Vreugde en verdriet liggen soms heel dicht bij elkaar. Voordat de aftrap werd verricht was er eerst vreugde omdat Barry Maguire en Quincy Veenhof onlangs hun 100ste officiële duel hadden gespeeld in het blauwe tenue, gevolgd door een indrukwekkende minuut stilte ter nagedachtenis aan het overlijden, eerder deze week, van zeer trouw lid Piet van Barneveld dat het verdriet vertegenwoordigde. Daarbij viel na afloop van het duel het verdriet om het 2-5 verlies uiteraard geheel in het niets.
Een minuut ter nagedachtenis aan Piet van Barneveld.
Vooraf was al duidelijk dat de staf moest puzzelen om de basiself samen te stellen, want sterkhouders Mart de Jong en Danny de Leeuw ontbraken door blessures. Daarnaast moest ook vaste waarde Joeri Potjes verstek laten gaan vanwege een schorsing, en bleek in de warming-up dat ook de universeel inzetbare Tariq Dilrosun geen minuten zou kunnen gaan maken. Hierdoor was er plaats op de bank gemaakt voor Khalid Haji, Ali Auchi en Younes Bagdadi, allen spelers van het O23 team.
Dat gaf coach Vink de gelegenheid om de meestal als invallers dienende Sergio Tremour en Giovanni de la Vega in de basis te zetten. Tevens moest de veelal vanaf de rechterflank spelende Justin Spies twee linies terugzakken om de verdediging te completeren. Geen vreemde gedachte van de staf want het kind van de club had dit aan het begin van zijn loopbaan bij ons vlaggenschip al veel vaker gedaan.
Quincy Veenhof ontvangt de bloemen van Rob de Boer vanwege zijn 100ste duel in het blauw.
Countervoetbal
Het was al vrij snel duidelijk hoe zich de wedstrijd zou gaan ontwikkelen. Dat was de thuisploeg als aanvallende partij en de gasten die de verdediging gesloten probeerden te houden om daarna te loeren op de snelle omschakeling. Die aanvallende intenties van de Vink brigade leverde in de eerste twintig minuten wel een paar mogelijkheden op voor o.a. Tremour, te slap schot wat een makkelijke prooi voor goalie Vlak was, Latif idem dito, en Justin Spies die bij een voorzet van zijn captain volledig over de bal heen maaide. Ook schuwden de Volendammers niet om er zo af toe behoorlijk in te kleunen waarbij het opvallend was dat veelal Joep van den Berk daarbij als slachtoffer diende.
Snelle scores
Dat countervoetbal van de Oranjehemden bracht in een kleine tien minuten tijd dubbel succes. Want direct na die poging van Iias Latif stond het binnen de kortste keren aan met aardig wat manschappen aan overzijde alwaar Plugboer de voorzet verzond die door de geheel vrijstaande Niels Kwakman tot openingsgoal werd gepromoveerd. Toen niet veel later doelman Evora op schlemielige wijze een hoekschop weggaf, ontstond er een echte scrimmage, want geheel G.V.V.V. stond in de eigen ‘zestien’, waarbij centrale verdediger Perry Karregat de bal over de doellijn heen frommelde.
Gelukkig kon twee minuten later ook de blauwe aanhang juichen, toen Giovanni de la Vega, die de rol van Mart de Jong op het middenveld zeker niet onaardig invulde, de richting het doel weglopende Latif vond. Zijn knik met het hoofd bezorgde het speeltuig een mooie boog, waarvoor ook sluitpost Dion Vlak voor boog. Daarmee stond de aansluitingstreffer op het scorebord en was er weer van alles mogelijk. Sergio Tremour had kort voor de thee zelfs de gelijkmaker op de schoen, maar zijn schot miste het venijn om Vlak opnieuw te laten buigen.
Justin Spies was heel dicht bij de gelijkmaker, maar de paal stond in de weg.
Dertien geluksgetal
Met Jonathan Vergara Berrio in de ploeg voor de aangeslagen Van den Berk was het in het eerste gedeelte van het tweede bedrijf van hetzelfde laken een pak. Met dien verstande dat Volendam er nu helemaal niet in slaagde van de eigen helft af te komen.
Het leverde G.V.V.V. een aantal goede kansen op om tot de gelijkmaker of meer te komen. Maar Latif miste op aangeven De la Vega een goede kopkans en Genrich Sillé een 100% kans na een fraaie assist van Vergara Berrio. Één op één kon hij Dion Vlak niet verschalken. Datzelfde lukte de vleugelflitser even later nog steeds niet toen hij een Arjan Robben achtige actie maakte en weer Vlak op zijn weg trof. Ook invaller Vergara Berrio kon het verschil niet maken na een individuele actie gevolgd door een schot rakelings voorlangs.
Tussendoor had Justin Spies na een technisch hoogstandje van balcontrole nog de paal geraakt op een dieptepass van captain Maguire. De pessimisten dachten toen wellicht al het zal toch niet: Zoveel kansen en niet scoren, dan doet de opponent dat vast wel. En helaas ze kregen gelijk. Bij de eerste de beste hoekschop in de tweede helft was het gelijk raak. Na een hoekschop werd de bal bij tweede paal door Kroon opnieuw ingebracht en werd die door Perry Karregat met zijn hoofd tot doelpunt gepromoveerd. Dat mocht de ploeg van coach Vink zich wel aanrekenen, want ook nu weer met bijna z’n allen terug in de eigen ‘box’ werd er te veel vrijheid gegeven aan de nummer dertien. Waarmee Karregat dus bewees dat het dragen van dat rugnummer, wat bijna geen enkele voetballer doet, ook geluk kan brengen, want hij maakte de tweede van de middag.
Pompen wordt verzuipen
Door goed te anticiperen op een inspeelpass van Tremour die door een verdediger van Volendam niet kon worden weggewerkt maakte jubilaris Veenhof het zes minuten later weer spannend. Want zijn schot betekende opnieuw de aansluitingstreffer. Net daarvoor was Mitch Willems geblesseerd geraakt en hij werd vervangen door middenvelder Giel Slijkhuis. Daardoor moest er opnieuw gereorganiseerd worden in de opstelling die al aan het begin van de tweede helft was omgezet naar 3-4-3 om meer aanvallende impulsen te krijgen.
Met de moed der wanhoop moest er worden geprobeerd om in het laatste kwartier alsnog een gelijkmaker te forceren. En forceren werd het. Want het zeer compact verdedigende Volendam gaf eigenlijk daarna niets meer weg en met de snelle mannen voorop was de ruimte die G.V.V.V. achterin achterliet een kolfje naar de hand van de mannen van de scheidende trainer Berry Smit.
De geboren en getogen Volendammer kan straks na zijn afscheid van de club tenminste bogen op historisch feit in de wedstrijden tegen G.V.V.V. in Veenendaal. Want met nog doelpunten van Azzedine Sout en Roy Tol in de slotfase werd een 2-5 zege behaald en dat was de allereerste overwinning voor de Oranjehemden op het sportpark Panhuis. Want van de voorgaande tien ontmoetingen had G.V.V.V. er zeven gewonnen en werden drie keer de punten gedeeld.
Giovanni de la Vega toonde zich een goede vervanger van Mart de Jong.
Voor de pupillen van coach Gery Vink wordt het dus uithuilen en opnieuw beginnen volgende week zaterdag, wanneer het weer een in het oranje geklede tegenstander treft. Want dan moet een bezoek worden gebracht aan HHC Hardenberg, dat vanmiddag ook verloor van het ontketende Jong Almere City FC. In Almere werd het 2-1.
G.V.V.V. – RKAV Volendam 2-5 (1-2)
Scoreverloop: 23. Niels Kwakman 0-1, 33. Perry Karregat 0-2, 35. Ilias Latif 1-2, 70. Perry Karregat 1-3, 76. Quincy Veenhof 2-3, 85. Azeddine Sout 2-4, 90+1. Roy Tol 2-5.
Gele kaart: 68. Giovanni de la Vega (G.V.V.V.)
Opstelling G.V.V.V. : Elber Evora (k.), Quiermo Dumay, Barry Maguire ©, Mitch Willems (76. Giel Slijkhuis), Justin Spies, Quincy Veenhof, Giovanni de la Vega, Joep van den Berk (46. Jonathan Vergara Berrio), Sergio Tremour, Ilias Latif, Genrich Sillé.
Opstelling RKAV Volendam: Dion Vlak (k.), Wessel Stuyt (85. Rens Veerman), Perry Karregat, Stef Schokker, Wouter Kwakman, Pieter Kroon, Nick Runderkamp ©, Patrick Plugboer (72. Daan van Baarsen), Roy Tol, Niels Kwakman (56. Jaymillio Pinas), Azzedine Sout.
Scheidsrechter: Dhr. S. Smit (Raalte)
Toeschouwers: 700
