Voorbeschouwing // Zorgt de A-selectie weer eens voor een driepunter?

  • Voorbeschouwingen

Ongeveer zo’n zelfde kop schreven we aan de vooravond van de thuiswedstrijd tegen ADO ’20 die op 16 november jl. plaatsvond. Alleen toen zou winst een toepasselijk cadeau zijn omdat G.V.V.V de dag ervoor haar 77ste verjaardag had gevierd. Dat lukte, want het werd 5-1. Nu werpen we die vraag op omdat er van de laatste acht ontmoetingen slechts één winnend werd afgesloten.

Grote onbekende

Onze gastheren van komende zaterdag, het Heemskerkse ADO ’20, waren samen met ACV de twee echte nieuwkomers vorig seizoen in de Tweede Divisie. Maar het van origine als zondagclub geboekstaafde ADO ’20 was, in tegenstelling tot ACV, toen nog nooit eerder tegenstander in de vele voorgaande competitie jaargangen. Afgelopen jaargang gebeurde dat dus voor de eerste keer, maar daarmee zijn de Heemskerkers toch nog steeds de grote onbekende van alle 17 mededingers in deze Divisie. Want tegen alle andere voetbalclubs in de huidige samenstelling speelde onze hoofdmacht in ieder geval minimaal 6x (uit en thuis), maar bij de meesten staan er veel meer onderlinge duels in de annalen.

Na zes seizoenen verblijf in de Derde Divisie, die respectievelijk een 7de, 8ste, 15de, 14de, en 3de positie op de ranglijst opleverden, waren de pupillen van de aan zijn laatste seizoen bezig zijnde oefenmeester Roy van der Mije – hij vertrekt naar vv Noordwijk – in jaargang ’22-’23 oppermachtig in de zondag afdeling van die divisie. Die met ingang van vorig seizoen dus niet meer de scheiding kende tussen een aparte zaterdag- en zondagafdeling, maar gemixt werden. Iets wat bij de Tweede Divisie al bestond sinds de invoering daarvan in 2016.
Met 84 punten uit 34 wedstrijden – omgerekend 2,47 per duel en daarmee het hoogste gemiddelde van alle divisies in Nederland – en een zeer aansprekend doelsaldo van 85-37 liet ADO ‘20 de concurrenten VVSB en USV Hercules ruimschoots achter zich, en mocht de vlag in top op sportpark De Vlotter en werd er een nieuw en goudomrand hoofdstuk bijgeschreven in de geschiedenis van de bijna 105 jaar oude club (15 mei is het zover).

Ambities met up en downs

Opgericht als de Rooms-katholieke voetbalvereniging Aanhouden Doet Overwinnen heeft de club van oudsher de zondag als speeldag gehad en kwam dan ook altijd uit in die zondag afdeling, in de lagere klassen. Pas in jaren zeventig van de vorige eeuw ontstond de ambitie om als een van grotere amateurclubs van Nederland toe te treden tot de top het voetbal op de dag des Heere.
Er was een flinke aanloop voor nodig, maar in 1988 lukte het om door een kampioenschap in 1A de Hoofdklasse te bereiken, de toenmalige hoogste trede.

Als debutant lukte het de club ruimschoots om haar naam te vestigen bij het hoogste zondag echelon, zonder overigens prijzen te winnen. Dat avontuur duurde negen jaar en toen moest helaas weer een stapje terug worden gemaakt. Maar na twee seizoenen Eerste Klasse keerde de ploeg weer terug naar de Hoofdklasse, doordat de eerzucht onverminderd groot was.
Vanaf 1998 t/m 2011 deed ADO ’20 diverse keren mee om de prijzen, maar de allerbeste worden lukte niet. Maar gevaar voor weer afdalen was ook in geen velden of wegen te bekennen.
En zoals de naamgeving al zegt; de aanhouder wint. Dat gebeurde in 2012 toen de Heemkerkers overtuigend kampioen werden in de zondag Hoofdklasse A, en stap maakten naar de ondertussen geïntroduceerde Topklasse.

Als nieuwkomer presteerde de blauw-zwarte formatie daarin direct fantastisch en veroverde zelfs de runner-up positie achter het toen ongenaakbare, maar nu vreselijk afgezakte Achilles ’29. Helaas voor alles wat ADO ’20 lief heeft was dat geen opmaat naar meer. Nee, twee jaar later was een 14de stek onvoldoende om Topklasser te blijven.
Maar opnieuw lieten de Heemskerkers zich niet uit veld slaan en weer twee jaar later (’16-‘17) werd het verloren gegane terrein heroverd via een kampioenschap in de Hoofdklasse. Alleen hadden in diezelfde jaargang de Divisies haar intrede gedaan en promoveerde ADO ’20 dus naar de Derde Divisie. Hoe het hen daarin verging heeft u al kunnen lezen in de inleiding van deze voorbeschouwing.

Spits Ilias Latif staat ook alweer een tijdje droog. Kan hij net als vorig seizoen in Heemskerk – zie kopfoto – daar een einde aan maken?

Bizarre ontknoping 

Dat het kampioenschap en de daarbij behorende promotie in 2023 geen toeval of geluk was werd in ’21-’22 al bewezen. Want toen waren de Heemkerkers samen met USV Hercules en OFC tot aan de laatste speeldag in de strijd verwikkeld wie er met het kampioenschap aan de haal zou gaan in de Derde Divisie zondag.
Het werd uiteindelijk een bizarre tweede Pinksterdag, die slotronde van de competitie, waarin Hercules thuis speelde tegen ADO ’20. Hercules leek tot aan de 90ste minuut kampioen te worden, omdat het met 3-2 voorstond. Maar ADO ’20 schoot in blessuretijd nog een vrije trap binnen, waardoor de wedstrijd in 3-3 eindigde. Daardoor werd niet Hercules, maar OFC (*) uit Oostzaan kampioen.

ADO ’20 was in eerste instantie erg blij met de gelijkmaker, maar na de wedstrijd was de sfeer bedrukt om het maar eens eufemistisch uit te drukken, omdat de situatie niet goed was ingeschat. Als USV Hercules namelijk kampioen was geworden tegen hen, dan zou ADO ’20 namelijk de periodetitel overnemen van Hercules. En daarmee had de ploeg zich geplaatst voor de promotie play-offs. Maar doordat de Van der Mije brigade in blessuretijd nog scoorde, werd Hercules dus geen kampioen, waardoor die haar periodetitel niet hoefde af te staan aan de bezoekers.
Door te scoren schoot ADO ’20 zichzelf dus lelijk in de voet in liep de play-offs voor een plaats in de Tweede Divisie mis waardoor voor hen het seizoen er toen op zat.
Maar die steen des aanstoots, werd dus zeer vakkundig en analoog aan het spreekwoord van de ezel die zich niet twee aan dezelfde steen stoot, omzeild. Want onze gasten – die als bijnaam Superezels hebben – lieten niets aan duidelijkheid over wie de allerbeste was en liet wederom concurrent Hercules, en nu ook VVSB, kansloos achter zich en ging met de titel aan de haal.
Kortom echte SUPEREZELS!!

(*) = OFC degradeerde daarna kansloos uit de Tweede Divisie en maakte bekend dat het helemaal over en uit was met topvoetbal in Oostzaan. Men richt zich op het voetbal op zaterdag in de lagere regionen. Roy van der Mije was, voordat hij juli 2021 in dienst trad op sportpark De Vlotter, coach van OFC.

Handhaven uiterst moeilijk karwei

Het doel van de ploeg trainer Roy van der Mije (49) – zelf oud-prof van AZ en Heracles – was als debutant in deze Divisie zich handhaven. Dat lukte vorig seizoen prima. Want ondanks een dipje in het midden gedeelte van de competitie, kwam de gevarenzone geen enkele keer in zicht en nestelde men zich keurig op een 12de stek in de eindrangschikking nog voor gevestigde namen als Rijnsburgse Boys, Noordwijk en Scheveningen. Met de soepele handhaving voldeed ADO ’20 aan de ongeschreven voetbalregels ‘dat er komen één is’, en ‘er bij blijven twee’.
Maar nu stond de volgende uitdaging voor de deur om te bewijzen dat de eveneens ongeschreven voetbalwet, dat een eerste seizoen op een hoger niveau makkelijker is dan een tweede, nergens op gebaseerd is en naar het rijk der fabelen kan worden getransporteerd. Want dat was en is opnieuw de doelstelling van de clubleiding, tweedivisionist blijven.
Maar tot groot verdriet en frustratie van alle aanhangers van de Superezels blijkt die ongeschreven voetbalwet toch weer opgang te doen. Want na wedstrijddag vijf toen de rode lantaarn in het bezit van onze gastheren kwam, slaagden zij er slechts tweemaal in om een plekje op te schuiven, maar na begin november vorig jaar lukte dat niet meer. Ook is de competitie nu zover gevorderd dat het al zeker is dat handhaven alleen nog mogelijk is via de p/d wedstrijden en daarvoor zal de enig overgebleven concurrent Scheveningen moeten worden achterhaald om directe degradatie te voorkomen.

Tol van de roem

Voor die penibele positie zijn overduidelijke verzachtende omstandigheden aan te voeren. Want de kwaliteit van de A-selectie van dit en vorig seizoen werd meer dan behoorlijk afgeroomd. De over het ‘grote geld’ beschikkende, zaterdagvoetbalgrootmachten kaapten in korte tijd een half dozijn talenten c.q. sterkhouders weg van sportpark De Vlotter.
Dat begon al vorig seizoen toen vv Katwijk Ruben Doesburg inlijfde, en daar kwam deze jaargang Maurizio Brenna ook nog eens bij. Grote concurrent Quick Boys in deze gemeente haalde de clubtopscorer weg uit Heemskerk. Want Milan Zonneveld was met 14 treffers zeer belangrijk voor ADO ’20 en heeft er voor zijn nieuwe club ook alweer elf inliggen.

Ook de beide Spakenburger kapitaalkrachtige clubs sloegen hun slag in Heemskerk. Ian Beelen vertrok naar SV Spakenburg, maar is sinds de winterstop weer terug op het oude nest. Datzelfde deed collega middenvelder Daan Boerlage, maar dan naar de rode zijde van sportpark De Westmaat.
AFC tenslotte pikte Milan Klopper in. Daarnaast gingen vaste waarden in de laatste jaren Ted Amson (10 seizoenen) en Henry Opoku (3 seizoenen) hun loopbaan afbouwen op een lager niveau en vertrok doelman Mike Grim – inderdaad de zoon van Fred – naar Unicum.
Voorwaar enorme aderlatingen, maar het betekende ook dat de relatieve ‘arme’ nieuwkomer zeer goed bezig was en daarvoor helaas de tol van de vooruitgesnelde roem moest betalen.

Justin Spies kon geen bijdrage leveren aan de 5-1 winst thuis tegen ADO ’20. Tegenstander Tom Carbaat was verantwoordelijk voor de eretreffer.

Nieuwe aanwas niet van dezelfde kwaliteit

Voor ADO ’20 zat er dus niets anders op dan uithuilen en opnieuw op zoek te gaan naar jong regio talent, en naar spelers die hun sporen reeds hebben verdiend, om tezamen met de gebleven oude garde een nieuw team te vormen.
Dat jonge talent kwam er in de personen van Mikael Schilling (21), Storm Holtkamp (22) en Tom Carbaat (19) die allen Kon. HFC achter zich lieten. Ook Youssef Blel (23) – voorheen speler van Olympia, IJsselmeervogels, Quick Boys en VVSB – en Nick Kaaijmolen (24) – FC Linx Gibr. – passen in dat profiel.
De gevestigde orde werd gevonden met het binnenhalen van oudgediende Jesper de Vré (29), die via Quick Boys en Noordwijk weer terugkeerde op het oude nest. Doelman Virgil Deen (28) kwam over van de Ajax amateurs, en Oscar Wilffert (30) heeft een verleden bij FC Volendam, OFC, Kon. HFC en Noordwijk. Als een soort van noodgreep werd in februari jl. ook nog middenvelder Daan Rienstra (32) aangetrokken. De voormalig prof van Heracles en RKC, die daarna in Griekenland zijn brood verdiende, was van ’11 t/m ’13 speler van ADO ’20 en wilde dus zijn oude club wel de helpende hand toesteken toen zijn contract bij Kalamata werd ontbonden.

Helaas is dus gebleken dat al die verloren kwaliteit aan spelers niet een op een te vervangen was door hun plaatsvervangers, met als gevolg dat men nu alle zeer lange tijd als hekkensluiter van Tweede Divisie moet leven.

Ongelijk vergelijk

De conclusie dat G.V.V.V. niet in een erg goede vorm verkeerd is een understatement van de eerste orde. De vijf behaalde punten uit de laatste acht duels spreken hierbij boekdelen en het is dan ook logisch dat de trouwe aanhang zich niet erg verwend voelde. Gelukkig kende de ploeg van coach Vink voorheen wel betere tijden en is er dus geen enkel gevaar dat het tweededivisieschap verloren gaat. Daarom moeten we ons voorlopig dan ook maar rijk rekenen omdat die optie de voornaamste doelstelling was van dit seizoen. Het verbeteren van het behaalde puntenaantal van vorig seizoen (54), wat een andere doelstelling was, kan nog steeds. Want met nog 15 punten te vergeven in de laatste vijf ronden, bovenop de 44 die nu zijn behaald blijft die theorie overeind. Maar theorie is geen praktijk en G.V.V.V. zal al een klein wondertje moeten verrichten om dat puntenaantal te evenaren, laat staan te verbeteren gezien de huidige vorm. Waarin het achterin niet dicht kan worden gehouden en voorin maar mondjesmaat gescoord kon worden. Dat lukte in de laatste twee duels zelfs geen enkele keer, en als je niet scoort kun je winnen zei een beroemde voetbalfilosoof al eens.

Maar goed deze klaagzang valt in het niet bij het vergelijk met onze gastheren. Want ADO ’20 behaalde in de laatste achttien wedstrijden slechts vijf punten. Driemaal gelijk tegen Barendrecht, HFC en Volendam en een 3-0 winst tegen grote concurrent Scheveningen half maart waren goed voor die summiere puntenverzameling. Die winst was het laatste wapenfeit, want daarna wisten de Heemkerkers ook in drie duels niet scoren en dat deden Quick Boys (3x), Noordwijk (3x) en Jong Almere City (5x) wel.
Wij als Veense blauwen prijzen ons dan maar gelukkig met dit ongelijke vergelijk.

Genrich Sillé scoorde zowel vorig- als dit seizoen de tweede treffer. Kan hij dat kunstje gaan herhalen?

Favorietenrol waarmaken?

Deze vaststelling mag dan ook de conclusie rechtvaardigen dat er komende zaterdag twee ploegen tegenover elkaar komen te staan die momenteel tot slechtst presterende in de Tweede Divisie behoren. Maar dat alles neemt niet weg dat de Veense gasten toch de favorietenrol op zich zullen moeten nemen gezien de stand op ranglijst en ook het doelsaldo.
Want de Superezels hebben met 80 doelpunten tegen de meest gepasseerde defensie. Ter vergelijking, Jong Sparta en Volendam volgen daarna met ieder 62 tegengoals achter hun naam. Aan de voorkant doen onze gastheren het net iets minder slecht dan concurrent in de degradatiestrijd, Scheveningen. Die scoorden er pas 20 tegen ADO ’20 drie goaltjes meer.
Waarvan Jilani Helder – die volgend seizoen voor Katwijk uit zal komen met – met 6 treffers clubtopscorer is. En deze zelfde speler was ook verantwoordelijk voor het 2-2 gelijkspel in de allereerste competitie ontmoeting tussen de Heemskerkers en de Veenendalers die vorig seizoen op 19 augustus 2023 plaatsvond op sportpark De Vlotter. Ilias Latif en Genrich Sillé zette G.V.V.V. tweemaal op voorsprong, maar Helder maakte dat ook tweemaal ongedaan, waarvan de gelijkmaker in de ‘dying seconds’ van dat duel.

Dit is de papieren waarheid, die G.V.V.V. dan ook in daden zal gaan moeten omzetten om eindelijk weer eens een beetje vreugde te kunnen brengen in het blauwe kamp. Dat dit niet vanzelf zal gaan moge ook duidelijk, want het laatste kwartet ontmoetingen op vreemde bodem gingen allemaal verloren. Bovendien gaat ADO ’20 voor haar laatste kansen knokken om toch nog kans te maken om via de p/d wedstrijden het vege lijf te redden.
Daarbij moeten aanvoerder Barry Maguire en zijn manschappen, die Mitch Willems zullen moeten missen vanwege een schorsing, zich ook moeten realiseren dat een kat in het nauw zeer rare sprongen kan maken en dat zij zich daar tegen moeten wapenen.

ADO ’20 – G.V.V.V. begint zaterdag 19 april om 14.00 uur op het sportpark De Vlotter, Oosterweg 4c, 1968 KN Heemskerk en zal onder leiding staan van Dhr. M.G.J. Dogterom uit Sommelsdijk, die langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. J.J. van der Lely en Dhr. T. Verboven. Vierde official is Dhr. M.M. de Witte.

Tekst: GVVV.nl/Bas van Capelleveen
Fotografie: © Stefan Koops

Ander nieuws

Voorbeschouwing // Sluitstuk competitie, tevens laatste vader en zoon clash

Voorbeschouwingen | 22 mei 2025
Lees meer

Voorbeschouwing // Kan G.V.V.V. ‘Super Saturday’ opluisteren met winst?

Voorbeschouwingen | 15 mei 2025
Lees meer

Voorbeschouwing // Hetzelfde uitgangspunt voor Kon. HFC en G.V.V.V.

Voorbeschouwingen | 08 mei 2025
Lees meer