Vrijwilligersavond en huldiging jubilarissen

Taartjes

Bij binnenkomst werden alle vrijwilligers en partners die zich hadden opgegeven (een kleine 80 vrouw en man) bij de activiteitencommissie – zelf natuurlijk ook behorend tot die bloedgroep – hartelijk ontvangen en eenieder voorzien van vijf drankconsumptie muntjes waarmee die avond de dorst kon worden gelest.
Ook stonden er blauw-wit versierde taartjes klaar met daarop de tekst ‘Jij maakt het verschil’, alleen dan het Engels – waarom dat nodig was ontging uw scribent volledig, maar dit terzijde – om die onder het genot van een kopje koffie te verorberen. Waarna gezellig kon worden bij gekletst voordat om acht uur het officiële gedeelte zou gaan beginnen.

Bedankt

Omstreeks die tijd nam voorzitter Wilfried Bruijnzeels de microfoon ter hand om aan een van zijn laatste klusjes als preses te beginnen, want hij neemt officieel op 1 juli aanstaande afscheid en zal dan worden opgevolgd door Hans Schinkel. Alle aanwezigen, maar dat gold uiteraard ook voor degene die er niet bij konden zijn, kregen een flinke pluim op de hoed toebedeeld voor alle inzet en toewijding die er dit seizoen weer was getoond. Kort en goed, het vrijwilligers gilde is een hele grote kurk die het schip, genaamd G.V.V.V., drijvende houdt, ofwel het is het cement tussen de stenen.
Daarom nogmaals vanaf deze plaats namens het algemeen bestuur: Heel veel dank daarvoor!!

Jubilarissen

In tegenstelling tot voorgaande jaren waren er dit keer slechts vier jubilarissen, qua lengte van lidmaatschap, te huldigen. Waarvan Anton van Scherrenburg, al bijna vanaf zijn geboorte lid, zijn 60-jarig jubileum door privé omstandigheden niet kon bijwonen. Hij krijgt zijn speldje en een mooie ruiker op een later tijdstip alsnog overhandigd.
Er bleef dus een trio over en dat gaf voorzitter Bruijnzeels dan ook de gelegenheid om deze keer iets uitgebreider stil te staan bij de jubilarissen met een persoonlijk toespraakje. Dat kwam deze keer ook nog eens goed uit, want een erelid, en een lid van verdienste die beide al 70 jaar aan onze club verbonden zijn, verdienen dat ook. De derde, die 25 jaar lidmaatschap achter zijn had staan, profiteerde daarbij ook van de weinige jubilarissen op deze avond.
Kort samengevat portretteerde Wilfried Bruijnzeels de drie jubilarissen op deze wijze:

Van de nu 83-jarige Floris Hol, lid geworden op 1 juni 1954, en enkele jaren geleden gepromoveerd van lid van verdienste tot erelid, kan met een gerust hart worden gezegd: ‘Wie Floris, of in de volksmond Floor, niet kent, kent G.V.V.V. niet. Al die zeventig jaren lang is hij altijd volop bezig geweest voor ‘zijn’ voetbalclub. Je kunt je ook veel beter afvragen wat Floor niet, dan wel, voor G.V.V.V. heeft gedaan. De lijst van niet, is namelijk veel korter dan die van wel. En nog steeds, zei het op wat beperktere schaal, wat ook heel logisch gezien zijn fysiek en leeftijd, is hij nog altijd actief vrijwilliger. Manusje van alles dat is de beste omschrijving bij Floris Hol past als een handschoen.

Cindy, jubilaris Floris Hol, en Wilfried.

Jan van Hunnik (77) steekt Floor bijna naar de kroon, want hij werd lid op 11 jan. 1955. Geboren aan de Emmalaan, waar G.V.V.V. in 1947 op een paar honderd meter vanaf werd opgericht, was het daarom ook volkomen logisch dat Jan zich aansloot bij die buurtclub die, hoe toepasselijk, op de Buurtlaan haar domicilie had. Want toentertijd ging je als je voetbalambities had spelen bij een club in de buurt. Jan had die drive en doorliep alle selectie teams tot aan het vlaggenschip van de club aan toe, waarin hij diverse jaargangen bijdroeg aan het opstoten van G.V.V.V. in de vaart der voetbalvolken. Later deed hij dat nog ook nog een aantal seizoenen bij de zogenaamde vriendenteams op een lager niveau, maar nog steeds even fanatiek als voorheen.
Ondertussen ging het Van Hunnik zakelijk gezien ook voor de wind want hij bouwde samen met broer Adri de pluimveegroothandel, die zij van hun vader overnamen, uit tot een befaamd bedrijf in binnen- en buitenland. Dat zakelijke instinct bracht hem ertoe om bij ‘zijn’ club ook een businessclub uit de grond te stampen, wat toen in de top van het amateurvoetbal in zwang kwam.
Daar heeft Jan heel veel tijd, liefde en pecunia aan besteed, met als eindresultaat de businessclub Vallei en Rijn die G.V.V.V. heden ten dage nog steeds op allerlei manieren ondersteund.
Het meest tastbare resultaat van de leiding die de jubilaris gaf aan die ondernemers club binnen G.V.V.V. is de staantribune die de naam draagt van zijn bedrijf. Al die inzet en toewijding leverde Van Hunnik ook het lidmaatschap van verdienste op, en nu dus na 70 jaar het speldje en de bos bloemen.

Jubilaris Jan van Hunnik krijgt de bloemen van de voorzitter.

Mede door Jan van Hunnik werd Gert van de Haar (73) op 24 juni 1999 lid van G.V.V.V. Want Gert was oorspronkelijk lid en supporter van onze blauwe zusterclub De Merino’s. Geen slechte keuze overigens omdat veel G.V.V.V.-ers ook veel sympathie hebben voor de andere Veense ‘blauwen’.
Gert, van huis uit opgeleid in de financiën en in zijn werkzame leven in dienst bij de Belastingdienst, en bijna buurman van Pluimveehandel Gebr. Van Hunnik, kon met zijn kennis en kunde vast wel iets betekenen voor de business club, zo was de gedachte. En precies dat gebeurde, hij werd lid en niet lang daarna werd hij penningmeester van de businessclub, wat hij een aantal jaren is gebleven.
Helaas liet zijn gezondheid hem in de steek om nog meer voor G.V.V.V. te kunnen betekenen, maar dat neemt niet weg dat Gert ook al een kwart eeuw G.V.V.V. trouw is gebleven en daarvoor werd gehuldigd.

Cindy van de Bovenkamp steekt het speldje op de revers van Gert van de Haar.

Ludieke spelletjes

Na dat formele deel van de avond konden er opnieuw de onderlinge contacten worden aangehaald. Maar om daar extra cachet aan te geven had de activiteitencommissie bedacht om een vijftal oud Hollandse te gaan spelen met teams die willekeurig uit alle aanwezigen werden samengesteld. Iedereen mocht een nummertje trekken en daarna moesten alle nummers 1, 2, 3, 4, 5 enz. samen een team vormen. Het leuke en originele idee bracht mensen, die elkaar misschien wel van gezicht kenden, maar verder nooit als G.V.V.V.-ers met elkaar kennis hadden gemaakt, bijeen.
Het was een instant succes, want binnen de kortste keren werd als veelvraten koek gehapt, vlogen de bokken bij het sjoelen je om de oren, en werd er soms een beetje vals gespeeld bij het spijker poepen door stiekem het flesje met de voeten in de juiste positie brengen. Ook waren tactische zetten bij plastic bekertje blazen naar een eindpunt, wat buiten op het terras plaatsvond, te ontwaren. Want er stond een stevige wind en als je die mee had, ging het uiteraard sneller dan het team wat aan de andere zijde tegen die wind in moest blazen
Kortom er werd reuze fanatiek gestreden om de chocolade medaille, die weliswaar een gouden omhulsel had, die klaar lag voor het winnende team. Uiteindelijk werd het team samengesteld uit alle nummer 1, hoe kan het ook anders, de winnaars van de gouden chocoladeplek, en laat schrijvers dezes daar nou ook letterlijk deel van uit maken. Dus mijn avond, en die van mijn maatjes, kon niet meer kapot. Ondertussen waren ook al de snackjes doorgekomen en genuttigd, en werd er nog een drankje gedaan na prijsuitreiking, waarna deze zeer gezellige onderlinge bijeenkomst zo rond elven zijn einde kende.

Kortom ik vond, en gelukkig velen met mij, het een zeer geslaagde vrijwilligers avond waarvoor de activiteitencommissie, bestaande uit Hans van Eijk, Stefan van de Bovenkamp, Alinda Veldhuizen en Cindy van de Bovenkamp een dik compliment verdienen, die zij ongetwijfeld ook van het algemeen bestuur zullen hebben ontvangen, wat dat was tenslotte hun opdrachtgever.
Voldoende reden om daar in het komende seizoen een vervolg aan te geven.

Een fotoreportage kunt u hieronder bekijken.

Tekst GVVV.nl/Bas van Capelleveen
Fotografie: Activiteitencommissie