Voor derde keer in successie, eenmaal in de derde- en tweemaal in de tweede divisie, lukte het de ploeg van coach Gery Vink niet om punten te pakken bij ACV. Heel lang leek het erop dat het deze keer wel ging lukken om in ieder geval één puntje uit het vuur slepen, maar het venijn zat in de toegevoegde vier minuten blessuretijd, waarin de thuisploeg tweemaal toesloeg en zich dus weer winnaar mocht noemen.
Met de van een schorsing teruggekeerde Justin Spies in basis en Ruben van Kouwen onder de lat, die zijn trouwe reservebeurten op bank beloond zag worden met een plaatsje bij de eerste elf, en voor de rest dezelfde spelers als bij de gewonnen wedstrijd 14 dagen geleden tegen Excelsior Maassluis, ontstond een strijd die vanaf acquit tot de slotfase heel weinig voetbalkwaliteit met zich meebracht. De mogelijkheden, laat staan echte kansen, waren op de vingers van een hand te tellen. Des te meer handen waren er nodig om alle dode spelmomenten – vrije trappen, hoekschoppen en ingooien – te tellen. Je zou er de tel van kwijtraken, maar het geschatte aantal zal dichter in de buurt van veertig hebben gelegen dan dertig. En ook nog ongeveer gelijkelijk verdeeld over de beide kemphanen. Deze kwalificatie mag echt letterlijk worden genomen want het werd een voetbalgevecht, gelukkig allemaal binnen de perken wat daarin is toegestaan. Het was dan ook niet verwonderlijk dat de openingstreffer ook uit een dood spelmoment viel in de blessuretijd. Mitch Willems vloerde volgens referee Steeg Zwikstra binnen de beruchte lijnen en dus ging de bal op de stip. Bannani profiteerde gretig. En met een opdringend G.V.V.V. om alsnog de gelijkmaker te forceren strafte invaller Bentum de open gevallen ruimte genadeloos af, met als resultaat een 2-0 eindstand.
Er waren soms handen nodig om tegen te houden of door te dringen zoals hier bij Justin Spies en Karim Bannani.
Geen cadeautje voor jubilaris
In de driehonderdste officiële wedstrijd van Danny de Leeuw konden hij en zijn ploeggenoten niet zorgen voor een extra kers op de taart bij deze grote mijlpaal. Je zou bijna gaan zeggen dat we deze jubileumduels maar niet meer moeten gaan aankondigen. Want eerder dit jaar in februari en maart speelden Barry Maguire, Quincy Veenhof en Genrich Sillé alle drie hun 100ste officiële wedstrijd in het blauwe tenue, en ook die ontmoetingen tegen respectievelijk Noordwijk (1-3) en Volendam (2-5) gingen verloren. Het is dus geen goed voorteken om een jubileum wedstrijd te spelen. Daarom is wellicht wel goed te weten dat er dit seizoen geen aanstaande jubilarissen meer gaan komen.
Danny de Leeuw was geen gelukkige jubilaris in zijn 300ste duel.
Kick en rush
Deze ouderwetse Britse speelstijl was naadloos van toepassing op het duel tussen de Assenaren en de Veenendalers. Het was jammer dat de ongeschreven regel van het vroegere pleintjes- en weilandvoetbal, wat inhield dat er na drie corners achter elkaar een ‘penantie’ volgde, niet van toepassing was. Want dat had G.V.V.V. aan het begin, en aan het einde, van het eerste bedrijf twee strafschoppen opgeleverd.
Deze constateringen typeerden het gehele duel waarin inzet en vechtlust volop aanwezig waren, maar het voetbalgogme volledig ontbrak.
De beste kans was er voor Veenhof toen hij Dijk de bal afpikte en daarna veel te gehaast schoot om doelman Wolfs te verontrusten. Dat lukte ook Justin Spies niet toen hij een teenlengte te kort kwam op een voorzet van Genrich Sillé. Aan de overkant moest collega Van Kouwen ingrijpen op een schot van Sillah en zag hij een slimme vrije trap variant door Hamelink in het zijnet verdwenen.
Meer viel er niet te noteren en daarom was de doelpuntloze ruststand ook niet meer dan logisch.
Initiatief voor thuisclub
Na de thee lukte het G.V.V.V. helemaal nauwelijks meer om gevaarlijk te worden en hadden ze ook geen lessen getrokken uit het feit dat goalie Max Wolfs in het eerste bedrijf als een vorst heerste in zijn strafschopgebied bij hoog ingepompte ballen. Maguire c.s. bleven volharden in die speelwijze met telkens de doelman als winnaar, iets anders wisten ze niet te verzinnen. Daarom waren de genoteerde kansen in de tweede helft echt 0,0 voor G.V.V.V.
ACV daarentegen ging wat zorgvuldiger om met de ook nog steeds weinig gecreëerde mogelijkheden. Zwikstra maaide volledig over een geboden schietkans heen en Lars Dijk zag een kopbal uit de zoveelste vrije over de lat verdwijnen. Invaller Schans was nog het dichtst in de buurt van de openingstreffer, maar ook hij had het vizier niet op scherp en zijn inzet verdween naast.
Justin Spies kan deze mogelijkheid niet omzetten in een treffer.
Venijn in de staart
Waar bijna iedereen zich al had neergelegd bij een doelpuntloos gelijkspel ging het toch mis in de blessuretijd. Op een uitgooi van Van Kouwen werd niet goed geanticipeerd door de in het wit gestoken blauwen. Daardoor kon ACV overnemen en Giovanni Zwikstra in balbezit brengen die daarmee op de achterlijn van het doelgebied belandde. Mitch Willems besloot een sliding in te zetten om de voorzet eruit te halen. Dat ging ietwat te rigoureus volgens referee Steeg omdat weliswaar het speeltuig werd geraakt maar ook de benen van Zwikstra. Vanaf de tribune, leek het ook voor twee verstokte ACV supporters, net als voor uw scribent, een erg gemakkelijk gegeven penalty. Maar zowel trainer Gery Vink als technisch manager Rob de Boer konden zich prima vinden in de beslissing van de leidsman. Kijk zelf maar naar de beelden en trek uw eigen conclusie.
In ieder geval ging de bal op de stip en benutte Karim Bannani dat buitenkansje. Dat daarna de invallers Luca Broers als aangever, en Arnoud Bentum als afmaker, het feestje compleet maakten en als gouden wissels mochten worden bestempeld door coach Robin Witte, was louter nog voor de statistieken.
Toch nog lichtpuntjes
Voor G.V.V.V. dus een weinig verheffend duel. Maar er zijn er toch nog twee te lichtpuntjes te vermelden. Als eerste was het zeer verheugend te zien dat de dit seizoen nieuw gekomen Venitchio Sint, die in de voorbereiding een ernstige achillespees blessure opliep, na maanden en maanden van revalidatie zijn debuut kon maken en daarbij liet zien dat hij geen angst heeft om acties te maken op als vleugelspeler. Ten tweede liep geen enkele speler een kaart op in deze toch wel vrij intensieve vechtwedstrijd en zijn de op scherp staande Willems, Maguire, Potjes en Veenhof volgende week zaterdag ook beschikbaar.
Dat duel zal dan gaan tegen vv Katwijk wat op bezoek komt op het sportpark Panhuis. Aanvang van die wedstrijd is 14.30 uur.
Venitchio Sint maakte zijn debuut.
ACV – G.V.V.V. 2-0 (0-0)
Scoreverloop: 90+2. Karim Bannani 1-0 (strafschop), 90+4. Arnoud Bentum 2-0.
Gele kaarten: 67. Karim Bannani, 83. Lars Dijk (ACV).
Opstelling ACV: Max Wolfs (k.), Nande Wielink © (46. Sietze de Klerk), Karim Bannani, Lars Dijk, Joël van Kaam (64. Daniël Schans ©), Max Hamelink, Justin Mulder © (64. Luca Broers), Sillah Ibrahim, Boy Spijkerman (82. Arnoud Bentum), Giovanni Zwikstra, Kian Slor (73. Lentini Caciano).
Opstelling G.V.V.V. : Ruben van Kouwen (k.), Quiermo Dumay, Barry Maguire ©, Mitch Willems, Joeri Potjes, Tariq Dilrosun, Quincy Veenhof, Danny de Leeuw, Justin Spies, Ilias Latif (64. Venitchio Sint) Genrich Sillé.
Scheidsrechter: Dhr. A.M. Steeg (Beuningen)
Toeschouwers: 400
