Het wordt komende zaterdag, relatief gezien, vroeg reveille voor onze hoofdmacht, de stafleden en de overige begeleiders. Want dan wacht de langste reis van deze competitie jaargang. Hardenberg ligt namelijk zo’n dikke 130 kilometers toeren richting noordoosten vanuit Veenendaal. Aldaar zal de plaatselijke trots HHC als gastheer optreden.
Verreweg de meeste G.V.V.V.-ers koesteren een warme sympathie voor de voetbalclub HHC Hardenberg als gast, of als gastheer zoals aanstaande zaterdag, op het fraaie en altijd zeer gastvrije sportpark De Boshoek, de thuishaven van de Sallanders.
Maar het is ook vanzelfsprekend dat de aanhangers en sympathisanten van G.V.V.V. die warme gevoelens komende zaterdag even laten varen, want dan zijn de te behalen wedstrijdpunten belangrijk en die gunnen ze voor de volle 100% aan hun eigen favorieten.
Die gunfactor heeft na afgelopen zaterdag nog een extra boost gekregen toen ons hoofdensemble het loodje legde tegen het eveneens oranje gehemde RKAV Volendam (2-5). Daar komt nog extra bij dat de laatst behaalde driepunter alweer dateert van 1 februari toen de huidig koploper Quick Boys met 0-2 werd verslagen.
Alleen al daarom zal de kleur oranje spreekwoordelijk moeten werken als een rode lap op een stier. Maar dat het veroveren van punten op De Boshoek geen sinecure zal gaan worden zal verderop in deze voorbeschouwing wel duidelijk worden, vandaar ook de titel.
In sneltreinvaart omhoog
We hebben het aan de vooravond van eerdere edities van deze wedstrijd al eens betoogd, maar het kan nooit te veel worden benadrukt. De Hardenbergse Heemse Combinatie – want daar staat de afkorting van onze gasten voor – hebben van alle 12 deelnemende voormalige zaterdagclubs aan deze Tweede Divisie, altijd acte de presence gegeven op het hoogste amateurniveau sinds de invoering van de Topklasse in 2010, en zijn daarmee uniek. Want dat kunnen gerenomeerde en gerespecteerde voetbalbolwerken uit Spakenburg, Katwijk, Werkendam, Rijnsburg, Lisse, Noordwijk, Scheveningen en Veenendaal de Hardenbergers niet nazeggen.
Des te knapper als je weet, dat de club die in 1954 ontstond, toen HVC en sv Heemse fuseerden, zich pas in 2004 meldde op de toenmalige hoogste trede bij de amateurs, namelijk de Hoofdklasse. Een periodetitel in de Eerste Klasse, en daarna winst in de nacompetitie leidde die weg omhoog in.
Rob van der Leij (m.), clubicoon en doelpuntenmachine, is bezig aan zijn laatste kunstje voor de thuisploeg, na elf seizoenen gaat hij afbouwen in de Derde Klasse.
Naam verankerd
Sindsdien hebben de Sallanders hun naam meer dan stevig verankerd in de Nederlandse amateurvoetbalwereld. Uiteraard lagen daar uitstekende sportieve prestaties aan te grondslag, met al heel snel twee kampioenschappen op rij, in 2007 en 2008, als hoogtepunten. Daarnaast speelden de Oranjehemden tamelijk vaak een rol van betekenis in de strijd om de bovenste plekken. Na die twee titels werd in de daaropvolgende seizoenen tot nu aan toe, maar lieftst negenmaal een plaats bereikt in de topvier van de diverse competitie jaargangen, waarbij de tweede plek in 2016 ruim voldoende was om deze divisie te bereiken.
Alleen de plaatsing voor de topklasse in 2010 was een wat moeizamere bevalling. Via een zesde plaats in de eindrangschikking werd alsnog een plaats in de play-offs afgedwongen en die brachten de mannen van toenmalig coach Ted Verdonkschot – volgend seizoen aan het roer bij RKAV Volendam – tot een goed einde.
Het bleek achteraf gezien, een zeer gezond kind te zijn. Wat alleen nog een groeistuip kende in ’16-’17 toen ternauwernood een opname in de kliniek genaamd ‘Derde Divisie’ kon worden voorkomen.
Draad opgepakt
Na dat wat minder flatteuze debuut in deze divisie (14de stek), toen onder leiding van coach Gert Jan Karsten – die de vroegtijdig ontslagen Joseph Oosting opvolgde, en nu dus succesvol trainer van FC Twente, hoe raar kan het lopen in het voetbalwereldje? – pikte HHC daarna de draad gewoon weer op, waar die was afgegleden.
Getuige daarvan zijn de respectevelijke 3de, 6de, 2de, 2de, en 4de eindpositie op de rangljist, waarbij het zeer korte Covid seizoen ’20-’21 buiten beschouwing is gelaten. Ook werden er in die diverse jaargangen drie periodetitels veroverd waarvan de de laatste dateert uit ’22-’23.
Geduld
Die voornoemde deeltitel was ook het eerste succes voor debuterend hoofdcoach Pascal Diender die Bert van Hunenstijn – die nu leiding geeft aan Sparta Nijkerk – na twee seizoenen opvolgde. Met de aanstelling van Diender zorgde de technische leiding van de club voor vertrouwen, continuieteit en een trainer die bekend was met het reilen en zeilen, want hij was twee jaar lang de rechterhand van Van Hunenstijn.
Die prima prestaties van Diender en zijn mannen gaven ruim voldoende perspectief en vertrouwen om op de ingeslagen weg door te gaan. Dit ging tot halverwege maart vorig jaar ook uitstekend want HHC nestelde zich, zoals veelal gebruikelijk, keurig in de top vijf.
Maar toen kwam er een onverklaarbare voetbal dip op het pad van de Hardenbergers, want uit de laatste negen duels vorig seizoen, werden slechts drie punten gepakt door evenzovele gelijke spelen. Ja, en dan duikel je op de ranglijst naar plek tien en daarmee, op het debuut seizoen na, de matigste prestatie sinds het verblijf in deze Tweede Divisie.
Maar ondanks die matige eindklassering is HHC Hardenberg op de overall ranglijst van de Tweede Divisie, die nu acht seizoenen beslaat, nog steeds derde, achter vv Katwijk en AFC, en dat geeft maar weer eens aan hoe sterk deze Sallandse voetbalreus, over langere tijd gezien, is.
Dat de ambities door die tiende plek gedwarsboomd werden is duidelijk, maar het was geen enkele redenen voor paniek binnen de club. Nee, eerder de realiteit onder ogen zien dat zoiets nu eenmaal een keer kan gebeuren als een soort van bedrijfsongevalletje. Dus gewoon doorgaan met de spelers en staf waar veel vertrouwen in bestaat. En wellicht was ook de conclusie dat er voor meedoen met de echte topploegen nog net wat meer geduld moet worden betracht.
Ilias Latif was vorig jaar de matchwinner in Hardenberg. Tegenstander Danny Bouws zal hij ongetwijfeld weer tegenkomen aanstaande zaterdag.
IJzersterk thuis
Die kalme berusting om niet tegen de top aan te kunnen schurken zoals voorheen, is ook dit seizoen van toepassing. Want ondanks de prima start in de eerste twee maanden van deze jaargang met telkens een plek in de top vijf, werd de prestatiecurve daarna veel wisselvalliger. Die begon, toeval of niet, met de 2-1 nederlaag in Veenendaal op de blauwe zijde van het sportpark Panhuis. Daarna laveerden onze gastheren telkens tussen de plekken zes en acht.
Dus net als G.V.V.V. behoort de club tot de gegoede middenmoot. Gevaar dreigt er niet, en te winnen valt er ook niet veel meer, of beide kemphanen zouden de derde periodetitel moeten ambiëren, want dat is nog het hoogst haalbare dit seizoen.
Dit alles neemt niet weg dat de mannen van de na dit seizoen afscheid nemende coach Pascal Diender – die wordt opgevolgd door huidig SC Genemuiden trainer René van der Weij – deze wedstrijd zeker niet zullen beschouwen als een om des keizers baard. Nee, zo hoog mogelijk eindigen zal zeker nog een doel vormen in het restant van de competitie. En tevens hebben de Oranjehemden in 2025 thuis alle wedstrijden tot nu toe in winst omgezet. Dat is een rijtje van vier duels en daar willen ze ongetwijfeld een kwintet van maken.
Sowieso valt het op dat de Sallanders op de eigen vertrouwde Boshoek veel beter presteren dan buitenhuis. Van de in totaal behaalde 38 punten werden er maar lieftst 28 thuis behaald. Ook het doelsaldo van dat kwartet gewonnen thuiswedstrijden dit jaar spreekt tot de verbeelding, namelijk 11-2, net als het overall saldo van duels op eigen grond: 25-13
Balans helt stevig door voor gastheren
De slotsom is dan ook dat sportpark De Boshoek momenteel een moeilijk te nemen veste is voor de concurrentie. Dat geldt trouwens al veel langer specifiek voor G.V.V.V.
Want sinds de allereerste onderonsjes, die begonnen in het Topklasse seizoen ’11-’12, werd er in totaal 11x in Hardenberg gespeeld. Daarin was HHC zesmaal winnaar, werden driemaal de punten gedeeld, en waren onze favorieten dus tweemaal winnaar. Ook het doelsaldo spreekt daarbij boekdelen: 28 voor de thuisploeg, tegen 11 voor de gasten.
Ook werd er eenmaal tegen elkaar gebekerd in seizoen ’20-’21 in Hardenberg. En ook toen trokken de gastheren aan het langste eind. Daar was weliswaar een verlenging voor nodig, maar toch stond er na 120 minuten ballen 3-2 op het scorebord in een wedstrijd die werd gespeeld zonder publiek vanwege de toen geldende corona maatregelen.
Kortom de natuurgrasmat op de Boshoek en de bespelers daarvan zijn G.V.V.V. nog weinig gunstig gezind geweest.
Herhaling van zetten
Waar onze gastheren dus een bijzondere uit- en thuisbalans hebben, is die van captain Barry Maguire en zijn manschappen veel evenwichtiger: 13-21 thuis, tegen 12-19 uit. Dat is dan, op papier in ieder geval, een eerste gerustelling. Nadeel is wel dat de Vink brigade niet in de allergrootste vorm verkeerd, want zoals we al in de inleiding aangaven dateert de laatste driepunter alweer van 1 februari.
Als positief punt kunnen we daar dan wel weer tegenover zetten dat G.V.V.V. er wel telkens in slaagde om doelpunten te maken en dat is natuurlijk een eerste vereiste om te kunnen winnen. De exponent daarvan was spits Ilias Latif die lange tijd droog stond, maar er in de laatste paar wedstrijden vier maakte. Hopelijk krijgt dat ketchupfles principe een vervolg, want juist hij was er een klein jaar geleden verantwoordelijk voor dat G.V.V.V. voor de allereerste keer alle punten afsnoepte van HHC.
Want op 28 oktober 2023 maakte Justin Spies en Jonathan Vergara Berrio de 1-0 en de 2-1, en Rob van der Leij de 1-1 op het Panhuis. Bij de return op 30 maart 2024 was Ilias Latif met het enige doelpunt van de wedstrijd het goudhaantje.
Volgens onze gegevens zal Serge Fatima (m.) verstek moeten laten gaan, want hij ontving in Almere zijn vijfde gele prent.
Daarmee hoopt uiteraard iedere blauwgeaarde toeschouwer op een herhaling van zetten komende zaterdag. En zal de ploeg van coach Vink daar zeker volop op inzetten om dat waar te maken om zo het ietwat geschonden blazoen weer wat glans te geven.
Met welke spelers dat gaat gebeuren is nog wat koffiedik kijken. Zeker is dat Joeri Potjes normaliter weer terugkeert in de basis, want zijn schorsing zit erop. Hopelijk is dat ook zo voor de vorige week geblesseerd geraakte centrale verdidiger Mitch Willems die toen voortijdig afhaakte met een enkelblessure. Daarnaast hopen we ook dat Danny de Leeuw en Tariq Dilrosun hun minuten weer kunnen gaan maken na blessureleed.
Kort en goed komt het er op neer dat het duel in teken staat om de aansluiting bij de top vijf te veroveren voor de gastheren, of deze te verdedigen voor de gasten. Alle blauwen hopen dat laatste en dan gunnen ze HHC Hardenberg daarna het allerbeste in het vervolg naar het einde van deze competitie jaargang.
De wedstrijd HHC Hardenberg – G.V.V.V. die om 14.30 uur aanvangt op sportpark De Boshoek, Hessenweg 74a, 7771 RG te Hardenberg zal onder leiding staan van scheidsrechter Dhr. M. Vos uit Warnsveld, die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. M. Rasch en Dhr. Q. Oudendijk. Vierde official is Dhr. M. Achammachi.
