Onze activiteiten commissie heeft de laatste thuiswedstrijd van ons vlaggenschip in het seizoen ’24-’25 uitgeroepen tot ‘Super Saturday’. Daarin komen allerlei festiviteiten aan bod voor zowel jong als oud zoals u verderop in deze voorbeschouwing op de poster kunt zien. Maar de hoofdmoot van deze dag is de wedstrijd tussen G.V.V.V. en oude bekende BVV Barendrecht, die deze jaargang blakend van zelfvertrouwen terugkeerde op het hoogste amateurniveau.
Sinds het ontstaan van de Eerste Klasse in ’70-’71 heeft het hoogste echelon van het amateurvoetbal in ons land diverse naamswijzigingen ondergaan en kreeg het naderhand ook de vorm van een wat steilere piramide. Want die Eerste Klasse werd Hoofdklasse, daarna Topklasse, tot tenslotte, zoals de situatie nu is, met de Tweede- en daaronder een Derde- en Vierde Divisie.
Door de degradatie van onze aanstaande opponent in 2019, en van onze eigen favorieten in 2022, speelden beide clubs dus ook één seizoen samen op de een na hoogste trede, de Derde Divisie.
En dat maakt dat van alle huidige 17 concurrenten BVV Barendrecht de enige club is waar tegen G.V.V.V. in al die verschillende klassen uitkwam.
Dus met recht mag de wit-rode brigade uit de Rijnmond een oude bekende worden genoemd, want alleen tegen Spakenburg, de volgende en laatste tegenstander dit seizoen, werden (veel) vaker robbertjes uitgevochten. Het wordt namelijk in z’n totaliteit de 36ste onderlinge competitie ontmoeting tussen G.V.V.V. en Barendrecht of vice versa. De teller tegen Spakenburg komt volgende week op 85 onderlinge blauwe onderonsjes te staan.
Linkerrijtje
Voor die degradatie in 2019 vertoefden de Barendrechtse voetballers in totaal acht jaargangen lang aan het einde van de competitierit veelal in het zogenaamde linkerrijtje. Slechts tweemaal was dat niet het geval.
Met als hoogtepunt de tweede plaats achter kampioen Katwijk in ’12-’13 en uiteraard de promotie naar de Tweede Divisie via een vijfde plek in de Topklasse in jaargang ’15-’16.
Het debuut daarin werd afgesloten met een achtste positie, en daarna (’17-’18) eindigde de wit-rode formatie op een uitstekende vierde plek met evenveel punten (59) als nummer drie HHC Hardenberg, alleen was het doelsaldo van de Sallanders een stukje positiever.
Samen met HHC Hardenberg waren de Rijnmond bewoners toen ook nog eens de enige twee zaterdagclubs die er vanaf de invoering van de Topklasse en de Tweede Divisie altijd bij waren. Daar kon geen enkel gerenommeerd voetbalbolwerk uit de Duin- en Bollenstreek, Spakenburg of Utrechtse Heuvelrug aan tippen, die lieten allemaal tussendoor nog wel eens een steekje vallen.
Maar zoals hierboven reeds is vastgesteld ontstond daarna in het breiwerk van Barendrecht toch een forse knoop die ze pas in mei vorig jaar konden ontrafelen.
Wet van Murphy
Uitzonderlijk was de terugval van Barendrecht, van subtopper naar degradatiekandidaat, niet. Want we zagen dat al eerder bij Katwijk, die zelfs vanaf kampioen, het seizoen erop die deceptie van afdalen beleefde in de Topklasse. En ook bij zo’n ander voetbalbolwerk Bunschoten-Spakenburg, gebeurde het in het debuutjaar van de Tweede Divisie voor de blauwen van sportpark De Westmaat. En bij de rode buren van die blauwen aan de boorden van het IJsselmeer duurde het zelfs twee jaargangen voordat ze nu er wel in zijn geslaagd om die terugkeer te bewerkstelligen.
Het exacte hoe en waarom Barendrecht moest afdalen is vanaf de buitenkant niet helemaal te verklaren. Maar wel is duidelijk dat onze gasten dat seizoen klaarblijkelijk te maken hebben gehad met de wet van Murphy, die zegt: ‘Alles wat fout kan gaan, zal fout gaan’.
Dat begon al met de plotsklapse promotie van succescoach Adrie Poldervaart. Die bij Excelsior Rotterdam, waar hij al fysiotherapeut was, tot hoofdtrainer werd benoemd (en ondertussen via FC Groningen, De Graafschap en Fortuna Sittard nu als aanstaand oefenmeester van kampioen Quick Boys is benoemd). Een succes dat Barendrecht haar trainer van harte gunde, maar de club wel opzadelde met een probleem dat opgelost moest worden.
In de persoon van Albert van der Dussen werd die gevonden. Maar de tegenvallende prestaties en de ontbrekende chemie tussen trainer en selectie deden de verantwoordelijken besluiten om begin december 2018 het contract met de coach op te zeggen. Tussendoor had clubicoon Frans van Brienen, jarenlang eerste elftal speler en al vele seizoenen assistent-trainer, ook al de pijp aan Maarten gegeven vanwege verschil van mening met z’n baas Van der Dussen.
Schorsingen en (langdurige) blessures, en een voortijdig opgezegd spelerscontract maakten de spoeling alleen maar dunner.
Lichtpuntje, en dus niet vallend onder die wet, was het feit Jack van den Berg die begin oktober 2018 bij Katwijk zijn congé kreeg, genegen was om zijn oude club, uit de brand te helpen bij het opvullen van het trainershiaat en direct na de winterstop het stokje overnam. Hij kon geen nee zeggen tegen de club die hij al eerder negen seizoenen als trainer onder zijn hoede had en waarvoor hij zelf zes jaar lang als speler uitkwam. Die clubtrouw leverde hem bij elkaar het lidmaatschap van verdienste op.
Maar ook de gepokt en gemazzelde coach kon geen ijzer met handen breken en kreeg zijn team, waarin het aan voldoende kwaliteit en ervaring ontbrak, niet aan de praat en dus bleef ook onder zijn hoede die zeer vervelende wet gewoon van kracht en degradeerde BVV Barendrecht naar de Derde Divisie.
Geen sinecure
In die Divisie kregen de Barendrechters, net als alle andere voetbalclubs, te maken met de wetten van corona in de twee volgende seizoenen, waardoor een terugkeer sowieso niet mogelijk was. Maar ook de sportieve prestaties waren geen aanleiding om van pech te spreken, want in het twee-derde uitgespeelde seizoen ’19-’20 stond de club op de zevende plek. En datzelfde gebeurde in de ultrakorte jaargang daarop. Dat eerste coronaseizoen geschiedde nog onder leiding van clubicoon Jack van den Berg, die in ’20-’21 werd opgevolgd door Richard Elzinga.
Onder diens leiding werd in het weer volledige seizoen ’21-’22 de 8ste positie bereikt. Ook zat een periodetitel er toen geen moment in en dus bleef deelname aan de omweg via de play-offs ook buiten bereik.
Daarmee is maar weer eens bewezen dat de weg omhoog terugvinden zeker geen sinecure is. Sinds het ontstaan van de Divisies in 2016 zijn er slechts drie clubs in geslaagd om direct na degradatie weer te promoveren, dat waren Spakenburg, TEC en ons eigen G.V.V.V.
KNVB kinkje
Uiteraard leefde bij een van grootste amateurclubs (ruim 2200 leden) van ons land nog steeds de wens en de hoop om weer z.s.m. aan te sluiten bij de top. Dat gebeurde door o.a. een nieuwe leider voor de groep te zetten in de persoon van Leen van Steensel en wat verjonging door te voeren in de relatief gezien oude selectie. De voormalig profspeler van FC Utrecht en Excelsior Rotterdam kwam over van het Goudse Jodan Boys en slaagde uiteindelijk grandioos in zijn opdracht.
Al zat er een heel vervelend KNVB kinkje in de kabel waarbij G.V.V.V. ongewild en onbedoeld bij betrokken raakte. Want in ’22-’23 speelden Barendrecht en G.V.V.V. op de laatste speeldag in de Derde Divisie tegen elkaar op sportpark De Bongerd. De formatie van coach Vink had zich al verzekerd van de nacompetitie en de Van Steensel brigade kon die dag nog een vervangende derde periodetitel veroveren om zo ook mee te doen aan de play-offs om promotie. Maar daarvoor moesten ook resultaten op de andere velden in het voordeel van Barendracht uitvallen.
Kort voor tijd bij een 3-1 voorsprong, door een (valse)hattrick van oudgediende en klasbak Joey Jongman, gaven de resultaten van de concurrenten aan dat het beter was om te verliezen om zodoende als derde op de ranglijst te eindigen en daarmee die (vervangende) deeltitel te pakken. Het risico dat er op de andere velden nog iets zou veranderen, want alle duels waren op hetzelfde moment begonnen, werd genomen en Byron Burgering – die nu furore maakt bij FC Den Bosch – kreeg in vier minuten tijd driemaal (te opzichtig?) vrije doortocht en scoorde daarin een echte hattrick met als gevolg een 3-4 einduitslag.
Kort na afloop waren er dus alleen maar blije gezichten, want het veronderstelde scenario was uitgekomen, en beide clubs konden zich gaan opmaken voor het toetje van de nacompetitie. Maar al vlot daarna gingen de beelden van de geschonken zege viraal en volgde protesten van de clubs waaronder Sparta Nijkerk en SteDoCo die zich benadeeld voelden.
Na een paar dagen van beraad kwamen de ‘wijze mannen’ uit de Zeister bossen met het oordeel dat Barendrecht zich onsportief gedragen had en dat het vier punten in mindering kreeg waardoor deelname aan de play-offs niet doorging en SteDoCo die plaats mocht innemen.
Nadat het stof was neergedaald zagen ze bij bestuurlijk Barendrecht wel in dat een beroep indienen tegen de uitspraak weinig zin had en legden ze zich neer bij de straf.
De rest is geschiedenis want uiteindelijk speelden SteDoCo en G.V.V.V. de finale van de play-offs, die onze blauwen zowel uit (1-2) als thuis (2-0) in haar voordeel wisten te beslissen en daarmee direct terugkeerde naar de Tweede Divisie.
Olek Mrowicki laat Elber Evora kansloos en gooide daarmee de deur in het slot (3-1) tijdens de heenwedstrijd.
Sportieve revanche
Toeval of niet, maar vorig seizoen waren het juist SteDoCo en Barendrecht die een langdurig gevecht raakten in de Derde Divisie B in de strijd om de titel. Na de winterstop was het constant stuivertje wisselen om de koppositie, maar aan het einde van de rit had het Van Steensel keurkorps de langste adem en was een overwinning op Kloetinge op de laatste speeldag voldoende om de titel in de wacht te slepen. Een machtig mooie sportieve revanche van Barendrecht om het vergalde seizoen ’22-’23 in een klap te doen vergeten en daarmee bewezen ze ook dat het meedoen om promotie in dat seizoen beslist niet als eendagsvlieg konden worden gezien.
Dubbel bijzonder
Sterker nog, de herintreder doet, net als G.V.V.V. vorig seizoen, gewoon lekker als gegoede middenmoter mee in de huidige samenstelling van de Tweede Divisie. Het was daarom ook zeer bijzonder en voor iedereen bij Barendrecht uitermate verrassend dat eind november vorig jaar naar buiten kwam dat de man achter het succes, coach Leen van Steensel, zijn vertrek naar FC Lisse in het volgende seizoen aankondigde.
Het is zeer aannemelijk dat de club graag met de coach om tafel was gegaan om een contract verlenging overeen te komen, meestal gebeurt zoiets omstreeks de winterstop, maar daar kreeg het de kans dus niet voor.
Kort daarna werd bekend dat de toenmalig trainer van FC Lisse Sjaak Polak, na een evaluatiegesprek met zijn leidinggevenden, het samen beter vonden om per direct uit elkaar te gaan, later gevolgd door de mededeling dat voormalig zeer succesvol oefenmeester van de Lissenaren Niek Oosterlee, in dit jaar de honneurs tot het einde van het seizoen als interim zou gaan waarnemen. Dubbel bijzonder omdat Van Steensel daarmee ook de opvolger wordt van voormalig G.V.V.V. coach Oosterlee. De sympathieke Alphenaar had de leiding in Veenendaal van 2017 t/m 2020.
De opvolger van Van Steensel werd trouwens ook spoedig daarna gevonden in een bekende naam in het zaterdagvoetbal namelijk: Dogan Corneille. Die sloot zijn actieve voetballoopbaan af bij Barendrecht en maakte daarna als trainer naam bij o.a. ASWH, Noordwijk, IJsselmeervogels, Excelsior Maassluis en FC Rijnvogels.
Doorbroken trend
Dit alles neemt niet weg dat de oud-prof zijn derde en laatste seizoen als leidsman op sportpark De Bongerd goed wil afsluiten – al was het alleen maar om zijn cv nog meer glans te geven – en met zijn team, wat bestaat uit een mooie mix van ervaren krachten en aanstormende talenten, gaat proberen de huidige positie te bestendigen, of liever nog te verbeteren.
Met de huidige 10de positie op de ranglijst staan Kon. HFC, HHC Hardenberg en G.V.V.V. nog binnen schootsafstand om dat laatste te bereiken. Daarvoor zal wel de doorbroken trend moeten worden voortgezet. Wat is/was die trend?
Tot einde januari jl. verloor Barendrecht op de eigen Bongerd geen enkele wedstrijd. Sterker nog, er werd 7x gewonnen – waaronder de thuiswedstrijd tegen G.V.V.V. (3-1) – en eenmaal gelijkgespeeld, voordat Katwijk op 1 februari daar een einde aan maakte. Daarna werden er uit zes duels in eigen huis nog maar vijf punten gepakt, terwijl er op vreemde bodem acht werden binnengesleept uit een duel minder.
Een drietje
Waar de mannen van coach Vink aan het begin van dit seizoen veelal de punten op verplaatsing pakten, zoals ze dat zo mooi noemen bij onze Zuiderburen, en ze thuis nogal eens lieten liggen is dat gedurende de loop van deze competitie veel evenwichtiger geworden. Daarom is het ook wel aardig om die data van thuis- en uitwedstrijden van de beide kemphanen van komende zaterdag naast elkaar te zetten, die als volgt uit zien:
| G.V.V.V. Thuis | G.V.V.V. Uit | Barendrecht Thuis | Barendrecht Uit |
| 16-27 (32-24) | 16-23 (23-29) | 16-29 (36-29) | 16-16 (14-28) |
Als we hier nog even over door filosoferen dan zou deze 18de ontmoeting tussen de blauw-witte en wit-rode formaties op sportpark Panhuis normaliter in het voordeel van G.V.V.V. moeten uitvallen en op die manier de vraagstelling in de titel van deze vooruitblik kunnen bevestigen. Maar uiteraard zo simpel is het allemaal niet. Ook ondanks het feit dat de thuisploeg in alle voorgaande 17 potjes wel een bescheiden positief trackrecord heeft opgebouwd. Want van die 17 onderlinge duels werden er zeven gewonnen, vijf gelijkgespeeld en eenzelfde aantal verloren. Dat daarmee het doelsaldo van 27 – 20 ook in het voordeel van de onzen is, is dan ook logisch.
Maar als we uitsluitend kijken naar de duels op divisie niveau, en dat zijn de meest actuele, dan legt G.V.V.V. het loodje. Want daarin staan een 0-0 (’16-’17), 2-3 (’17-’18), 2-1 (’18-’19) en 2-5 toen beide clubs in de Derde Divisie acteerden, in het geschiedenisboek.
Met de wetenschap dat onze gasten de laatste twee uitduels wonnen, en G.V.V.V. twee van de drie thuis in haar voordeel wist te beslissen, zou je wellicht kunnen opteren om een drietje te zetten als dit duel op het totoformulier zou staan.
Kan Justin Spies zijn eerste clubtopscorerstitel in de wacht slepen?
Verwennen?
Maar je kunt je ook afvragen wie de meeste honger heeft op sportieve revanche na de afgang van afgelopen zaterdag, die beide ploegen overkwam. Barendrecht moest met 0-5 haar meerdere erkennen in Jong Almere City FC en G.V.V.V. ging met 4-1 de bietenbrug op bij Kon. HFC.
Voor aanvoerder Barry Maguire c.s. zouden die ‘wraak’ gevoelens zelfs nog wat groter moeten zijn als die van collega Danny Monster en zijn manschappen, want begin december kreeg zijn ploeg met 3-1 klop in Barendrecht. Huidig topscorer van de Rijnmonders Bram de Bruin (13 goals) zette het niet erg wakkere G.V.V.V. toen snel op een 2-0 achterstand. Toen de slaap wel uit de ogen was gewreven deed Quincy Veenhof direct na de thee wat terug en pakten de bezoekers het volledige initiatief, maar een uitmuntende goalie Van der Meer bleef voor de rest van het duel onpasseerbaar en toen Mrowicki een kwartier voor tijd de 3-1 maakte was dat het slot op de deur.
Voor de hoofdmacht van G.V.V.V. moet dit alles dus voldoende redenen geven om te gaan proberen het thuispubliek bij de laatste voorstelling van dit seizoen op ‘Super Saturday’ te gaan verwennen met een driepunter en daarmee tevens de hoop levend te hopen dat er meer punten worden verzameld dan vorig jaar, een subdoelstelling die nog steeds haalbaar is.
G.V.V.V. -BVV Barendrecht begint komende zaterdag om 15.30 uur op het sportpark Panhuis en zal onder leiding staan van Dhr. P. Henshuijs uit Amsterdam. Hij zal langs de lijn zal worden geassisteerd door Dhr. S. Verboven Dhr. B.W.A. van Ool. Vierde official is Dhr. L.R.M. Geertsen.
Tekst: GVVV.nl/Bas van Capelleveen
Fotografie: Stefan Koops
