Voordat ons vlaggenschip pas op 8 maart aanstaande weer de volgende thuiswedstrijd gaat spelen, volgen er eerst twee duels op vreemde bodem en een zogenaamde inhaalronde. Voor het eerste uitduel reist de Vink brigade naar de Flevopolder, alwaar Jong Almere City FC haar domicilie heeft.
Jongste jongetje
De jongste bvo, ook nog eens afkomstig uit de jongste provincie van ons land, heeft in haar korte geschiedenis al aardig wat roerige tijden gekend. Maar als er tegen de tijd dat Almere City FC een halve eeuw oud wordt, een jubileumboek zal verschijnen, dan staat de periode 2022-2025 daar ongetwijfeld goudomrand in. Want de hoofdmacht van Flevolanders bereikte vorig seizoen de Eredivisie, en het talententeam de Tweede Divisie. Dus twee vliegen in een klap.
En beide teams handhaafden zich ook nog eens redelijk soepel op de allerhoogste trede van het betaald voetbal en bij de (semi)amateurs. Dat was uiteraard de ultieme opdracht van de clubleiding, dus verdienen de ‘senioren en junioren’ alle lof van zowel vriend als vijand.
Officieel is de betaald voetbal organisatie Almere City FC opgericht op 1 juli 2005. Maar natuurlijk weten de echte kenners dat er een hele voorgeschiedenis aan vooraf ging, met namen als FC Omniworld, Sporting Flevoland en Zwarte Schapen, voordat Almere City FC haar beslag kreeg. En ook dat de oorsprong zelfs nog veel verder terugging en in onze hoofdstad lag, via roemruchte namen als DWS en FC Amsterdam.
Hoewel dus Amsterdamse roots, niet zo gek natuurlijk omdat Almere halverwege de jaren zeventig van de vorige eeuw uit de grond werd gestampt om opvang te bieden aan de groeiende bevolking van de hoofdstad, houden we het er toch maar op dat het huidige Almere City FC een eigen entiteit is, die de tienerleeftijd heeft, en daarmee absoluut het jongste jongetje van de klas in deze Tweede Divisie.
HHC Hardenberg (1954) en onze club (1947) zijn dus wel veel ouder in leeftijd, maar behoren t.o.v. alle andere mededingers ook tot de één- en twee na jongsten’.
Goede leerschool
Met de komst van Tweede- en Derde Divisie in 2016 besloot de leiding van de profclub om haar ‘Jong team’, niet meer in de onderlinge beloftencompetities te laten spelen, maar de keuze te laten vallen op de strijd met de gevestigde amateurclubs. En dus maakte Jong Almere City FC in 2016 haar debuut in de Derde Divisie. Die keuze was geen direct onverdeeld genoegen voor de talenten van de Almeerse voetbalploeg. Op het nippertje kon de nacompetitie worden ontlopen, want met een veertiende plek eindigde men precies boven de fatale streep.
Maar dat soort ontmoetingen met de gerenommeerde namen uit het zaterdagvoetbal bleek wel een zeer goede leerschool, waarvan de lessen ook nog eens direct in de praktijk werden waargemaakt.
Toetje
Want het jaar daarop werd het seizoen nog wel gestart met een nederlaag, maar daarna volgden 13 ongeslagen partijen op rij. Met ook slechts twee wedstrijden onbeslist en de rest alleen maar driepunters. Daarmee manifesteerde Jong Almere City FC zich als een levensgrote verrassing. Deze ondubbelzinnige succesreeks leverde de ploeg ook de eerste periodetitel op voor de neus van de latere kampioen Spakenburg.
Jammer genoeg kon die meer dan uitstekende vorm kon niet worden vastgehouden, maar met de uiteindelijke vierde plek in de eindrangschikking achter Spakenburg, Scheveningen en DVS ’33 spraken de Jonge Almeerders een uitstekend woordje mee, en was de strijd om het toetje, beter bekend als nacompetitie, ook veilig gesteld.
Hopelijk is Joeri Potjes weer beter want hij moest wegens lichamelijk ongemak vorige week zaterdag voor het eerst dit seizoen verstek laten gaan.
Promotie
Tegen zondag periodekampioen UNA werd het een superspannende aangelegenheid, want zowel de thuis- als de uitwedstrijd eindigde in 1-1. Verlenging in Veldhoven bracht ook geen beslissing en dus kwam het op strafschoppen aan. Daarin mistte de thuisploeg maar liefst driemaal en de jonkies van Almere niet, waardoor de penaltyreeks met 1-3 werd gewonnen en dus een finale wedstrijd volgde tegen JVC Cuijk wat FC Lisse had geëlimineerd.
Daarin lieten de Almeerders geen twijfels bestaan over wie de promotie het meest verdiende. Bij buurman SC Buitenboys – in het eigen stadion werd op dat moment de kunstgrasmat vervangen door echt gras – werden de Brabanders met 2-1 geklopt, en in Cuijk werd het drie dagen later zelfs 1-3. Een uitermate knappe prestatie van de jonge Flevolanders.
Degradatie
Maar dat een divisie hoger spelen geen sinecure is ondervonden de talenten van Almere City FC in seizoen ’18-’19 aan den lijve. Met een flink gewijzigde selectie, dat is nu eenmaal de consequentie van zo’n leerschool omdat de spelers aan een leeftijdscategorie gebonden zijn, kon dat seizoen de gevarenzone niet worden ontweken.
Op instigatie van de amateurclubs was de KNVB overstag gegaan om het aantal beloftenteams in ’19-’20 terug te brengen tot een maximum van twee. Dat betekende dat het laagst eindigende ‘Jong Team’ sowieso een stap terug moet doen ongeacht de positie op de ranglijst als die tussen plek 10 t/m 16 uitkwam. Tevens werd in Zeist besloten dat er in ’20-’21 geen deelname aan de Derde Divisie zou volgen voor die talententeams van bvo’s.
Onze gastheren eindigden toen op plek 16 en dat betekende terugkeer naar de Derde Divisie en Jong FC Volendam mocht die plaats overnemen op het hoogste platform.
Stuivertje wisselen
In het onderbroken eerste (Covid19) seizoen eindigde Jong Almere in de Derde Divisie in de middenmoot en moest daarna dus verplicht terugkeren naar de nieuw opgerichte O21 competitie van de KNVB. Die start in ‘20’-’21 daarin duurde maar heel kort omdat het virus nog steeds niet was uitgeraasd, maar met nieuwe ronde, nieuwe kansen in ’21-’22 zette Almere City O21 gelijk een mijlpaal door zich als allereerste kampioen te kronen van deze nieuwe competitie. Hiervoor was wel een beslissingswedstrijd nodig tegen najaarskampioen Feyenoord O21.
Op het trainingscomplex Varkenoord van de Rotterdammers wonnen de jongemannen van toenmalig trainer Hedwiges Maduro met 0-1. Maar daarmee waren de aanstormende talenten uit Almere nog niet terug in de Tweede Divisie. Want de zeer ingewikkelde reglementen van de bobo’s uit de Zeister bossen wezen uit dat er tegen Jong FC Volendam, dat als elfde was geëindigd, alsnog een tweeluik gespeeld moest worden om handhaving of promotie.
De Oranjehemden redden het vege lijf door een 3-0 thuiswinst en een 1-0 verlies in Almere.
Dat het kampioenschap bij de O21 geen toevalstreffer was van Jong Almere City bewezen ze in mei 2023, want onder leiding van Anoush Dastgir, nu rechterhand van Jeroen Rijsdijk bij de hoofmacht, werden zij opnieuw overtuigend kampioen in de O21 competitie. Nu kon, wederom Jong FC Volendam, geen roet in het eten gooien want de wijdbroeken eindigden op een rechtstreekse degradatie plaats in de Tweede Divisie. Dus werd het direct stuivertje wisselen geblazen en keerde Jong Almere City FC terug in de Tweede Divisie.
Handhaven opnieuw de opgave
Door het doorschuiven van Dagstir moest er ook weer een nieuwe oefenmeester worden gevonden. Het werd Danny Schenkel (46), voormalig prof van o.a. Sparta, Telstar en Willem II. Als oefenmeester staan BFC, Zwaluwen Vlaardingen, Ajax Vrouwen en de jeugd van Sparta op zijn cv. Met Schenkel als debuterende oefenmeester vorig seizoen hebben de jongelingen uit de Flevopolder zich toen meer dan uitstekend gemanifesteerd, want zoals reeds gememoreerd, werd aan de ultieme doelstelling van handhaven op het hoogste echelon soepel voldaan met een achtste plaats op eindrangschikking.
Daarmee zetten de jonge Almeerders opnieuw Feyenoord O21 de voet dwars, want dat team werd overall kampioen van de O21 competitie. Als onze aanstaande opponent lager dan de negende plek was geëindigd dan had er een p/d duel plaatsgevonden met de Rotterdamse grootmacht om een plaatsje in deze Tweede Divisie. Zover kwam het dus niet dankzij de prestaties van de Schenkel brigade.
Alle reden dus voor de clubleiding om door te gaan met de voormalig profvoetballer als gedreven en ambitieuze coach van Jong Almere City FC. Met als belangrijkste opdracht de jonge talenten naar een hoger niveau te brengen, het liefst naar het eigen vlaggenschip. Maar als dat niet lukt om in ieder geval de transferwaarden op te voeren, zodat de club de revenuen daarvan kan plukken. Daarvoor is spelen op een zo’n hoog mogelijk niveau met veel weerstand de beste leerschool en daarom is directe handhaving in de Tweede Divisie ook een belangrijke doelstelling.
Ook voor Quiermo Dumay is het te hopen dat zijn opgelopen blessure tegen vv Noordwijk genezen is, want de vleugelverdediger speelde tot nu toe in alle 22 duels.
Blakende vorm in 2025
Om dat streven aan het einde van de rit voor 100% veilig te stellen zullen onze gastheren nog wel een paar plekjes moeten stijgen op de ranglijst, want daarvoor is een plaats bij de eerste negen nodig. Maar in de huidige situatie, plek 12, is dat veilig spelen ook het geval omdat aanvoerder Guus Beaumont c.s. zich hoger op de ranglijst hebben genesteld dan hun lotgenoten van Jong Sparta. Als ze dat kunnen handhaven is er niets aan hand, maar het verschil is slechts vier punten dus volgt er een pittige opgave in het restant van de competitie.
Dat Jong Almere doordrongen is van het feit dat er schepje bovenop moest in dit nieuwe jaar om de doelstelling te halen maken ze in praktijk ook echt uitstekend waar. Alleen de start leverde een nederlaag op – 2-3 tegen Rijnsburgse Boys – maar daarna volgden vier eclatante zeges op respectievelijk Scheveningen (1-4), Quick Boys (5-1), Noordwijk (1-4), en afgelopen zaterdag werd De Treffers in Groesbeek kansloos met 0-3 opgerold.
Voorwaar een prachtige reeks met ook nog eens 16 goals voor en slechts 3 tegen.
Dat eerstgenoemde feit is ook het sterke gedeelte van onze tegenstrever. Want in totaal hebben de pupillen van coach Schenkel er al 49 gemaakt – met Emanuel Poku 10x en David Garden 9x als clubtopscores – en zijn ze daarmee, na Rijnsburgse Boys (51), de meest scorende ploeg in de Tweede Divisie.
Grillig en opmerkelijk
Voor die neergezette reeks van vier winstpartijen waren de prestaties van de jonge Flevolanders op zijn minst grillig te noemen. In de eerste 10 duels van deze jaargang werd er slechts tweemaal verloren, en uit de acht daaropvolgende wedstrijden ging dat aantal ineens naar 6. Dat het puntentotaal wat achterbleef had te maken met het feit dat ze vice kampioen zijn van de gelijke spelen en die zetten nu eenmaal niet zoveel punten aan de dijk. Maar liefst 7x werden de punten gedeeld, alleen Kon. HFC heeft er nog meer achter haar naam staan, namelijk 9.
En bij die puntendelingen is iets opmerkelijk te constateren. In totaal vielen er tot op heden 41 draws te noteren in deze jaargang. Daarbij kwam 0-0 negenmaal, 1-1 zeventien keer, en 2-2 tienmaal voor. De snelle rekenaars weten dan ondertussen dat 5x 3-3 dat plaatje compleet maakt. En juist op die uitslag heeft Jong Almere patent, zo blijkt. Want van de vijfmaal 3-3 namen zij er vier voor hun rekening. Tegen ACV, De Treffers, Quick Boys en juist ja … ook in de heenwedstrijd in Veenendaal stond die uitslag op het scorebord. ADO versus Volendam maakt het rijtje 3-3’s compleet.
Bizar evenwicht
Wellicht zal de goede verstaander vanwege deze ‘matchfacts’ daarom al de clou hebben gevonden waarom in de titel van deze vooruitblik het getal drie wordt genoemd. Maar de insiders van Jong Almere en G.V.V.V. die een goed geheugen hebben voor uitslagen uit het verleden weten dat het getal drie nog veel verder reikt dan de 3-3 op 21 september vorig jaar. Toen zorgden Jonathan Vergara Berrio en Joeri Potjes (2x) voor de thuisploeg, en Marley Dors en David Garden (2x) voor de gasten, dat het scorebord bijna overuren maakte.
Maar ook vorig seizoen werd het op 13 april op het Fanny Blankers Koen sportpark 3-3. Tijmen Wildeboer (nu Top Oss) scoorde tweemaal, waarvan één vanaf elfmeter, en Layee Kromah (nu Jong Sparta maakte het trio compleet voor de gastheren. Quincy Veenhof, Ilias Latif en Justin Spies deden hetzelfde terug voor de blauwhemden.
Maar het kan nog bizarder. Voorafgaande aan seizoen ’23-’24 speelden de beide teams in de voorbereiding een sparringpotje tegen elkaar op het Panhuis. Uitslag… inderdaad ook 3-3. Veenhof, Latif en George (nu Real Sranang) waren trefzeker voor de gastheren, Layee Kromah, Stan ter Haar (nu Excelsior ’31) en Bradley van Hoeven (nu Motor Lublin PL.) maakte het trio doelpunten voor de gasten.
De thuiswedstrijd in de competitie op het Panhuis eindigde toen in 0-0. Dus viermaal achtereen een gelijkspel betekent ook een drie op het toto- of wedformulier en daarmee is dus de vraagstelling in de titel gerechtvaardigd en de tussenkop boven deze alinea een waarheid als een koe.
Jonathan Vergara Berrio (43) scoorde op 21 september de openingsgoal.
Wie doorbreekt de macht van het getal drie?
Als we hierbij dan nog de uitslagen van de twee duels optellen die in het seizoen ’18-’19 werden gespeeld, toen de allereerste ontmoetingen van Almeerders en de Veenendalers of vice versa plaatsvonden, is de conclusie dat er zelfs volledig evenwicht is op de balans, zowel in punten als in doelsaldo. Want op 15 sept. 2018 won G.V.V.V op het Panhuis met 4-2 en in Almere op 16 febr. 2019 werd het 2-0.
Aan de hand van deze statistieken zou je dan op voorhand de conclusie kunnen trekken dat alles duidt op weer een onbeslist duel, maar bijna zeker wel met doelpunten. Omdat Jong Almere vanaf begin december altijd wel één keer of meer scoorde, en de ploeg van coach Vink dit al doet vanaf eind september. Maar zoals zo vaak in het onvoorspelbare spelletje voetbal doet de bekende kreet: Resultaten uit het verleden etc. etc. ook nu weer opgeld.
Zeker is bijna wel dat er een spannend potje staat te wachten. Jong Almere City FC wil haar mooie reeks overwinningen uitbreiden en G.V.V.V. wil de nare smaak van de zeperd tegen vv Noordwijk als de wiedeweerga wegspoelen.
De wedstrijd Jong Almere City FC – G.V.V.V. die om 15.45 uur aanvangt op het Fanny Blankers Koen sportpark, Competitieweg 22, 1318EA te Almere zal onder leiding staan van scheidsrechter Dhr. E. van de Vaart uit Maartensdijk die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. M.J.H. Pelgröm en Dhr. B.A.J. Reijers. Vierde official is Dhr. J. van Pinxteren.
