2023 nestelde SVV Scheveningen zich beide keren op de achtste positie in de ranglijst en was er dus geen enkel gevaar voor degradatie wat de ‘onzen’ dus helaas wel overkwam. En als je dan ook weet dat de financiële bomen in en bij Scheveningen zeker niet tot in de hemel groeien is dat een zeer knappe prestatie, met ook nog eens veel concurrentie op de spelersmarkt van de regioclubs in de echte Duin & Bollenstreek waar maar liefst negen clubs actief zijn in de Tweede- Derde en Vierde Divisie.
Lex Immers (r.), beoogt opvolger van trainer John Blok, vertrok met de zuiderzon.
Geen paniek
Daarom zal de gemoedelijke en vriendelijke volksclub, waar paniek een vies woord is, dan ook zeker niet geschrokken zijn van het competitie verloop in de vorige jaargang. Daarin was eigenlijk tot half november vorig jaar niets aan de hand met een plaats aan de onderkant van de middenmoot. Maar helaas voor alles wat Scheveningen lief heeft kwam de klad er flink in, maar liefst 13 wedstrijden op rij wisten ze niet te winnen, waaronder acht nederlagen in successie. Daardoor kwam de gevarenzone erg dichtbij.
Maar sinds de Blok-boys terugkeerden op het hoogste amateurniveau waren ze ondertussen wel gewend geraakt aan de ups en downs gedurende een competitie jaargang want dat gebeurde vaker, daarom bleef men vertrouwen houden in een goede afloop met de leidsman Blok als rustpunt.
Terecht zoals bleek, want vanaf eind maart vorig jaar werden er weer punten bijeen gesprokkeld en hoefde men slechts één nederlaag te verteren in de laatste speelronde toen de kaarten al waren geschud v.w.b. rechtstreekse degradatie en het spelen van nacompetitie. Scheveningen eindigde met die puntenoogst precies boven de gevaarlijk streep en mogen zich dus daarom voor de zevende keer op rij tweededivisionist noemen.
Gehavende selectie
We kunnen ons levendig voorstellen dat allen die Scheveningen lief hebben op dit moment onvoorwaardelijk hun handtekening zouden willen zetten voor zo’n zelfde scenario als vorig seizoen. Want dat direct veilig spelen het ultieme doel zal zijn is volkomen duidelijk, nu men zich in de directe gevarenzone bevind op de ranglijst.
Maar garanties op papier zijn in het voetbal van nul en generlei waarde, het zal toch echt op het veld moeten gebeuren en daarbij zullen ook de factoren schorsingen, blessures, ziektes, en hopelijk een vleugje geluk in het voordeel van de Blok-boys moeten uitvallen om dat te realiseren.
Juist deze factoren spelen momenteel een rol. Van de 13 verlies partijen werden er bijna de helft (6) met slechts één doelpunt verschil verloren. Met een beetje meer geluk aan de zijde hadden er dan bij sommige van die verloren duels toch nog een puntje gepakt kunnen worden.
Afgelopen zaterdag bij het met 1-4 verloren thuisduel tegen Jong Almere City FC was het helemaal bal. Maar liefst acht selectiespelers ontbraken vanwege blessures, ziektes of schorsing. Daarom kwam huidig assistent-trainer, voormalig spits en erkend doelpuntenmaker van het vlaggenschip, Tim Peters (39), zelfs op het wedstrijdformulier te staan voor als de nood aan de man kwam qua personele bezetting in het veld. Hij hoefde de kicksen niet aan te trekken, maar het zegt wel iets.
Waar wellicht wel de hand in eigen boezem voor mag worden gestoken is het feit dat Scheveningen absolute koploper is een klassement waarin je niet bovenaan wil staan. Dat is de rode kaarten ranglijst. Afgelopen zaterdag kreeg verdediger Emre Ates, nadat het duel al afgelopen was, er een voor gehouden door referee Henshuijs. Dit was al de vijfde directe rode prent en eenmaal 2x geel voor de ploeg van John Blok en dat betekent dat Ates niet in actie mag komen tegen G.V.V.V. tenzij er protest is aangetekend natuurlijk.
Maar samen met o.a. oudgedienden Jari de Jong, Barry Rog, Mitchell de Vlugt, Sven van der Maaten en Michael de Niet, die Scheveningen al vele jaren trouw zijn, en natuurlijk niet te vergeten cultvoetballer Tom Beugelsdijk die vorig seizoen na de winterstop aansloot, zal Scheveningen vast en zeker met een elftal op het veld staan om te gaan proberen punten weg te kapen op het sportpark Panhuis om daarmee de weg omhoog te vinden.
Bestendigen
Het zal duidelijk zijn dat alle rechtgeaarde aanhangers van ons vlaggenschip zich gelukkig prijzen dat ze niet in schoenen staan van de Scheveningen supporters. Want vechten voor lijfsbehoud is het laatste wat je wilt voor je favoriete club, dat zullen alle blauwen met de ervaring van twee seizoenen geleden van harte onderschrijven.
Met de tot nu toe geleverde prestaties van captain Maguire en zijn manschappen is helemaal niets mis. Die zou je kunnen omschrijven: Als te klein voor het tafellaken en te groot voor het servet. Mede daarom mag G.V.V.V. zich subtopper noemen, niets meer maar ook niets minder. Het is nu zaak om die kwalificatie in de rest van het seizoen te gaan bestendigen en zo snel als mogelijk het puntenaantal van veertig te bereiken, want daarmee is volgens alle deskundigen, waaronder coach Gery Vink, het blijven uitkomen in de Tweede Divisie verzekerd. En dat was het allergrootste en eerste doel van onze club aan het begin van deze jaargang. Daarna wordt er gekeken of de zesde positie in de eindklassering van vorig seizoen misschien nog verbeterd kan worden.
Tweemaal winst
Toeval of niet, het is komende zaterdag op twee dagen na, precies een jaar geleden dat Scheveningen ook op bezoek was op de blauwe zijde van het Panhuis. Ook de situatie op de ranglijst was toen ongeveer gelijk aan die van heden. De gastheren bezette de 6de plek en hadden 29 punten veroverd, de gasten stonden toen net boven de gevaarlijke streep met 19 punten uit 18 duels. Helaas voor onze bezoekers bevinden zij zich nu onder die streep. Dat heeft er mee te maken dat er zeven punten minder werden veroverd in vergelijking tot de situatie van een jaar geleden.
Op 27 januari 2024 had G.V.V.V. in dat duel tegen Scheveningen heel veel controle en ook ruimschoots de overhand. Maar om dat in de score uit te drukken was een heel ander chapiter, dat lukte pas acht minuten voor het laatste fluitsignaal toen Quincy Veenhof de enige treffer maakte en zich tot goudhaantje mocht bekronen.
Ook op sportpark Houtrust bij de heenwedstrijd op 31 augustus jl. toonde de ploeg van coach Vink zich van haar goede zijde en besliste in het tweede bedrijf door goals Jonathan Vergara Berrio, vanaf de elfmeterstip, en Sergio Tremour dat duel in haar voordeel.
De nul
In de laatste twee onderlinge ontmoetingen werd dus door G.V.V.V. de zogenaamde ‘nul’ gehouden. En laat dat nou net een cruciale factor zijn geweest in de acht eerder gespeelde duels in Veenendaal. Met daarin gelukkig ruimschoots voordeel voor de thuisploeg.
Want van die acht wonnen de blauwhemden er 6 zonder een tegentreffer te hoeven incasseren. Een werd er in het voordeel van Scheveningen beslecht, in het seizoen dat de ‘onzen’ het loodje legden en degradeerden. En dan mag u raden?
Ja, ook die eindigde zonder tegentreffer met 0-2 in het voordeel van de bezoekers. De uitzondering op de regel was een ontmoeting in de Topklasse in ’14-’15, daarin scoorden beide ploegen ieder tweemaal en stond er derhalve 2-2 als eindstand op het scorebord.
Met deze gegevens in het achterhoofd is het daarom waarschijnlijk ook wel duidelijk waarom in de inleiding wordt gesproken van het feit dat Scheveningen in G.V.V.V. op eigen grond een zogenaamde angstgegner treft.
Quincy Veenhof was bijna een jaar geleden het goudhaantje met zijn winnende treffer.
Van kwartet naar kwintet?
Dat G.V.V.V. daarom ook door vriend en vijand de favorietenrol zal worden toebedeeld is volkomen logisch. Zeker nog als je weet dat de ploeg van coach Gery Vink het in het eerste kwart van de competitie opgelopen thuissyndroom – meer punten halen buitenshuis dan op vreemde bodem – van zich heeft afgeworpen. Want het laatste kwartet thuiswedstrijden – ADO ’20 5-1, Kon. HFC 3-1, Spakenburg 3-1 en Jong Sparta 3-0 – eindigden allemaal in ruime overwinningen.
O.a. daarmee ging ook een wens van de trainersstaf in vervulling door wat doeltreffender te zijn dan vorig seizoen. Toen stond de teller in deze fase op 25 goals, nu is dat opgelopen tot 36, kortom een mooie progressie.
Nu zal de praktijk ook uit moeten wijzen of G.V.V.V. van dat kwartet winstpartijen na zaterdag een kwintet heeft kunnen maken en dat het zich niet heeft laten verrassen door een kat in het nauw. Want we weten allemaal dat die soms rare en vreemde sprongen kunnen maken.
G.V.V.V. – SVV Scheveningen begint om 14.30 uur op sportpark Panhuis. Deze wedstrijd zal onder leiding staan van Dhr. R. Sturm uit Oostkapelle. Hij zal langs de lijn worden bijgestaan door Dhr. J.R. Waleveld en Dhr. T. Deden. Vierde official is Dhr. D. Serik.